Ooh dat kan nog lol worden . Ik heb zelf ook Fybro en ik heb het vermoeden dat ik zwanger ben. Ik merk idd dat ik meer last heb, maar dat kan ook aan het weer liggen (zeg ik tegen mijzelf, maar het weer is best goed voor februari)... Jedid-Jah
Ook ik vind het vaak niet leuk om zwanger te zijn.. Het is begonnen met overgeven, de eerste 13 weken. En dan niet alleen 's morgens.. Nee, de hele dag door! Daarna verschillende keren bloedverlies gehad (laatste keer in week 20) dus dat was ook niet echt relaxed. Nu heb ik alweer een tijd bekkeninstabiliteit en ook erg last van een zere rib aan de rechterkant. Is ook erg pijnlijk! Al met al geen roze wolk dus. Eerst kon ik nog wel genieten van de beweging van de baby, maar het schoppen wordt nu zo krachtig dat het erg zeer bij mn ribben doet. Ook dat is niet meer leuk dus.. Maar het blijft wel een wonder in mn buik.
Hoi, Heb ook gehoord dat dat per persoon kan verschillen, zoals ook bij andere "aandoeningen" heeft de een wel een verslechtering tijdens de zwangerschap en de ander heeft er juist veel minder tot geen last van tijdens de zwangerschap. Dus probeer je niet te snel te laten demotiveren...wie weet valt het best mee mocht je zwanger zijn! Groetjesss, Mili
Ik kan niet echt zeggen, dat ik op een roze wolk leef, waar je altijd over hoort. Iederen om je heen hoor je zeggen, geniet er nu maar van. Maar daarentegen, ben ik juist onzeker, bang dat het mis zal gaan. Okay, ik geniet van de echo die ik gehad heb, hopelijk over 2 weken weer... De gedachten zwanger te kunnen worden. Ik wist niet beter dat ik verminderd vruchtbaar was, zei de gyn. Verder geniet ik van mijn werk, waar iedereen voor mn klaar staat. Als ik moe ben, proberen ze van alles, zodat ik naar huis kan. Echt fijn! Maar verder....die 'gekke' hormonen zorgen er wel voor dat je niet kan genieten.... Hopelijk ben ik niet de enige. Groetjes Marielle
JedidJah schreef: Ooh dat kan nog lol worden . Ik heb zelf ook Fybro en ik heb het vermoeden dat ik zwanger ben. Ik merk idd dat ik meer last heb, maar dat kan ook aan het weer liggen (zeg ik tegen mijzelf, maar het weer is best goed voor februari)... Jedid-Jah Hoi Jedidjah, Ik zou me zoals Mili al schreef inderdaad niet te veel zorgen maken. De kans is groter dat je je beter gaat voelen dan slechter. Als je zwanger bent maak je een hormoon aan waardoor FM patienten zich juist beter gaan voelen. Bij mij is het helaas verergert, maar dat betekent niet dat het bij jou ook zo gaat worden. Ik sprak een tijd geleden een vrouwtje die ook Fibromyalgie heeft, en die heeft zich haar hele zwangerschap kiplekker gevoeld. Ze vertelde dat ze wat haar betreft wel zwanger zou willen blijven. En dat het jammer was dat er geen medicijn van was. Dus nogmaals maak je nou geen zorgen. Mocht je inderdaad zwanger zijn en het wordt inderdaad erger dan is het vroeg genoeg om je zorgen te maken. groetjes Carina
wij genieten van haar trapjes.. en bewegingen.. ook haar papa kan dit al erg goed voelen.. ze gaat ook altijd als hij zn hand op mn buik legt tegen zijn hand aan liggen.. echt genieten! ook van alle leuke spulletjes te kopen kan ik genieten.. haar babykamertje waar we nu mee bezig zijn geniet ik van.. en met een blik op onze toekomst kan ik nog het meest genieten! heerlijk!
Ik denk dat ik weet waarom iedereen zegt dat je er van moet genieten . Sinds ik niet meer zwanger ben heb ik die neiging ook namelijk... Bij mij kwam het besef hoe bijzonder het eigenlijk allemaal was pas echt toen Eva geboren was. Dan zie je het kindje wat al die maanden in jouw buik heeft gezeten en is gegroeid van niets naar een compleet mensje. Het is moeilijk voor te stellen hoe het is als je het nog niet hebt meegemaakt. Achteraf gezien vind ik het nog meer bijzonder dan ik het tijdens mijn zwangerschap heb ervaren. Ik zou graag nog even terug willen in de tijd en het nog een keer ervaren met wat ik nu weet. Zo heb ik het dus ervaren, dus geniet er van ! Niet van de kwaaltjes, maar wel van het wonder in je buik. Dat je tevreden kan terugdenken aan je zwangerschap, dat je het gevoel hebt achteraf dat je genoeg hebt genoten. Ik heb het de laatste weken van mijn zwangerschap erg zwaar gehad, maar altijd heel erg genoten van het leven in mijn buik.
Dit is allemaal zo herkenbaar! En wat fijn om te lezen dat er ook zwangere vrouwen zijn die niet 24/7 "genieten".... Ik kan me erg vinden in jouw verhaal, Moniki, zeker ook dat labiel voelen, jezelf kwijt zijn en dat je maar per dag moet afwachten hoe het gaat. Ik had gehoopt dat het na 18 weken toch een beetje beter zou zijn, maar het is zeer wisselend.. Vandaag ben ik in alle haast naar de de winkel gereden om een paar zwangerschapsjeans te scoren, want ik paste nergens meer in..... tranen natuurlijk, want ojee, de kilo's vliegen eraan en dat wil ik niet! (het zijn er nog maar 3 in 18 weken, maar het voelt als 10).. Ik voel mezelf niet mooi, zeker niet op een roze wolk, en zal blij zijn als ik dat kleine schatje in mijn armen mag sluiten. En degene die tegen mij zegt "Lekker van genieten hoor!" die kan een mep verwachten.....
pfff genieten is een heel groot woord. Ben in het begin misselijk geweest, moe. En nu heb ik bekkeninstabiliteit waardoor ik in een rolstoel moet als ik wil gaan shoppen want anders kom ik nergens meer Daarnaast de nodige stress over de kleine die maar 1 niertje heeft en waardoor je je eigen toch best zorgen maakt als hij geboren wordt. Nee hoor voor mij absoluut geen roze wolk. Ik zal daarom ook blij zijn als we hem in onze armen kunnen houden, pas dan kan ik zeggen: Het is het allemaal waard geweest. Liefs Mariska
Ach, was ik maar terug zwanger van Myrthe. Helemaal niks misselijkheid lijkt me nu wel een droom! Maar ja,ben al blij dat ik nog neit over de wc hoef te hangen... Gewoon een hele dag door 'wagenziek'. Want dat is het gevoel dat het perfect beschrijft aan diegenen die het niet kennen. Ben ook ontzettend moe en daar waar ik lekker uuitslapen kon vooraleer ik werken ging bij Myrthe, is het nu om 7u opstaan omdat Myrthe nog geen rekening houdt met haar brusje. Tja, Pech gehad Kitty
Jaaa genieten als ik me eens een keer lekker voel, van mijn groeiende buikje, de kleine schopjes, maar meerendeel is dat dus niet zo.. Voel me af en toe zo rot in mijn vel zitten dat ik er bijna spijt van heb dat ik zwanger ben , zo sjaggie en onzeker... Heb zo vaak last van een opgeblazen gevoel, lijkt wel of ik zwanger ben van een bal! Gelukkig is dit maar 9 maanden en krijg je er iets moois voor terug..
Ik wil toch even wat van mijn hart en misschien dat ik sommige dames tegen de borst stuit maar ja dat neem ik maar voor lief. Ik schrik er eigelijk best van dat er zoveel vrouwen zijn die niet van hun zwangerschap genieten door alle kwaaltjes en dergelijke. En kreten van ik heb er soms spijt van dat ik zwanger ben? Er zijn zoveel vrouwen in nederland die een moord zouden doen om uberhoupt zwanger te mogen worden die al jaren in de medische molen zitten en iedere keer weer een teleurstelling te verwerken hebben, of die te horen krijgen dat ze ongewenst kinderloos door het leven moeten gaan. Natuurlijk weet ik niet wat de achtergrond van de dames hier is maar toch denk daar maar eens over na. Het is toch het meest wonderlijke wat er bestaat? Toch?
@Hansje: ik heb zelf een ritje in de mmm gemaakt en het heeft ongeveer 5 jaar geduurd voor ik zwanger was. Toch heb ik niet van mijn zwangerschap genoten door nogal extreme zwangerschapsklachten. Juist door de enorme nadruk dat je toch MOET genieten van je zwangerschap kwam de druk bij mij nog hoger te liggen en werd ik eigenlijk nog zieker. Pas toen ik accepteerde dat ik helemaal niet hoefde te genieten en dat dat los staat van het gevoel blij te zijn dat ik een kindje kreeg ging het iets beter. Hoe ik me voelde tijdens mijn zwangerschap zegt ook niets over het medeleven dat ik heb met vrouwen die moeilijk zwanger raken of helemaal geen kinderen kunnen krijgen. Ik was me daar zelfs extra bewust van, maar dat zegt niet dat ik mijn eigen gevoelens moet negeren.
De eerste 3 maanden waren een hel en had ik ook geen enkele band met dat levende wezen in m'n buik, maar sinds week 15 ongeveer voelde ik me veel beter en kon ik eindelijk wat gaan genieten. Ik geniet nu hoofdzakelijk van de vrije tijd die ik mezelf kan gunnen waarbij ik nu een goeie reden heb om niet elke werkaanbieding te aanvaarden. Ook geniet ik van beweging in de buik en de zorg van m'n vriend. Uiteraard ook van de leuke spulletjes die ik kan uitzoeken voor ons meisje. En naar de mooie vooruitzichten, ik verlang zo erg naar de maand mei! Wel voel ik dat het stilaan weer wat lastiger wordt, ik kan niet lang stilzitten, ik word af en toe weer misselijk, ben erg vaak wakker 's nachts ook door pijn aan m'n bekken of ribben, kan lange wandelingen met de hond niet meer uithouden, ... Maar ja, dat neem ik er allemaal wel bij
Ik wil ook even op jouw verhaal ingaan Hansje. Natuurlijk is het heel erg als het heel moeilijk is om kinderen te krijgen. En natuurlijk weet ik dat het een wonder is om een kindje in je buik te hebben. Maar dat staat los van de dingen die ik nu allemaal voel. Jij kunt niet beoordelen hoe ik me nu voel net zoals ik niet precies kan beoordelen hoe vrouwen zich voelen die lang in de MM zitten. Je kunt je heel erg ellendig voelen als je geen kinderen kunt krijgen en intens verdrietig zijn. Maar de pijn die ik elke dag door moet maken is ook niet mis! Dat is lichamelijke pijn en dat is ook niet te vergelijken. Maar ik kan je wel vertellen dat dit heel heftig is en dat ik soms van ellende niet weet hoe ik me moet bewegen en hoe ik het minste pijn kan hebben. Ik kijk dan ook reikhalzend uit naar de bevalling. Bij ons was het trouwens ook niet allemaal zo vanzelfsprekend om zwanger te worden. Daarom ben ik ook wel heel blij dat ik het nu wel ben. Maar ik had niet in kunnen schatten dat ik me nu zo lichamelijk beroerd zou voelen.
Op dit moment zou ik mij niet kunnen voorstellen hoe jullie je voelen, ik heb tot nu toe het geluk geen last van kwaaltjes te hebben (ben mij er ook heel erg van bewust dat dit ook kan veranderen) Maar als ik dit topic lees vanaf blz 1 zie ik over het algemeen alleen maar geklaag en negativiteit. Daarom bij de zoveelste opmerking knapte er even iets bij mij dat ik dacht kom op dames! Ik had ook een ander topic geopend "zwanger en je gewoon goed voelen? " Ik was verbaasd dat hier een paar van die " wacht maar" opmerkingen bij zaten. Dat is toch erg? Goed ik stop hier verder over, ik wilde alleen even mijn mening geven. @marleen heel veel succes met de laatste voor jou nogal zware loodjes! (bedankt voor je verhaal) Groetjes, Hansje.
Dit blijf je altijd houden en sorry dat ik mensen hiermee kwets, maar zo voel ik het en niet anders, deze zwangerschap was niet mijn keuze, had een spiraal, maar het weghalen was voor mij geen optie, moet er af en toe nog steeds aan wennen dat ik zwanger ben en daar horen helaas van die min-dagen bij! Het is idd een wonder, maar door dit wonder voel ik me wel ontzettend rot en onzeker...
Ik begrijp ook wel wat jij wilt zeggen hoor Hansje. Het is ook heel dubbel allemaal. Toen ik niet zwanger was begreep ik ook helemaal niks van die klagende vrouwen. Ik dacht ook alleen maar: "Ik wilde dat ik zwangerschapskwalen had!" Maar ondertussen denk ik ook daar wel anders over... Kwalen horen er overigens altijd wel bij denk ik. Maar heel veel mensen spiegelen zwanger zijn als één grote roze wolk af. Ik dacht ook dat dat zo zou zijn, maar mijn ervaring is dus niet zo. Overigens heb ik het er wel allemaal voor over hoor! Ook als dit bij een tweede weer zou zijn is het het wel waard, want is er is voor mij niks mooiers dan een kind!
Mag ik misschien vragen waarom het weghalen van je spiraal geen optie was? Je hebt tegenwoordig zoveel verschillende soorten anticonceptie......