De zwangerschap kan voor somigen echt een hel zijn en ik vind dat je daar best over mag klagen...waarom niet? Ik kijk daarom ook erg uit naar de bevalling! En dan kan ik pas echt genieten...
ik hoop dat ik binnenkort kan genieten van de zwangerschap. maar laten we ajb elkaar niet op gaan leggen dat je ervan MOET genieten! Nee, als je je kitsenkits misselijk voelt, of moet leven met veel pijn, dan kan ik me voorstellen dat je er niet van kan genieten. Of dat je nu meteen zwanger bent of na 10 jaar. Ik ben bv heel blij en dankbaar met mijn wondertje, maar echt genieten? Nee, nog niet. KOmt bij mij ff door de misselijkheid en de vermoeidheid, maar ook de onzekerheid. Ik denk dat door het hele idee van "moeten genieten" dat mensen daardoor in een depressie kunnen schieten. Denk aan een postnatale depressie ofzo, als jij het idee hebt dat je ervan MOET genieten, maar je hebt pijn, je kindje is ziek of wat dan ook, dan kan ik me voorstellen dat de kans op een postnatale depressie groter is. Maar goed, dat is mijn mening Liefss, Taliaa
Ik bedoel het weghalen van het vruchtje, de spiraal is inmiddels verwijdert, ben door de spiraal heen zwanger geraakt...
Dankjewel marleen voor je begrip. En wat ik schreef misschien als ik ook barste van de kwalen had ik misschien precies zulke verhalen hier geschreven . Maar soms kan het zo ongelofelijk hard overkomen dat ik denk je hebt het wel over een kindje, wat absoluut niet vanzelfsprekend gevonden mag worden.
Ik denk ook wel dat de meeste hier wel heel blij zijn met de komst van het kindje, maar dat ze niet in hebben geschat dat het zoveel doet met je lichaam. En dat ze daarom niet (zo) genieten van de zwangerschap. Het doet mij namelijk wel weer heel goed om hier te lezen dat meer vrouwen het niet als één grote roze wolk ervaren. Dat je soms labiel bent, twijfels hebt, pijn hebt, kotsmisselijk bent... Dat sterkt mij juist weer om te zien dat je inderdaad niet MOET genieten, maar dat er ook een zware kant aan zwanger zijn kan zitten.
Ik lees vnl erg veel op dit forum en schrijf zelden wat maar nu reageer ik toch even... IK GENIET AL MIJN HELE ZWANGERSCHAP en ben het nog steeds niet zat! Ben over 5 dagen uitgeteld (11 maart). Ik train (longeer) mijn paarden nog elke dag, slaap supergoed en voel me supergoed! Het kan dus echt! Ook ik ben in het begin gewaarschuwd... zo van: het komt nog wel.. maar nee hoor! Elk moment geniet ik van het beebje in mijn buik! Tuurlijk ben ik nu erg benieuwd naar mijn beeb maar de zwangerschap zat zijn.. nee! Ik GENIET ECHT!
Blijkbaar is dit topic gewoon niks voor mij, en trek ik het mij misschien teveel aan. Ik zou zeggen sterkte allemaal met jullie zwangerschap en dat de bevalling dan maar snel in zicht mag komen! xxx
mee eens, daar ben ik dus ook bang voor, lijkt wel of niemand begrip heeft voor jou geklaag, want het is toch een wonder waar je van moet genieten? En ik heb me in het begin van de zwangerschap ook nog eens vreselijk gevoelt, omdat er mensen om me heen zwanger willen worden, waar het niet bij wilt lukken en ik raak door een spiraal heen zwanger...vond het zo oneerlijk...
Ik vind het absoluut niet relevant om te vergelijken met vrouwen die niet zwanger kunnen worden of een moord zouden begaan om zwanger te geraken. Ieder ervaart haar zwangerschap op haar eigen manier en het is nu eenmaal realiteit dat de meeste zwangerschappen niet volledig rooskleurig verlopen. Van alle vrouwen die ik ken zwanger geweest te zijn zijn er slechts enkele die vanaf de eerste dag tot de laatste dag van hun zwangerschap genoten hebben. Het is een absoluut cliché dat een zwangerschap een volledige roze wolk betekent.
@ Hansje! Meid gewoon lekker je gevoel volgen en je niet gek laten worden door vrouwen die zeggen: je komt er nog wel achter (de klachten) zie mij stukje hierboven..
Idd, heb van mijn eerste en tweede zwangerschap ook erg genoten, echt waar, het kan ook zeker! En bedankt voor het sterkte wensen hansje..
Jij ook bedankt eliesja, ik bedoelde het allemaal ook niet kwaad. Maar ik zat me gewoon een beetje op te winden, zullen de hormonen wel zijn
ik vind dat er best gezegd mag worden dat het lang niet altijd een roze wolk is. het lijkt wel alsof er een soort taboe op rust. Het "moeten genieten" Dit topic gaat over zwangeren die even lekker willen klagen over alle,soms heel vervelende kwalen. Het valt mij ook allemaal best zwaar. Ik had de roze wolk verwacht maar die is er gewoon helemaal niet. Ik voel me alleen maar moe en ellendig. Ik werk,eet en slaap en tussendoor huil ik of loop ik mijn vriend uit te schelden(arme ziel) tot nu toe is er sprake van overleven en zeker niet van genieten.
Dit topic heet toch genieten van de zwangerschap en niet klagen over de zwangerschap?. Maar genieten kan je natuurlijk van 2 kanten bekijken . Ik vindt het erg vervelend voor jou dat je je zo naar voelt. In mijn omgeving merk ik helemaal niets van het taboe dat je MOET genieten. En ik had ook helemaal niet verwacht of ik verwacht ook helemaal niet dat zwanger zijn alleen maar een roze wolk is laat ik dat even duidelijk zeggen.
hey allen, ik ben nu bijna 8 weken, op het vlak van de baby valt er nog niet veel te genieten aangezien hij nog zo piepklein is. ik ben super blij dat ik niet heel de dag misselijk ben (wel als ik aan eten denk, of als ik eten ruik) alleen van de gedachten dat ik nog geen andere kwaaltjes heb geniet ik al. ook geniet ook super van de aandacht die ik krijg van andere. collega's en familie de me feliciteren enzo. maar het meeste geniet ik van mijn vriend. wij zijn zo gelukkig met de komst van ons eerste kindje, hij is super lief voor me en verwent me echt. ik ga een angelsound kopen, dan kan ik hopelijk ook gaan genieten van de hartslag. en strakkies voel ik mijn kleintje schoppen. gewoon het principe dat ik zwanger ben doet me genieten, ookal ben ik soms misselijk en emotioneel. er zijn zoveel vrouwen die niet zwanger kunnen worden en deze intense gevoelens van liefde waarschijnlijk niet zullen ervaren. Sharon
Er zijn idd veel vrouwen die van alles over zouden hebben om die kwaaltjes te hebben omdat ze zelf moeilijk zwanger kunnen raken. Maar dat wil (mijn mening) niet zeggen dat ik daarom niet openlijk mag klagen over de dingen waar ik op dat moment last van hebt. Als mensen de griep hebben bijvoorbeeld, klagen ze ook dat het allemaal niet geweldig gaat. Zou toch een beetje te ver gaan als er dan wordt verwacht dat je "je mond" houd omdat mensen met een ernstige ziekte je geklaag misschien zouden kunnen horen? Er is altijd wel iets waar je een andere mee zou kunnen raken maar als daar constant rekening mee moet worden gehouden dan kan je volgens mij maar beter stoppen met praten. Ik snap wel heel goed dat sommige er anders over denken, das hun mening en dat mag natuurlijk, nix mis mee. Maar ik denk ook dat klagen in dit geval een te groot woord is. We zijn met zn allen volgens mij stuk voor stuk blij dat we ons kindje mogen dragen en zouden dat voor geen goud willen missen. Wat ik wel zou kunnen missen als kiespijn zijn gewoon de lichamelijke kwaaltjes. Die hebben nix te maken met wat ik voor mijn kindje voel, mijn geklaag gaat dan ook echt niet over mijn meisje. Pijn is gewoon niet fijn, of je nou zwanger bent of niet en dan is het begrijpelijk dat er af en toe gemopperd wordt denk ik.