Dat gedwongen te moeten genieten is inderdaad erg killing. Ik heb ook zoo'n heken aan dit soort stomme opmerkingen. Mijn schoonmoeder zei toen ik de eerste 3 maanden kotsmisselijk was dat ik moest genieten. Genieten? Ik zal eens kijken of ik tussen de kotsbeurten de tijd hebt om dat te doen. Mijn schoonma is zelf nooit misselijk geweest en dan is het blijkbaar makkelijk om dat te zeggen Na 15 weken begon ik mij super goed te voelen. Beter dan ooit en ja nu geniet ik echt. Ik voel mij super, ik ben energiek, ik zit ontzettend lekker in mijn vel, ik geniet van de schopjes van de baby etc etc. Ik zat zelfs te bedenken dat ik het straks ga missen het zwanger zijn. Dus dames, we bepalen zelf wel wanneer wij genieten. Tiirlijk zijn er altijd wel een paar die ook te veel kunnen klagen, de klaaggrens is niet bij iedereen even ver. Maar laat mensen alseblieft zelf bepalen wanneer zijn moeten genieten. dat was het
Genieten? Pff jammer genoeg niet. Ben blij en al, maar voel me 24/7 ziek. Kan niet eten niet slapen, zuchttt mijn maag laat me door een hel gaan waardoor ik zo geiriteerd ben op alles en iedereen. Hoop echt dat na de eerste 3 maanden het weggaat zoals wordt gezegd.
Met het klagen mag wat mij betreft wel een beetje mee opgelet worden want het kan wel heel kwetsend zijn voor bepaalde vrouwen. En persoonlijk vind ik wel dat er veel geklaagd word. Kan niet over een andermans gevoel oordelen, maar ondanks dat mijn eerste zwangerschap ook niet altijd over rozen is gegaan, heb ik daar wel veel mijn mond over gehouden. Hetgeen wat er nu allemaal gebeurt in ons lichaam kan ook gewoonweg niet zonder veranderingen/pijn gebeuren. Wil andermans pijn niet onderschatten, maar denk wel dat het soms iets suptieler en met wat meer emphatie ten opzichte van een ander mag.
Het lijkt me dat een zwangerschapsforum een plek bij uitstek is om wel vrijuit te 'mogen' klagen. Dit deel van het forum heet niet voor niets 'zwanger zijn': het lijkt me dat we hier juist mogen praten over alles wat bij het zwanger zijn (en niet het zwanger willen zijn, maar het helaas nog niet mogen meemaken) hoort. Dus ook over een eventueel ontbreken van een roze wolk of het vergaan van de pijn. Het is juist fijn om die vrijheid hier te hebben, als zwangere vrouwen onder elkaar. Om niet gedwongen blij door je zwangerschap heen te hoeven huppelen en alles afgedaan te krijgen met 'het hoort er nu eenmaal bij', 'je weet waarvoor het is' en 'je wilde zelf zo graag een kindje'. Uitkijken en verlangen naar je kindje betekent nu eenmaal niet automatisch dat je de lichamelijke ellende die eraan vooraf kan gaan en die je van te voren niet kunt inschatten automatisch gemakkelijk naast je neer kunt leggen. Begrip en dit kunnen delen met anderen is dan gewoon heel erg fijn. Het zorgt ervoor dat je soms wel even kunt genieten van mooie kleine momentjes. Wat empathie betreft...
Konijn, dat klopt, ik ben met je eens dat dit forum daar o.a. voor bedoeld wordt. Maar ik heb het ook niet alleen over dit forum, meer over het algemeen. Persoonlijk denk ik dat we best snel "klagen" over zwangerschapskwaaltjes, en dat het daardoor lijkt alsof we voorbij gaan aan het bijzondere van zwanger zijn. Misschien moeten we soms iets minder klagen en iets meer dragen.... En dan heb ik het meer over wat ik wel eens hoor in mijn omgeving van vrouwen die zwanger zijn. Ik kan me voorstellen dat dat soort "klagen" voor vrouwen die heel graag zwanger willen worden wel heel moeilijk is.
Hoi Moesje, ik kan niet helemaal met je eens zijn. Ik ben er zeker met je eens dat soms inderdaad iets te veel geklaagd wordt. Maar niet klagen omdat je daarmee vrouwen die niet zwanger kunnen worden voor het hoofd stoot, vind ik niet helemaal opgaan. Natuurlijk is het heel erg als een vrouw moeilijk of niet zwanger kan raken, maar daardoor voel jij je niet beter. Het is net zoals als je een giga probleem hebt, je zelf niet toe staat om over te piekeren omdat je weet dat er op de wereld vast ergere problemen zijn. Onzin toch? Ieder zijn ding. Nogmaals, ik ben er mee eens dat er soms iets minder geklaagd mag worden. Heb zelf in mijn omgeving ook wel een aantal die in principe nergens last van hebben, behalve dat ze iets minder goed in hun vel zitten en dat vind ik inderdaad onnozel geklaag. Maar als je de hele dag kots en kots misselijk bent dan prijs je op dat moment je echt niet gelukkig hoor, lijkt me. Ik heb verder een uitstekende zwangerschap maar kan me goed voorstellen dat als je je de hele dag ellendig voelt, er soms over wilt klagen.
ik zeg niet dat we niet mogen klagen....alleen zou het soms wel iets minder kunnen. Zwangerschap is nog steeds geen ziekte.....Ik ben bij de eerste ook tot een week of 16 dagelijks heel misselijk geweest en heb ook erg veel gespuugd. Maar wat schiet je ermee op om dat de hele dag te noemen? Dus soms iets minder klagen mag wat mij betreft wel.....
Zwangerschap is misschien geen ziekte, maar je kunt er wel erg ziek van worden. Zwangerschapskwalen heb je in veel verschillende zwaartes, soms wordt misselijkheid bijvoorbeeld zo erg dat je je zo ellendig voelt dat je je bed niet meer uit kunt zonder te spugen en dat je meerdere keren naar het ziekenhuis moet om bij te tanken en vocht te krijgen. Ik vind overigens dat vrouwen soms zelfs te weinig "klagen". Er wordt veel te snel gedacht dat het er wel bij zal horen terwijl je met sommige dingen toch echt eerder naar een arts moet gaan.
Ik klaag bijna nooit, maar dat komt omdat ik ook bijna nooit last heb gehad van kwaaltjes. De afgelopen weken begint mijn buik te groeien en mijn lichaam te veranderen en daar heb ik veel moeite mee. Soms kan ik er zelfs down van worden. Ik weet dat er zat vrouwen zijn die het zo van me over zouden willen nemen. Maar ik vind het moeilijk. Misschien is het gewoon een kleine periode om overheen te komen.
Ja... dat denk ik ook wel. Vooral een kwestie van goed nadenken wanneer, waar en tegen wie je 'klaagt' dus. Ik vind het wel lastig als mensen op mijn werk uitgebreid op mijn zwangerschap in willen gaan, terwijl er ook een collega is die een miskraam heeft gehad en die op zo'n moment (heel begrijpelijk) wegloopt. Heb liever dat mensen er maar niet te veel over vragen wat dat betreft. Het lijkt me voor haar al moeilijk genoeg om iedere dag zo'n dikke buik te zien Uiteindelijk klaag ik voornamelijk thuis, tegen mijn man en tegen de rest zeg ik dat het wel gaat en dat het met het kindje allemaal goed is! Mijn zwangerschap zie ik niet als ziekte, maar het valt me wel heel veel zwaarder dan ik van te voren had ingeschat. Ik had verwacht er wel echt van te genieten en vind het wel lastig dat dat er nu door de pijn en 'psychische ellende' niet zo van komt. Probeer me zoveel mogelijk te richten op kleine momenten waarop ik me wel eventjes echt gelukkig voel, zoals 's avonds als het heel hard aan het schoppen is, of onlangs met het maken van het kamertje...
Jeetje......... Waar zijn de zwangere vrouwen die WEL kunnen genieten? Ik heb nooit zoveel geklaag gehoord over de zwangerschap. Heb zelf ook veel familie en vriendinnen die zwanger waren/zijn, maar bij hen ging alles prima! Tuurlijk, hier en daar de welbekende kwaaltjes, maar het lijkt wel of alle vrouwen op dit forum last hebben van alle denkbare kwalen die er maar zijn. Ik schrik ervan en ik vraag me even af in hoeverre de hormonen ook een rol spelen in de belevenis van de kwalen..?
en dan weten sommige klagende vrouwen nog niet eens wat een bevalling inhoudt.... Je weet helaas pas hoe bijzonder het is om zwanger te zijn als je het niet meer bent.
Wat Konijn al aangegaf, ik denk idd dat de reden dat je van je familie en vriendinnen nooit zoveel geklaag hebt gehoord is dat ze dat wel gewoon voor thuis bewaren en dat ze tegenover anderen zeggen dat het gewoon goed gaat. Als mensen mij vragen hoe het gaat zet ik mn liefste lach op en zeg dat het helemaal geweldig gaat al crepeer ik van de pijn in mn bekken bijvoorbeeld. Dat dan hier op dit forum geklaagd wordt is omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en het dus wat makkelijker is en zelfs "toegestaan" is om dat te doen. Het heet niet voor niets een zwangerschapsforum. Je deelt de mooiere maar ook de mindere momenten met elkaar.
ik vind het juist fijn om hier mijn verhaal neer te zetten,of als ik iets voel wat ik niet herken het hier te vragen, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. als ik met iets zit zal ik het eerder hier neerzetten i.p.v. gelijk mijn vk bellen want dan zou ik bij wijze v spreken iedere dag aan de tel hangen. ben best heel onzeker! sommige zwangere gaan fluitend de 9 maanden door zonder klachten en kwaaltjes maar andere hebben de ene na de andere kwaal/klacht nou dat kan toch?en dan is het juist heel fijn om hier erover te praten vind ik!
Jessy, dat kan inderdaad ook... Dat ze niet willen klagen.. Van mijn zus weet ik wel zeker dat ze de zwangerschap goed heeft doorlopen. Alleen aan het einde van haar zwangerschappen begon het zwaar te worden (vanwege het gewicht en de buik die in de weg zat). Van de rest....sja, misschien houdt men zich naar buiten toe inderdaad groot.. Toch vind ik dat nergens voor nodig. Een kindje laten groeien is een hele opgave voor je lichaam. Dus dan ik me heel goed voorstellen dat het soms echt moeilijk is! En dat het toch een taboe blijkt te zijn om je daar over uit te spreken...poeh, daar schrik ik wel van!
Huh? Of ik heb het verkeerd begrepen of je spreekt jezelf tegen nu? Snap het niet helemaal. In je ene bericht typ je dat je schrikt van het geklaag en dat het minder zou mogen wat jouw betreft en in je andere bericht typ je dat je schrikt van het feit dat daar een taboe op rust en dat vrouwen zich niet groot hoeven te houden? Nogmaals, kan ook zijn dat ik het niet helemaal snap hoor
Nee hoor.. Ik snapte hem ook niet! Ik vind zelf dat je best wel eens mag klagen, doe ik zelf ook. Maar mensen denken meteen dat je heel ontevreden bent om zwanger te zijn. Dat is het helemaal niet! Ik ben juist heel erg blij zwanger te zijn, na al die rompslomp. Maarrrrr... als je al 8 weken thuis zit van werk en weet dat je voor je verlof niet meer aan het werk gaat, de hele dag een beetje niets zit te doen, vind ik wel dat ik af en toe een beetje mag klagen!
ondanks dat veel vrouwen zeggen dat ze genieten van de zwangerschap....hoor ik in dit topic weinig over. Ik hoor hier alleen maar "gezeur"...... Ik ben heel benieuwd hoe die klagende vrouwen straks een bevalling willen gaan doen, want de meesten hebben denk ik nog geen idee dat dat pas het echte afzien is....i.p.v de "normale" zwangerschapskwalen. (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk, ben me er heel goed van bewust dat er ook vrouwen zijn die het echt heel moeilijk hebben tijdens de zwangerschap)
@Moesje78, ik denk dat de meeste vrouwen wel zo snugger zijn om te weten dat de bevalling geen pretje is en dat dat niet iets is wat zomaar ff gebeurd hoor. Maar om nou een bevalling met zwangerschapskwalen te gaan vergelijken vind ik niet echt ergens op slaan, maar das mijn mening
Moesje, een beetje begrip voor de vrouwen die het niet zo fijn hebben tijdens de zwangerschap is wel op zn plaats, den ik. Heel fijn dat jij je goed voelt, geweldig dat ik mij uitstekend voel, maar er een ieder zwangerschap is nou eenmaal anders en dat realiseer ik mij gelukkig wel. Iedereen beleeft het op eigen manier. Ik denk dat de "klagende" vrouw niets liever had dan van de daken schreeuwen dat ze zich zo lekker voelt en op een roze wolk zit, maar dat is nou eenmaal niet iedereen gegeven. Ik denk dat in ze in het echte leven minder of niet klagen maar dit forum gebruiken om annoniem hun ei kwijt te kunnen. Dat is deze plek toch ook o.a. voor? Laten we iedereen in hun waarde laten alsjeblieft.