Hallo allemaal. ik ben er sinds gisteren achter dat ik weer zwanger ben. En weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Het stond niet op de planning. En genoot van de vrijheid met zelfstandige kindjes. We zitten nu midden in groter verbouwing van ons huis een maandje geleden kwam mijn droom uit dat ik na lange tijd weer een eigen paard heb gekocht en nu ben ik dus zwanger. En gaan de emoties alle kanten op of ik dit wel wil? Denk ik echt na over om dit kindje weg te halen. Maar ja om de luxe? Ik denk niet dat ik het kan. Maar ja hoe moet het verder? Mijn man heeft al een dag niet tegen me gepraat en wilde er zoieoz altijd maar 2 maar nu komt er dus een 4de. We hebben altijd gezegd dat we graag nog wel een meisje willen maar wat als dit ook een jongen word. En of..... en ga zo maar door mijn hersenen maken overuren en ik hoop dat er iemand is die het zelfde nu meemaakt of heeft meegemaakt.
Wat heftig! Ik zou het even laten bezinken. En daarna rustig met je man er over praten. Sterkte met wat je keuze ook is.
Mijn derde was een verassing. Ik heb er niet veel over gesproken, maar ik heb echt veel vragen in mijn hoofd gehad. Weg laten halen was vanaf het begin geen optie voor mij, maar dat betekende niet dat mijn gedachten en gevoel er vol voor gingen. Ik wilde wel een derde, maar het moment waarop was echt te vroeg voor mijn gevoel. Dat gevoel van er niet klaar voor zijn was wel lastig en een beetje benauwend. Ik hoop dat jouw man snel open staat voor een gesprek erover. Je weet het nu zo kort. Het kost wat tijd om er klaar voor te zijn om te praten. Maar samen wordt het makkelijker. Neem in ieder geval geen actie vanuit paniek, laat het even bezinken. En wees waakzaam voor de reactie vanuit jouw man. Is het een paniek reactie of is het echt een bedachte reactie? We zijn nu een ruime twee jaar verder. Het is pittig geweest met verhuizen. 2 jonge jongens. En nog wat andere dingen. Maar o wat ben ik verliefd op dit onverwachte cadeautje. En ik moet toegeven dat het nu veel makkelijker is als toen de tweede haar leeftijd had. Het gaat zelfs zo goed, dat we het hebben over een vierde. Succes met de keuzes en het erachter gaan staan.
Mischien niet wat je wilt horen Maar ik vind het appart als je zegt als het een meisje is jullie het wel willen Zoveel vrouwen hier die maar al te graag zwanger willen worden waarvoor het geslacht bijzaak is Kijk dat je nadenkt over andere dingen kan ik me nog voorstellen maar het geslacht vind ik wel heel erg een luxe keuze Gezondheid staat toch op voorop mijn lijst
dit kind was totaal niet in de planning en ik heb er bij eerste jaren overgedaan en de mm ingeweest. En idd grote deels is nu het luxe probleem. Ik moet zeggen dat ik zelf langzaam gaat beseffen. En dat het voor mij niet zoveel uitmaakt jongen of meisje. Alleen mijn man deelt niet en negeert het onderwerp baby of hoe we dit gaan aanpakken en nu voel ik me er alleen voor staan en gaan de Emoties alle kanten op en weet ik allemaal niet zo goed hoe en wat
Misschien moet hij gewoon even wennen. Een vierde kind is niet niks en al helemaal niet als het zo als een verrassing komt. Laat het heel even bezinken bij hem. Geef hem de ruimte en rust en denk er zelf ook goed over na. Ga dan samen in gesprek over wat jullie willen doen. Ik hoop dat jullie eruit komen! Sterkte met het maken van deze keuze.
Hmmm.... je mag het hier wel komen brengen, onwijze wens voor een vierde maar lichamelijk lang niet te doen nog een zwangerschap. Snap goed dat het een enorme schok moet wezen... maar hij of zij hoort waarschijnlijk gewoon bij jullie? En geloof me, ook met weer een baby kun je genieten van je opnieuw ingeblazen hobby! Hier staan momenteel 3 viervoeters... Misschien eerst maar eens laten bezinken? En dan eens goed overleggen met je man etc. En nogmaals, wil m best van je adopteren hoor!