ik werk als verzorgende in de thiuszorg. ik heb ws een (lichte) vorm van autisme en ben daardoor zeer gehecht aan een vast rooster. hier werd rekening mee gehouden zover als mogelijk. dus op de dagen dat ik werk heb ik redelijk vaste clienten waar ik kom. weet precies wat er gedaan moet worden en welke tijden ze moeten. als ik een nieuwe client erbij krijg dan is dat even lichte stress voor me (alles nieuw) maar te doen. dit geeft eigenlijk geen problemen. (wel moeten ik en mn collega s zeer regelmatig aan de bel trekken bij de planning omdat er WEER dingen niet kloppen, te lang ingepland, mensen die verkeerd staan enz. is zowiezo al stress omdat je voor de zoveelste keer er achteraan moet gaan, je moet knokken voor hetzelfde. heeft al voor veel stress en half overspannen collega s gezorgd omdat het lijkt alsof je gewoon niet gehoord wordt) en nu, nu ben ik een week vrij geweest en zie ik dat mn rooster compleet overhoop gehaald is. het rooster waar ik zo voor heb moeten knokken. er klopt niets meer van, 3 -4 mensen op een dag waar ik nooit kom, "mijn" clienten staan bij een ander op een veeeel te late tijd,client die ik erbij heb gekregen is nogal een bitch, iedereeen gaat er met lood in de schoenen naar toe, en ik raak gewoon compleet in de stress ik zit alleen maar te janken en maak mezelf gewoon letterlijk ziek. ( niet slapen, overgeven van de stress enz). heb de planning al gemaild dat ik echt vaste rijtjes wil en of ze er svp rekening mee willen houden. uiteraard wat we gewend zijn, geen reactie terug:x zie wel dat er iets veranderd is maar niet wat ik gevraagd heb. er wordt dus weer niet geluisterd. ik zie dus nu al slapeloze nachten voor me. heb echt geen moed en zin meer om zo te gaan werken.. ik loop me helemaal op te vreten.. snap er geen bal van maar zou mn "tic" door de zwangerschapshormonen verergerd zijn?? en echt, ik wil zolang mogelijk door blijven werken. liefst tot 4 weken voor verlof. maar op deze manier trek ik dit echt niet.... iemand tips?
Hee Droebeltje, Vervelende situatie, ik denk dat je het effect van de hormonen inderdaad niet moet uitvlakken, je bent vermoeider en je lijf is gewoon heel erg druk. Ik zou gewoon eens op een rustig moment zelf langsgaan bij die planners en aangeven wat dit met jou doet. Dus niet te snel beschuldigend met de vinger wijzen maar echt vanuit jezelf redeneren. Ik weet uit ervaring dat een goede planning maken en iedereen tevreden houden vrijwel onmogelijk is. Iemand die je sympathiek vind kom je dan toch eerder tegemoet in wensen en eisen. Ik weet niet of je bepaalde rechten kunt ontlenen aan je autisme, dat zou ik eens bij mijn leidinggevende vragen. Misschien kan je een vast rooster via je leidinggevende wel afdwingen? ik zou me niet zo snel ziekmelden, dat maakt terugkomen daarna vaak alleen maar moeilijker. En probeer nu gewoon iets vaker ' f$£¥k it' te denken, je doet gewoon alleen wat je kan, werkt voor mij goed Denk nu wel eerst aan jezelf en je kindje nu! Sterkte!
Plannen blijft een vervelende taak. Een rooster moet gemaakt worden en iedereen heeft zijn eigen wensen/eisen. Het is vervelend voor jou dat je zo heftig reageerd op nieuwe situaties, ik vraag me alleen af bij wie je dat "probleem" moet leggen en of je hier recht uit kan halen wat roosters betreft. Wellicht een goed gesprek met de leidinggevende en dit desnoods vast laten leggen?