Bij m'n oudste ben ik door NIEMAND eerst gefeliciteerd...eerst kwam de vraag; ongelukje? Enorm vervelend, werd er moedeloos van. Alsof dat meerwaarde heeft om dat te weten. Ik was 22, studeerde ect. 2e werd het wat minder, maar vragen kwamen absoluut. Op m'n 28 bevallen van m'n derde. Vorige week nog teambespreking, tijdens het voorstellen zegt m;n nieuwe collega...29 en 3 kinderen, tjeeeh. *ZUCHT*
Ik was 19jaar toen ik gepland zwanger werd van de eerste, op mijn 21ste had ik 2 kinderen (beiden gepland). Ik ben gelukkig nog jaar nagekeken, omdat ik er ook wel wat ouder uit zie. Maar 21jaar vindt ik helemaal niet te jong voor een eerste! Dat mensen raar opkijken tussen 18-20jaar kan ik ergens nog begrijpen voor sommigen, maar 21jaar toch niet meer!
Ik was ook 21 bij mijn zoontje en mij werd vaak als eerst gevraagd hoe oud ik eigenlijk was en daarna of het gepland was. Ze doen maar lekker, ik gaf als antwoord, als het gepland zou zijn geweest dan was ie er al Ik heb zelfs nog daarna een versnelde opleiding gedaan en ik was van de 2e zwanger voordat ik deze opleiding had afgerond. Ook ditmaal werd er vaak gevraagd of het gepland was. Nu geef ik als antwoord: Als ik kon plannen dan was het 6 maanden later geweest, maar als je bedoeld of het de bedoeling was: Ja, het is de bedoeling.
Ik ben 23 jaar en bij ons is het ook zeker gepland! Toen ik jouw bericht las dacht ik ook van, hmmm is inderdaad maar een vreemde vraag die niet zo positief overkomt! Ben benieuwd of ze het aan mij gaan vragen als ik zwanger ben.... Groetjes
Zei jouw collega dat? 29 en 3 kinderen is toch niet zo vreemd? Ik ken wel een meisje van 23 met 4 kinderen.... Ja ik vind het ook raar waarom mensen zo meteen een reactie klaar hebben..
Was 21 toen ik zwanger raakte, inmiddels 22. En moet eerlijk zeggen dat de vragen tot nu toe wel meevallen. Terwijl het bij ons echt wel heel erg gepland was (MMM). Maar veel familie wist daar ook van, en misschien scheelt het ook wel dat mn vriend al 28 is.
ik denk dat mensen dat doen om te weten hoe ze daarna moeten gaan reageren. stel het is niet gepland en jij bent eigenlijk niet zo blij met je zwangerschap dan is het een beetje lullig als iedereen over the top enthsiast reageerd. dus ik denk dat het een vraag is om jouw mening erover te bepalen waar dan weer verder op gebouwd kan worden. dus puur intresse en niets anders we hadden hier bij de derde ook de vraag of het een ongelukje was, juist omdat we na de 2e heel stellig waren dat er niet meer 1 bij kwam. bij de 2e werd het niet gevraagd en bij de 1e ook neit omdat mensen wisten dat we ermee bezig waren
Ik denk nu eerlijk gezegd niet dat je daar zo open over praat tegen iemand in de winkel, die je mss niet eens kent? Maar ik begrijp wel je uitleg, wanneer mensen je goed kennen kan dat inderdaad uit interesse zijn
Vraag me eigenlijk af waar men zich mee bemoeit.. Je bent beslist niet minder goed omdat je jong zwanger bent geraakt. Brutaal vind ik 't wel, vooral door een medewerker van een winkel. Die horen zoiets toch niet te vragen. Ergens krijg ik 't gevoel, om een klacht over deze persoon in te dienen, tuurlijk kan het interesse zijn.. Maar aan de ene kant komt het bezwarend over, zoiets hoor je je klanten niet eens te vragen. Raar mens... (Reactie komt waarschijnlijk vervelender over, teveel last van hormonen en het mee slepende gevoel van naderende bevalling ) Maar.. Wil wel erbij zetten, gelukkig heb ik geen nare vragen gekregen of t gepland is, mensen uit direct omgeving wisten van onze wens.
Van mijn eerste zwanger was ik net 18 en zeker weten gepland woonde al samen alles geregeld enz.. En ja ik werd ermee doodgegooid echt vreselijk maar ik zei ook gewoon waar bemoei je je mee of waar ze het lef vandaan haalde.. Het is schandalig ik heb me overal heel erg moeten bewijzen want ze denken allemaal dat je het niet kan.. Bij de tweede was ik 20 en nog kreeg ik die opmerkingen gewoon sterk in je schoenen staan en vooral je bekkie niet bij je houden. Succes meid. Groetjes.
Ik vind het ook geen nette vraag om als buitenstaander te vragen. Wat ik me wel afvraag, gewoon pure interesse, hoe je als 18 jarige al alles voor elkaar kunt hebben ? Je gaat tot ongeveer je zestiende naar de middelbare, daarna nog een beroepsopleiding en dan nog werk vinden, ben je zo 20 of 21. Als ik naar mezelf kijk was dat toen echt niet te doen ook al had mijn toenmalige vriend een redelijke baan...... Was zelf ook liever jonger moeder geworden maar het leven laat zich nu eenmaal niet plannen !
Ik denk dat het prima te doen is als een van beide een baan heeft en je niet te hoge eisen stelt, met lage vaste lasten is dat helemaal niet onmogelijk. Ik denk ook niet dat je alles per sé 'voor elkaar' moet hebben voordat je aan kinderen begint...
ik krijg die vraag ook heel erg vaak, waren ze gepland, wat ben je nog jong, jij was er vroeg bij pffff ik heb 1,5 jaar in de medische molen gezeten voor mijn dochter ik was 22 toen ik beviel van haar, jaik was jong maar heb er geen dag spijt van! mijn zoontje kwam spontaan en had er totaal niet op gerekend, maar hij is heeeeeeeeeeel erg welkom was toen 25! en nu zijn wij bezig voor ons 3e en laatste kindje, en het intresseert me niks wat anderen daar van vinden, dit is ons leven en wij moeten de kindjes opvoeden, en wij weten wat we ze kunnen bieden en kunnen geven ALLES.... maar vooral heel veel liefde je bent echt geen slechte moeder hoor onzin, jonge moeders kunnen ook goede moeders zijn!!!
Ik vind het ook geen nette vraag, heb er zelf ook ervaring mee. Ik was zelf 21 gepland zwanger. Er hadden beiden een vaste baan, koophuis, rijbewijs, beiden een auto dat waren dingen die we eigenlijk "voor elkaar" wilde hebben. Ik was net 17 toen ik mijn man leerde kennen en het liep nu eenmaal zo. Zelf vond ik ons er wel klaar voor een voelde me echt volwassen. Maar ondanks dat ik al met 18 jaar ben gaan samenwonen kijk ik daar, 11 jaar later toch wel een beetje anders naar. Ik kan me doordat ik zelf in die situatie heb gezeten ook wel voorstellen hoe anderen er naar kijken. Al blijft het wel onbeschoft om zoiets te vragen. Bij onze eerste hoorde ik het vaak, bij onze tweede niet want dat lag toch een soort van in de lijn der verwachting maar bij nummer drie kreeg ik weer die vraag. Niet omdat jong was, was immers al weer 6 jaar verder maar dit keer omdat 2 de standaard is, hier 3 niet zo veel voorkomt. Ach... Mensen hebben altijd wat te zeuren. Zolang jullie achter jullie keuze staan is het prima toch?!
Ik was zwanger op mijn 20e, mensen kwamen gewoon naar mijn moeder om aan HAAR te vragen of mijn zwangerschap wel gepland was :s
Ik was op mijn 18e klaar met mijn opleiding dus ik werk ondertussen al 1,5 jaar. Op mijn 17e gaan samen wonen en sinds 1,5 jaar een koophuis. Mijn vriend is 26 en we zijn bijna 6 jaar samen. Het kan allemaal dus heel jong haha. Misschien is het inderdaad wel een vraag om te peilen hoe je er zelf tegenover staat. Mijn bekenden en collega's stonden er helemaal niet van te kijken, als het aan mij had gelegen was mijn zoon er inderdaad al.
Ik was weliswaar ongepland zwanger, maar wel jong. Net 18. vriend was toen 20, en kwam op dat moment met 2100 schoon, thuis. Met zijn salaris konden we een heel mooi huis kopen en ik ben een thuisblijfmama. Wél met diploma, rijbewijs, en spaargeld. Maar mn diploma is op dit moment niks waard. Vandaar dat ik thuis blijf. We hebben het op dit moment beter dan bijv. vrienden van ons die beide werken en geen kindje hebben. kleine toevoeging: T is niet zo dat we ruim kunnen leven hoor. We hebben het super goed, kunnen goed sparen, maar moeten wel nadenken over hoe we dit jaar kerst gaan vieren, aangezien we dat voorheen erg uitgebreid vierden. Zelfde geld voor grote uitgaven zoals de auto laten keuren of een nieuwe vriezer kopen. T is dus echt niet meer lang leve de lol! (Kan ook niet met onze dochter erbij.. erg snel overprikkeld en huilerig)
Ik was 24 bij de geboorte....en ja een hoop vragen en blikken. Maarja als ik eerlijk ben kijk ik weer zo naar ' oude'. Moeders.... Ach ik heb mij er nooit zo druk om gemaakt....lekker belngrijk wat andere vinden...wij liepen (en nog steeds) met onze hoofd in rozecwolken hihi
Ik was 20 , idd ook die vraag. Soms zelfs de eerste vraag die ze stellen , niet eens gefeliciteerd nee was het gepland ? Nu gaan wij voor een tweede wonder volgend jaar en dan gaan ze het vast allemaal weer vragen