Nou vele van jullie kennen me al. Twee keer echo gehad twee keer lege vruchtzak heb echt paar hele emotionele dagen gehad. Voel me futloos en erg down. Waar ik nu het meest moeilijke mee heb is wat moet ik nu?! De symptomen blijven aanhouden en worden na mijn idee ook erger (is dit normaal bij lege vruchtzak) daarom boekt het zo verwarrend en de twijfel slaat soms ook toe. Net als met het slikken van foliumzuur. Ben er vanaf vrijdag mee gestopt maar voor de ene kant voelt dat niet lekker want soms denk Ik dan ineens stel dat het wel goed zit ( wat ik eerlijk gezegd niet meer denk) denk Ik om mezelf in bescherming te nemen want wil geen hoop blijven houden met ben me er meer al in aan het berusten. Maar die kwalen werken dat nieuwe bepaald aan mee want wordt er daardoor iedere keer aan herinnert. Gisteren bijvoorbeeld Had Ik heel de dag knallende hoofdpijn tegen het migraine aan (nooit gehaast) vanmiddag bellen ze van de vk om te vragen wat ik wil. Ik weet niet wat ik wil. Liefst hoop ik dat het op de natuurlijke wijze eraf komt ( als het echt niet goed zit) maart Hoe lang kan dat op zich laten wachten en worden de kwalen dan wel steeds erger? Mijn buik blijft ook groeien iedere keer als ik in de spiegel kijk Doet dat zeer want heb echt een zwangere buik. Zo moeilijk allemaal. .... Ik wil graag mensen hun verhaal horen die het zelfde mee gemaakt hebben of waarbij het later wel goed bleek te zijn. Ik ga geen hoop meer krijgen want dat pijnig Ik me alleen maar mee.
Ik wil je niet teleurstellen, maar je verhaal klinkt een beetje als bij mijn MA... Bij bijna 9 wk kwamen we er pas achter dat de vruchtzak al gestopt was met groeien bij 5 wk.. Dit terwijl ik op en top last had van mijn hormonen, en mijn lichaam dus nog gewoon "zwanger" was! Uiteindelijk afgewacht en na aantal dagen is mijn lichaam het vanzelf af gaan stoten (wel vele weken te laat dus). En het heeft ook nog een aantal weken geduurd voor de HCG uit mijn lijf verdwenen was, heel raar om nog knaltesten te hebben terwijl je weet dat je eigenlijk niet zwanger meer bent.. Wat ik dus wil zeggen is dat je lijf je aardig voor de gek kan houden.. Hopelijk is het bij jou anders en komt het nog goed! Verder wil ik je veel sterkte wensen!! Neem goed de tijd voor jezelf, zo'n emotionele rollercoaster hakt er behoorlijk in...
Hai Hier helaas ook ervaring mee... Bij 7 weken 1e echo gehad en toen was er een lege vruchtzak te zien.. Omdat ik hormoonbehandelingen kreeg wisten we ook dat ik niet korter zwanger kon zijn. Dus ze vreesden al t ergste.. Ik was stomverbaasd en zeer verdrietig.. Ik begreep t niet, alles groeide al, ik had veel symptomen! Week later nog een echo gehad en daar was t zelfde nog op te zien.. Ik heb toen pilletjes meegekregen om mk op te wekken. Was echt heel pittig en emotioneel heel zwaar.. Ik ben nu weer zwanger en heb as donderdag de 1e echo, ik ben op van de zenuwen! Sterkte meis, de komende tijd is niet leuk.. Hopelijk is het snel weg en kan je weer door naar een volgende ronde, want dit is vreselijk.. Liefs Guusje
Wil je graag een positief verhaal vertellen maar ook hier geen goede einde. Bij mij was het hartje gestopt of nooit begonnen met kloppen, dit werd tijdens de termijn echo met 9 weken opgemerkt. Ook ik.dat dat ze het verkeerd hadden maar de gynaecoloog in het ziekenhuis bevestigde de ma (heet dat zo?) ik wilde ook graag een natuurlijke afloop maar moest uiteindelijk toch medicatie inbrengen om se miskraam op gang te brengen.. Echt een rot moment. Maar wel noodzakelijk want je.lichaam blijft gewoon lekker door zwangere en dat kan doorgaan totdat je hele baarmoeder schoon is. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd
Helaas hier ongeveer hetzelfde verhaal. Wij kwamen er pas achter toen we 11 weken verder waren, de echo met 7 á 8 weken kreeg je toen nog niet standaard. Ik heb er toen voor gekozen om met medicijnen de miskraam op te wekken. Dit ging helaas bij mij niet helemaal goed, met gevolg dat ik nachtje opgenomen moest worden met teveel bloedverlies. De volgende dag mocht ik gelukkig weer naar huis. Dacht dat het voorbij was maar een aantal dagen begon ik weer met vloeien. Hop naar het ziekenhuis en toen bleek niet alles weg te zijn. Toen onder volledige narcose een curretage gehad. Mocht ik ooit weer in zo'n situatie komen dan zou ik direct voor een curretage gaan. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. Ze zeggen dat het voor je lichaam veel beter is om af te wachten tot het vanzelf gebeurt maar ik kon er niet tegen om alles te voelen qua symptomen en niet echt zwanger te zijn. Ik wil je heel veel sterkte wensen!!!
Ook hier zelfde ervaring... Echo met 9 weken, nooit een hartje gehad, het was gestopt met groeien met 6 weken... Ik heb 2 keer de tabletten geprobeerd, kwam niet goed los, na veel wachten en gedoe, toch een curretage. Wil je heel veel sterkte wensen, is geen leuke tijd...
Als eerste vast sterkte gewenst. Hier 2 keer meegemaakt dat we een leeg vruchtzakje zagen. De eerste keer was vooral enorm onzeker, we kregen bij 6 weken een echo. Niks te zien. We spraken met de gyneacoloog af om een week af te wachten om tebkijken of het lichaam het zelf zou afstoten. Een week later teruggekomen, bleek de vruchtzak nog wel leeg te zijn, maar mijn hcg was wel gestegen en ook het vruchtzakje was gegroeit en was ook volop zwanger kwa symptomen. Gyneacoloog vond het raar en wou het nog even aankijken. Pas rond de 11 weken werd toch echt definitief besloten dat het niks zou worden en heb ik het met pillem inbrengen opgewekt zodat alles eruit kwam. De tweede keer ook metbpillen, omdat mijn lichaam het niet zelf afstoote. Mijn advies is wel wacht niet te lang met het opgang laten komen. Mijn ervaring is dat je er echt mee blijft lopen. Als het eruit is kun je het pas verwerken en geestelijk is het gewoon zwaar. En hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt om met pillen er alles eruit te krijgen. Heel veel sterkte in ieder geval. Klinkt raar maar hoop voor je dat het vanzelf komt (ook een keer gebeurd bij mij). Dat was voor mij kwa verwerking weer iets makkelijker
Dank je wel allemaal. ... Ik werd vanmorgen wakker met ontzettende buikkrampen van mijn darmen. Ik heb me echt helemaal leeg gepoept. ... Er lag ook best wel wat bloed in de wc en bij het afvegen ook bloed met stolsels. Daarna een klein beetje in mijn onderbroek maar meer eigenlijk weer niet. Kan dit wel een voorteken zijn? Ik wil het zo graag afsluiten en dat gaat nu niet
Ik heb het ook gehad. Ik heb toen 2 weken afgewacht omdat ik ook nog een beetje goede hoop bleef houden. Na de laatste echo had ik gekozen voor een curretage omdat ik het voor mijn gevoel gewoon af wou sluiten. Dat je nu bloed verliest kan zeker een voorteken zijn maar het kan zo ook nog wel dagen doorgaan. Daar is vrij weinig over te zeggen. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte!