Dag allemaal Ik sta voor een - persoonlijk dan - moeilijke keuze... Ik plaats graag even mijn verhaal hier omdat ik graag meningen/ervaringen van jullie hoor... Een grote twee jaar geleden kwam mijn zoontje (via IVF zwanger geworden) ter wereld (op precies 40w) met spoedkeizersnede na een lange, niet vorderende arbeid van 36 uur... had zwangerschapsdiabetes en het was wel een grote baby (57 cm). Ook het herstel duurde heel lang en de keizersneewonde doet tot op de dag van vandaag nog steeds pijn, jeukt, zit bloedrood en dik (vermoedelijk toen dus iets niet goed gegaan)... Inmiddels ben ik bijna 33 weken (spontaan!) zwanger van ons tweede kindje, een meisje. Terug zwangerschapsdiabetes. Afgelopen woensdag bij de echo gesprek gehad over de bevalling. De gynaecologe vroeg mij hoe ik die zag. Waarop ik best spontaan antwoordde 'liefst vaginaal'...? Want dit zag ik ook al altijd zo voor me, had er zelfs nog nooit bij stilgestaan dat ik nu eigenlijk een keuze heb... Maar ik zag meteen aan de uitdrukking op haar gezicht dat zij er anders over denkt, dus vroeg '...of is dit niet verstandig?' en na een kleine stilte zei ze voorzichtig: 'ik zou het je niet aanraden...' Ze heeft dit dan ook uitgebreid geargumenteerd... allereerst door niet vorderen van de eerste bevalling. De extreem moeizame manier waarop die is gegaan en alles eraan gepaard, doet vermoeden dat dit zich hoogstwaarschijnlijk zal herhalen bij een tweede. + dan te veel risico's wegens de 'slechte' keizersneewonde... Mijn hoofd zegt dat ik de keizersnede moet doen, want dat is wellicht de verstandigste manier... maar emotioneel heb ik het daar moeilijk mee. Er komt nooit meer een vaginale bevalling, zal die ervaring nooit gehad hebben dan... Zijn hier mama's in vergelijkbare situaties verzeild geraakt? Hoe denken jullie hierover? Ik weet dat ik uiteindelijk zelf de keuze moet maken, maar het lijkt me wel interessant om hier ervaringen te lezen. Alvast bedankt!!
Los van de keuze vind ik een keizersnede net zo veel een bevalling als een vaginale bevalling. Je moet jezelf echt niet als minder zien omdat je die ervaring niet zou hebben gehad. Ik zou altijd kiezen voor de veiligste optie voor jou en je kindje. Maar dat is voor mij persoonlijk.
Ze mogen na een eerdere sectio geen weeënopwekkers geven, dus alles moet spontaan gaan. Gezien je VG is dat dus.. moeilijk inschatten. Je hebt een iets verhoogd risico op bijkomende problemen (ik zit in stilgeboorte groepen en lees daar enkel horrorverhalen dus ik kan niet meer helder denken, ff terzijde). Gynaecologen zijn meestal terughoudender bij VBAC/TOLAC. Je plan moet goed zitten voor een TOLAC: niet te grote baby en goede positie, liefst niet overtijd (want grotere baby vaak + placenta die minder goed werkt), goed uitgeruste centra, vanaf hoeveel uur wel ingrijpen met sectio, etc.. Persoonlijk zou ik het niet doen, ik ben te bang voor complicaties (ik vind een complicatie bij een ingreep - dus geplande sectio - gecontroleerder dan bij een TOLAC waar last minute alles slecht en snel moet gaan).
Een geboorte is een geboorte. Je bent zwanger omdat je graag een kindje wil. Niet omdat je dolgraag wil bevallen. Wees heel lief voor jezelf. Je kan ook een inleiding krijgen na een keizersnede maar... dan moeten alle voorwaarden perfect zijn. Mijn vriendin kreeg wel weeenopwekkers en kon vaginaal bevallen. Alle voorwaarden waren goed. Er zat ook 5 jaar tussen keizersnede en vaginale bevalling. Dat de gyn nu al de zorgen uit, zou ik zeker de veiligste optie kiezen. Liever rustig een geplande keizersnede dan met toeters en bellen de vaginale bevalling afbreken voor een spoedkeizersnede.
Wat jammer dat het nu zo rauw op je dak komt vallen en je hier eerder nog geen gesprekken over hebt gevoerd. Ik wist al voordat ik zwanger werd dat ik een geplande keizersnede zou moeten krijgen. Mijn litteken is niet goed hersteld en hier ben ik een jaar geleden aan geopereerd. Dat ging overigens niet om de buitenkant want daar ziet het er perfect uit maar vanbinnen was het echt niet goed. De kans op een baarmoederruptuur was bij mij heel groot. Voor mij is het ook niet lastig: ik wil dat mijn kind gezond ter wereld komt en hoe maakt me niks uit. Ik heb dus ook nooit getwijfeld of het jammer gevonden, ik denk niet iets te missen aan een vaginale bevalling. Hier overigens ook een grote baby en niet vorderende ontsluiting. Ik kreeg na mijn eerste keizersnede een kansberekening voor een succesvolle vaginale bevalling en dat lag erg laag. Ik hoop dat je het toch een plekje kunt geven en zie het alsjeblieft niet als falen. Je draagt een kindje en wat een wonder dat het nu spontaan gelukt is na IVF. Heel veel succes.
Waw bedankt iedereen voor het delen van ervaringen, goede raad, steun en lieve woorden! Heb nog eens alles goed op een rijtje gezet en overwogen en toch de knoop doorgehakt. De meest logische en veiligste manier is dan toch gaan voor de geplande keizersnede, wat ik dan ook zal doen.
Ik zou in jouw geval ook zeker voor een geplande keizersnede gaan. Veiligheid boven de ervaring vind ik. zelf ook voor de keuze gestaan, bij mij werd vaginaal echter niet afgeraden. En heel eerlijk kijk ik op mijn spoedkeizersnede positiever terug dan op de vaginale bevalling. De eerste keer voelde ik me in mijn kracht staan, de tweede (vaginale) bevalling werd het overschaduwd of ik wel de goede keus maakte en of het wel zou lukken. veel succes alvast, hopelijk kijk je straks terug op een mooie bevalling!
Het is mij ook in 3 verschillende ziekenhuizen/vruchtbaarheidsklinieken afgeraden (voordat we wisten hoe mijn litteken er vanbinnen precies uit zag).
Dat zou voor mij de doorslag geven, hoe jammer ook dat vaginaal dan nooit zou kunnen. Maar de gyn zegt het niet voor niks. En misschien dat ze het litteken van de eerste dan ook kunnen herstellen?
Het litteken wat je hebt zal waarschijnlijk tamelijk breed uitzien... Op basis van je tekst denk ik aan een keloid litteken. Oorzaak is onbekend, dus hier kan ik helaas weinig over zeggen. Ik zou je litteken crème aanraden om je huid mee te verzorgen. Ze zullen bij een repeat sectio het overtollige littekenweefsel wegsnijden, maar je hebt kans dat je nieuwe litteken er ook weer zo uit zal komen te zien. Een keizersnede geen echte bevalling? Heb je je kind dan in de winkel gekocht? Natuurlijk is het een echte bevalling, alleen anders. Uiteindelijk willen we toch allemaal dat onze kinderen veilig en gezond geboren worden? Tenminste, dat wilde ik, dat mijn kinderen ongeschonden/gezond/veilig geboren werden. En dat ik dan niet weet hoe weeën voelen, betekent niet dat ik geen echte bevalling gehad heb. Het is natuurlijk een moeilijke keuze, maar onthoudt dat een gynaecoloog niet zomaar een keizersnede aanraadt. Ze zijn, vooral in Nederland, terughoudend met zomaar keizersnedes te doen. Als je gynaecoloog het aanraadt dan zou ik er wel serieus over nadenken. Ik wens je een fijne zwangerschap, en natuurlijk een gezonde baby.
Het klopt pertinent niet dat er geen weeenopwekkers gegeven mogen worden. Hier ook voor de laatste bevalling keizersnede gehad en door complicaties wilde ze me met 37 weken in gaan leiden en ja dat doe je dan ook met weeen opwekkers. Je wordt alleen nauwlettender in de gaten gehouden en men zal eerder ingrijpen wanneer het ctg laat zien dat de baby het moeilijk heeft ivm kans op uterus ruptuur. @ ts ik denk dat je gyn een bepaalde tool heeft ingevuld en dat deze een bepaalt percentage van kans heeft gegeven want je hebt idd wat minder goede kans gezien hoe jouw vorige bevalling is verlopen. Ik had zelf 70% kans op een zgn geslaagde vaginale bevalling na sectio. Helaas is het bij mij om dezelfde reden weer een sectio geworden. Wederom kind in kruinligging die ik er zelf niet uitgeperst kreeg. Zag dat je je beslissing hebt genomen, denk met jou verhaal dat ik dezelfde beslissing had genomen. Hier blij dat ik het geprobeerd had leek me namelijk ook fijn dat je herstel wat sneller was.
Bedankt dames voor het reageren. Ik had (tot nu dus) nog nooit gehoord van een keloid litteken. Maar als ik dit google, ziet mijn litteken er inderdaad heel gelijkaardig uit. Heb weer wat bijgeleerd... Overigens ben ik niet één van de zo velen die beweert dat een keizersnede 'geen echte bevalling is', dat is het in mijn ogen wel. Alleen had ik gewoon graag ook een vaginale bevalling mogen ervaren. Maar kijk, het is nu eenmaal zo, ik heb er vrede mee genomen; ben er inmiddels ook wel van overtuigd dat ik de meest verstandige keuze heb gemaakt. Zowel voor mijn kindje als voor mezelf.
Ik heb in bijna dezelfde situatie gezeten. Lange bevalling, weeenstormen maar niet meer van 4 cm. Bij de tweede mochten we kiezen maar ze zou zelf voor ks kiezen. Van de 2e ks ben ik heel veel sneller hersteld. al was de ks zelf niet leuk/pijnlijk door bloeding in buik. Ik was uitgerust( voor zover mogelijk) wist wat ik kon verwachten en was veel sneller mobiel. Nadien was de gyn blij met de ks. Het litteken van de eerste was heel dun en had problemen bij een vaginale bevalling kunnen geven. En de degene die beweert dat een ks geen bevalling is moet ver uit mijn buurt blijven!