Ik moet een bevalplan invullen, maar weet eigenlijk niet zo goed wat ik erin moet zetten behalve dan dat mijn man erbij aanwezig moet zijn. Bij mijn eerdere zwangerschappen was dit nog niet en juist door mijn vorige bevallingen ben ik een beetje cynisch, er valt naar mijn idee toch niets te plannen. Ik ben dan ook benieuwd naar wat jullie erin hadden of hebben staan.
Ik had er weinig in staan. Enige wat ik er in wilde was dat ze me goede uitleg gaven bij keuzes die ze maken. Prima dat iets nodig is maar vertel het me. En ik had er in staan dat wat ik zei gold. Dus ik had aangegeven het zonder pijnstilling te willen doen, maar als ik riep dat ik pijnstilling wilde ze me dat gewoon moesten geven haha.
Geen klok in het zicht Geen katheter tenzij medisch strikt noodzakelijk Alle beslissingen zoals knippen, elektrode plaatsen etc. alleen na uitleg/toelichting en met uitdrukkelijke consent van ons Papa blijft bij baby als ik naar OK had gemoeten
Hier had ik heel bewust geen plan, en dat vond ik een verademing. Ik denk dat ik het met plan heel moeilijk had gevonden om de controle los te laten, en ik heb twee keer een bevalling gehad waarbij dat heel noodzakelijk was. Bij medisch ingrijpen vind ik communicatie wel noodzakelijk, maar dat was ook zonder plan gewoon aan de orde. En bij alle keuzes die er gemaakt moesten worden, deed ik dat dus in het moment - ik had dat vooraf nooit kunnen inschatten.
Bij m'n eerste twee bestond er nog niet zoiets als een bevalplan. Bij de derde wel en ik wist ook niet zo goed wat ik erin moest zetten. Ik heb er uiteindelijk in gezet dat ik als t even kon niet ingeknipt wilde worden. Bij m'n eerste is dat wel gedaan, was in het ziekenhuis en ik hoorde destijds om me heen dat bijna iedereen die in t ziekenhuis beviel was ingeknipt. M'n tweede is thuisgeboren en toen is t niet gedaan en dat was veel prettiger. Ik kreeg een beetje t idee dat ze dit in t ziekenhuis bijna standaard deden. Ook had ik er instaan dat ik graag ten tijde van het persen een warme washand tegen de vagina aan wilde. Dit schijnt goed voor de ontspanning van de huid te zijn, goed voor de doorbloeding. Ze doen het in andere landen veel meer en t schijnt erg effectief in t voorkomen van inscheuren te werken. Die warme washand is er niet meer van gekomen, m'n bevalling ging nogal snel . Maar goed ik wist dus zelf al dat bevallen nooit precies gaat zoals gedacht, dus mn 'wensen' waren ingecalculeerd, het was dat ik iets moest bedenken . Je zou na kunnen denken over of je inspraak wil hebben hoe vaak een ontsluiting gemeten wordt, of je de navelstreng wil laten uitkloppen voordat hij doorgeknipt word (hoorde ik pas echt goed over na mijn bevallingen, had me anders wel mooi en waardevol geleken), of en hoe je het 'gouden uur' heel expliciet bijvoorbeeld wil afronden, of je bijvoorbeeld stagiaires of leerlingen erbij wil (dan hoef je die vragen op dat moment niet te beantwoorden), zou je in bad weeën willen opvangen en/of bevallen, weeën opvangen op een yogabal, bevallen op een baarkruk? Al dat soort dingen zou je kunnen overwegen om vooraf een mening over te vormen ipv op dat moment te moeten doen. En uiteraard de kanttekening naar jezelf uitspreken dat dingen nou eenmaal best anders kunnen lopen of dat jijzelf op dat moment er anders over denkt.
Dat ik een badbevalling wilde. Zo veel mogelijk natuurlijk en hands off. Dat mijn andere kinderen eerst kennis mochten maken en dan pas de rest van de familie. Maar het belangrijkste was dat als er van het plan afgeweken ging worden dat mij eerst uitgelegd zou worden waarom. Communicatie dus. Nou moet ik zeggen dat beide keren dat ik een bevalplan had ook geheel volgens plan is verlopen. Dus wat dat betreft heel fijn natuurlijk. Al had ik er ook geen probleem mee gehad als er (met goede reden) vanaf geweken had geworden. Dat ik ‘binnen kantoortijden moest bevallen omdat de anesthesist anders misschien wel uit z’n bed gebeld moet worden’ was voor mij bijv geen reden om aan de weeenopwekkers te gaan (mijn 2e bevalling)
Onder andere dat ze duidelijk zouden communiceren over alle eventuele medische stappen. Dat mocht ik naar de OK moeten dat papa bij de baby blijft. En of ik pijnstilling wilde. Bij de tweede stond er ook in dat mocht ik weer naar de OK moeten (was bij de eerste dus gebeurt) dat de baby dan aangekleed wordt als ik er bij ben, vond het zo naar dat ik bij de eerste terug kwam van de OK en hij ineens kleertjes aanhad. Verder het verzoek of ik in geval van OK eerder terug kon naar de kraamsuite of dat papa met kind naar de verkoever mocht komen. En er stond in dat ik zelf het eerste flesje wilde geven. Al die aanvullingen uit mijn tweede bevalplan is rekening mee gehouden/uitgevoerd (want ik moest wederom naar de OK voor mijn placenta). En dat heeft voor mij zo’n verschil gemaakt in hoe ik er op terug kijk dat ik zo blij was dat ik dat vooraf besproken en beschreven heb.
Geen schedelelektrode. Halve lotus. Geen ruggenprik meer na 5cm, liever een pijnpompje als het echt moet. Zo veel mogelijk hands off.
Na mijn zeven weken ziekenhuis met onze eerste heb ik in het plan geschreven; Doe alles voor de gezondheid van het kind! Ik vertrouw op jullie.
Hier ook geen bevalplan. Heb bij de tweede ervaren dat er niet naar mij geluisterd werd wat ik wilde en voelde, dit heb ik nu uitgesproken met de huidige vk (is een andere als bij de eerste twee). Dus mijn plan is eigenlijk, ik geef het tijdens de bevalling wel aan wat ik wil en zorg dat ik en mijn kind het goed maken. De rest is toch niet te plannen is mijn ervaring..
Ik ga een armband maken waarop ik in 1 woord samenvat waar ze rekening mee moeten houden. Ik hoop dat ze een beetje kennis hebben om dat op te pakken.
In principe geen schedel electrode had ik er ook in staan. Alleen weeenopwekkers als het echt niet anders kan. Als er een pauze komt tussen ontsluitingsweeen en persweeen, rustig afwachten.
Mijn bevalplan was heel vol. Bij nr 1 en 2 nagenoeg niets geschreven. Nr 3 heel uitgebreid. Na het vliezen breken, wacht met opwekkers Ruggenprik zodra het kan Man blijft altijd bij mij; ook als ik vooraf moet blijven ivm primen of ik ga naar huis als dat kan. Pethidine shot voor de nacht bij het primen als dat kan Cordring gebruiken Spoed keizersnede? Volledig out. Wil er niet bewust bij zijn Ik wil borstvoeding geven maar ben helemaal oke ermee als er wordt gestart met bijvoeden, daar hoeft niet lang mee gewacht te worden. Kind mag gelijk de vitamine en ik wil gelijk wel de medicatie om de placenta uit te drijven: hoeft niet gewacht te worden. En meest belangrijke; wees heel lief voor mij en neem de tijd. Ik had al teveel meegemaakt in korte tijd en was gevoelig voor stress en paniek gevoelens. Ze namen dan ook alle tijd, alles tig keer uitleggen ook. Was heel fijn. Het fijne was dat het ook werd besproken: ik wist daardoor dat bv algehele narcose geen optie was als het een gewone spoed keizersnede zou worden. En als de kinderarts de geboorte mede zou begeleiden, de cordring niet gebruikt zou worden want ze gaven duidelijk voorkeur aan de gewone klem: stuk sneller. En dé ultieme tip van de gyn; vraag aan de zorgverlener die binnenkomt: heb je mijn bevalplan gelezen?
Mag ik vragen wat de reden is om dat niet te willen? Ik zat eraan te denken om ernaar te vragen om te kunnen bewegen.
Je hebt tegenwoordig van die losse ctg dingen op je buik als je vrijheid wil. Ik ging ermee in bad (vastgeplakt op mijn buik), was gewoon lekker los van de kabels. Omdat het goed te meten was, heeft onze zoon ook geen electroden gekregen. Maar goed, als t slecht te meten was had ik zonder twijfel groen licht voor de electrode gegeven. Ik heb de hele bevalling zonder kabels gedaan later wel de banden er weer om het wat beter te kunnen positioneren weer ipv alleen een soort grote pleister erover
Hier deden ze die schedel-electrode ook niet ‘zomaar’, ik werd ingeleid en via ctg zagen ze de hartslag van de baby telkens dippen - daarom dus die electrode op de schedel, en toen dipte ze ook - zou keizersnede zijn geworden als ze toen niet snel geboren werd. Maar werd prima gecommuniceerd. Van te voren zeggen dat je dat niet wil, vind ik nogal kort door de bocht; niemand wil dat ‘zomaar’, toch? Maar als het nodig is, is het wel heel fijn dat ze zo je kindje kunnen monitoren tijdens bv een perswee.
Bij alle bevallingen was mijn bevalplan; we zien het wel. Alleen geen ruggenprik! (Slechte ervaringen mee) nu is mijn plan; thuisbevallen op de baarkruk en met zo min mogelijk bemoeienis. (Onze vierde was thuis en heel snel vk was er nog geen eens) dat geeft me nu meer het gevoel van laat me maar doen mijn lijf kan dit wel…
Omdat dat met nare haakjes in de hoofdhuid van de baby wordt gestoken. Ik vind dat een heel vervelende eerste kennismaking met de wereld. Uiteraard: als het echt nodig is, dan zal het moeten. Maar als er nog andere manieren beschikbaar zijn, dan liever die.
Ik had bij de tweede ook in mijn bevalplan staan dat ik graag de cordring wilde. Wat de verloskundige bij mij gedaan heeft was eerst afklemmen met een gewone navelklem (indd omdat het sneller is), maar hem daarbij iets langer laten zodat ze daarna alsnog de cordring erop kon doen.
Ik wilde geen borstvoeding geven bij alle drie. Dus ook geen discussie hierover, gewoon de fles. En dus ook echt niet aanleggen. communicatiestijl vond ik ook belangrijk. Ik kan in paniek raken bij het persen. Dus dan heb ik een directe en wat meer leidende vorm nodig.