Ik ben sinds vorige week overgenomen door de gynaecoloog. Ik moet met medische indicatie in het ziekenhuis bevallen. Dat was vorige zwangerschap ook zo. Nu is het zo dat mijn vorige bevalling op zich goed ging. Alleen bleef dochter op het einde 'hangen'. Kreeg haar niet verder, de hartslag dipte. Dus er werd geknipt en op mn buik geduwd en 1 perswee later was ze er gelukkig. Nu lag ik tijdens de bevalling op mijn rug te persen, net als de eerste bevalling. Maar bij allebei de bevallingen gaf mijn lichaam eigenlijk aan dat ik op handen en knieën op bed wilde zitten. Beide keren mocht dat niet van de gyn/verloskundige, om voor mij onduidelijke redenen. Ik moest om mn rug gaan liggen. Beide keren had ik op dat moment niet de assertiviteit (en fut) om ertegenin te gaan. Tijdens zo'n bevalling heb ik eigenlijk maar weinig besef wat er allemaal gebeurd, dat komt later pas. Nu is het dus zo dat ik deze keer een bevallingsplan heb geschreven. Waarin ik met nadruk gezet heb dat ik wil bevallen in een houding die op dat moment goed voelt voor mij, en dat ik niet wil worden gedwongen om op mijn rug te liggen tijdens het persen. Ik ben afgelopen week geweest bij de gyn en dat voorgelegd; hij is het er niet mee eens. Kort gezegd kwam het erop neer dat ik weer op mn rug moet gaan liggen want 'zo hoort het nou eenmaal'. Ik ga daar natuurlijk absoluut niet mee akkoord. Het is MIJN bevalling en ik maak zelf wel uit hoe ik die doe zolang het niet gevaarlijk is. Ik kwam op dat moment bij de gyn geen stap verder in de discussie, dus heb het er maar bij gelaten. Maar achteraf was ik erg boos. Nu is het zo dat ik de volgende controle heb bij de verloskundige van de gynaecoloog. Ik wil het dan weer opnieuw aankaarten. Ik wil me graag goed voorbereiden op dat gesprek. Wie heeft er voor mij tips en trucs hoe ik dat aan moet pakken??
Schrijf geheugen steuntjes op een briefje, en leg uit (zoals he hier doet) hoe je je gedwongen en niet prettig erbij voelde toen. Wat je zegt, het is jou bevalling en dat moet een mooie ervaring zijn!
En ander ziekenhuis?? Dat je daar gaat uitleggen waarom je wil overstappen Vaak willen ze je maar al te graag hebben.
Helaas zijn er niet veel ziekenhuizen in de buurt. Het volgende ziekenhuis is 45 minuten rijden. Ik heb daar al wel geïnformeerd en op zich kan het wel. Maar dan zou ik voor alle controles ook naar daar moeten. Wat er dus op neerkomt dat ik straks op het einde iedere week anderhalf uur in de auto zit om op controle te gaan......
Heeft de vk/gyn enkel de reden gegeven 'omdat dat zo hoort? Ik mocht namelijk bij mijn bevalling ook niet op de baarkruk bevallen omdat de kans dat je dan meer uitscheurt groter is door de verhoogde druk. Maar uiteindelijk ben ik ook wel uitgesheurd dus ik weet niet of dat anders erger was geweest. Nu weet ik ook niet of dat ook geldt voor op handen en knieen bevallen. hoe dan ook heb jij de regie over je eigen bevalling en zou ik gewoon voet bij stuk houden voor wat betreft je wensen!
Wat idioot!' Omdat het zo hoort' is natuurlijk geen reden. Het is meestal zo dat het voor de gyn fijn is als je plat op je rug ligt want dan kan hij er makkelijk bij. Maar het is jouw lijf en jouw bevalling, dus tenzij hij met een medische reden kan komen waarom je perse op je rug zou moeten bevallen heeft hij daar niets over te zeggen.
Fundus expressie is natuurlijk niet mogelijk als je op handen en knieeën zit. en ik kan me voorstellen dat andere ingrepen zoals tang of knip dan ook lastiger zijn. Misschien dat dat meespeelt in zijn reactie? Maar dan moet hij het ook gewoon zo uitleggen, vind ik. Misschien kunnen ze de ligging van je kindje ook moeilijker beoordelen. Vraag eens duidelijk naar redenen dat het niet zou kunnen. Misschien dat je dan zelf ook ak niet meer wil. En anders eens in overleg, dat jij de houding kiest totdat ingrijpen een andere houding noodzakelijk maakt.
'Omdat het zo hoort' vind ik geen reden, maar kan me voorstellen dat er wel andere (medische) redenen kunnen zijn waardoor die houding niet wenselijk is (bv zoals Tupp beschreef). Of simpel al dat de gyn niet gewend is om een bevalling in die houding te doen. Hij moet zich natuurlijk ook zeker kunnen voelen dat hij goed kan begeleiden/ingrijpen, mocht dat nodig zijn. Je arts beslist, ookal is het jouw bevalling. Komen jullie er niet uit, dan is de enige oplossing: andere gyn of ander ziekenhuis...
Je hebt ook andere opties.. Ik vond op de rug ook niet fijn. Maar op mijn zij! wel heel prettig.. en dan hield mijn man 1 been vast. een baarkruk zou ook nog een optie kunnen zijn. ik zou het wel rap aankaarten want je kan nu nog over naar een ander zh.
Oh ik moet er even bij zeggen dat ik wel een hele tijd op de baarkruk heb gezeten en uiteindelijk op m'n rug ben bevallen dus dat is ook og een optie.
Ik had hetzelfde probleem bij onze eerste... Nou gebeurt het heel vaak dat het bij een 2e makkelijker gaat, omdat de weg al eens is vrijgemaakt. Hier helaas niet. Dochter 2 bleef ook hangen. Kon niet genoeg kracht zetten op mijn rug. Toen raadden ze me aan het op mijn zij te proberen ivm de betere hoek, maar ook hierin kon ik niet genoeg kracht zetten. Uiteindelijk ben ik inderdaad op mijn handen en knieën gaan zitten! En zo lukte het wel! VK dacht waarschijnlijk: liever dat dan weer een knip, want die zat er weer aan te komen. Maar wat heel lastig bleek op handen en knieën is de hartslag bijhouden van de baby, wat ze tussen elke wee doen. Ze konden de hartslag niet meer vinden in die houding en dat is natuurlijk best gevaarlijk... Zeker als je al een uur bezig bent met persen en de hartslag van de baby heen en weer schommelt.
ik ben ook twee keer op mijn rug moeten bevallen.. omdat ze op die manier de baby het beste in de gaten kunnen houden.. misschien dat dat een reden is? raar dat hij geen reden erbij verteld!
Mij lukte het ook niet op mijn rug. Persen en persen, maar het ging echt niet, ik kon helemaal geen kracht zetten op die manier! Uiteindelijk mocht ik op de baarkruk en toen was het in 3 minuten gepiept Is dat misschien een optie?
Het is jouw lichaam, jij mag zelf bepalen in welke houding jij bevalt. Tenzij hij een goede reden kan geven waarom het niet zo mag (bv gevaarlijk voor de baby?) ok, dan niet. Maar praat er met hem over, je hebt nog heel even tijd
Nee hij heeft echt geen enkele reden ervoor aangegeven. Het is niet gebruikelijk, niet de 'klassieke manier'. Dat waren letterlijk zn woorden. Nou sorry, maar daar heb ik geen boodschap aan. Een baarkruk zie ik niet zitten eigenlijk. Dan heb je meer kans op uitscheuren. Bij de eerste ben ik uitgescheurd en bij de tweede een knip. Dus die kans lijkt me redelijk aanwezig. Kijk als het medisch noodzakelijk wordt, dan ga ik natuurlijk wel op mn rug liggen als er ingegrepen moet worden. Maar ik heb nu al verschillende keren gelezen dat er minder ingrepen nodig zijn als je de vrouw gewoon zelf haar gang laat gaan. Je voelt je eigen lichaam het beste aan toch? En omdat ik al twee keer nu dezelfde aandrang heb gehad, denk ik, blijkbaar werkt dat voor mij het beste. Ik kan gewoon geen kracht zetten als ik op mn rug lig. Bij de tweede ging ik automatisch weer op mn handen en knieën op bed zitten toen ik de weeen voor de placenta kreeg. Dat zagen ze niet meteen omdat ze nog met baby bezig waren. Dus de verpleegkundige draaide zich om, zag mij zitten. Zei ze, ho ho, ga maar weer even op je rug liggen. Ik luisterde niet, perste 1 keer en ploef, daar was de placenta. Zij heel droog; ow, daar is ie al. Wat betreft de hartslag; dat doen ze hier met een plakkertje op het hoofdje. Dus als ze voelen voor ontsluiting plakken ze iets op het hoofdje van het kindje om de hartslag in de gaten te houden. En daarnaast prikken ze meteen een infuus (vanwege die eerste fluxus krijg ik dan meteen na de bevalling iets op die lijn). Dus dan moet je daarna wel op bed blijven, maar de houding maakt in principe niks uit. Maar goed, volgende week naar de verloskundige van de gyneacoloog. Die doen veel meer bevallingen dan de gyn zelf. Gyn roepen ze alleen als er iets is. Mijn vorige bevallingen zijn ook door een tweede lijns verloskundige gedaan. Dus ik ben benieuwd wat haar visie erop is.
Ga dat gesprek rustig en zelfverzekerd in. Leg uit hoe jij het hebt ervaren, die aandrang om op handen en knieën te willen zitten en dat je geen kracht kon zetten op je rug. En geef aan dat je nu heel erg graag zelf je pershouding zou willen kiezen, omdat je daar meer vertrouwen in hebt. Niet gelijk gaan eisen, boos worden of drammen. Ja, het is jouw bevalling, maar het is hun verantwoordelijkheid dat je baby er goed uitkomt. Stel dat ze je niet goed kunnen monitoren (zou wel moeten kunnen met zo'n plakker, maar stel) en er gebeurt iets met je baby, dan zijn zij aansprakelijk. Maar als ik het zo lees, heb je heel goede redenen om het zo te willen. Breng dat ook over aan die 2elijns vk. En dan hopen we dat het nu meer gaat zoals jij het wilt!