wie heeft/krijgt er ook een geplande keizersnee? Bij ons is de datum afgelopen week gepland en ik weet totaal niet wat ik kan verwachten... Bij de 1e heb ik een kS gehad na een bevalling die niet verder kon, dus nu een geplande. Over een week of 3 heb ik zo'n ppo gesprek over de verdoving. Hoe bereiden jullie je voor of wat zijn je ervaringen? Hoe ziet zo'n dag er nou uit, hoe lang duurt alles etc etc wil alles weten haha
Ik heb 3 weken geleden een geplande ks gehad en had vooraf hetzelfde gevoel: ik wist niks en had zoveel vragen! Nou daar gaat ie: Ik ben op de poli geweest en heb eerst een gesprek gehad met anesthesist over ruggenprik, evt allergieën etc. Dan de ks zelf: catheter en infuus zijn ingebracht op de afdeling op de ochtend van de ks. Ik was 3 dagen eerder opgenomen ivm een zwangerschapshernia, mijn ks is daardoor 2 dagen vervroegd dus ik kwam op de sub-acute lijst. Anders was mijn ks om 8u 's ochtends geweest, nu was het 12u 's middags. Maar goed, om 12u mocht ik naar de operatieafdeling, moest op de rand van het bed gaan zitten voor de ruggenprik, die overigens minder pijn deed dan het infuus Daarna weer liggen, gingen ze de groene doeken ophangen en kwam mijn man binnen in operatiekleding, hebben we nog wel even hard om gelachen, met zijn operatiemuts op. Ondertussen vroegen ze regelmatig of ik nog gevoel had in mijn benen maar ik had al vaak nee gezegd. Na een minuut of 10 vroeg ik, wanneer gaan jullie eigenlijk beginnen en toen was het antwoord: mevrouw, uw kindje komt binnen een minuutje kijken wie zijn mama is! Dat was fantastisch, na al een halve minuut of zo hoorden we onze dochter huilen, wat een onvergetelijk moment was dat! Ze kwamen meteen met haar bij ons hoofd, ik mocht haar kussen en toen namen ze haar mee naar een kamertje ernaast waar de kinderarts haar nakeek. Na een paar minuten kwamen ze weer binnen en had mijn man ons kind in zijn armen, heel emotioneel vond ik dat, erg mooi om te zien. De kinderarts zei, gefeliciteerd, uw dochter heeft de eerste 10-en al te pakken, alles is in orde. Daarna gingen ze met haar naar de kraamafdeling om haar aan te kleden en verdere controles te doen en mocht mijn man nog een stukje van de navelstreng afknippen. Ik had van te voren al de kleertjes klaargelegd die ik wilde dat ze zou dragen die dag en in die tussentijd hebben ze mij gehecht en naar de uitslaapkamer gebracht, dat duurde ongeveer 3 kwartier. Toen ik daar lag kwam na een kwartiertje mijn man met onze dochter weer bij me en deden ze het gordijn dicht zodat we privacy hadden met ons drietjes, helemaal geweldig. Na een uurtje mochten we naar de afdeling terug en hebben we nog een half uur met zijn drietjes gezeten/gelegen en toen de familie gebeld. Het is me echt 1000% meegevallen, ook de pijn achteraf en zo viel heel erg mee. Ik stond de dag erna al in de douche en liep al naar het toilet en mocht de 3e dag naar huis. Zeker doet het wel pijn maar met wat paracetamol is het heel goed te doen. Die had ik na een week ook helemaal niet meer nodig en nu na 3 weken is het alsof er niks is gebeurd, ik voel me fantastisch en doe bijna alles weer, behalve stofzuigen, dweilen en ramen lappen, dat mag tot 6 weken niet volgens de gyn. Nou, als je nog vragen hebt stuur je me gerust maar een pb hoor, ik ben misschien nog wat vergeten in het hele verhaal en herken je gevoel heel goed! Succes alvast in ieder geval, komt goed!
Ik heb bij de 1e ook een gepande KS gehad en ik vond het een hele belevenis. Het ging eigenlijk net zoals bij Chantal. Ik lag op de uitslaapkamer na 5 minuten al te kijken naar de verpleegster zo van wat doe ik hier?! Ik was binnen no time weer op de afdeling. Op donderdag is Thomas geboren en zaterdag was ik alweer thuis! Ik ging ook heel snel zelf alweer alles doen, maar daar heb ik achteraf spijt van, want ik kwam mezelf echt even tegen. Dat is het enige wat ik je mee wil geven, pak in het begin zoveel mogelijk nog je rust als je kindje er is!