Hallo allemaal! Zal me even kort voorstellen: ik ben Fleur en 37 jaar oud. Ik heb 1 kind (zoontje van 2 jaar) en 2 katten. Kinderen krijgen, gaat hier niet zonder slag of stoot. Eerst 2 miskramen, daarna gezonde zwangerschap maar wel met zwangerschapsvergiftiging en zoontje met klompvoetjes (wat overigens heel goed gaat!) en nu we voor een brusje willen gaan alweer 1 miskraam en momenteel een missed abortion (met 8 weken ontdekt, al rond 5 weken gestopt). Nu heb ik gisteren (vrijdag) medicatie gekregen om de miskraam op te wekken. De arts was hier duidelijk geen voorstander van, maar ik wil dat het stopt (heb ook best kwaaltjes en wil door). Alleen, de pillen durf ik dan weer niet te nemen Ben gewaarschuwd voor maag- en darmkrampen, hevig bloedverlies, koorts en een traject van 3 weken dat daarna ook nog eens niet “af” kan zijn. Heeft de arts dit zo heftig gebracht vanwege haar eigen duidelijke voorkeuren of is het echt zo erg? Zijn hier mensen met ervaring die me kunnen vertellen hoe het bij hen is gegaan? Of hoelang afwachten bij hen uiteindelijk duurde? Alvast bedankt! (Zeg het ook gerust als dit bericht elders thuishoort, snap de site niet zo goed )
Ik heb een aantal maanden geleden een abortus gehad en dit waren precies de dingen waar ze mij ook voor waarschuwden met medicatie…. Ik denk dus niet dat het zomaar ‘verzonnen’ is
Wat ontzettend verdrietig. Helaas is het allemaal waar. Vooral wanneer je al verder bent. Het is wel zo dat het verschillende kanten op kan gaan. Je kunt de buikkrampen krijgen. Naar wat ik heb begrepen zijn het weeën (helaas weet ik alleen hoe miskramen voelen en geen voldragen zwangerschap en heb dus geen idee hoe weeën voelen maar wel hoe de kramp van een miskraam voelt) Dit kan gepaard gaan met hevig bloedverlies, kraamverband of zwaar maandverband is aan te raden. Zodra je het vruchtje verliest is het ergste geweest. Maar je kunt nog na krampen krijgen. Kans op koorts is er zeker in dat geval gelijk je arts in schakelen. Ook kan het zijn dat er restweefsel achterblijft. Als dat het geval is kan het zijn dat er een curretage moet volgen maar dat zien ze bij de uitgangs echo. Andere kant. Kan het ook niet zo heftig verlopen. Er zijn een x aantal meiden hier die geen hevig bloedverlies hadden en waarbij het lichaam het heeft opgeruimd. Ook kan het zijn dat de eerste dosis pillen niet werkt, een tweede ook niet en dat je alsnog een curretage kunt krijgen. Geen 1 miskraam loopt hetzelfde. Ik wil je veel sterkte wensen met het doormaken en het het verdriet ❤️
Het kan idd wat er beschreven staat, maar bij mijn MA was het vruchtje gestopt met 6+4 en de miskraam is met medicatie prima verlopen. Was ook volledig schoon. Absoluut geen horrorverhaal hier dus.
Sterkte! Ik heb die pillen gehad om mijn bevalling mee op te wekken. Ik heb geen last van mijn maag ervan gehad of darmen. Ik heb in totaal 14 pillen gehad ervan en behalve gemene weeën geen andere bijwerkingen ervan gehad. Ik had ook gedacht dat ik goed ziek zou worden door de pillen maar nee. Met mijn miskramen die natuurlijk verliepen, had ik ook best wat bloedverlies. Dat hoort er vaak helaas bij
Wow, zo snel al zoveel reacties! Wat lief zeg, bedankt allemaal @Biny, wat heftig. Dat gaat je ook niet in de koude kleren zitten … Heb je de medicatie uiteindelijk niet gebruikt? @Asil, ontzettend spijtig dat je nog geen voldragen zwangerschap hebt mogen meemaken. Zie in je banner ook een heftig verleden al, jeetje. Nu deze zomer rust en dan weer verder? Ga voor je duimen Weeën zijn wel pittig, veel bloedverlies ook. Zie er enorm tegenop Maar nog weken kotsmisselijk en doodvermoeid rondlopen voor precies niks, is wat mij betreft ook geen optie (als ik een test doe, kleurt de teststreep direct diepdonkerrood, dus denk niet dat m’n lichaam het ook al maar een beetje door heeft ). Dus het moet maar zoals het gaat … Bedankt voor je eerlijke verhaal in ieder geval! @Dubbellikker: Wat naar dat jij dit ook mee hebt moeten maken. Het kan ook “goed” gaan dus, fijn om te horen. Dankjewel! Bij mij is er helemaal geen vruchtje (meer), dus misschien scheelt dat Hoe lang duurde het bij jou? En hoe lang had je vooraf gewacht (die arts gaf me zó het gevoel dat “nu al” pillen willen echt stom van me was ) @GroeneBomen, om je bevalling mee op te wekken ja? Is dat niet gevaarlijk? Is dat cytotec de “normale” weeënopwekker? Herken het inderdaad: heb ook ongelukjes binnen het uur gehad bij een miskraam inderdaad Wat je zegt: is helaas niet anders …
Nee heb het idd niet gebruikt, ik wou niet die rompslomp en het gevoel van weeen vond ik nou ook niet echt een fijn vooruitzicht Heb dus een currettage gehad
Ik heb na de echo ongeveer een week gewacht geloof ik. Vanaf dat ik ging bloeden, was het gewoon net een menstruatie, maar dan net wat heftiger (en ik heb geen heftige menstruaties). Wat naar dat de arts je dit gevoel gaf
@Flora85 onder strikt toezicht met ctg's en ziekenhuisopname. Je wil de baarmoedermond verweken en ontsluiting krijgen. Net als met een miskraam. Het is geen weeenopwekker in die zin: puur voor die eerste 2 a 3 cm om vliezen te kunnen breken. Maar goed,geen enkele maag/darm bijwerking ervan gekregen. Daar was ik wel bang voor.
Hier ook missed abortion gehad en opgewekt met cryotec, over beter een poging gedaan. Ik moest het 2x inbrengen en week later nogmaals 2x omdat het niet het gewenste effect had. Ik ervaarde iets tussen een menstruatie en weeen in in. Bloedverlies was weinig (dat was ook meteen het probleem). Ik vond de medicatie meevallen. uiteindelijk 2 weken ofzo na de laatste keer spontaan een miskraam gehad met veel meer pijn en veel meer bloedverlies. Dit kwam achteraf gezien omdat de miskraam niet geheel loskwam. Uiteindelijk een scopie gehad om het te verwijderen. een volgende keer zou ik weer voor pillen kiezen. Ik had daarvoor al lang gewacht maar er kwam niks spontaan. Deze keer had het niet het gewenste effect maar ik vind het de moeite waard om te proberen. veel sterkte en succes!
Ik heb ook een week gewacht, maar er gebeurt echt he-le-maal niets. Heftig is het he?! Jouw ervaring klinkt te doen, dat geeft me wat goede hoop, dus dankjewel!
Ah, dat is de fase van inleiden na ballon zeg maar? Ben wel bang voor die darmen vooral, want daar heb ik al zo’n last van (hormonen …) Hopen dat dat bij mij ook meevalt dan! Bedankt voor je bemoedigende woorden!
Pfff, wel lang proces geweest dan. Hoelang heeft het in totaal geduurd (min het wachten dan)? En dan toch nog met pijn én scopie eindigen Maar is wel “beter” (minder risico’s) dan curretage toch? En was dat mogelijk omdat er al wel een deel uit was? Denk inderdaad dat het de poging waard is, het eerst met medicatie proberen. Mag ik vragen op welk punt en waarom je ervoor koos om toch voor medicatie te gaan? Ik heb overigens wel maar pillen voor 1x inbrengen en over 3 weken pas controle, klinkt wat anders dan bij jou (geen idee waarom dan)?
Ik weet het niet precies meer, maar globaal: november positieve test, begin januari duidelijk dat het mis was, begin februari pillen, er gebeurde qua bloedverlies heel weinig dus na contact met arts kreeg ik nog een ronde, hoe lang daar tussen zat weet ik niet precies, denk paar dagen tot een week. Toen kwam er meer los. Denk 1 a 2 weken later ineens heel veel pijn en veel bloedverlies/stolsels, een hele nacht lang. Daarna echo en leek schoon, kreeg groen licht om weer te proberen. Werd toen ‘ongesteld’ en dat stopte niet. Na aandringen weer een echo en toen zagen ze een rest van 1x2cm. Toen weer afwachten maar uiteindelijk half april een scopie. Ik koos idd voor wachten en pillen omdat ik geen curettage wilde ivm risico’s (verklevingen en vroeggeboorte). Een scopie geeft risico op vroeggeboorte niet omdat ze je baarmoedermond niet op hoeven te rekken. Wat ik pittig vond was dat ik psychisch al over de miskraam was maar lichamelijk nog niet en dat ik niet verder kon. Ik zou ten tijde van de scopie al over de held van mijn zwangerschap horen te zijn. Maar mijn verloop is echt pech op pech. Meteen na scopie weer een cyclus en konden we eindelijk door. Een volgende keer zou ik eerder pillen nemen wetende dat wachten niet veel doet hij mij.
Ja klopt, als de ballon niets doet krijg je misoprostol (cytotec). Ik heb ook super gevoelige darmen en enorm snel buikloop, maar wonderlijk nergens last van gehad. Ik zou gewoon starten met de medicatie, dit is ook niets elke dag wachten tot er wat gebeurt jammer dat je lijf het zelf niet door heeft...
jeetje zeg, dat is echt pech op pech, op pech … Wat een ellende Herken wel wat je zegt: ook al is het bij mij veel korter, in had na een paar dagen ook al wel zoiets van: ik ben er mentaal klaar voor om verder te gaan, maar zolang je de daadwerkelijke gebeurtenis nog moet doormaken (je nog zwanger voelt en het is sowieso een onzeker, mogelijk lang proces zo’n missed abortion), kan dat niet echt. Dat is frustrerend. Je bent snel door gegaan na de “afronding” dus? Hoe is dat gegaan/gaat dat?
Aha! Dat is dus in plaats van ballon (als die niet werkt). Ben zelf bij m’n zoontje ook ingeleid, maar heb al die stappen overgeslagen omdat ik toch al ontsluiting bleek te hebben. Wel “grappig” dat we die vrees deelden: gevoelige darmen zijn best wel een thema in je (dagelijks) leven he?!
Update: ik heb maandag de migegyne genomen en gisterenochtend de cytotec. Om 13:00 begonnen krampen en bloedverlies (vond het ongesteldheid x10 zeg maar), inclusief stolsels. En om 15:00 was het klaar. Nu nog bloedverlies van een normale menstruatie en wat krampen af en toe (en doodmoe, maar dat kan ook zijn omdat ik me zo heb lopen opfokken ). Geen idee of het compleet is, dat weet ik 12 juni pas (dan controle). Iedereen super bedankt voor het delen van ervaringen en bemoedigende woorden. Super lief!