Had weer een pittige paniekaanval. Zat gewoon rustig achter de computer een beetje te typen en tv te kijken toen het ineens weer naar mijn hoofd ´´schoot´´. Het zat er weer een keer aan te komen, dat weet ik ook wel, je bent er nooit in 1x vanaf, maar goed. In een reflex sprong ik op en belde mijn moeder, kleine snel in zijn ledikant gezet, want dacht echt dat ik flauw zou vallen. Stond te zweven op mijn benen, werd misselijk en zwart voor mijn ogen. JAK Was ook lijkwit en hoorde pas dat ik hyperventileerde toen ik begon te praten, ik stond te hijgen als een postpaard. Herkenbaar, dat wel, maar voel me nogsteeds een beetje suf en mijn benen zijn zwaar vermoeid nu. Ben niet meer in blinde paniek, maar bij een beetje een draaiduizeling of misselijkheid ben ik alsnog bang dat ik flauwval of het loodje leg ofzo. Ik kan ook niks bijhouden, lijkt wel of mijn ogen achterlopen op derest. Herkenbaar voor iemand? Blijf namelijk toch maar met de gedachte spelen dat ik een beroerte krijg of dat mijn hart er mee kapt ofzo :x
Heeeeeeeeeeeel herkenbaar. Je lichaam levert een flinke strijd tijdens een paniekaanval. Het is ff geleden dat ik er 1 had, maar ik kan me herinneren dat ik er daarna nog wel een dag last van kon hebben, dat ik me gewoon vaag voelde ofzo.. wazig in m'n hoofd was en ook continu bang was dat ik een hartinfarct zou krijgen of Knock-out zou gaan. Typische uitwerking van een paniekaanval. Het fijne van zo'n aanval is, is dat je het voelt opkomen en zodra je dat voelt is ie er ook bijna. Heb wel eens kokhalzend boven de pot gehangen en ZOO benauwd. Ik zou echt afleiding gaan zoeken ook al voel je je wazig en slap in je benen. Probeer wat betreft de hyperventilatie een flinke pagina uit een boek hardop voor te lezen, dit zorgt ervoor dat je ademhaling weer wat normaler wordt. Ik denk dat je je nog flink moe kan voelen vandaag, maar afleiding is echt 't beste. Succes meis en vergeet niet; als je een hartinfarct had gehad had je dit verhaal niet kunnen typen
ik had deze aanvallen na mijn eerste zwangerschap regelmatig,ik heb het nu aardig onder controle na 6 jaar ,als ik het op voel komen ga ik voor de spiegel staan en zeg tegen mezelf dat er niets aan de hand is en niet zo moet aanstellen,(echt het helpt mij goed) advies van therapeut,eventueel polsen onder de koude kraan of even naar buiten lopen,maar niet in paniek raken (makkelijk gezegt) jee leert ermee om te gaan na een tijdje. ook als ik red bull heb gehad of koffie,dan komen de aanvallen ook weer,dus dat vermijd ik al een hele tijd. anders helpt haptonomie ook heel goed,adem halen vanuit je buik. het is eng en heel vervelend :x groetjes