Ik ben niet zo'n prater en zit al een paar dgn met iets in mijn hoofd wat ik kwijt wil maar het steeds vooruit schuif. Het gaat om mijn partner. Een hele lieve zorgzame man en vader die ontzettend druk is met zijn werk en een studie die hij daarnaast volgt. Dat laatste valt hem zelf ook tegen omdat het heel veel tijd kost, echt heel veel, en daar baalt hij zelf ook van. Echter vind ik dat ie op het moment bijna alleen maar met zichzelf bezig is!!!! En dit durf ik hem niet zo goed te zeggen omdat ik hem daar geheid mee ga kwetsen! Paar voorbeelden, gisteren avond Vk gebeld ivm buikklachten. Moest vandaag laten testen op blaasontsteking. Na de test vraagt hij vandaag niet en pas vanavond om half 8 vroeg hij hoe het met mij buik ging! Ik heb al sinds 2,5 week dagelijks harde buiken, maandag bij Vk geweest en moet nog rustiger aan doen! Hij vraagt niet naar hoe mijn afspraak was! Hij werkt 6 dgn in de week waarvan hij er 4 van 7 tot 19 van huis is. Rustig aan doen is voor mij dus lastig met een dreumes van bijna 2 en een huishouden! Dan nog vraagt hij vanavond of ik zoon naar bed wil brengen zodat hij een kwartier eerder aan zijn studie kan! (Hij heeft hem uiteindelijk zelf op bed gelegd). Dit zijn maar een paar kleine voorbeelden. Ik zelf ben naast dat ik niet makkelijk praat ook vrij koppig, dus ben ik soms expres niet geïnteresseerd in zijn ding, in de hoop dat hij dan ook zijn eigen gedrag inziet maar helaas. Hij is dan 9 van de 10 keer zelfs gepikeerd dat ik niet naar zijn dag vraag! Sinds een maand zit ik in de ziektewet, daarvoor in de ww. In die week dat dit geregeld is heb ik het er met hem over gehad of ik dat wel moest doen en dat ik op zag tegen mijn afspraak bij de huisarts! Hij heeft er sindsdien niet meer naar gevraagd en ik ben zo koppig er ook niks over te zeggen! Hij weet het dus nog niet! Slaat van mij uit natuurlijk ook nergens op om dit niet te vertellen maar ik vind dat het ook wel eens van hem mag komen. Nu merkt hij wel iets aan me, goh(!), maar toch zeg ik dat er niks is! Als ik hem zeg dat ik vind dat hij de laatste tijd alleen maar met zichzelf bezig is kwets ik hem gegarandeerd en dat wil ik niet! Wat ik met dit topic wil? Tja, advies weet ik zelf wel, uitspreken want als ik het voor me houd weet hij niet wat er speelt en veranderd er nog niks. Ik denk dus gewoon even van me afschrijven of zo......,?????
En toch zullen jullie er over moeten praten... er komt straks zoveel op jullie af met een tweede. Geef aan dat je begrijpt dat hij het druk heeft en dat je er respect voor hebt, maar dat jij er ook nog bent... en dat jij het op dit moment ook niet meer trekt. En dat je graag wat meer initiatief en interesse van hem verwacht. Dus niet direct jij doet dit of dat verkeerd, maar meer bij jezelf houden. Dus dat jij het lastig vind om aan te geven wat je nodig hebt en wat het met je doet wanneer hij niet reageert of vraagt over medische dingen. Sterkte ermee.
Wat vervelend voor je, maar weet je, als ik het zo lees, is hij zelf zo druk, dat ik denk dat hem dat ontgaan is. Dat is niet attent, dat snap ik, maar mijn man is eigenlijk net zo Wat vaak wel kan helpen is gewoon vertellen wat er die dag is gebeurd, ik denk dat dan zijn reactie wat "normaler"is en als jij er mee zit is dat uiteraard heel vervelend, maar je moet het wel uitspreken tegen hem, hij kan tenslotte niet jouw gedachten raden. En als je bang bent datje hem kwetst, moet je onthouden dat het de tonen zijn die de muziek maken, je kunt het hem rustig en zonder verwijt brengen, dan zal hij denk ik niet zo gauw gekwetst zijn of je kunt gaan schreeuwen en schelden en dat werkt uiteraard niet.
En dat is dus idd de reden waarom ik het lastig vind om het aan te geven. Dat denk ik namelijk ook maar aan de andere kant vind ik ook dat dat geen reden " mag" zijn. Dus omdat je het druk hebt mag je de dingen van de gene die belangrijk voor je zijn maar vergeten....? Ook hierdoor denk ik dat ik hem ga kwetsen omdat hij het dus niet in de gaten lijkt te hebben. Maar het is idd de toon die de muziek maakt! Ik ben benieuwd hoe ik het er vanaf ga brengen....
sorry dat ik zo ongezouten mijn mening deel, maar zoals ik het lees komt het erop neer dat hij maar moet ruiken wanneer hij interesse in je moet tonen. zo werkt het niet (zeker niet bij de meeste mannen) en bij hem dan hetzelfde te doen (negeren) zodat hij misschien de hint zal snappen? dat gaat hem ook niet worden! Hij is heel druk met zijn werk en zijn studie, wil natuurlijk niet zeggen dat hij jou maar links moet laten liggen, maar je kan hem ook een beetje op weg helpen bijv. door als hij thuiskomt gewoon als eerste te beginnen over jouw dag/afspraken te vertellen hoe het gegaan is. Kans is groot dat hij dan gelijk zal reageren en daarmee interesse toont.
Eens! Vooral de tip om zelf over je dag/afspraken te vertellen, zonder dat hij erom hoeft te vragen. Denk dat je zult merken dat hij dan zeker wel geintereseerd is. Voor mij klinkt het alsof hij overweldigd is. Werk, studie, een 2de kind, zorgen om jouw en je harde buiken. Denk dat hij door de bomen het bos niet meer ziet en daardoor van alles vergeet(okal is het zeker wel heel belangrijk voor hem). zou het ook niet kunnen dat hij er ook een beetje vanuit gaat dat jij hem zelf wel verteld over je afspraken of als er iets is wat hij moet weten? Zo werkt het bij mijn vriend namelijk wel. Zelde vraagt hij uit zichzelf hoe iets geweest is. Maar zodra ik zeg; ik had vandaag die afspraak bij de vk weet je nog?? Dan zegt hij ohja hoe was het?? en vaak nog wat dingen. Meis zet je koppigheid even uit(haha net of dat kan, moet die knop zelf ook nog vinden!). Probeer je in iedergeval toch met je man te praten. Daarin hoef je geen vinger te wijzen, want je hebt zelf ook een bijdragen aan de situatie(jouw irritatie). Maar je kan wel vertellen dat je het moeilijk vindt dat hij nergens naar vraagt en op gaat in zijn werk en studie. En dan vanaf nu proberen hem zelf dingen te vertellen en niet te wachten tot hij het gaat vragen(wat niet gebeurt).
Oh hihihihi dat is zo herkenbaar.... Mijn man werkt fulltime, ik 2 a 3 nachten per week in de zorg. Als ik weg ben moet hij er ook uit snachts voor de kleinste. Smorgensvroeg is de oudste paraat...dus kan hij dan ook niet uitslapen. Als ik thuis kom dan ga ik slapen en heeft hij de kids ook... En als hij gaat werken heb ik de kids dag en nacht... Hij is net klaar met zn HBO. Naast een moeizame zw en een adoptieprocedure, fulltime baan en een vrouw in het ziekenhuis heeft hij dat voor elkaar gebokst. Ik doe het altijd gewoon zo: "Goh hoe was het vandaag bij de osteopaat met T?" (ik stel dus de vraag die ik van hem had willen horen) "ja goed hij gaat er baat bij hebben "...dan schiet hij al in de lach... Weet je we hebben het allebei stikdruk met ons werk wat we moeten doen ivm dure tijden en 2 huizen. En we hebben 2 jonge kindjes in huis. Jep en dan vergeet je wel eens dat je partner een afspraak oid had. Wij beginnen al te lachen als het weer zover is..........
Op mijn vriend is ook wel zo hoor, alleen kan ik er eigenlijk niet zo mee zitten. Hij is gewoon druk en hetis absoluut geen onwillendheid. Dus als hij vergeet naar iets belangrijks te vragen zeg ik t gewoon. Owja sorry zegt hij dan. Mijn vriend is vaak pas rond half 8 thuis 's avonds. Dan moet ie vaak nog wat voorbereiden voor de volgende dag of studeren. Ik snap dat ie dan wel eens wat vergeet.
Je ongezouten mening mag je geven hoor glimworm, geen probleem! Ik vind niet dat hij moet ruiken wat ik allemaal heb gedaan. Hij is namelijk altijd op de hoogte van de afspraken die ik heb. Bij wijze van spreken hebben we het er dan s ochtends nog over en nog vergeet hij het. Door jullie reacties vraag ik me echter af of ik dan te veeleisend ben??!! Is het zo gek dat ik van mijn man wat aandacht verlang? Hij vindt namelijk wel dat ik die voor hem moet hebben maar andersom mag het vergeten worden. Ik heb echt wel begrip voor hem gezien de drukte waar hij in zit en daar ga ik ook heel ver in mee maar dan moet ik er wel wat voor terug krijgen of is dat heel gek? Het voorbeeld van ukoldaatje, mezelf de vraag al stellen voor hem en daar dan ook op antwoorden heb ik ook al geprobeerd maar dat vind hij niet leuk als ik dat doe! Raakt hij geïrriteerd van. Ik weet idd dat ik het gewoon met hem moet bespreken en dat ga ik ook zeker doen.
Remember: *je bent zwanger en dus een tikkende hormonenbom *je man is een ... man; hij komt van Mars en jij van Venus *denk aan de gulden regel Advies: Gooi je koppigheid opzij, bouw een goed moment in en praat met elkaar! Komt goed vrouw!
Wat is die gulden reden dan???? Haha! Ja, die hormonen zijn deze zwangerschap ook duidelijker aanwezig dan mijn vorige zwangerschap!
Hie ook een man die het heel druk heeft. (eigen bedrijf). Ook hier hebben we vaak weinig tijd om eens lekker bij te kletsen. Maar wij doen samen een bakje koffie/thee voor of na het eten en dan praten we even hoe de dag/werk was. Is echt maar even maar je bent van beide kanten goed op de hoogte hoe het met de ander gaat. Voor nu zou ik het gewoon tegen hem zeggen. Maar wel gelijk bij vermelden dat je weet dat het komt door zijn drukke baan/studie. Zo voelt hij zich minder aangevallen, denk ik.
Die "gulden regel kent wikipedia niet volgens mij. " Ts ik snap je helemaal en het zullen vast niet allern je hormonsters zijn! Mijn man is precies hetzelfde!!!! Maar daarbij is mijn man niet echt druk qua werk... Ik ben ook super koppig en zwijg zelf ook in dat soort dingen; als hij geen i.teresse toont in iets wat voor mij belangrijk is da. Zeg ik kkk niet hoe het is gegaan! Ik durf ook niet echt mijn mond open te trekken want mijn man kan t niet hebben als een vrouw hem zegt wat ie moet doen en dan zou ik dus elke dag ruzie hebben waar ik niet echt zin in heb.. Een tip heb ik dus niet echt voor je maar wou alleen ff laten weten dat je niet de enige bent
Ik denk dat een hoop mannen dit radartje missen. Jouw man heeft het mega druk, jij denkt met je hormonen, geen goede combi dus. Ik zou idd als hij uit zijn werk komt of als de kleine op bed ligt even zeggen wat er die dag gebeurd is. Blijf wel met elkaar in gesprek want zeker straks met een 2e zal dat flink pittig worden naast zijn werk en studie! Mijn man heeft ook niet die gave, heb er wel een wat van gezegd maar dat heeft weinig zin. Hij vraagt nu als ik gewerkt heb hoe het op mijn werk was. Niet omdat hij dat wil weten maar omdat dat schijnt de horen. Op dagen dat ik thuis ben vraagt hij het niet want ik heb toch niet gewerkt. Hij heeft het dus nog steeds niet helemaal begrepen. Maar ik vertel het hem wel. Maar zet je koppigheid opzij. Dat hij niet weet dat je nu in de ziektewet zit vind ik geen gezonde manier van communiceren.
't Was even zoeken maar zo kom je er inderdaad wel. 'behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden'. Of zoals Stephen Covey het altijd verwoordde: probeer eerst te begrijpen, en pas dan begrepen te worden. Weg dus met die koppigheid, hij is je partner.
Heb niet alles gelezen maar wilde toch even reageren. Ik denk niet dat je veeleisend bent. maar het is wel een MAN.. als ik het zo lees doet hij kei zijn best voor jullie als gezin. maar hij vergeet jou daarbij op je mentale vlak te ondersteunen. ik denk dat dat een mannenkwaaltje is. ik denk dat ik helaas vaak genoeg dezelfde tactiek heb toegepast als jij nu en ik moet je zeggen.. t werkt niet............. idd in vragende vorm zeggen .. goh schatje hoe was t bij de ha. jaaa nou die zei rustig aan doen dus schatje wil jij zo ff de vaatwasser doen? ik weet dat het druk is maar ja dokters recept he.. wink wink... maak het weer gezellig samen. succes met de hectische tijd!