Vanmiddag was ik samen met een vriendin en haar zoontje naar een grote speeltuin. Er was een speelding waar je met een stijle trap op moest en dan kon je door een tunnelglijbaan. Opeens komt er een jongetje aan van 3 bijna 4 denk ik en die springt op mijn zoontje die uit de glijbaan komt en doet iets met zijn handen bij zijn gezicht, ik vond het er raar uitzien, maar deed alsof mijn neus bloedde. Mijn zoontje was wel geschrokken; hij verschanste zich achter mij en pakt me bij mijn been, dat is niks voor hem! Geen aandacht aan besteden, niet de nadruk op leggen, dacht ik. Vervolgens komt het jongetje weer gillend op mijn zoontje afgerend en grijpt hem naar de keel!! Mijn zoontje vliegt naar me toe en roept: 'mama help'. Ik zeg tegen het jongetje: 'Hee, doe eens niet!' Ik wil eigenlijk weg gaan, zoonlief mag nog 1x van de glijbaan en toen hij eruit kwam, duikt dat jongetje wéér op mijn zoontje en keelt hem zowat! Ik trek hem van mijn zoontje af, pak hem stevig bij zijn bovenarm en zeg op duidelijke toon: 'ben je besodemieterd, dát mag niet!'. Moeder pakt het kind van me over, levert het over aan de vader, die hem stevig aan de arm de speeltuin uittrekt. Moeder biedt haar verontschuldigingen aan en geeft mijn zoontje een aai over zijn bol. Best normale ouders op het eerste gezicht, maar dat kind was écht gestoord! Ik heb al heel wat kindergedrag gezien, maar zo'n woede en agressiviteit nog nooit. Ik stond trouwens ook van mezelf te kijken hoe ik dat kind beetpakte en toesprak. Ik was gewoon een leeuwin! Maar het moest wel! Mijn zoontje had bij het naar bed gaan nog rode vlekken in zijn nek! Ik ben er echt van geschrokken. Ook ben ik verbijsterd dat de ouders die pal naast me stonden de eerste en tweede keer niet ingrepen.
jee wat vaag van die ouders! goed dat je zelf op een nette manier aangegeven hebt dat wat dat kind deed, niet gewenst is. Is je zoon er al wat bovenop?
Ik kan me goed voorstellen dat je geschrokken bent! Je weet natuurlijk niet wat er met dat kindje aan de hand is, gestoord klinkt meteen zo naar, het is niet normaal nee, maar er zal wel meer aan de hand zijn. Ik vind wel dat die ouders meteen hadden moeten ingrijpen. Maar ik maak wel vaker mee helaas dat ouders heel vaak de hand boven het hoofd houden van hun kinderen, op momenten dat ze het niet moeten doen (bv. in het zwembad, meisje van een jaar of 6 springt in het water, op mijn man. Ging per ongeluk, mijn man werd een beetje boos omdat het pijn deed, vervolgens zegt de vader van het meisje zoiets als: maar jullie zitten hier opeens. Laat gewoon je kind haar excuses aanbieden denk ik dan...)
jeetje wat zul je geschrokken zijn en je zoontje ook wel eng zoveel woede in zo kindje en dat die jou kleine net moet hebben ik vind dat de ouders best hadden mogen toegrijpen en ik geef je groot gelijk dat jij hem bij zijn arm pakte. zou ik ook doen zijn ouders doen het niet .
hmm heb dat ook 1x gehad... alleen daar grepen de ouders niet in.. want dat temperament had ze van dr vader...... begrijp precies hoe je je voelt.. bizar is nog een understatement!
Mijn zoontje heeft superonrustig geslapen; steeds gehuild in zijn slaap. Ik had voor het incident een filmpje van hem gemaakt in die glijbaan en hem dat vanochtend laten zien en er was niks raars aan hem te merken; hij vond het leuk en reageerde enthousiast. Klaarblijkelijk geen negatieve herinnering. Ik ben altijd rustig en van de communicatie enzo, maar achteraf baal ik van mijzelf dat ik dat kind niet meteen de eerste keer had aangesproken en de moeder incluis. Maar door als moeder zo te reageren kan je ook een verkeerde snaar raken, terwijl er niks ernstigs aan de hand was en het alleen spielerei was. Ik zie de ogen van dat jochie nog voor me. Dit kind was niet speels of peuterpuberaal bezig, dit kind vertoonde gewoon gestoord gedrag. Hij trok als een magneet naar mijn zoontje en probeerde hem serieus te wurgen (mijn zoontjes nog rood in zijn hals ...:x). Dan zit er serieus een steekje los hoor! Echt; dit kind heeft hulp nodig; hopelijk krijgt het dat al. Ik heb in mijn werk als gezinsvoogd genoeg kinderen meegemaakt, maar zoiets nog nooit. Ik schrik niet zo gauw ergens van, maar hiervan dus wel.
Da's inderdaad om van te schrikken Moet er niet aan denken dat je zo'n kind tegenkomt waar er minder toezicht is.
Nou, je "mag nog blij zijn" dat jij niet als de foute werd weggezet door die ouders, want die heb je er natuurlijk ook bij! Hoop voor dat jochie dat ie "alleen" net een vechtfilm had gezien ofzo en daar zijn "inspiratie" vandaan... Sneu hoor. Hopelijk is je zoontje het idd snel weer vergeten.
Dat is echt schrikken zeg. Ik heb het idee dat kinderen tegenwoordig alleen maar voeding krijgen en geen OPvoeding. Dikke knuffel voor je zoontje en goed hoe je hebt gereageerd.
Jeetje wat eng zeg. Ik kan me voorstellen dat zoon en jijzelf daar behoorlijk door geraakt zijn. Sommige kinderen zijn eng.. ik zie ze ook helaas wel eens een enkele keer. Eigenlijk ergens heel zielig. Hopelijk krijgt hij de juiste begeleiding. Trouwens.. nog gefeliciteerd he?