Omdat ik nog niet een topic gevonden heb over fulltime werken tijdens de zwangerschap, stel ik mijn vraag hier. Ik ben nu 21 weken en werk 40 uur pw. 32 uur kantoor en 8 uur receptie, met nodige extra klussen als voorbereiden lunch, voorbereiden voor bezoekers (koffie/thee) en andere soortgelijke taken. Vorige week een onwijs hectische dag gehad, waardoor ik 's nachts wakker werd, heb zitten huilen en volgende dag oververmoeid thuis ben gebleven. Donderdags tot 14 gewerkt en vrijdag helemaal gewerkt. Intussen heel zwaar verkouden geworden en besloten vandaag toch maar een dagje thuis te blijven, "uitzieken". Ik voel mij altijd erg verantwoordelijk voor mijn werk en ben NOOIT ziek. Zonder mijzelf een schouderklopje te geven, maar werkgevers zijn altijd erg blij met mij geweest. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik hoge eisen stel aan mezelf. Mijn huisige baas is ook erg tevreden en begripvol. Na de gebeurtenissen van afgelopen week vroeg ik me af of het zou helpen als ik 1 dag in de week minder werk, of elke dag iets korter. Wie heeft tijdens zijn zwangerschap verminderd gewerkt vanaf fulltime? Hoeveel weken was je toen? Hoe werkt dat financieel?
Zouden die gebeurtenissen je ook zo moe hebben gemaakt als je niet zwanger was geweest? Het lijkt me dat je 99% kans hebt dat je antwoord nee is. Zwangerschap is geen ziekte, maar doet echt wel wat met je lijf en kost ook een hoop energie. Dat je dan na een paar hectische dagen even helemaal kapot bent lijkt me niet meer dan normaal. Ik zou in dit geval eerder denken aan gedeeltelijk ziektewet, of beter gebruik maken van je recht op extra pauzes. Zodat je ook de rest van zwangerschap nog vooruit kunt. Tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik doorgebikkeld in een zeer drukke, stressvolle baan (50 uur per week) en ik stortte zo ongeveer iedere dag in van vermoeidheid (viel in diepe slaap om 20:00 uur) en kon in ochtend nauwelijks mijn bed uit komen, voelde me zo moe. Maar met wilskracht kom je een heel eind , dus ik ben geheel over mijn grenzen heen gegaan. Met als gevolg: tegen de tijd dat ik 26 weken was, kon ik niet meer lopen van de pijn (bekkeninstabiliteit) en kon ik alleen nog maar huilen, huilen, huilen. Was uitgeput, volledig oververmoeid. Ben echt fysiek en emotioneel helemaal ingestort. Volledig in ziektewet en ook niet meer opgekrabbeld tot na bevalling. Ik denk vaak dat ik met minder dagen per week (meer rust dus, herstellen tussendoor) wellicht veel langer had volgehouden en mezelf niet zo over de kop zou hebben gewerkt... Ik had dus veel eerder (gedeeltelijk) ziektewet in moeten gaan.
Ik ben in mijn zwangerschap vanaf 26 weken 25% ziek geweest. In mijn geval werkte ik elke dag 2 uur korter, dus ipv 8 werkuren, 6 werkuren per dag. Ik kreeg natuurlijk gewoon 100% betaalt omdat er in mijn contract niks veranderde. Het hangt er denk ik vanaf wat je bedoeling is, wil je tijdelijk minder werken, of ook na je zwangerschap? Is het alleen voor tijdens de zwangerschap zou je bijv zo nu en dan een vrije dag of middag kunnen opnemen voor wat extra ontspanning. En wellicht kun je naar mate je zwangerschap vordert ook wat taken tijdelijk aan iemand anders overdragen voor wat minder stress? Wil je dit permanent, zul je uiteraard in gesprek met je baas moeten gaan. Dan zal je contract etc aangepast gaan worden en je dus ook minder gaan verdienen. Hoe en wat kun je beter aan hrm na gaan vragen. Ja, en nu ben je, misschien mede door de drukte, ziek. Dit kan natuurlijk iedereen overkomen. Niet druk om maken, gewoon uitzieken en weer lekker aan de slag. Succes!
Ik heb uiteindelijk ook 25% in de ziektewet gezeten om zo toch tot het eind van mijn zwangerschap door te kunnen gaan. Ik ben heel blij dat me dat gelukt is, want als ik niet minder was gaan werken was dat nooit gegaan door de stressvolle natuur van mijn werk, en HG/bekkeninstabiliteit. Gelukkig had ik een erg goed meedenkende arbo-arts. Mijn advies dus: neem contact met de Arbo arts op. Die kunnen je goed adviseren.
Ook ik ben met 29 of 30 weken 2 uur per dag minder gaan werken. Dan kon ik elke dag ff bijslapen. Dat was perfect. Met 32 weken zelfs nog een uurtje korter werken op aandringen van arts. Nadeel is wel dat je met 34 weken met zwangerschapsverlof MOET. Eerlijk gezegd was ik daar bij nader inzien ook echt aan toe. Ik wist niet dat een mens zo moe kon zijn.
Maak je al gebruik van de mogelijkheid om extra pauzes te nemen? In de Arbo-wetgeving is de mogelijkheid om een per dag 1/8 deel van je uren als extra pauze op te nemen, naast je reguliere pauzes. In dit geval kom je nog niet in de ziektewet en hoef je niet vervroegd met verlof. Mochten de extra pauzes onvoldoende voor je zijn, dan kom je inderdaad in de ziektewet terecht. Financieel heeft dit geen gevolgen voor jou. Je werkgever geeft bij het UWV aan dat jij zwangerschapsgerelateerd ziek bent, hij krijgt je ziekte/verlof 100% vergoed en betaalt jou 100% uit. In dat geval moet je inderdaad met 34 weken met verlof. Vooral NIET eigenwijs zijn en denken dat het allemaal wel meevalt! Je kleintje en jij zijn nu even het allerbelangrijkste!!! Ik heb bij de eerste twee zwangerschappen gebruik gemaakt van de pauze-regeling. En daarmee kon ik gewoon tot het einde goed blijven functioneren.
Ga vooral niet je contract nu terugschroeven omdat je het niet trekt, dan krijg je mimers ook minder uitkering tijdens je verlof. Als je het niet meer trekt, meld je dan ziek. Ik weet niet hoe ver je bent maar ik heb zeker in mijn eerste zwangerschap ook periodes gehad dat ik heel snel verkouden was en toen hielp het mij wel om gewoon goed uit te zieken. Nadat de eerste 3-4 maanden voorbij waren was ik ook minder moe en trok ik het een stuk beter. Verder is het echt een zaak om goed naar je lichaam te luisteren en een stapje terug te nemen als het niet meer gaat.