Ik krijg ook een jongen terwijl ik mezelf meer als meisjesmama zie/zag. Met 17 weken hebben we een geslachtsbepaling gedaan zodat ik voldoende tijd had ook om eraan te wennen, maar we zijn nu 9 weken verder en ik denk dat ik niet 100 % aan het idee zal kunnen wennen tot het echt zover is. Maar ik voel me er niet schuldig om of zo, we zijn allemaal mensen en die voelen nu eenmaal van alles. Komt vanzelf wel weer goed
Hier weten wij niet wat het wordt, maar mijn gevoel zeg dat het een meisje is. Ik weet dat het net zo goed een jongen kan zijn en probeer me daar nu ook op voor te bereiden. Niet omdat ik niet weet of ik wel een jongensmama ben, want van beide geslachten weet ik heel wat (neefjes en nichtjes waar ik regelmatig op heb gepast), maar mijn gevoel is zo sterk dat het een meisje is. Het zou me ook verbazen als er een jongen uit komt en ben dan bang dat ik dan teleurgesteld ben bij de geboorte. Terwijl ik met beide erg blij ben.
@janneke 000: na 3 meiden zal het helemaal een shock zijn als de 4e toch echt een jongetje wordt! @NiJO: jouw verhaal praat me wel moed in, dat het ook echt aan het kind zelf ligt hoe het is. Ik vind jongens die zooo wild zijn en alleen maar wilde spelletje kunnen doen niet leuk, maar meiden kunnen er ook een houtje van. Nou is mijn dochter een vrij rustig dametje en een echt prinsesje ( terwijl ze totaal niet altijd in roze gekleed is want daar hou ik niet van). Qua kledingstijl koop ik voor mijn dochter altijd stoere meiden kleren. Ze draagt zo ook vaak sneakers enz. En natuurlijk wel eens een jurk, maar dan geen zoetsappige jurkjes. Hoe die kleine knul in m'n buik zal worden is denk ik maar net wat zijn karakter is. Aangezien mijn man en ik van nature ook vrij rustig zijn, ga ik er vanuit dat het echt geen onwijze wildebras zal gaan worden. Ik zie jongetjes altijd als druk en wild, maar meiden ( waaronder mijn dochter) kunnen juist weer erg kattig zijn.
M'n man had vanaf het begin al het idee dat het een meisje zou worden, ik was er heilig van overtuigd dat het een jongen zou worden. Geslachtsbepaling; een meid! Ach, I luvvvv roze maar moest wel ff een knop omzetten haha
Ahh wat leuk! Nou moet je natuurlijk wel alles nieuw kopen, haha. Zul je zien dat er straks allemaal mensen reageren: eindelijk! Na al die jaren proberen is het gelukt... alsof je net zolang bent doorgegaan tot er een jongen kwam.
ik had na mijn eerste dochter juist heel graag een zoontje gewild, en moest er eventjes aan wennen toen het nog een dochter bleek te zijn! lijkt me juist zo leuk om het andere geslacht eens mee te maken, andere kleertjes, spulletjes, andere ontwikkeling.. ahwell, je hebt nog de tijd om aan het idee te wennen en wordt sowieso weer super om zo'n kleintje te krijgen
Ik zat al van af het 1e moment tegen m'n buik te praten als of t n zoon was En m'n gevoel had gelijk we krijgen z'n zoon (Ben n echte jongens moeder voor m'n gevoel)
Hier ook een slikmomentje, ook door niet geplande zwangerschap. Met 17 weken een echo gedaan, en ja hoor al meteen duidelijk, Een Jongen!! Ik moest echt even slikken want ik zag mezelf altijd als meisjesmama, waarom? geen idee... Ik heb nu geaccepteerd dat het een jongen word, maar ik moest gewoon heel erg wennen, de kleding, de ontwikkeling strakjes, zo anders dan al het roze poppenspul wat nu in huis ligt En hoe spelen jongetjes? Echt zo druk en anders dan meisjes? Allemaal dingen die door mijn hoofd spookte. Ik kan nu overigens niet wachten om hem al mijn liefde te geven als hij er straks is.