Geslacht, had/heb je voorkeur??

Ik had bij deze zwangerschap een ontzettende voorkeur voor een meisje. Ook heel erg voordat ik zwanger werd. Ik zei ook tegen mijn vriend "ik wil nog niet zwanger worden want ik wil alleen maar een meisje en dat is natuurlijk niet eerlijk".

We hebben allebei heel sterk het gevoel dat ik weer zwanger ben van een meisje. Dat gevoel hadden we bij Isabella ook en dat klopte. Ik probeer nu wel erg aan het idee (alvast) te wennen dat we ook een jongetje kunnen krijgen en ik moet zeggen dat ik dat idee ook al aardig leuk begin te vinden.

Maar zo'n 20 weken echo blijf ik vooral spannend vinden omdat ik zo ontzettend hoop dat we een gezond kindje mogen krijgen. En als dat super gezonde kindje dan een piemeltje blijkt te hebben dan vind ik dat ongetwijfeld ook fantastisch. Alleen moet ik dan even omschakelen ha ha

 

Bij de eerste had ik de voorkeur voor een meisje, werd dus ook een meisje.
Nu had ik graag een jongen gewild, zodat ik er van allebei 1 zou hebben.
Het wordt nu waarschijnlijk een meisje maar ben daar net zo blij mee.

En schaamde me niet voor mijn voorkeur, vind het normaal.
Het belangrijkste is natuurlijk wel dat het gezond is.

 

Tijdens m'n eerste zwangerschap had ik een lichte voorkeur voor een meisje en m'n gevoel (ik ben een erg gevoelsmens) zei ook echt dat het een meisje was, maar tijdens de 18 wk echo bleek dat ik in verwachting was van een jongen. Was wel heel gelukkig, maar moest het wel ff dat weekend laten bezinken/vallen hihi omdat m'n gevoel me zo in de maling had genomen (of ik mezelf door er zo in te geloven)

Ben nu weer inverwachting en het grappige is dat we het wederom heel graag willen weten , maar bij elke echo tot nu toe lijkt ons beebje zijn/haar sterke eigen willetje te tonen en te denken: No Way! We weten het dus nog niet, maar ik heb een vruchwaterpunctie gehad en verwacht aankomende week toch wel de uitslag hiervan. Belangrijkste is dat ons kindje gezond is!! Dat is echt een voorkeur, maar het geslacht te horen te krijgen met 100% vind ik nu toch wel erg leuk.
Nog steeds een lichte voorkeur voor een meisje (lijkt me zo leuk een konings-stel en daarbij ben ik wel een tut-mama van 't roze en de vlechtjes ...laten we het maar zo zeggen), maar m'n gevoel zegt dat Dean een broertje gaat krijgen. Ook heel leuk voor hem...zeker gezien het geringe leeftijdsverschil. Ook dan ben ik zielsgelukkig, maar een (gezonde)meid ...tja....dan zouden al m'n gebeden verhoord zijn.

Liefs Mirre

 

hey meid

ik had precies t zelfde, hoopte stiekem ook wel een beetje op een meisje, maar in me omgeving dachten de meesten ook een jongen, ook mensen die t eigenlijk nooit fout hebben, zelf had ik t idee een jongetje, maar misschien was dat ook om mezelf aan dat idee te laten wennen omdat ik er ook niet aan zou moeten denken dat als ze zeggen je krijgt een jongetje dat je dan misschien niet heel blij reageerd, terwijl de gezondheid natuurlijk het allesbelangrijskte is!!!maar toen hij zei dat het een meid werd, tja ik was natuurlijk heel blij!!!!
maar nu ik wat verder ben moet ik zeggen dat ik zeker net zo blij was geweest met een jongen, en dat meen ik echt!!!!
nou ben benieuwd wat het word bij je!!

 

voorkeur, absoluut meisjes!!

 

Ik had stiekem een voorkeur voor een meisje...en iedereen ging er eigenlijk vanuit dat het een meisje zou worden.
Maar nee hoor bij de 20 weken echo zo duidelijk als wat een JONGEN...en sinds die dag was ik zoooooo blij!
Ik heb er nooit meer over nagedacht en ben zo blij dat hij kerngezond is!
Een jongen is geweldig!!!hihi

 

Ik heb nooit een voorkeur gehad, maar vond mezelf wel een echte jongensmama en was ervan overtuigd dat we een jongetje zouden krijgen. Maar toen was Eva geboren en bleek het dus een meisje te zijn . Wel een beetje raar, maar ik was er al snel aan gewend en nu is ze echt mijn kleine meid en kan ik het me niet anders voorstellen.
Dit keer had ik weer geen voorkeur, maar een jongen leek me zo vreemd, als je een meisje gewend bent, het is toch anders. Aan de andere kant, we laten het waarschijnlijk bij 2 kinderen en dat betekent bij een meisje dus definitief nooit een jongen.... vond ik toch ergens wel moeilijk. Nu weten we wel van tevoren wat het geslacht is en dat het dus een meisje is... terwijl ik en vooral Eva het voorgevoel hadden dat het een jongetje zou zijn. Ik ben er heel blij mee en ergens ook wel opgelucht .

 

De vorige keer was ik ervan overtuigd dat we een jongetje gingen krijgen en dat leek me dan ook echt heel leuk. En toen bleek het opeens een meisje te zijn. Dat was even wennen, maar ook geweldig natuurlijk.

Deze keer had ik totaal geen voorkeur. Een jongen leek me leuk, want dan 'hebben we er van allebei eentje' maar een meisje ook, een klein zusje voor Lena! En het is een jongetje en vind het echt geweldig

 

Nou het lijkt mij fantastisch om een meid erbij te hebben. Dus stiekem wel een klein beetje een voorkeur.
Aan de andere kant, een jongetje... 2 van die stoere broers die door de tuin heen banjeren. Ik zie ze al helemaal lopen.

Maar een meisje ook voor mama, de haartjes doen, shoppen enzo....

 

Ik zag mezelf aan het begin van de zwangerschap alleen met een meisje. Kom zelf uit een gezin van 3 meisjes en zag mezelf gewoon helemaaal niet met een jongetje.
Toen de 20wekenecho naderde kreeg ik ineens erg het gevoel dat het een jongetje was, en toen begon ik steeds meer dingen te bedenken waarom het zó leuk was om een jongen te hebben.
En we krijgen dus ook een jongetje, en ik zou het nu dan ook heeeel raar en wennen vinden om te horen dat het toch een meisje is ofzo.
Dus als jij jezelf nu met een meisje ziet, prima toch? En als je straks hoort dat het toch een jongetje is dan heb je nog 20 weken om aan het idee te wennen, en uiteindelijk houdt je toch wel van je kind

 

super leuk zo'n topic. Want denk dat er best veel vrouwen zijn die het vervelend vinden om hun "voorkeur" uit te spreken omdat ze zich schuldig voelen of bang zijn dat ze straks teleurgesteld worden.

Zelf heb ik dat ook heel erg. Het is voor het eerst dat ik het hardop zeg maar ik zou heel graag een meisje krijgen. Ook vooral omdat mijn vriend al twee jongens heeft.

Ik was in het begin ook heel bang dat ik teleurgesteld zou zijn als het een jongen was. Maar nu ben ik aan het idee gewend dat het net zo goed een jongentje kan zijn en dat is ook goed.

Hoe dan ook. Op het moment maakt het me niet zoveel meer uit. Ben gewoon benieuwd naar het miniatuurtje in mij.

 

Ik heb ook een voorkeur. Ik heb al 2 jongens en zou het nu dus heel erg leuk vinden om een meisje te krijgen. Als we een 20 wekenecho krijgen en ze zien een jongen ben ik denk ik 2 tellen teleurgesteld en dan vind ik het allemaal net zo goed! Dat had ik bij de 2e ook. Daar had ik ook al voorkeur voor een meisje. Een paar dagen voor de echo had ik al het gevoel dat het een jongen zou worden en het is me een schatje ik had hem echt niet willen missen.
Ik vind best dat je voorkeur uit mag spreken. En ik snap ook wel dat je teleurgested kunt zijn als het niet zo is, maar je moet er niet in doorslaan denk ik, dan is het niet goed.
En het is inderdaad zo als het maar gezond is!

 

Ik heb vanaf het begin al het gevoel gehad dat het een jongetje zou worden (en afgelopen zaterdag kwamen we er achter dat ik gelijk heb ), maar een voorkeur hadden we allebei niet.
Op het enige vlak waarmee ik een lichte voorkeur had voor een meisje is de naam. We willen namelijk een naam gebruiken die niet zoveel voorkomt en voor een meisje hadden we ongelooflijk veel keus, voor een jongen vond ik de meeste namen die we tegenkwamen eigenlijk maar niks.. Maar daar komen we ook nog wel uit

 

Ik heb altijd gedacht dat ik een meid zou krijgen. Dat dacht ik al járen. Maar dat dacht ik eigenlijk meer omdat er bij ons in de familie alleen maar meisje worden geboren (heb alleen maar nichtjes bijvoorbeeld) en omdat ik mijn man een echte 'meisjesvader' vind.
Nu krijgen we een jongen! Ik ben er heel blij mee, maar ik dacht wel: "wat moet ik toch straks gaan doen met een jóngen!"
Haha, komt vast allemaal goed!

 

Ik heb vanaf dag 1 gezegt dat het een meisje was. (Ik wou graag een meisje als 1e kind)
Dit bleek ik ook goed te hebben, mijn vriend daar in tegen heeft toch echt wel 20 weken nodig gehad om te wennen aan het feit dat het een meisje was, hij had zo gehoopt op een zoon en was een behoorlijke klap voor hem..

Nu zijn we dolgelukkig hoor, hij straalt als die haar ziet.. dus het komt allemaal goed.

 

Ik heb steeds het gevoel dat het een meisje wordt, maar misschien komt dat omdat ik dat stiekem heel graag wil. Mijn voorkeur is dus naar een meisje. Maar een ienie-mini jongetje is natuurlijk ook van harte welkom (dat is weer de lichte voorkeur van mijn man hihi)

 

Zelf had ik niet echt een voorkeur, maar mijn vriend wel lichtelijk... omdat hij al een oudere dochter heeft, had hij gehoopt op een jongetje. Voor mij was het qua namen wel makkelijker geweest.... de jongensnaam stond wat mij betreft al vast. Meisjesnaam vond ik moeilijker te bepalen.

Tijdens de 20-wekenecho was het bij mijn vriend echt zo van: "ohw.... nou het is ook niet belangrijk dat geslacht... het is gezond en dat is het belangrijkste!"

En nu.... hij is zo gek met zn meisjes!!!!

 

Ik heb geen echte voorkeur, maar een andere kleur tussen al dat roze op de waslijn zou weleens welkom zijn! Als dit een meisje is, wordt ze gewoon in blauw-en-groen gehuld

 

hey meiden ik heb toch ook wel een voor keur voor een meisje omdat ik al een zoontje heb. maar voor mijn zoontje zou een broertje denk ik lueker zijn aangezien er zo een 14 maandjes tussen hun zit ik vind trouwens dat je best een voor keur mag hebben als het weer een jongen is zou ik er net zo veel van houden