Als jullie het niet willen weten, betekent dat niet meteen dat jullie ouderwets zijn, hoor! Het zou ons echt niet uitmaken of we een jongetje of meisje zouden krijgen. Wij hopen alleen dát we ooit kinderen krijgen. Maar mocht ik dan weer zwanger zijn, en het gaat dan wel goed.. Willen we het wel weten! En of de verrassing er dan af is? Nou, vind ik eigenlijk.. Die 1e ontmoeting blijft een prachtig mooi moment! En het blijft een verrassing wat er uitkomt, want je hebt kindje nog nooit eerder gezien..
Dat vind ik echt niet een goede uitspraak..ik bedoel wij wisten niet wat het was maar het was voor ons niet het ofzo..het is hoe dan ook een persoontje en ee band had ik er direct mee daar staat geslacht en naam echt los van... Maar goed das mijn mening
@ Mili, ik heb nog geen kinderen, dus ik zou ook niet weten hoe het is.. Maar da's gewoon zo'n idee dat ik heb.. Hoeft dus helemaal niet, maar ik ben geen ervaringsdeskundige Bedoelde er eigenlijk meer mee dat als je weet wat het is, je de naam al kunt gebruiken als je het over de baby hebt.. Tenzij er natuurlijk andere mensen bij zijn
Ik vind het helemaal niet ouderwets, juist super als je ervoor kiest om het niet te willen weten! Mijn vriend geeft aan het niet te willen weten, ik weet het nog niet.... dus daar zullen we nog wel het een en ander over uit te praten hebben
Wij zouden het ook graag willen weten! Maar ik denk dat we het wel geheim houden voor onze omgeving. Ach ja... we zien het wel.. eerst maar eens raakschieten!
Wij willen het beiden niet weten. Mocht de uk zelf besluiten zichzelf te onthullen op een echo...dan is het zo, maar we zullen er niet naar gaan zoeken. Ik vind het wel leuk om verrast te worden. er zijn ook genoeg leuke kleertjes en kleurtjes te vinden die bij zowel een jongetje als een meisje horen.
wij wilden het wel heel graag weten ik vind het argument: "er zijn nog maar zo weinig verassingen" een beetje vreemd. Voor ons was het ook een verassing maar dan al met 20 weken. En waarom zou je het niet weten het zit toch in je lichaam en zonder enige pijn of moeite kan je het weten. Zal je het kindje in gevaar brengen door erachter te komen dan doe je het natuurlijk niet maar het is zo makkelijk om erachter te komen..ik zelf vind het een beetje raar om het niet te weten. (met alle respect voor de ouders die het niet willen weten hoor). Maar ieder zijn ding natuurlijk En het bekend maken op hyves...tja dat is misschien wat onpersoonlijk. Maar het belangrijkste voor wie het geslacht bekend is is voor de ouders, en ik denk dat de rest van de mensen om je heen gewoon denkt: o wat leuk het word een jongen/meisje. En voor hun gaat het leventje gewoon door. Voor jezelf heeft het een veel grotere inpact wat het is dus ik vind het geen probleem om het op een site als hyves te zetten. De naaste familie is dan toch al geinformeerd neem ik aan.
@Saz667: Ben het er wel mee eens hoor. Wij hadden dat ook, thuis noemde we de kleine al bij de naam en dan leeft het gewoon veel meer voor je dan dat je nog zit te gissen wat het is. Voor mij werd het dan veel wezenlijker.
Hihi oke..ik bedoelde het ook niet als aanval hoor Maar ja ik hoor mensen het wel vaker zeggen en voor ons is dat gewoon absoluut niet het geval geweest..... Enneh k hoop dat je snel ervaringsdeskundige mag worden
Hoezo leeft het meer? Ik snap dat echt niet hoor, ik voelde mn meisje al en we hadden heel veel contact..dus een naam maakte dat voor mij echt niet anders en ik zat niet te gissen ik genoot elke minuut van ons kindje
Misschien is het inderdaad een beetje ouderwets om het geslacht niet te willen weten, maar er is niets mis met een beetje ouderwets vind ik. Zelf ben ik nogal van de ongeduldige, dus ik zou het om die reden graag willen weten, niet om kleertjes of kamertje, maar puur uit nieuwsgierigheid. Het zou toch niets uitmaken voor mij qua kleertjes/kamer. Lekker je eigen hart volgen, so what als het ouderwets is.
wij willen het ook niet weten.. als we maar weten hoeveel het er zijn en of ze gezond zijn, daar gaat het om. De verassing bij de geboorte lijkt me geweldig. Plus ik heb een negatieve ervaring in de zin dat bij mijn schoonzusjes het van zichzelf wel wisten en iedereen begon te raden en te vissen dat ze zich op een gegeven moment gingen verlullen en ook over elkaar omdat ze het van elkaar wisten. Ik wil dat niet, ik koop liever unisex kleding en spulletjes en rood/creme/wit/groen kan voor beide geslachten.
Ik wil het wel weten, maar ik vind het niet ouderwets als iemand anders het niet wil weten. Het is gewoon ieders eigen keus. Wij willen het graag weten, omdat we graag een geheimpje voor onszelf willen. Van onze zwangerschap is bijna niets geheim geweest. Mensen om ons heen wisten dat we aan het ziekenhuizen waren en dus ook wanneer we wisten of het wel of niet gelukt was. Er zaten dus totaal geen geheimen in. Veel mensen houden het tot ongeveer 12 weken voor zichzelf, maar dat hebben wij dus ook niet gehad. Als wij straks weten wat ze worden, dan is dat van ons tot de geboorte. Ons eigen geheimpje, iets wat alleen wij over onze kindjes weten. Dus een iets andere reden dan de meeste aangeven. Voordeel bij een tweeling is wel dat je je niet zo snel verspreekt... ze zijn namelijk vanaf het begin al "ze" (meervoudsvorm )
Haha dat vind ik wel een hele mooie reden om het willen weten! Enneh wat fijn dat het gelukt is om zwanger te worden! Als ik het begrijp was dat niet zo eenvoudig? Geniet er van!
bij de eerste 2 wilde /hoefde ik het niet te weten, des te groter de verrassing bij geboorte, maar nu gaan we voor een derde en willen we het allebei wel graag weten. de eerste 2 zijn meiden, dus stiekem hopen we op een mannetje. dan zou de verrassing er voor ons al met 20 weken zijn, en de verrassing met geboorte weer hoe het er uit ziet.. ieder het zijne, ik hoop van beide te mogen proeven
Mili: Ik weet dat het voor iedereen verschillend is, maar wat saz667 zegt was hier bij de eerste wel een beetje waar: Toen ik wist wat het werd kreeg ik er meer een binding en ook voor mijn gevoel meer een band mee. Voor de echo had ik tuurlijk ook wel een binding met het kindje in mijn buik, in mijn belevenis werd deze alleen een stuk sterker toen ik aan 'mijn zoontje' dacht. En voor mij was de verrassing er helemaal niet af: Of je nou weet wat het wordt of niet, ik vond het verkennen van dat hele nieuwe persoontje al een hele grote verrassing. Ik denk dat iedereen daar een stukje in verschilt. Nu met de tweede maakte de band niet uit, voor of nadat ik het wist. Gewoon omdat ik al een heel gezond kindje op de wereld gezet had, en ik me ineens besefte hoe kwetsbaar je kleintje nog is. Het geslacht weten was deze keer echt bijzaak. Ts: Ik vind het helemaal niet ouderwets hoor! Leuk juist! (Voor een nieuwsgierig aagje als ik alleen niet vol te houden haha).
Ik vind het niet ouderwets hoor! Maar ik zou het zelf wel willen weten...omdat ik gewoon ongeduldig en rete-niewsgierig ben!
wou even kwijt... over meningsverschil man/vrouw. ik wou het WEL weten... mijn (ex) vriend toen niet... met pretecho kan je meestal wel zien.. word er vaak op echo gezien.. ik wist ook.. omdat ik vroeg.. dus voor hem was het een verassing voor mij niet! ik zou niet zeggen hoe het bij ons 2de kindje ging....
Tja, noem het ouderwets. Maar wij wilden het ook niet weten. Pas na 38 weken zwangerschap (bij de bevalling) werd het bekent. Een prachtig ventje. Ook bij de volgende wil ik het echt niet weten. Vind het veel leuker zo'n verrassing. Maar ieder zijn ding, zou ik zo zeggen.