Hallo dames, Ik moet even klagen hoor Ik ben nu 26 weken zwanger en heb in de eerste paar maanden ontzettend veel last gehad van mijn hormonen. Huilen, stemmingswisselingen, bitchen tegen mijn man, noem het maar.. Na een week of 16 werd dit veel minder en voelde ik me eigenlijk prima, maar het lijkt wel alsof het nu weer helemaal terug is, en misschien zelfs wel erger dan eerst. Niks is goed, bij het minste of geringste sta ik alweer op het punt om in een huilbui uit te barsten, en ik ben ook gewoon agressief. Zo ken ik mezelf helemaal niet, maar op het moment dat iets me niet zint, krijg ik de neiging om met dingen te gaan gooien of ergens tegenaan te schoppen of slaan. Daarnaast zit ik op dit moment thuis met BI en dit vind ik ook helemaal niks aan. Het enige wat ik nog kan zo ongeveer is op de bank liggen en als ik ook maar iets te veel doe dan zal ik het weten ook die avond en de dagen erna. Werk doet ook nog eens moeilijk. Ik heb er gewoon niet zoveel zin meer in zo en ik vermoed dat dit ook gewoon komt door de hormonen. Ik ben gestopt met roken op het moment dat ik een positieve test in mijn handen had, maar ik heb nu ook zoveel zin in een sigaret en ook in een wijntje trouwens. Niet dat ik dit ga doen hoor, absoluut niet, maar die gedachten maken het ook niet makkelijker. En waar ik ook knettergek van word is dat ik absoluut geen keuzes meer kan maken. Dit kan gaan over wel of niet ergens mee naar toe rijden of over welk vestje ik vandaag aan moet of welk rondje ik moet gaan lopen met de hond. Het slaat helemaal nergens meer op. Pff onsamenhangend verhaal maar ik ben blij dat ik het even van me af heb kunnen typen. Zijn er dames die ook zo'n periode hebben (gehad) in hun zwangerschap en hebben jullie misschien tips?
Ik herken het heel goed idd alleen niet echt gooien met spullen maar wel heeeel boos of uiteraard huilen, Ik heb geen bi maar wel vanaf 8 wk bijna dagelijks migraine & ben dus totaal uitgeschakeld soms en is zwaar met nog een driejarige in huis die denkt dat ie 18 is en mama mag uitdagen en alles kan maken.. En keuzes ik ook niet hoor pff Dus herken je wel 😊 Hoe cliché het ook is het hoort er nu eenmaal bij en je kan er niks aan doen helaas succes nog even