Hallo mede zwangeren! Hier nu 5 weken en 1 dag zwanger! Ik vind het irritant om nog niks te mogen zeggen!!! Moeilijk vooral. We hebben een zoontje van ruim 2,5 en mensen hebben dan toch vaak een verwachting. Voorheen toen ik nog niet zwanger was, vond ik dat niet zo erg en kon ik dat prima van me af wuiven. Maar nu ik het wel ben en iemand maakt een opmerking in de trend van: Krijgt jullie zoon al een keer een broertje of zusje? Ik voel me daar erg ongemakkelijk bij. Hoewel ik het wel van de daken wil schreeuwen, wil ik toch even een paar weken afwachten voordat we de ouders gaan inlichten. Ik krijg ook steeds buikpijn als ik bijv de verloskundige moet bellen. Ik vind dat zoooo spannend. Terwijl dit al de tweede keer is en ik weet wat me te wachten staat! Herkent iemand zich in mijn verhaal? Jullie ook allemaal gefeliciteerd, het blijft toch altijd iets wonderbaarlijks!
Het blijft spannend nog even volhouden en dan kan je het van de daken schreeuwen In ieder geval; GEFELICITEERD!
Herkenbaar, ik wil het liefst ook open en eerlijk zijn tegen iedereen. Mensen vragen aan ons regelmatig of er al een keer een baby komt en dan zeg ik maar 'op zijn tijd'. Het moeilijkste vind ik wel wanneer mensen zien dat ik niet drink, dan vragen ze of ik zwanger ben en dan moet ik dus liegen! Daar hou ik dus echt niet van, maar het kan helaas nu even niet anders...
Herkenbaar. Ik mag volgende week voor de 5de keer bellen,helaas al 2x een mk gehad. Heb ook gewoon de zenuwen om straks weer te bellen. Pfffff En gefeliciteerd natuurlijk!!
Herkenbaar. Ik ben nu 5,5 week zwanger en willen het ook pas vertellen als we een goede echo hebben gehad. Echo is pas 30 januari, dan 12 weken. Gelukkig wordt er hier niet gevraagd naar wanneer broertje of zusje komt. En gelukkig valken er geen belangrijke verjaardagen deze periode. De vorige x steeds smoesjes bedacht en dat is nu niet nodig. In okt nog wel op een verjaardag "heel veel" gedronken om te bewijzen dat ik niet zwanger was. Nee hoor. Natuurlijk niet daarom, was gewoon gezellig feestje maar díe vriend houdt het wel altijd goed in de gaten haha. Vooral omdat ze het bij ons ook wel weer een X verwachten. Met kerst drink ik nooit omdat ik altijd BOB ben dus denk dat het makkelijker wordt dan toen (hopen dat ik niet weer net zo misselijk wordt maar was toen ook pas bij 8 week geloof ik...) Ik denk er ook veel aan en zou t ook wel willen vertellen, maar wacht toch t liefste tot ik echt bewijs heb. Morgen wel de intake v moeders voor moeders. Vorige x 12 weken mee gedaan en wil nu weer maximaal mee doen.
Ik ben zo blij dat ik op 12 wkn zit.. mag het eindelijk van de daken schreeuwen .. heb alleen al heel veel reactie gehad oh had niet anders verwacht.. dat vind ik soms wel beetje vervelend..maar goed, we hebben ons leventje prachtig op de rit.. beide vast baan.. koopwoning..in sept. getrouwd dus dat wekt toch verwachtingen op In ieder geval.. allemaal van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap en succes met mondje houden..hoe moeilijk dit ook is
Oohhh wat heerlijk 12 weken! Ik voel me al wat beter en sterker om mn mondje te houden dan een paar dagen geleden. Ben er zelf al helemaal aan gewend dat we weer zwanger zijn. Ik moet wel zeggen dat ik het nu met een tweede wel allemaal wat spannender vind aangezien ik nu echt bewust ben van wat er allemaal mis kan gaan. Bij de eerste heb ik het allemaal over me heen laten komen. Maar nu toch wel erg nerveus voor de intake. Hoop stiekem wel dat ze gaan proberen om naar het hartje te luisteren. Ik ben rond mijn verjaardag ongeveer 12 weken. Gelukkig hebben we wel voor mn verjaardag al een echo. Hopelijk kunnen we dan mijn grootste verrassing voor mijn verjaardag wereldkundig maken. Met mijn werk vind ik het ook prima gaan. Vrijdag lekker vakantie en dan is het ook al bijna zover dat we de intake hebben.
Niet echt... Ik heb het er meteen uitgeflapt tegen ouders, broers en zussen en een paar collega's op het werk Daarna was het makkelijker om het (nog even) stil te houden voor de rest van de wereld. Vorige zwangerschap is geeindigd met vroege miskraam en ik was toen heel blij dat die mensen ervan af wisten. Dus alle begrip en steun gehad die we ons konden wensen.
Ik weet hoe je je voelt, is zoooo moeilijk om voor je te houden. Ik weet nog dat wij wilden wachten tot na de eerste echo, mijn moeder heeft een ma gehad en later een late mk, waar ze heel veel verdriet van had, ze was ook altijd sceptisch to mijn kinderwens, waarsch omdat ze mij dat verdriet wilde besparen. Daarom wilden we pas na een goede echo fam. inlichten en andere mensen pas na de combitest. Toen ik 4 en halve week was en wij het pas 2 dagen wisten, ging mijn vriend buiten roken en ik ging even bij hem staan om wat te kletsen, toen hoorde onze zeer nieuwsgierige buurman ons praten...toen zijn we toch nog diezelfde avond naar mijn moeder gegaan om het te vertellen, hij is er eentje die dagelijks in de winkel komt waar mijn moeder werkt en hij flapt er altijd vanalles uit, dus we wilden niet van ze het van onze buurman zou horen Rest hebben we het verteld na de 2e echo, met 10wk. Toen kon ik het echt niet meer voor me houden haha