Gisteren gingen we voor deel 1 van de pretecho (we mogen nog een keer terug komen omdat hij/zij niet in de beste positie lag om mooie beelden te maken en hem/haar goed te kunnen zien. vooraf hadden we aangegeven dat we niet wilde weten wat het geslacht zou zijn. Afgesproken dat we dit onderdeel dus niet bekijken en praten in de hij vorm ongeacht geslacht. Nu zegt ze op den duur: "ik zie dat ze een flink bosje haar heeft. zorg maar dat jullie een borsteltje klaar hebben liggen voor als ze er is. Nu ben ik al de hele dag aan het twijfelen zal ik even bellen en vragen of ze het geslacht toch kenbaar wil maken omdat we denken dat ze zich versproken heeft of gewoon wachten en het geslacht als nog pas horen bij de geboorte of bij deel 2 van de pretecho over een paar weken. Vriendlief maakt het niet zoveel uit, hij kan wel wachten tot de bevalling......... maar ik twijfel om nu toch misschien niet overstag te gaan en het te vragen.
Oeh wat moeilijk... Ik zou eerlijk gezegd branden van nieuwschierigheid maar er toch niet naar vragen.
Als jullie samen hebben besloten om het niet te willen weten, zou ik niet bellen. Maar... ik zou wel enorm veel nog met mn vent erover praten of hij zeker weet dat hij het niet wil weten! haha! En dan toch tot deel 2 wachten en evt dan het geslacht vragen, als manlief zich bedacht heeft. Hier wilden we het eerst allebei niet weten, ik was later toch te nieuwsgierig en manlief ging ook overstag. Dus wij wisten het wel bij 20 weken (wel voor ons zelf gehouden na die tijd).
Opzich zijn de echoscopistes wel gewend aan mensen die het niet willen weten. Heeft ze in het begin niet gezegd van ik ga in de ze-vorm over het kindje praten? Wij wilden het wel weten maar wilden niet dat het op de dvd van de echo bekend werd. Ze gaf dus aan van ik ga vanaf het begin in de hij-vorm spreken over het kindje.
Voor de echo afgesproken dat ze in de hij vorm of jullie kindje spreekt ongeacht het geslacht. En dan ineens zegt ze "ze heeft een flinke bos haar"
Ik zou het niet willen weten.. Het zou jammer zijn als ze zich heeft versproken, maar nu blijf je net zo nieuwsgierig naar het geslacht, omdat je het niet zeker weet..
Bij mijn zoontje was er een stagiaire bij die zich versprak. We hadden vooraf niets afgesproken over hoe we het zouden noemen, alleen dat wij het niet wilden weten. Uiteindelijk zei zij 'hij'...wat op zich best logisch is als je het niet wilt weten...maar ze schrok daar zelf zo van en begon meteen te verklaren dat ze altijd over 'hij' spraken als ouders het niet wilden weten, maar juist door dit schrikken en verklaren hadden wij ook wel zo'n beetje de conclusie getrokken... Uiteindelijk gewoon niet met elkaar over gehad. We waren het er over eens dat we het niet wilden weten en ik heb de verspreking voor mezelf ook nog een beetje verdrongen, om mezelf er van te overtuigen dat ik het nog niet wist...maar was natuurlijk niet echt meer een verrassing toen R een jongetje bleek te zijn. Dit keer tot nu toe gelukkig geen versprekingen en maandag laatste echo, dus als ze zich nu stil houden weten we het dit keer echt niet! Succes met kiezen wat je wil!
Ik vind het toch best wel kwalijk als er duidelijk is afgesproken dat jullie het niet willen weten. Enorm jammer!
Wat jammer dat ze zich versproken heeft. Ik zou daar niet blij van worden. Maar dat terzijde, gedane zaken nemen geen keer. Ik zou even afwachten met het willen weten. Jullie hebben vooraf bedacht het niet te willen weten. Als nu blijkt dat jullie in de aankomende week/weken toch heel erg in de meisjes-richting gaan denken en jullie merken dat er toch sprake is van een voorkeur of "richting waarin jullie geslagen zijn", dan zou ik erachter aan bellen. Dit om "teleurstelling"te voorkomen ( voor zover teleurstelling mogelijk is dan). Zou vervelend zijn als toch ergens in je hoofd het idee van een dochter ontstaat, je je helemaal daarop instelt (gaat soms gewoon vanzelf) enj e moet bij de geboorte afscheid nemen van je meisje omdat ze een jongen blijkt te zijn. Snappie-'m nog? Blijkt nu dat jullie zelf "geslachtsloos"blijven denken, dan zou ik het gewoon houden op een wel-of-niet-verspreking.
Goh, ik vind zo'n hele zin over haartjes en borsteltje eigenlijk geen verspreking meer.... Wij hadden een beetje hetzelfde, ze zei: het geslacht is mooi in aanleg aanwezig. Ik dacht: bij een meisje is het wat mee zoekwerk en dit zag ze in 1 oogopslag: jongen. Dat bleek te kloppen. Waarom houden ze toch al die hints niet voor zich.....?
Ik zou ook super nieuwsgierig zijn, ik heb namelijk nog geen een zwangerschap kunnen wachten haha... zelfs niet tot 20 weken Maar nu je toch al zo ver in je zwangerschap bent en je je al hebt kunnen bedwingen, zou ik het ook een verassing laten en niet nabellen. tenzij, wat hieronder ook is gezegd, je nu gaat fantaseren over een dochter... Maar als je nog neutraal kunt blijven zou ik zeker wachten tot de geboorte.
Ik denk meer dat de verspreking in het woord "ze" lag, en niet in de informatie over de haartjes. Er worden ook jongetjes geboren met een flinke bos haar En er zijn ook blauwe babyborsteltjes