Hey meiden, Ik heb even een vraagje. Helaas kan ik ontzettend piekeren en nu dus zo erg dat ik heel slecht slaap. Ik maak ben zo bang voor de utslag van de nekplooimeting, er is geen rede voor hoor, want ik ben 31 en mijn dochter is ook gezond en verder geen down enz.. in de familie,maar toch maak ik mij zo zorgen dat ik straks een eventuele slechte uitslag krijg, ik baal dat ik de test heb gedaan,maar toch als ik het niet had gedaan ook, dus dat maakt ook niet uit. Ik ben donderdag geweest voor de termijnecho en de bloedtest en pas volgende week vrijdag de nekplooi meten. Nu las ik dat in het bloed al echt veel dudelijkheid zou moeten zijn dat er iest mis is met het kindje een bepaalde verhoging van eiwitten enz... Ik heb net gebeld naar het echocentrum met de vraag of ze dan in iedergeval de uitslag van mijn bloed kunnen geven, zodat ik al iets meer weet, lijkt mij als het bloed goed is dat dat al positief is, en zo niet er een kans bestaat , ze zei dat ze dat niet geven en dat wat ik zeg niet klopt, omdat die eiwitten ook verhoogt kunnen zijn terwijl er niks is en het echt de combinatie is, dat geloof ik ook wel hoor, maar was zo fijn geweest als ik al de uitslag had gekregen en in ieder geval te horen zou krijgen dat er geen verhoging is. Als ik dat nou wil, dan is dat toch mijn keus. Ik weet dat ik gewoon moet wachten, maar is zo moeilijk ben zo onzeker, wie herkent dit en was ook zo bang voor de uitslag? Liefs flower
Klopt wat ze zeggen hoor. Alleen aan de bloedwaarden heb je niets. Het gaat echt om de combinatie. Ik wist mijn bloedwaarden wel omdat ik die zelf al had opgezocht (werk in ziekenhuis) en schoot helemaal in de stress omdat 1 bloedwaarde extreem laag was en de ander iets verhoogd. Echter gecombineerd bleek de uitslag 1:5000!
Je hebt niets aan het bloeduitslag. Het is een combinatietest, dus de uitslag is alleen te maken uit het bloed èn de leeftijd èn de nekplooi. Je zult toch dus echt even moeten wachten tot je een uitslag krijgt.
Die combinatietest is echt een lastige. Wij moeten vanavond aangeven bij de vk of we hem laten doen. Ik ben er zelf nog steeds niet uit. Mijn man wil het wel. Dus ik denk dat ik daar maar in mee ga en al mijn hoop gooi op een goede uitslag. Ik zou niet weten wat ik moest met een mindere uitslag. Zo'n kansberekening zegt me niet zo veel, is zo abstract.
Alleen de bloedwaarden zeggen niet zoveel inderdaad. Wij hebben donderdag helaas een negatieve uitslag gehad. Ik ben 29 en de nekplooi was goed, 1,6 mm. Toch hebben we een uitslag van 1:66. Een klap in ons gezicht. Wij gaan nu voor vervolg onderzoek. Ik weet wel dat ik NOOIT meer een combinatietest laat doen. De stress is bijna niet te doen, echt verschrikkelijk, mijn zwangerschap is echt verpest. Denk er echt goed over na. Je zult helaas de test even af moeten wachten. Alleen aan het bloed heb je echt niks. Sterkte en ik wens je het allerbeste!
Wij gaan ook nooit de combinatie test meer doen. Vorige maandag de uitslag gehad. 1:94 Waar we zelf nog redelijk rustig waren, kregen we de kop zo gek gemaakt dat we nu een week later zitten te wachten op de uitslag van de vlokkentest. Wat niet weet wat niet deert!
Ik heb de combitest ook vervloekt. Onze uitlsag wa 1:54 en Lucas heeft idd het Downsyndroom. Aan de andere kant ben ik nu wel blij die test gedaan te hebben, ze hebben ons veel beter in de gaten gehouden bij de echo en GUO. Zonder verhoogde kans op had Lucas niet meteen geopereerd geworden omdat ze ons dan hadden gelaten met de softmarkers. Ik hoef me nu niet meer druk te maken of ik het weer zou doen, hij is ons laatste kindje. Achteraf heb ik wel genoten van mijn zwangerschap, laat dat je niet afnemen hoor!! Ik heb bewust overal bij stil gestaan,ook bij de tranen en het verdriet maar ik heb een fijne zwangerschap gehad ondanks alles. Zo jammer als je niet geniet en ondanks alles hebben wij nu een prachtventje met Down
Ook ik heb de combinatie test vervloekt. Onze uitslag was 1:23. Je kunt er helemaal niks mee want je weet als nog niet of je het nu wel of niet hebt, alleen ben je daarna erg onzeker. Vooraf zeiden we ook dat we nooit een punctie zouden laten doen omdat een kind met down net zo welkom is. Maar ja in eens wil je het toch echt weten. We hebben nu de bloedtest in Duitsland gedaan, hij is duur maar ja wel veilig wat miskramen betreft en wachten nog 1 week gespannen de uitslag . Het genieten van de zwangerschap is echt over. Ik lees ook, ongeacht wat soms de uitslag is - van 1:5 tot 1:400 - alle vrouwen zijn daarna onzeker en kunnen minder genieten... nooit weer!
Net bericht van de arts gehad, ons kindje heeft geen down. Nu zijn we allemaal happy! Maar het waren 3 heel zware weken en de volgende keer gaan wij die test niet meer doen. Laat maar weten hoe het bij jou nog verder ging. Veel succes ermee!
Ooohhh Danel wat fijn! Lekker terug je wolk op! Wat moet dit een opluchting zijn. Ik vind de wachtdagen net zo erg als het wachten op de uitslag van een ernstige ziekte bij naasten. Vreselijk! Waardoor kwam er bij jou een verhoogd risico uit?
Dannel, wat een goed nieuws! Tja, wel of niet, wij hebben het wel gedaan, omdat ik al wat ouder ben (en de uitslag dan dus ook betrouwbaarder is). Het lijkt mij toch, zoals Mama40 zegt, prettiger om het wel te weten, zodat er tijdens de zwangerschap rekening mee gehouden kan worden, je je er enigszins op voor kan bereiden en ook direct na de bevalling het kindje de juiste zorg krijgt. Sterkte met afwachten van de uitslag voor de mensen op het wachtbankje!
Ja zeker het is een behoorlijke opluchting, Ons uitslag kwam trouwens uit de combinatie van beide, Nekplooi was 2,80 mm bij 76,1 kruin romp lengte (volgens mij moet men dat wel meenemen) en de bloedwaardes waren 2,303 Mom hCG en PAPP-A Mom was 0,45. De echoscopiste zei dat we overal op het randje zaten en dat de uitslag maakt. Ik ben trouwens 32. Ik snap goed dat met hoger leeftijd deze test belangrijker word, zeker spelt ook mee of men een kind van down kan accepteren en hoe goed men zich er op will voorbereiden. Alleen een pure kans bepaling zegt je nooit of je het dan wel of niet hebt, alleen of verder onderzoek het risico wel waard is. In ons geval was ons niet zo bewusst wat we met deze test gingen doen. We zijn in een universitair ziekenhuis en ik heb een heel bijzondere ziekte (syndroom van kartagener) die maar 1:500.000 mensen voorkomt. In ons geval waren we niet echt gevraagd of we dat wilden doen, we kregen er gewoon een afspraak voor onder de voorwaarde dat men dan ook zou kunnen zien of het kind mijn afwijking heeft. Ik zei dat het voor mij niet uit zou maken, maar ik denk bij mij zijn de artsen gewoon erg medisch geïnteresseerd en dat is een beetje de frustratie want voor je het weet krijg je een uitslag om die je niet hebt gevraagd. Ik denk als je het echt wilt weten en voor een groter risico bang bent, is het goed om te doen, maar puur uit het idee, een leuk lang echo erbij te krijgen en de zekerheid het waarschijnlijk niet te hebben kan aardig tegen vallen want ook hoor je dat je maar 1:400 kans hebt... het voelt nog als verhoogd risico en bedreigend aan en kan de hele pret verminderen. Maar laat maar horen wat bij jullie nog uitkomt, ik leef wel mee bij wat ik net door heb gemaakt!
Ik heb vandaag de combinatie test gehad, ik heb letterlijk de hele nacht wakker gelegen. De uitslag was heel goed, dus ik laat geen vlokkentest doen! Ik deed de combinatie test vooral vanwege mijn leeftijd ( 37 ) maar vanaf dat ik de afspraak maakte ( op 31 december ) is het stress vol geweest. Ben wel blij dat ik het heb laten doen.
Ik ben wel "blij" dat ik hem heb laten doen! Ik had nl net twee dagen voor de echo mijn vriend op de IC achtergelaten omdat hij een ernstig hartinfarct had gehad. Hij draagt de zorg voor onze kinderen overdag.... helaas was het een vreselijk slechte uitslag. 20% kans op een kindje met een genetische afwijking. Mede door de privé situatie heeft de gyn aangedrongen op het laten doen van een VWP. Dit bleek dus echt heel slecht nieuws te zijn en hebben we besloten afscheid te nemen van ons zoontje.
Ohjee dat is niet leuk! Sterkte ermee! Het is niet niks zo lang te voelen dat er een klein kindje in je groeit en dat het dan zo moet gaan en daarnaast heb je ook nog andere zorgen . Ik merk ook met deze eerste zwangerschap hoe spannend het allemaal kan zijn. Vroeger dacht ik gewoon op een moment word je zwanger en 9 manden later heb je een kind. Maar dat het zwanger worden en ook het zwanger zijn zo veel angst en zorgen met zich brengt en ook vaak vervroegt moet eindigen besef ik nu pas.