Hoi meiden, Na woelige maanden (en jaren) kom 'k voorzichtig weer piepen. Met een kleine hoop in m'n buik. Op 9w: eerste (inwendige) echo. Hartje klopte mooi. De gynae zei wel dat het geen 9w was, maar 8w2d. Nadien veranderde ze naar 8w5d. Ik maakte me er niet echt druk in. Ze vertelde ons over trisomie 21, en eindigde haar verhaal met: "gekeken naar jullie leeftijd (26 & 27), en het feit dat er geen personen met het syndroom in de families zitten, hoeven jullie je geen zorgen te maken." Oké, geen zorgen en met veel hoop naar huis. Dan de eerste trimester screening: Krijg 'k de resultaten van de dokter en staat er in grote letters: "BIOCHEMISCH VERHOOGD RESULTAAT". Hij heeft ons uitgelegd dat men "normaal gezien" een grotere kans moet hebben dan 1/300 om "vrij veilig" te zijn. Wel, wij zitten (voorlopig) op 1/308. En dat is de biochemische waarde van m'n bloed en leeftijd tezamen. (als 'k dat goed begreep) Om die onrust van me af te schudden, belde ik de gynae. Zij zei dat we ons echt geen zorgen hoeven te maken, want de nekplooimeting moet nog komen. "Geniet maar van je feestdagen." Hmm, die meting is 8 januari.. En ik ga echt niet met een gerust hart de feestdagen tegemoet, moet 'k eerlijk zeggen. We zouden het normaal vertellen aan de zussen van vriendlief.. De onrust zit toch nog in m'n maag.. Kan iemand me helpen..?
misschien kan ik je geruststellen dat bij ons 1/15 uit kwam. en er nu een gezonde dochter rondloopt. bloeduitslag was dusdanig slecht dat ondanks wel een goede nekplooi meting zo laag was.
Fioew.. Eens een goed verhaal. 'k Werk namelijk in een dagcentrum voor personen met een verstandelijke beperking, en daar hoor je enkel maar gelijkaardige verhalen. 'k Vind het eng.. Maar, als 'k dan jouw verhaal hoor, zakt het weer een beetje.. Dank je, Tannetje!
1/308 is nog steeds maar een kans van 0.3% Ofwel 3 op de 1000. Daarnaast kun je pas werkelijk wat zeggen over het resultaat als je de nekplooimeting hebt gehad, want de waarden zijn gebaseerd op de combinatie van de uitslagen. (Daarom heet het ook de combinatietest). Bloedtesten kunnen ook een vertekend beeld geven als je bijvoorbeeld wat tekorten hebt aan bepaalde stoffen (vraag me niet welke) die uiteindelijk niks ernstigs voor je zwangerschap betekenen. Ik begrijp je stress wel. Je wil graag dat alles goed is, zeker na een paar mk's waarbij je angstniveau sowieso al omhoog geschroefd is. Wij kregen een score van kleiner dan 1/1500 op alles. Dus ik was eerst gerustgesteld. Totdat er bij de 20 weken echo van alles mis leek te zijn (veel wees op trisomie 21). Ik moest een vwp doen, bloedtesten en elke week een groeiecho. De gynes deden niets met de uitslagen van de combinatietest. Ik was volgens hun waarschijnlijk die ene van de 1500 waarbij het wel mis was. Uiteindelijk hebben we een kerngezonde dochter gekregen. Ik hoop voor je dat het uiteindelijk mee zal vallen. Die kans is veruit het grootst Sterkte en toch fijne feestdagen!
Brr, Linky. Wat een enge toestanden heb jij meegemaakt.. Het is volgens mij idd een samenloop van de vorige miskramen en emoties. Al moet 'k erbij zeggen dat mijn mama 2x een vroeggeborene had. Het eentje had een open ruggetje. Het tweede was volledig misvormd. Die vrees zit er denk 'k ook wat in. Bah.. Iedereen spreekt altijd over hoe ze "genieten tijdens hun zwangerschap". Wel, dat gevoel heb 'k dus niet. Ik hoop zo dat 't betert. Dank je, Linky!