Natuurlijk zijn wij de maatschappij zelf. Maar waarden en normen ontstaan niet instant. Natuurlijk leren wij onze kinderen hoe zij later in het leven moeten staan. En hopelijk leren onze kinderen momenteel dat vrouwen óók goede techneuten zijn. Dat mannen en vrouwen gelijk loon voor gelijk werk verdienen. Dat het niet ok is om vrouwen na te roepen op straat. Dat vrouwen evenveel inspraak hebben. Maar onze kinderen maken de maatschappij nu nog niet. Dat is de volgende generatie. En in déze generatie zijn bovenstaande zaken nog geen vaststaand feit. Hoeveel topics zijn op dit forum over mannen die niet helpen in het huishouden? Vrouwen die gedwongen worden tot abortus? Mannen die weigeren mee in te staan voor anticonceptie? Vrouwen die veroordeeld worden voor voltijds werken met kinderen? Welke waarden en normen krijgen de kinderen in die gezinnen dan mee? Dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn? Dus jij kan dat wel zeggen, en jouw kinderen opvoeden met het idee van gelijkwaardigheid. Maar jouw kinderen gaan in een wereld leven met de kinderen die opgegroeid zijn in bovenstaande situaties. Dus nee, ook de volgende generatie gaat nog niet gebaseerd zijn op waarden en normen van gelijkwaardigheid.
Het is inderdaad raar. Maar hij kan toch in het vrouwentoilet verschonen? De wc's zelf zitten toch gewoon op slot als er iemand op zit? Dit klinkt dan als een smoes om het niet te doen haha niet intrappen hoor
Zolang mensen zich vasthouden aan de vorigeeeuwse gewoontes en normen zal een verandering zeker niet groot zijn. Deze begint bij onszelf. En zolang de meerderheid van individuen in die voorgedefinieerde rol blijft "omdat het van je wordt verwacht' gaat er nooit iets veranderen. Maar ik en mijn man (en gelukkig vele met ons) zijn zelf opgevoed door ouders die zelf traditionele waarden en normen hebben losgelaten. Mijn schoonmoeder is ingenieur en ik weet niet anders dan dat mijn vader thuis kookte en moeder een hoge financiële functie had. En wij hebben blijkbaar veel minder last van geslachtsdiscriminatie dan velen die vinden dat de maatschappij iets van ze verwacht. Ik heb nooit gevoeld dat iemand van me verwacht dat ik iets anders doe dan mijn man. Daarom mijn terugkomende vraag in deze topic: wie concreet verwacht van een vrouw dat ze voor een zorgberoep kiest of minder gaat werken? Wij voelen het totaal niet, want zijn opgevoed met een andere basis. En deze geven we onze kinderen mee. Mi is dat de enige manier om 'de maatschappij' te veranderen.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Wij zijn diegenen die de maatschappij moeten veranderen. Alleen ís ze nog niet anders, dat is mijn punt.
@amdaa Ik laat me ook niet weerhouden, maar mijn eigen houding en gedrag verandert niet de default van de wereld waar ik in leef. Dat gaat maar met kleine stapjes. De functie waar ik nu op zit bijvoorbeeld. Vooraf gingen veel mensen er van uit dat het een man zou worden. Toen nog niet bekend was dat ik het zou doen, werd er continu over "hij" gesproken. Het was wel even een verrassing toen ik het werd Zit ik bij een vergadering waar ik projectleider ben, kijkt een externe consultant mij het hele overleg niet aan en zegt nota bene tegen de mannen in het gezelschap: " ik ga er vanuit dat jullie de meest belangrijke zijn" Pardon??? 2 collegas (m & v) waren op een avondevenement waar flink genetwerkt werd. De man stelt zich voor, en tegen de vrouw wordt gezegd "en jij bent zeker zijn vriendin?" Ik ga een huis kopen, zie dat er technisch mankementen zijn aan het huis, zeg dat tegen de makelaar (die het nog niet had gezien) en hij zegt: "ja mevrouw, ik begrijp dat als u weinig technische kennis heeft, u zich hier zorgen over maakt maar er is echt niets aan de hand". Weinig technische kennis???? Me dunkt! Dat soort voorbeelden betekenen niet dat Ik me minderwaardig voel of in een hoekje ga zitten huilen, maar het betekent wel dat ik me als vrouw extra moet bewijzen. Daar waar bij een man vanuit wordt gegaan als een vanzelfsprekendheid dat iemand voldoende capabel is. Dat is zeker niet terecht!
In theorie heeft iedereen de mogelijkheid te kiezen. Maar ik denk wel dat de maatschappij op dit moment een handje helpt om die keuze te maken. Als je als kind nooit geconfronteerd wordt met het feit dat mannen verpleger kunnen worden of vrouwen bouwvakker bijvoorbeeld zal dat niet in je op komen om te ambiëren. Als je dan in reclames, in boeken en op tv ook een bepaald beeld ziet van de maatschappij dan neem je dat onbewust toch over in meer of mindere mate. En als je nog steeds denkt dat het wel meevalt moet je de reacties op social media eens lezen bij het nieuws dat de hema geen meisjes en jongens aanduiding meer gaat zetten in kleding. Het is alsof de wereld vergaat, en dan gaat het alleen maar om het niet tonen van een labeltje. Inhoudelijk verandert er vrij weinig.
Nee meestal doet hij het gewoon hoor. Maar hij heeft een paar keer gehad dat hij opmerkingen kreeg. Waarom denk ik dan alsof je plast waar je omkleed. Mijn man verschoont meer dan ik, ik zou waarschijnlijk de smoes eerder gebruiken dan hij
Ik persoonlijk WIL er helemaal niet boven staan en zal er altijd wat van zeggen. Zolang je erboven staat en je mond houdt, is er geen weerwoord en zal er nooit iets veranderen. Ik houd bijv ook absoluut niet van grappen ten koste van iemand die kwetsend kunnen zijn; vrouwen, homo's, belgen. Een grapje gebaseerd op stereotypering moet kunnen, maar niet wanneer het kwetsend is. Dan ben ik vaak degene zonder humor, maar dat is dan maar zo.
Het was een slimme zet van de Hema: al die gratis publiciteit om een storm in een glas water. Volgens mij was de maatschappij een aantal decennia geleden een stuk rolbevestigender dan nu, en heeft men tegenwoordig veel meer een vrije keuze m.b.t. opleiding/beroep etc. M.i. is er juist best veel stimulans om een roldoorbrekend beroep te kiezen. In mijn werk zie ik zeker veel meer vrouwen in hoogopgeleide functies. Maar vergeet niet dat je mensen niet kunt dwingen om door het rolpatroon heen te breken. Veel vrouwen kiezen er vrijwillig voor om TBM te zijn, zouden doodongelukkig zijn in de bouw, en willen graag zelf een typisch vrouwenberoep. Datzelfde geldt voor mannen t.o.v. de typische mannenberoepen. Het belangrijkste is dat de mogelijkheden er voor iedereen zijn om een opleiding/beroep te kiezen welke bij die persoon past, en wat dat betreft gaat het m.i. zeker wel de goede kant op.
Volgens mij hebben die vrouwen jarengeleden juist gestreden zodat we allemaal zelf konden kiezen wat we wilden doen, werken of thuisblijven. Niet eens zozeer zodat we allemaal aan het werk zouden gaan in een spijkerbroek. Zij gaven ons juist de mogelijk tot kiezen. Ik koos voor tbm. En ook al doe ik hetzelfde als de vrouwen van jaren terug, ik ben blij dat ik die keuze zelf mocht maken en als ik zou werken ik dat ook zou mogen. Dat is emancipatie voor mij.
Ik ben jaren geleden afgewezen voor een opleidingsplek op mijn toenmalige werkplek. Mondeling was mij meerdere malen toegezegd dat ik een bepaalde opleiding mocht doen, maar dit is uiteindelijk afgewezen. De reden was dat ik tijdens mijn zwangerschap teveel ziek was geweest. Klopt, want ik had verplichte bedrust i.v.m. weeën met 26 weken. Ze waren bang dat ik hier later nog psychische problemen mee zou gaan krijgen (ik zou niet weten waarom?) en vonden bij nader inzien investeren in een vrouw te risicovol?!? Ze wilden liever mijn mannelijke collega, ondanks dat deze veel minder ervaren was en er pas net werkte. Als ik een man was geweest, was er geen twijfel geweest dat ik de opleiding mocht doen. Ze waren zo 'slim' om op mijn verzoek de reden van afwijzing op papier te zetten. Uiteindelijk is het zelfs voor de rechter geweest en heb ik gewonnen. Ik was zelf behoorlijk in shock dat dit nog gebeurde anno 2010 en dat zelfs vrouwen in deze commissie het eens waren met deze beslissing. Het heeft wel mijn ogen geopend en ben een stuk minder naïef op dit vlak geworden. Geslachtsdiscriminatie, zowel positief als negatief komt nog steeds veelvuldig voor. Ik denk dat er nog wel wat te strijden valt, voordat mannen en vrouwen zonder vooroordelen kunnen kiezen wat ze echt willen.
Vind ik ook stomme woorden. En "eikel" is niet begonnen als een woord met negatieve lading, dat is het uiteindelijk geworden.
Volgens mij zegt niemand dat de roep om gelijke rechten gezeur is. Gelijke rechten zijn van het allergrootste belang. Maar, en dit is een hele grote maar: we hebben gelijke rechten! Noem mij een recht dat in Nederland alleen aan mannen is voorbehouden? Ik kan er geen verzinnen. Wat gezeur is (naar mijn mening) zijn dingen als: - het overdreven en dwangmatig staan op genderneutrale aanduidingen voor alles, zelf als het om iets gaat wat in 99% van de gevallen betrekking heeft op een specifiek geslacht (zoals vuilnisman) - het ontkennen van het bestaan van typisch ‘mannelijke’ en ‘vrouwelijke’ eigenschappen. Je maakt jezelf echt wat wijs als je wilt geloven dat mannen en vrouwen in alles helemaal hetzelfde zijn. Ik zie ook niet in waarom dat zou moeten. - het als negatief beoordelen en interpreteren als discriminatie iedere keer dat een vrouw en man op een andere manier behandeld of benaderd worden (weer dat voorbeeld van de zwangere vrouw aan wie wordt gevraagd of ze na de bevalling minder gaat werken. Logische vraag, vind ik, als je puur de procentuele kansen bekijkt). Enzv enzv.
Op papier is het goed geregeld, dat betekent niet dst er geen discriminatie voorkomt! Alleen dat de discriminatie niet in de wet staat Allochtonen, moslims, joden, homo's, gehandicapten, ook zij hebben hebben allemaal gelijke rechten... Als een man met een buitenlandse achternaam aantoonbaar minder wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek is er sprake van discriminatie. Als een vrouw aantoonbaar minder wordt uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek is dat net zo goed discirimiantie. Als een moslim voor hetzelfde werk als zijn niet-gelovige collega 25% minder verdient, is dat discriminatie. Als een vrouw voor hetzelfde werk 25% minder verdient is dat ook discriminatie!
Toevallig is dit een hot topic. https://www.womeninc.nl/beperktzicht/ Voor diegene die meer willen lezen: https://www.womeninc.nl/Uploaded_files/Zelf/beperkt-zicht-de-rol-van-mediamakers-in-beeldvorming799def.1b9422.pdf