Me vriend en ik hebben eigenlijk al een paar dagen een discussie met elkaar. Geen vervelende hoor, maar we verschillen gewoon van mening Ik vind namelijk dat ik mag bepalen wie er bij de bevalling mag zijn. Dus als ik mijn moeder erbij wil hebben dan is ze er gewoon bij. Mijn vriend daarentegen heeft daar best een probleem mee en vind dat hij er alleen bij mag zijn en natuurlijk de verloskundige. Ik ben het overigens niet van plan hoor dat me moeder erbij is, maar ik vind wel dat ik het mag bepalen, omdat het werk door mij wordt gedaan en niet door me vriend. Vind eigenlijk dat hij het niet over mag beslissen. Nou zijn wij benieuwd wat jullie meningen zijn. Vinden jullie dat de moeder in spé het alleen mag bepalen of heeft vriendlief hier ook keuze in?
ik denk dat je partner er ook een stem in heeft. Het is jullie bevalling, niet alleen die van jou, alhoewel jij het meeste werk doet. Maar ten eerste zijn jullie papa en mama.
Ik vind dat je hier met z'n tweeën een keuze over maakt. Ene kant wil ik b.v wel graag er iemand bij hebben die eventueel mijn mannetje kan ondersteunen, andere kant vind ik het mooist dat je het met z'n tweeën doet zo is het ten slote ook gekomen
ik vind ook dat de vrouw dit mag bepalen zij moet immers al het werk doen en vind ook dat zij dus mag bepalen van wie ze steun wil hebben, mijn moeder wil ik er bij hebben zodat ze mijn kan steunen en we hebben gewoon een helle goede band. mijn vriend is het hier gelukkig wel mee eens en zullen dus samen mijn handje vast houden haha
ik vind dat je het SAMEN moet beslissen. als je vriend niet wil dat de ouders er bij zijn maar dat je het alleen met zn 2-en doet dan moet er naar mijn mening water bij de wijn. kijk het is jullie kindje, en ik denk dat de eerste momenten samen zo bijzonder zijn dat je dit met zn 2-en wil delen. mijn vriend wil ook alleen zijn zonder ouders en hij kwam met sterke argumenten dus nu gaan we lekker met zn 2-en. mijn moeder mag wel bij het opvangen vd eerste weeen zijn maar als we naar het zh gaan zijn we met zn 2-en...
Toen mijn vliezen braken voor de bevalling van mijn dochter waren mijn ouders heel toevallig bij ons. Ze zijn toen direct weg gegaan. Ik heb 't lekker thuis mogen doen samen met mijn man (en natuurlijk de vk). De bevalling van m'n manneke liep anders. Ik voelde het aankomen en heb mijn moeder gebeld voor de opvang van mijn dochter (vliezen waren nog intact en ik had nog geen wee gehad). Omdat ik een plas bloed verloor moest ik 't ziekenhuis in (heb er alles aan gedaan dit te voorkomen, draaipoging ivm stuit en nog meer). Er stonden 5 man (van 't ziekenhuis) rond mijn bed terwijl ik liever had gezien dat alleen de vk en mijn man aanwezig zouden zijn. Van mij mocht zelfs de kraamhulp te laat komen! Maar helaas, het kon ook niet anders. Als ik thuis was bevallen had ik mijn zoontje nu niet thuis gehad! Dus gelukkig kan je niet altijd kiezen wie je er wel en niet bij wilt hebben.
ik beslis! waarom ik lig daar te bevallen en pijn te hebben en in een positie dat je denkt oei mijn ma gaat bij de bevalling zijn bij mijn eerste was ze er ook en het was een andere soort steun dan die je van je man krijgt moederlijke zorg is toch anders ik vond het heerlijk heb dan ook een geweldige relatie met mijn ma. als mijn ma er toen niet bij was had ik 100 procent zeker me man weggestuurd of uitgescholden want die wist ook niet precies wat te doen en werd ik zenuwachtig van en dan keeek ik me ma aan en was ik weer rustig
Ik vind ook dat de vrouw mag bepalen... misschien heel erg ego, maar wij moeten toch maar het zware werk doen. Ik wil mijn moeder dicht in de buurt hebben als het zover is!
ik vind toch dat je het samen moet beslissen het is een heel intiem moment bij mijn eerste was mijn moeder erbij in overleg met mijn toen man en bij de tweede alleen mn man en dekraamzorg en de verloskundige en bij de derde was ik alleenstaand en hebt het samen met de verloskundige gedaan , het liefst had ik haar ook weggekeken , had toen zoiets van ik ben alleen zwanger geweest en ga het alleen op de wereld zetten ook , nu is mijn dan man(ga binnenkort trouwen) en zieknhuispersoneel erbij het liefst zal ik het met zn tweetjes willen doen , maar daar is mn partner het niet helemaal mee eens
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat je niet altijd de keuze hebt om te bepalen wie er bij is. Zeker als het niet helemaal volgens het boekje gaat (wat volgens mij vaak gebeurd). Nu is de planning dat ik samen met me vriend en natuurlijk met de verloskundige erbij ga bevallen. Maar me vriend zegt wel dat als ik tijdens de bevalling om me moeder ga krijsen/roepen dan gaat hij haar er zeker bijhalen
Tja ik denk dat je het samen moet beslissen. Mijn moeder heeft zelf traumatische bevallingen gehad en wil er echt niet bij zijn. Misschien is er een vriendin bij want mijn man vind het wel lekker als hij steun heeft in het ondersteunen van mij. En ik vind het ook wel fijn, als er 2 zijn die me bijstaan naast de vk. Het is wel zo dat een van mijn beste vriendinnen het in overleg niet zal zijn. Dat vind ik wel jammer maar ze heeft de jammerlijke kwaliteit om mijn man buiten spel te zetten en hij is toch wel de belangrijkste voor me. Ach het duurt nog erg lang en misschien is t wel alleen met mijn man, vind ik wel zo intiem ook.
Ik denk ook dat je dit samen moet beslissen. Alhoewel ik wel goed kan begrijpen dat je eventueel je moeder erbij wilt helpen. Wat eerder ook al is gezegd, moederlijke steun is toch anders dan die van je mannetje.. Nou.. succes ermee! Veel Liefs
Ik vind echt dat je het samen moet beslissen. Tuurlijk jij moet het zware werk doen maar je man word ook vader en voor hem is het ook emotioneel en zwaar. Hij moet zich wel op zijn gemak voelen en niet het idee hebebn dat hij op de tweede rang komt omdat je moeder er ook is. Ik beval dan ook weer fijn alleen met manlief en de vk.
Het is een beetje van beide. Stel je nou voor dat mijn man ineens gaat zeggen: Ik wil mijn moeder erbij hebben. Ik heb een lieve schoonmoeder hoor, maar dat zie ik toch effe niet zitten. En ik vind dat ik dan mag zeggen dat ik dat niet wil. Hallo, ik lig daar half (of helemaal) in m'n blootje een kind te baren, mag ik effe zelf bepalen wie daarnaar komt kijken? Maar als ik er iemand bij zou willen hebben, dan vind ik wel dat mijn man het daar ook mee eens moet zijn, ik doe wel het werk, maar het is voor hem ook heel speciaal en emotioneel. Hij mag ook zelf beslissen wie zijn tranen ziet zeg maar. Effe voor de duidelijkheid: Wij zijn het er allebei van het begin af aan roerend over eens dat wij geen vrienden en familie gaan uitnodigen bij de bevalling. Linda
Mijn vriend en ik hebben het er ook wel eens over. Nu zeg ik wel dat we het beide moeten beslissen.. Maar ik denk dat het uiteindelijk toch om mij gaat. Klinkt egoistisch misschien, maar ik moet mij toch wel prettig erbij voelen! En als ik mijn moeder er graag bij zou willen hebben,omdat ik het voor mezelf fijner vind.. Dan vind ik dat hij daar maar mee moet instemmen.. (ik wil het overgens gewoon alleen met me vriend doen hoor en vk natuurlijk) liefs kiss
Tja, jij ligt misschien al het werk te doen maar het is buiten de pijn van jou om voor beide dezelfde zeer emotionele verandering en gebeurtenis! Vergeet dat niet dames! Als ik nu terug kijk op mijn bevalling die nog vers in mijn geheugen staat dan vind ik persoonlijk dat je je man niet buiten schot mag laten. Het is ondanks dat hij niet diegene is die daar ligt wel net zo aangrijpend.(en voor mijn vriend was het ook tijdens de bevalling emotioneel erg zwaar aangezien hij het idee had dat hij niets kon doen behalve mij pijn zien lijden, hij heeft nog steeds geen idee hoeveel hij me geholpen heeft met het er alleen voor me zijn!) Ik had er niet aan moeten denken dat mijn moeder naast mijn bed had gestaan tijdens mijn bevalling. Je moet het ook anders bekijken, zou jij als je man dat graag wilt je schoonmoeder erbij willen hebben als je bevalt? Ondanks de vertoning is het diezelfde emotionele gebeurtenis voor allebei! Mijn man moe(s)t er niet aan denken dat dat bijzondere moment als je je kindje op je buik krijgt en het voor het eerst echt ziet dat je dat met nog meer mensen moet delen als lekker met zijn 2e!
Ik vind ook dat je dat samen moet beslissen. Wij zijn het er gelukkig over eens dat we het lekker saampies willen doen ( en met de vk uiteraard ) We hebben het tenslotte ook samen gemaakt En we hebben er samen heel lang op moeten wachten. Dat wordt lekker ons moment