Dit dus. II heb ook altijd geroepen dat ik nooit een (lichte!!!) voorkeur zou hebben. Nou, toen ik na jaren zwanger was heb ik die voorkeur stiekem toch wel gehad, dat is gewoon menselijk. Na de geboorte heb ik niet eens gevraagd welk geslacht het kindje was, toen boeide het me echt niet meer! Maar dat je een voorkeur kunt hebben begrijp ik best. Mijn vriendin kreeg die jongetjes en was een beetje verdrietig. Niet omdat ze een zoon kreeg, maar het moeten afscheid nemen van de dochter die er nooit zou komen. Ik snap dat best.
Daarom het staat zo los van elkaar. Ik had het er wel lastig mee dat mijn beeld niet uit kwam. Maar ik heb nooit naar mijn zoons gekeken met de gedachte: 'Ik wou dat jij een meisje was'. In de buik vond ik het nog zo abstract. Dat weet je nog zo weinig over je kindje. Ik heb wat verder nagedacht en ik vind het een steeds slechtere zaak om te kunnen kiezen. Omdat ik denk dat de wil om te kiezen samen hangt met een beeld dat je creëert en hoeveel je ook zou kunnen kiezen, en kind zal nooit helemaal het zelfde zijn als het beeld dat je voor je kunt zien. Daarbij denk ik dat als er al veel mogelijk was rond 1940 er nog veel lelijkere taferelen waren gekomen. 1 van de mooie dingen van het leven is de positieve verassingen daar waar je ze niet bedacht of verwacht had. En dat kan steeds meer verloren gaan naarmate de mens meer en meer controle wil hebben op alles.
We hebben het hier niet over een (lichte) voorkeur hebben hè. We hebben het hier over genetisch bepalen van het geslacht. Ik blijf het bizar vinden.
Dan weet jij niet welke mening dit is. Ik ben namelijk niet tegen een keuze om hulp te krijgen bij zwanger worden.
Ik ervaar het ook zo tijdens de zwangerschap kon ik mij moeilijk voorstellen hoe het met een baby erbij zou zijn. En een jongetje? Geen idee! Maar vanaf het moment dat ze op je buik liggen doet het geslacht er niet toe. Ik zou mijn zoons voor geen enkel meisje inruilen en toch blijft er wel een leegte over. Een individu in ons gezin. En ja dan liefst een meisje, omdat ik dat heel graag wil meemaken. Als het toch weer een jongetje is dan zou ik net zo dol op hem zijn en dan zal ik wel aan de slag moeten met de onvervulde dochterwens. Maar dat zien we dan wel
Uiteindelijk zullen de meeste vrouwen nog altijd de wens hebben zelf zwanger te mogen raken, en zullen blij zijn met welk geslacht dan ook, of ze nou wel of niet een lichte voorkeur hebben. Dat zal altijd zo blijven want dat is nou eenmaal het menselijk instinct, je wilt je voortplanten en het liefst op de natuurlijke manier. De groep die de mogelijkheid aanpakt om het geslacht te kunnen bepalen valt vergeleken met de vrouwen die het niet willen, of ze nou via de natuurlijke weg zwanger worden of via medische hulp, daarbij haast in het niet. Ik denk dus dat het allemaal ontzettend meevalt en er een hoop verontwaardiging voor nop is.
Klopt. Het komt voort uit angst voor wat mogelijk kan gebeuren. Maar het valt echt ontzettend mee. Het is allang mogelijk is bv de VS en daar zijn geen aardverschuivingen gezien op het gebied van gender verdeling. Het blijft 50/50.
Waarom zijn mensen niet gewoon meer blij met wat je krijgt. Je kiest toch voor een kind en niet voor een meisje of jongen. Het is niet voor niets dat de natuur het voor ons bepaald. Zodat het een beetje in evenwicht blijft. Anders hebben we dadelijk een volgend probleem want dan heb je straks een overvloed van bv meisjes.en die komen dan weer niet allemaal aan de man enz enz
oh echt? ik zal wel onder een steen leven maar wist niet dat dat kon, tenminste wist wel dat het kon maar niet dat je dat kon kiezen zomaar. Dacht alleen bij een nare genetische ziekte/aandoening wat alleen bij jongens/meisjes voorkomt en dat je dan het tegenovergestelde geslacht terug geplaatst zou krijgen. Maar niet dat je kon zeggen; Doe mij maar een meisje! Straks kunnen we niet alleen het geslacht, maar alle eigenschappen, kleur ogen,kleur haar ect bepalen, Creepy!!
ik denk zelf dat binnen nu en tien jaar het doodnormaal is om geslacht te kiezen. natuurlijk is dat raar want je kind is je kind. maar het is natuurlijk wel heel anders of je een zoon of dochter hebt en veel mensen hebben toch inderdaad een voorkeur dat heb ik ook gemerkt. ik heb zelf een zoon en als ik dan om me heenkijk naar vriendinnen met dochters dan denk ik nooit van goh dat lijkt me ook leuk. als er een babyjongetje wordt geboren dan zwijmel ik helemaal weg, gek is dat eigenlijk. het gaat gewoon vanzelf. ik weet wel zeker dat ik zielsveel van een dochter zou houden hoor, maar omdat de wetenschap niet stilstaat denk ik wel dat we straks die kant op kunnen. als je bijvoorbeeld nadenkt over donorbanken. dat vonden mensen natuurlijk 40 jaar geleden ook creepy: je koopt een zaadje en die breng je zelf in of in het ziekenhuis en dan krijg je een kind van een onbekend iemand. tegenwoordig vindt iedereen dat doodnormaal! ik ben zelf iemand die niet zou kiezen voor een donor maar ook daarover is iedereen anders. ook als ik lesbisch zou zijn zou ik daar nooit voor kiezen, maar keuzes die ik bv zou maken vinden anderen misschien weer raar.
In Spanje is het btw ook mogelijk om geslachtsbepaling toe te passen. Maar daar zou ik persoonlijk dus geen gebruik van maken, niet als het niet om medische redenen zou zijn.
Precies. Ik ben er stikjaloers op eerlijk gezegd. Kon ik dat maar. Maar ik heb helaas geen geld om een kindje te kopen. Zag op een website dat het een ton kost. En ja,ik noem dat gewoon kopen,je betaald er toch voor?
Ik dacht dit precies!!! Een moeder van een schoolplein vertelt.... Sorry hoor maar als zij zegt dat Persil het schoonste was, dan geloof je haar toch ook niet gelijk!
Wat kost een ton? En ik lees btw in je onderschrift dat je in principe nog recht hebt op 1 vergoede ivf poging. Waarom maak je er geen gebruik van? Kan dat niet of wil je dat niet meer? ( wat ik me ook kan voorstellen, die behandelingen zijn psychisch en lichamelijk gezien niet mals 😢 )
Ik snap eerlijk gezegd niet heel erg de ophef. Mensen die in de MMM zitten betalen ook voor een kind, of die eiceldonatie nodig hebben. Mensen die adopteren kopen ook een kind. Dat is als je het heel kort door de bocht ziet. Volgensmij is de selectie van het geslacht een vrij simpele selectie in heel dat proces wat er al gevolgd wordt. Daar kan ik eerlijk gezegd echt niet van wakker liggen als mensen dat doen. Het is geen genetische manipulatie waarbij het menselijk DNA wordt aangetast/ gemanipuleerd. Ik dacht ook dat ik een dochter zou krijgen en was helemaal bedust dat het een jongetje bleek te zijn. Maar na een week wilde ik echt al niet anders meer. Het eigenlijk niks. Al snap ik wel als jr al 4 jongens of meiden hebt en je wil zo graag een kind van het andere geslacht je misschien naar selectie opties gaat kijken. Ipv nog 6 zonen of dochters erbij te krijgen 😉
Prima toch? Je doet er niemand kwaad mee en als het iemand nou extra blij maakt? Een gelukkige moeder is de beste moeder Ik zie er echt geen kwaad in als iemand dit zou doen
Ik denk dat het er niet eens zozeer over gaat dat er geld mee gemoeid is en dat de term kind kopen ook anders bedoeld wordt (sorry ik interpreteer nu misschien iets waar ik me niet mee moet bemoeien maar zo zie ik het). Ik denk dat er vooral het "oneerlijke gevoel" meespeelt dat als je geld hebt je dit soort dingen dus kennelijk wel kan doen en als je geen geld hebt dus niet. Terwijl kinderen krijgen puur om liefde zou moeten draaien. Helaas is het zo geregeld in deze wereld. Als je zelf geen kinderen kan krijgen zijn er vaak nog zat opties maar die hangen dan wel samen het wel of niet hebben van geld. Maar dit geldt ook voor het doen van bijvoorbeeld een opleiding.