Hoi, Ik had een tijdje terug een onderwerp gestart met ''slijmprop verloren - spannend''. Uiteindelijk is mijn bevalling toen ineens heel snel gegaan en ben ik thuis, zonder medische hulp bevallen. Het ziekenhuis is toen erg tekort geschoten en ik heb een klacht gestuurd. Een zeer uitgebreide brief met daarin de reden waarom het ziekenhuis erop stond daar onder controle te staan en te bevallen, nav de vroeggeboorte van mijn eerste kind. Ook alles wat er gebeurde voorafgaand aan de geboorte en die nacht. En alles wat ik bizar vond, niet serieus nemen en blijven zeggen dat ze niks voor ons konden doen als we niet kwamen... Nou ja, het hele verhaal staat op de 3e pagina van dit topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/528974-slijmprop-verloren-spannend-3.html Het is gesloten dus daarom nu een nieuw onderwerp. Ik heb een brief gehad vh hoofd van de afdeling dat hij ging uitzoeken wie er betrokken waren die nacht, verhaal ging halen en dan mij ging uitnodigen voor een gesprek. Ik ga zo naar het ziekenhuis voor dit gesprek. Ik ben nog zenuwachtig ook. Zo benieuwd wat ze gaan zeggen en wat de desbetreffende verpleegkundige voor redenen heeft aangegeven...
Jeetje wat een verhaal! Ze hebben jullie lekker laten zitten zeg, tsjonge! Succes dalijk tijdens het gesprek.
Jeetje wat een verhaal zeg. En gelukkig is het allemaal goed afgelopen, maar de bevalling had je je natuurlijk heel anders voorgesteld. Succes met het gesprek straks. Ben heel benieuwd naar de reactie van het ziekenhuis.
Hoe is het gesprek gegaan, hopelijk heb je er een goed gevoel aan over gehouden en heb je je verhaal kunnen doen.
Wow, wat belachelijk! Zeker gezien dat dit niet je eerste kindje is en je vliezen al zolang gebroken waren, hadden ze je gewoon moeten laten komen! Gelukkig dat het allemaal goed afgelopen is en je kindje gezond is, maar dit had ook heel anders kunnen gaan. Ik hoop dat je klachten serieus behandeld worden en dit soort fouten niet meer gemaakt worden . Succes!
Sorry voor late reactie maar hier is hij dan. Het gesprek ging heel goed, het was een hele fijne man met wie ik het gesprek had. Ik kreeg als eerste een gratis uitrijkaart voor de parkeergarage en hij bedankte me voor het komen. Hij vroeg of ik zelf nog verhaal wilde doen of dat hij mij de reactie gaf van het betrokken personeel. Ik had mijn verhaal al uitgebreid in de brief gedaan, dus vroeg ik om de reactie. Hij had op de computer een heel lang getypt verhaal vd verpleegkundige. Die schreef als eerste dat ze dit nog nooit had meegemaakt (patient thuis bevallen ipv ziekenhuis) maar de arts zei tegen mij ''daar heb jij natuurlijk niks aan''. Verder kon ze zich die nacht nog heel goed herrinneren en wist ze dat ze mijn man 3 keer aan de telefoon had gehad.Ook dat ze mij op de achtergrond had gehoord en dat ik al ver in partus (zeg ik dat goed???) was. Na het eerste gesprek zat het haar al niet lekker... Over de ambulance schreef ze dat ze nog nooit zelf de ambulance had gebeld. De arts (hoofd afdeling dus) legde mij uit dat ze dat nooit zelf doen, omdat in het verleden wel eens een ambulance naar het verkeerde adres is gestuurd. En ook dat je als bewoner beter kunt uitleggen waar het is (mocht het een aparte of moeilijke situatie zijn). Ik zei dat ik dat ook wel begreep, maar dat de verpleegkundige dit kennelijk niet heel duidelijk tegen mijn man gezegd heeft. Ook zei ik dat hij wel in paniek was, dat misschien niet alles goed overkwam maar dat zij zeker niet gezegd heeft: ''denkt u erom dat u zelf 112 belt?'' want dan had hij dat zeker gedaan. Dus ik zei dat ik begreep dat je dat zelf moet doen, maar wel duidelijker aangeven, zeker bij panieksituaties als deze. Zeker weten dat de patient dat begrepen heeft. Verder schreef deze verpleegkundige (of de verloskundige, weet het niet meer zeker) dat het een verbeterpunt was om eerder de patientgegevens erbij te pakken. Dat is later wel gebeurd, maar niet meteen. Dat was iets wat ik in mijn brief ook had gevraagd, ik had een voorgeschiedenis en liep al lang met gebroken vliezen en had niet het idee dat ze dat op dat moment doorhadden... De verloskundige heeft ook gereageerd maar ik weet niet eens meer precies wat zij had gezegd. De verpleegkundige had een heel lang verhaal getypt. Het belangrijkste, het eerste telefoontje dat ik pleegde om 21:45 waarbij gezegd werd: ''je hoeft nog niet te komen, pas met weeen om de 5 minuten en als dat een uur duurt''. Dat vond ik zo gek en dat was hij helemaal met mij eens. Dat was dus niet de nachtverpleegkundige geweest want die had mij niet gesproken maar de dienst ervoor. En van die verpleegkundige had hij nog geen reactie. Hij wist eerst niet hoe het precies zat ofzo, maakt niet uit. Hij wist nu wel om wie dat ging. En hij zei gisteren tegen mij: ze moeten ALTIJD vragen, ''wilt u zelf graag komen?'' Het is namelijk zo dat sommige vrouwen liever de eerste paar uur de weeen thuis willen opvangen, in eigen omgeving. Vandaar dat het niet standaard is. Maar ze moeten het altijd vragen. Ik heb liever dat je komt en het blijkt loos alarm of nog lang niet zover, en je gaat weer naar huis dan dat jij thuis zit en liever hier was geweest... Precies hoe onze situatie was. Ik zei dat ik dat ook vreemd vond. Ik had nog nagevraagd of dat klopte nav mijn verhaal/voorgeschiedenis en ze bleef erbij ''dan pas komen''. De arts waar ik mee sprak vond het jammer (maar nam mij niet kwalijk) dat ik niet wat assertiver was geweest en gewoon gekomen was... ''Tja'', zei ik ''Ik heb het zo duidelijk nagevraagd, en als mij dit dan verteld wordt... ik verwacht toch dat men hier weet wat hij doet''. Ik zei dat we ook wel vreemd op bed waren gegaan want in principe klaar stonden om te vertrekken. ''Ik ben kennelijk nogal naief'' zei ik, ''het siert je ook wel'' zei hij. Hij betreurde de situatie zeer en begreep de reactie van de eerste verpleegkundige totaal niet. Hij ging haar hier alsnog op aanspreken, en al zijn personeel vertellen altijd te vragen of de patient wou komen... Hij vroeg of hij mijn brief/verhaal mocht gebruiken om zijn team weer even op ''scherp'' te stellen. Natuurlijk, want dat was de hele bedoeling van mijn klacht. Om te voorkomen dat zoiets weer gebeurd. Wat ik wel opvallend vond: hij zei dat hij het hele ''de weeen moeten om de 5 minuten komen'' maar flauwekul vond. Hij zei dat hij tegen zijn eigen patienten altijd zegt dat als het begonnen is dat ze moeten zeggen: ''ik heb 3 of 4 weeen gehad afgelopen uur en ze worden steeds sterker en (... naam arts) heeft gezegd dat ik dan moet komen''. En dan vragen ze verder niks. Raar toch? Dit is het hoofd van de afdeling gynaecologie en die denkt daar zo over. Ik dacht dat die 5 minuten regel altijd werd toegepast in principe, ook bij de VK praktijk... Het was een fijn gesprek. OVerigens was mijn vader mee en wachtte met mijn zoontje buiten, maar toen ik gekrijs hoorde wist ik dat het mijn zoontje was. Ik ging hem halen en de arts nam hem van me over en begon met hem te babbelen en pakte hem op de arm, had meteen door dat hij krampjes had en moeite met poepen, ging heel lief met hem om. Dat vond ik wel leuk. Ik heb met een tevreden gevoel het ziekenhuis verlaten. Blij dat ze de klacht serieus hebben opgepakt en er ook wat mee doen! Het helpt voor mij niet meer maar voor een ander hopelijk wel!
Dat heb je echt heel knap gedaan! Super ook hoe positief je erin staat en hoe goed je de dingen opneemt! Hopelijk brengt jouw verhaal verbetering voor andere vrouwen!
Goed hoor! Fijn dat deze arts zo plezierig het gesprek voerde. Dan heb je hopelijk het gevoel dat er serieus naar je is geluisterd en dat er wat verandert naar aanleiding van jouw klacht. Wat een verhaal zeg, hopelijk kun je deze heftige gebeurtenis nu een plek geven (en je man ook).
Fijn om te horen en heel goed! Ik hoop dat je de boel een plekje kunt geven en dat dit hier bij helpt. En bovenal vind ik dat je met een goede insteek je klacht hebt gedaan en het gesprek in bent gegaan. Soms hoor je mensen roepen dat je een klacht in moet dienen om te zorgen dat mensen gestraft worden, of dat ze er genoegdoening uit hopen te krijgen. Maar een lacht is bovenal een mogelijkheid tot verbetering, en een manier voor jou om uit te vinden wat er precies mis is gegaan en dat zo een plekje te geven. Ik heb ook ooit een klacht ingediend bij het ziekenhuis en kijk er op dezelfde manier positief op terug als jij. Super gedaan, en hier help nje in de toekomst ook vrouwen mee.