Ik wil graag wat advies vragen over hoe ik het volgende gesprek het beste kan aangaan.... Mijn beste vriendin met wie ik al mijn hele leven bevriend ben en ik zijn de laatste tijd een beetje uit elkaar aan het groeien. Er is niet echt iets gebeurd volgens mij, maar we hebben steeds minder contact. Zij ontwikkelt zich momenteel een bepaalde richting uit en nou ja, ik niet...... Het voelt voor mij de laatste tijd een beetje alsof ze me ontloopt. Als ik haar vraag voor koffie kan ze nooit, ze vraagt mij ook nooit meer om iets samen te doen. Ze appt me ook nooit meer, behalve om praktische zaken te regelen. Ik had nog een andere goede vriendin. Die twee kenden elkaar wel, maar afzonderlijk gingen ze nooit zoveel met elkaar om. De laatste tijd zijn zijn heel erg naar elkaar gegroeid, omdat die andere vriendin eenzelfde soort ontwikkeling doormaakt. Ze zeggen het allebei nooit tegen mij, maar ik hoor via via dat zij nu heel veel tijd samen doorbrengen, en veel ander contact hebben (bellen, appen). Ik probeer niet jaloers te zijn, maar dat valt niet mee. Ik voel me om eerlijk te zijn gewoon een beetje aan de kant gezet. En ik ben gewoon verdrietig, omdat ik bang ben dat ik haar kwijt raak. Binnenkort heb ik een afspraak met die vriendin, omdat we samen iets organiseren en daarover moeten overleggen. Ik wil eigenlijk gelijk ook de kans grijpen om met haar te praten over onze vriendschap, maar ik weet niet zo goed hoe ik het moet aanpakken. Ik weet dat ik het bij mezelf moet houden, maar wat ik ook bedenk, het voelt altijd alsof ik haar de schuld geef en dat is niet goed. Maar hoe moet ik het dan doen? Ik ben, vrees ik, best wel een oppervlakkig persoon, en heb eigenlijk nog nooit dit soort gesprekken gevoerd en ik ben ook helemaal niet zo goed in praten. Ik hoop dat iemand met wat meer ervaring in moeilijke gesprekken hier tips over heeft.
Jeetje wat vervelend zeg, vooral dat je er via via achter moet komen dat die 2 vriendinnen goed met elkaar omgaan en ze dat niet eerlijk zeggen. het is natuurlijk lastig omdat je elkaar niet zoveel ziet, maar ik zou denk ik toch eerlijk vragen waar het vandaan komt dat het contact minder is.. zou je haar niet kunnen bellen en kunnen vragen of ze tijd heeft voor een gesprek met jou samen?
Nou, gewoon zeggen, niet eromheen draaien... Ik zou zeggen van goh ik Geb het idee dat je ontwijkt... Gewoon, straight to the point. Je hoeft toch niet altijd een politiek correct gesprek te voeren met alles bij jezelf houden enzo Gooi het er gewoon uit
Wat een naar gevoel is dat om je vriendin (misschien) kwijt te raken. Ik vind het super dat je een gesprek aan wil gaan om alles duidelijk te bespreken. Ik vind wat je hier hebt beschreven al hele goede punten om in een gesprek te gebruiken. Zo vind ik de zin dat jullie jezelf in een verschillende richting verder ontwikkelen niet verwijtend. Dus dat zou je kunnen gebruiken als opening. Ik noem maar iets "ik merk dat er veel veranderingen bij jou zijn momenteel en dat je jezelf erg snel verder ontwikkeld, ik kan je niet echt bijhouden en dat vind ik jammer, we zijn al zo lang vriendinnen, heb jij dat gevoel ook?" Je zou verder kunnen zeggen dat je het jammer vindt dat jullie elkaar minder zien. Bespreek het positiefs wat deze vriendschap jou altijd heeft gebracht en de nare gevoelens die je nu hebt. Wat betreft de omgang van jou 2 vriendinnen met elkaar. Ik snap best dat dat steekt, vooral nu je vriendin wat meer afstand van jou neemt, maar ik denk echt dat je daar niets aan kan veranderen. Daarom zou je het kort aan kunnen kaarten, maar ik zou er eerder voor kiezen om daar met je eigen gevoel aan de slag te gaan. Als laatste opmerking, jou vriendin kent jou waarschijnlijk heel goed en weet ook hoe jij authentisch bent. Dus probeer niet een (geforceerd) gesprek te voeren omdat wij het zo zouden doen. Blijf kort bij jezelf.
vervelende situatie voor je! Maar ze hoeven toch geen verantwoording af te leggen naar jou toe omdat ze met elkaar omgaan. Dat mogen ze toch ook gewoon? Mensen die hetzelfde doormaken trekken automatisch meer naar elkaar toe. Ze hebben veel gespreksstof en begrijpen elkaar vaak ook goed. Neemt niet weg dat jij je niet rot hoeft te voelen over de hele situatie. Gewoon vragen dus hoe het zit. Je kan vragen of ze iets mist in jullie vriendschap. Vind het wel weer een typisch vrouwen dingetje om op die manier te roddelen. Die en die hebben koffie zitten drinken, heb je het gehoord? Ppff Dus zolang jij niet direct vraagt hoe het zit blijf je opgescheept zitten met de roddels die je hebt gehoord terwijl je niet weet hoe de vork in de steel zit. En anders voorstellen om met z’n drieën dagje weg te gaan?
Je kan haar ook zeggen dat je haar mist, en dat je het jammer vindt dat je merkt dat jullie steeds minder dingen doen samen. Als je dat zegt zal ze hier toch een reactie op geven, en jij houdt het lekker bij jezelf zonder met vingers te wijzen
Nee natuurlijk hoeven ze geen verantwoording af te leggen. Maar ik mis haar wel. Ik wil juist niet lopen beschuldigen want als zij de vriendschap expres laat doodbloeden dan mag dat en kan ik daar toch niks aan doen. Maar het zomaar laten gebeuren zonder iets te doen om te proberen het weer nieuw leven in te blazen wil ik ook niet.
Ik zou het wel met haar bespreken maar soms lopen levens anders en pas je niet meer zo bijelkaar als het vroeger was. De insteek van het gesprek zou niet als uitgangspunt moeten hebben om het weer te laten zijn als vroeger en ook niet om de vriendschap te beëindigen m.i. Soms worden vriendinnen kennissen en dat is prima.
Ik zou het ook niet beschuldigend doen van "jij neemt geen contact met mij op" maar meer van "ik heb gemerkt dat je minder contact met me zoekt". Ik zou ook zeker niet eisen dat ze weer meer contact met je opneemt want dat werkt averechts.
ik zou het vooral zoeken in wat jullie wél verbindt. een andere levensfase is lastig, ik vind het logisch dat zr naar iemand trekt in dezelfde situatie. wat blijft er dan voor jou? delen jullie een sport of een hobby? sommige vriendinnen veranderen van "dingen delen/kletsen" naar "dingen doen" en dat kan je prima door zo"n verandering heen helpen.. een keer samen naar de film, naar een museum, dagje knutselen.. zoiets..
Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Als je ze niet kwijt wil zou ik erover gaan praten. Bij mij ging het zo steken dat ik ermee gestopt ben. Met beide en daar heb ik later spijt van gekregen. Na 7 jaar heb ik de draad weer opgepakt. En we gaan nu elke twee maand iets leuks doen samen. Alles heeft zo z’n redenen. En het is gewoon weer leuk samen. Je zit even op een andere lijn wat betreft leven. Maar je genegeerd voelen hoeft ook niet.
Ik herken me wel beetje in jouw situatie.. heb/had dit ook wel met mijn "beste" vriendin. Ik heb inmiddels huisje boompje beestje en zij is nog single en feest erop los.. compleet ander leven dus. Er was weinig tot geen interesse en initiatief meer vanuit haar kant. Ik heb dit na een paar weken erop broeden toch tegen haar gezegd, weliswaar een beetje laf in een appje maar zo kon ik mezelf het beste verwoorden zonder gelijk haar weerwoord te krijgen. Heb het alleen bij mezelf gehouden en niks voor haar ingevuld. Ze reageerde hier toen meteen op, minder heftig als ik had verwacht en ook wel lief. Uiteindelijk is er niks veranderd en heb ik me hierbij neergelegd. We zien elkaar wel nog en ze is nu ook wel redelijk betrokken bij de zwangerschap maar het wordt nooit meer zo als vroeger. Wellicht pakt het voor jou anders uit als je haar eerlijk zegt hoe je je voelt bij de huidige situatie. Succes ermee
Je kan zeggen dat je haar mist inderdaad en dat je het fijn zou vinden om wat vaker iets samen te doen, of meer contact te hebben. Zelf zou ik er niks aan doen. Erover praten verandert meestal niks, of het leidt tot een geforceerde situatie. Ik geniet van de tijd die ik samen met anderen doorbreng en daar laat ik het bij. Teveel nadenken over dit soort zaken maakt me ongelukkig en je schiet er niks mee op. Je zegt dat zij nu samen met een ander in een bepaalde ontwikkeling zit. Als jij daar buiten staat, dan is ook daar weinig aan te doen. Een goede vriendin zijn is soms ook elkaar de ruimte geven om een andere kant op te gaan. Ik zou er dus niets over zeggen, maar gewoon warm blijven. Het is logisch dat je een beetje jaloers bent op wat zij hebben, dat heeft niet zozeer met die personen te maken, als wel met de vriendschap die zij hebben. Misschien kun je een andere vriendin wat vaker opzoeken. ♥
Ik sta daar heel nuchter in.... sommige vrienden zie je nooit meer terug na zoiets en andere hoor je na een tijdje weer en het is allebei goed. Ik heb ook een goede vriendin die ik nu ongeveer 6 maanden niet gezien heb...druk, kinderen, werk enz enz. Laatst aan de tel gehad en alles was gezellig als vanouds. En bij andere blijft het soms bij vage afspraken en hoor je vervolgens niks of ik laat niks horen. Soms groei je gewoon uit elkaar. Mensen groeien, blijven stil staan en krijgen andere interesses.
Lastig, mijn beste vriendin en ik zijn ook uit elkaar gegroeid. We hadden altijd de grootste lol, samen stappen kon niet gek genoeg. Maar toen ik zwanger werd merkte ik toch dat het minder werd, we hebben nog wat pogingen gedaan en afgesproken maar heel stom de klik was gewoon weg. Ik heb er op het begin heel veel moeite mee gehad, maar nu is het voor mij goed zo, ze is nu zelf moeder maar ik voel geen behoefte aan contact. Het is niet altijd leuk, maar soms lopen dingen zo,voor mij gaf dat accepteren heel veel rust.