mijn moppie moet zometeen voor haar eerste inentingen en IK ben zenuwachtig , pfffff, vooral om hoe ze er lichamelijk op gaat reageren, ik ben zo bang voor complicaties, niet normaal! al die vragen waar je dan mee zit, vreselijk! je zult zien dat zij er niet veel van merkt en dat mammie zit te huilen dat is echt iets voor mij . hoe ging het jullie af de eerste keer?
Hoi, Ik was ook erg zenuwachtig en achteraf viel het reuze mee. Hij heeft veel geslapen en smiddags wat pijn gehad. Een paracetamolletje gegeven en toen niks meer van gemerkt.
Ik moet om 15.20u met Fenna naar het CB voor de eerste prikje . Vind het zo zielig voor haar. Ben benieuwd hoe ze er op reageert.
Was juist helemaal niet zenuwachtig, had zoiets van: moet toch gebeuren. En toen viel het tegen......huilen dat ze deed! Zo hard heb ik het nog nooit gehoord! Gelukkig was papa mee, want mama was met het zweet op haar rug ons meisje aan het aankleden...pff! Helaas heeft ze de laatste 2 ook zo vreselijk gehuild. Maar volgens mij is dat ook meer uitzondering,haha! De arts merkte in ieder geval liefjes op dat de meeste baby's stil zijn als mama ze troost. :xGrr! Vond het in ieder geval niet makkelijk, dus als er iemand met je meegaat is dat denk ik de eerste keer wel lekker!
Hier niks aan de hand. Ja, ze heeft wel even een kick gegeven, maar dat was zo weer over. Verder niks van gemerkt. Geen verhoging, geen pijn, niks. Viel echt heel erg mee, maar ik was dan ook niet zenuwachtig. Na de derde inenting heeft ze wel koorts gehad, maar ook dat viel mee. Een dagje lamlendig en dat was het wel. Kortom, hier dus eigenlijk niets aan de hand geweest. Ik was ook gewoon alleen erheen gegaan. Maarja, elk kind is natuurlijk anders.
Ik was ook nerveus, niet voor complicaties maar voor mezelf. Ik heb zo ontzettend gehuild bij die hielprik! Nu gaat manlief mee en ik verlaat de kamer. Dat is voor mij maar vooral ook voor het ventje een stuk rustiger. Hij heeft er nauwelijks last van. De eerste 2 x heeft hij alleen maar geslapen daarna en de derde keer heeft hij niet eens gepiept. Wel een beetje verhoging maar dat was het dan ook wel. Begrijp je best maar probeer je zenuwen in bedwang te krijgen want je kindje merkt alles aan je en dat zou jammer zijn!
ik was er niet echt zenuwachtig voor, maar vond het vooral heel zielig: dat ze pijn word gedaan en ze weet niet waarom ze krijsde het uit, ik vond het zoo zielig. ze bleef huilen tot dat we buiten waren, en toen viel ze in slaap, en heeft geslapen tot de volgende dag (met drinkstops natuurlijk, maar daar moest ik haar voor wakker maken). geen koorts of andere complicaties gelukkig.
Ik was de eerste keren niet zo zenuwachtig. Als ze zo jong zijn dan hebben ze nog niets door en de pijn van prikjes is maar heel even. Daarna zijn ze meteen vergeten. En je hebt 50 % kans dat ze iets verhoging zal krijgen of meer zal slapen. Maar voor hetzelfde geldt reageert ze er helemaal niet op hoor. De eerste keer had mijn zoontje een beetje pijn in zijn bovenbeentjes, de tweede keer was er helemaal niets aan de hand en de derde keer had hij een beetje verhoging. Al met al dus een eitje. Vandaag heeft hij zijn 11 maanden prik gehad en nu was ik wel erg gespannen. Ik vond het zoooo zielig voor hem. En toen zei mijn man dat ik mij bij voorbaat al gek ging maken terwijl hij er misschien weer fluitend doorheen ging. En ja hoor, deze keer heeft hij maar 1 gilletjes gegeven en was een paar seconden daarna heel erg vrolijk. Hij heeft om 9:00 uur vanochtend zijn prikjes gehad en heeft tot nu toe nog helemaal nergens last van. Even afwachten hoe het vanavond zal zijn. Het valt echt allemaal reuze mee.
ik ben alleen gegaan hoor, ze liep blauw aan van woede, had ik al verwacht, madam is net zo explosief als haar moeder . toen het klaar was zei de wijkverpleegkundige "goed gedaan mama". toen ik haar vragend aankeek zei ze dat ze al eens een klap had gehad van een emotionele moeder toen ze zag dat haar kindje pijn had .
Ik maakte me van tevoren niet echt druk. Maar toen het moment daar was vond ik het wel heel sneu. Hij zat zo lief tegen mij aan op schoot en wist natuurlijk helemaal niet dat hij zo pijn ging krijgen. Tijdens de prik even gehuild, maar daarna niet meer. Ook geen last gehad daarna. Hooguit wat meer slaap. Hoe is het gegaan bij jullie?
ze ligt nu trouwens op bed, heel jengelig en boos, ik heb haar een paracetamolletje gegeven en wat doet ze 2 minuten later? een volle luier produceren , mij benieuwen of ze het paracetamolletje ook heeft uitgepoept
Ik was even aan het lezen of alles goed was gegaan... is ze lekker gaan slapen? Ik moet zeggen dat ik nooit zenuwachtig ben geweest voor de prikjes, maar het natuurlijk wel steeds zielig vond. Vooral de laatste keer met 14 mnd, toen begon ze al te huilen toen ze de arts zag... ja ja, ze had echt wel door wat er komen ging. Maar op het moment dat de prikjes gezet werden (in de armpjes) was er niet zo veel aan de hand, even een boze blik naar de arts hihi En nu zijn we dus voorlopig klaar met prikken... jeeej!
Ik was een beetje zenuwachtig, meer door de verhalen van anderen. Ik vond het erg meevallen, en van de eerste prik heeft Sterre helemaal geen last gehad
hier is meneer steeds ff over zijn toeren na 5 minuutjes ist gelukkig weer over; daarna wel vaak veel slapen en verhoging... ps; de eerste x stonden bij mij de tranen in me ogen , kon nog net voorkomen dat ik mee stond te janken haha
Hier nog zo'n mamma met volle zenuwen voor de prikje van ons mannetje. Ik vind het ook zo zielig die gemene prikken in de beentjes... De eerste keer is dan ook reuze meegevallen, hij was zo dapper... Veel dapperder dan zijn mamma Morgen mogen we voor de 4e keer prikjes halen... Dat vind ik nu ook weer griezelig, helemaal omdat hij nu juist alles veel bewuster mee krijgt... We zullen het zien. Bij jullie is het dus eigenlijk ook wel goed gegaan vanmiddag?
toen lag hij nog in het ziekenhuis. hij werd duo geprikt door twee zusters. hij huilde even en toen was het over. toen had hij niet zoveel last ervan. ik heb het allemaal over me heen laten komen, ik weet wel de gevolgen van de inenting, maar hij had in zijn korte leventje al meer dan 50 prikken gehad en een paar keer op het randje van de dood gelegen, dus tja, dan leer je wel te relativeren.
@onskleintje: nou zeker meid, wat een toestand al in dat korte leventje, dat is voor jou ook niet makkelijk geweest, is alles nu weer een beetje goed met jullie ventje?
mijn meisje heeft vandaag koorts trouwens en heeft waterige hangoogjes en een wit bekkie, echt sneu, ze drinkt wel goed!
Och, dat is sneu, arm meisje... Hopelijk gaat het snel beter met haar. Hier is het gelukkig goed gegaan vandaag. Moet denk ik meer vertrouwen hebben in ons mannetje, haha... Alleen een pruillipje en wat traantjes, daarna gelukkig weer lachen. Tot nu toe nog geen kwaaltjes... Misschien alleen een beetje moe. Nu op naar de 14 maanden prik... Knuffel aan je meisje...