Mijn 18-jarige dochter, inmiddels 2 jaar verder. En soms duikt hij nog steeds op. Stookt nog steeds bij de vriendinnengroep. Meerdere keren aangifte gedaan. Ook zijn ouders erop aangesproken. Op het moment is het rustig, maar zodra ze een nw vriend krijgt, begint de ellende weer. Zelfs overwogen om in een andere provincie te gaan wonen. En alles hier achter te laten. Gewoon anoniem ergens anders te beginnen. Maar dat wilt ze niet.
Ik ben jaren lang lastig gevallen door een hijger. Ben toen gewisseld van nr, maar had er nog steeds last van. Het moest dus een bekende van me zijn. Soms belde hij 5 keer per dag, elke dag, soms weken of maanden niet en dan begon de ellende weer. Direct ophangen, de tel aanlaten, wegleggen en hem dus minutenlang laten bellen, boos worden, iemand anders laten opnemen. Hielp allemaal niet. Op een dag is het spontaan gestopt, gelukkig. Ik weet nog steeds niet wie het is geweest.
Nog voor het mobiele telefoon tijdperk werd ik in real life gestalkt. Ik zat in de eerste klas van de middelbare school en woonde op loopafstand. Er reed elke ochtend op mijn looproute een man met een gele scooter en gele helm. Na een paar keer viel het echt wel op dat hij steeds op dezelfde plekken was. Uiteindelijk was hij ook op andere plekken (parkeerplaats van de supermarkt, hangplekken) altijd zijn helm op. Hij wist ook waar ik woonde want hij stond vaak op de hoek van de straat. Totdat ik een keer naar een vriendinnetje ging en het vertelde tegen haar vader, op dat moment stond hij weer op de hoek van de straat te kijken. De vader heeft hem toen van zijn scooter afgetrokken, sindsdien is het gestopt. Het was geen bekende dus wat hij wilde, geen idee.
Ja een aantal keer. Altijd heeft het te maken met het werk van mijn man en het zijn dus bijna onbekende mensen voor ons. 1x is het echt uit de hand gelopen en vreesden we echt voor onze eigen veiligheid. Nu is het gelukkig al een tijdje rustig.
Yes. In mijn goede dagen Ik zat op een echte mannen opleiding (2u met OV) en er was een jongen die kon vertellen wat ik droeg op dagen dat ik niet op school was. Maar niet bedreigd ofzo maar volgens mij was hij verliefd op me.
Ja helaas wel, gelukkig voor hele korte duur. Ik had een aantal dates gehad met een man waaraan ik gekoppeld was door mijn toenmalige schoonzus. Ik ben na de 3e date op hem afgeknapt en dat kon hij niet zo goed handelen. Via de telefoon op alle mogelijke social media en bellen/smsen, mailen. Op den duur zelfs via pinterest. Daarna achtervolgen, brieven schrijven, cadeaus voor de deur. Ansichtkaarten met hele pornografische verhalen er op. Ansichtkaarten naar het adres van vrienden of schoonzus gericht aan mij, met een naakt model voorop - zonder hoofd - en dan achterop: ik denk nog heel vaak aan deze foto die je me stuurde. Terwijl ik dat nog nooit heb gedaan. Echt heel ver ging hij. Schaamde me kapot. Meerdere acties ondernomen om hem te stoppen, via vrienden, zijn familie, negeren, politie enz. Maar hielp niks. Uiteindelijk is het gestopt omdat ik verhuisd ben. Wat was ik blij zeg.
Ja ik ben ook heel lang gestalkt, telefonisch. Echt heel ziek, wist waar ik was, zou mij verkrachten op een dag zei hij. Ook wist hij de naam van mijn toenmalige vriend. Telefoon nummer meerdere keren veranderd maar het hield niet op. Het moest wel een bekende zijn, want mijn nummer gaf ik aan bijna niemand. Nadat ik aangifte had gedaan is het gestopt. Had gesprekken opgenomen en de agent stond destijds ook te klapperen met zijn oren. Nog neem ik geen anonieme nummers op