Gestopt, en nu wachten ..

Vooral t niet meer reageren na negatieve berichten is erg volwassen

 

Ik heb haar eerdere verhalen nooit gelezen, maar wat ik wel weet is dat ik de mensen hier boven me geen ongelijk kan geven. Mijn broer en schoonzusje raakte zwanger op het moment dat ze nog niet eens samen onder 1 dak leefde, financieel grotendeels afhankelijk waren van mijn moeder, en eigenlijk nauwelijks toekomstperspectief hadden.

Inmiddels is de kleine 1,5, werkt mijn broer fulltime (45u), zit zij thuis door een gebrek aan opleiding, wonen ze in een piepklein huisje en werkelijk alle centen 3 omdraaien voor ze het uit kunnen geven. Schulden reizen al snel de pan uit, en ze voorzien zichzelf enkel in de basis levensbehoeften.
Het is echt geen pretje, en ondanks dat de wens naar een 2de kindje groeit moeten ze deze noodgedwongen tot bedwingen. Besef je gewoon heel goed waar je aan begint, want als de kleine er eenmaal is verander je niets meer aan zijn/haar komst... Een auto verkoop je als hij te duur wordt in onderhoud, een koophuis kun je verruilen voor een goedkoper huurhuisje, op eten kun je besparen, en ook een baby wordt wel groot in 2de handsjes.... Maar een kindje is er ALTIJD, NON-STOP en 24/7. En hoe groot een kinderwens ook is, ik blijf van mening dat je in sommige situaties je gevoelens even op zij moet zetten, en eerst zult moeten zorgen dat je de dingen op een rijtje hebt.

Zelf ben ik ongepland zwanger geraakt, maar heb godzijdank alles wel redelijk/goed voor elkaar. Het is dat ik nu het uitzicht heb op een goedbetaalde baan, althans die heb ik al... En ook het salaris van mijn vriend per september verdubbeld wordt, een koopwoning heb met een extra kamer vrij, maar ik geloof dat ik er anders geen heil in zou hebben gezien. Vorig jaar oktober was ik zelfs fulltime student, thuiswonend, enkel een inwonende basisbeurs... En that's it. Er kan in korte tijd dus wel degelijk veel veranderen... Maar hopelijk heb je er bij stil gestaan, dat het vooruitzicht op betere tijden (maar hier nog niet werkelijk zeker van zijn) ook weer veel stress met zich mee kan brengen... Met een negatieve invloed op je mooie beeb. In zo'n geval is 'slechts' enkele maanden wachten misschien geen verkeerd idee.

 

Mooi gezegd Vlerkje.

Het is niet gemakkelijk en tuurlijk het is super als hij/zij er eenmaal is, maar in zo'n situatie zou ik het niet aanraden.

Wij hebben het al zwaar, we hebben een koophuis, vaste banen, goede salarissen en voor een kindje gekozen en nog is het niet makkelijk!

 

Ik heb laatst uitgerekend wat het verschil is in de bedragen van subsidies bij een jaarsalaris van 20.000 euro en 45.000 euro en het verschil in bestedingsruimte is echt minimaal. Iemand met een laag inkomen krijgt zeker 600 euro per maand (!) meer aan subsidies binnen EN betaalt veel minder belasting dan iemand met een in de ogen van de overheid hoog inkomen. Dus naar mijn inziens moet je het met een laag inkomen ook prima kunnen redden, alleen moet je je goed beseffen waar je je geld aan uit geeft.

Wel ben ik het er mee eens dat het verstandiger is om eerst een thuisbasis te creeeren en dan pas zwanger te raken. Maar geld vind ik geen argument, niet als haar vriend gewoon een vast contract heeft.

 

? je snapt ons wel maar vind het vreemd dat er zo gereageerd wordt....

Dat je niet weet wanneer je moet testen.....ok kan gebeuren maar dat staat ook in de beschrijving vanje test. Dat je ondanks alle berichten wanneer je moet testen het toch niet kan laten en zelfs had gehoopt dat hij positief zou zijn, dat maakt het al wat minder volwassen.

Dat je eerst voor een kindje wil gaan dan weer niet en nu ineens wel maakt het nog minder volwassen. Als je een kindje wil moet je daar voor de volle 200% voor gaan! Als je eenmaal zwanger bent kun je niet meer terug en ben je 24 uur per dag 7 dagen in de week verantwoordelijk voor je kindje. Je kunt dan niet zeggen nu even niet. Of terug terugkrabbelen van nee wilde het toch niet.

Gezien het feit dat jullie nog geen huis hebben en dat dat misschien ook niet zo snel zal gebeuren, je schrijft er al een paar bekeken te hebben maar hebben nog geen huis. Als je echt wilt accepteer je toch 1 van de huizen?! Is nou ook niet echt een teken dat je op een volwassen manier aan de slag bent. Ook gezien de andere topics.

Vergeet niet dat samen wonen erg leuk klinkt maar dat het ook moeilijk is in het begin. Je moet ineens je eigen huishouden draaiende houden en rekening met een ander houden. Dat is al erg lastig in het begin maar als daar ook nog eens een baby bij komt kijken als je het eerste al niet gewent bent...lijkt me erg lastig.

Ik hoop dat je de juiste beslising neemt

 

Not. Want ze rekenen van de 1e dag van je laatste menstruatie, bij iedereen. Dus jij bent 2 weken daarna zwanger geworden, en niet op de 1e dag van je ongesteldheid.

 

ik vind het wel erg off topic gaan nu.. hiervoor opende ze geen topic.. ik denk dat ze zelf heel goed weet dat ze beter kan wachten maar dat de verlangens te groot zijn...

iedereen weet vast wel dat een kinderwens heel sterk kan zijn en dat het soms moeilijk is om te luisteren naar je verstand ipv je gevoel...

 

Natuurlijk zijn je gevoelens heel sterk anders had je hier ook niet over geschreven en je gevoelens geuit denk ik.

Ik had vanaf het moment dat ik met poppen speelde al een kinderwens. Mijn moeder zei dat ik er echt voor in de wieg gelegd was was altijd met poppen, buurkindjes en oppassen in de weer. Hoewel ik mijn vriend leerde kennen toen ik net 17 was en we al vroeg samenwoonde en we beiden een goede baan hadden en ook een kinderwens (al was die bij mij sterker als bij hem) hebben we hier toch even mee gewacht tot we groter woonde en allebei ons rijbewijs hadden. Het is zo belangrijk een goede vaste basis te hebben en ook juist zo prettig als je zwanger bent dat je over zulke dingen niet hoeft na te denken. De stress die een huisje enzo met zich mee brengen....misschien maak je een zwangerschap 1 keer mee sommige 2 en een aantal 3 of meer. Hetis juist zo fijn een eigen plekje te hebben en een beetje alles op de rit zodat je vooruit kan kijken. Gezien je vorige topics op het forum is er bij jullie nogal wat twijfel en ik denk dat je er echt heel goed overna moet denken en er pas echt voor moet gaan als jullie er beiden voor 200% achter staan.

In ieder geval een fijne vakantie!