Lief kan het me voorstellen haha! Wij hebben 29 juni DE afspraak... Baal er alleen wel van dat, als het nu niet gelukt is, we dan pas een behandelplan krijgen (tenminste, dat hoop ik) en ik dus de komende cyclus misschien in moet gaan zonder hormonen...Ik probeer echt te regelen dat, wat we ook gaan doen, ik gewoon door kan gaan met die hormonen, want als ik uit mezelf het tot een eisprong moet laten komen, we heel lang kunnen wachten :-S Maar goed, niet te voorbarig maar, gewoon de afspraak afwachten *probeer heel geduldig te zijn* Liefs, Moon
@Moon, spannend weer Moon, ik duim voor je. En mijn zus is gister weer ongesteld geworden Daar moest ze even flink om huilen, want ze had erg veel kwaaltjes waardoor ze echt goede hoop had deze keer. Dus over een week begint het circus weer opnieuw voor haar.
Klote juf Hoop dat ze de positieve moed weer kan verzamelen Vd volg ronde. En hier... Tsja ik denk dat ik t rosé kleurtje morgen weer ga zien. Kweet t bijna zeker..ik kan m'n tranen al bijna niet meer inhouden als ik eraan denk maarja afwachten hè.. Trusten
Wat balen Juf... zo zie je maar dat behandelingen ook echt geen succes kunnen garanderen.. het is niet dat dat zomaar ff de oplossing is ofzo, jakkes. Vind ik een enge gedachte. Maar goed, bij IUI zijn er vaak ook wel meerdere behandelingen nodig als ik dat zo las dus hopelijk de volgende keer gewoon raak. En moon ik denk aan je vandaag Hier nog altijd ieniemienie beetje lichtbruin, zo dat ik denk: zet eens door ik ga echt niet pril zwanger naar Turkije durven
En jawel hoor... Precies 14 dagen na de pregnyl weer een kleurtje, dit keer alleen meer bruin dan rosé, maar een druppeltje bij het afvegen, maar goed: alle hoop vervlogen!!!!! Ben op m'n werk en zou nu t liefst naar huis gaan... Zucht!
Neeeee.. Ook jouw lijf is zo akelig consequent als die van mij daarmee he. Gatverdarrie.. echt klote Moon. En ik kan niks doen om het minder erg te maken voor je Op naar een nieuwe behandeling (IUI?) in elk geval met meer kansen!
Lief..ja akelig consequent, dat is een juiste omschrijving, andere woorden heb ik er op dit moment ook ff niet voor. Alleen was het voorheen rose en is het nu bruin, wat vorige ronde trouwens ook wel zo was...ondanks dat ik eigenlijk geen hoop meer had, toch wel weer hoop merk je dan he, onbewust. En dan nu? Ik weet het gewoon ff niet meer. Heb zknh gebeld of ik niet eerder kon komen, want mijn vorige cyclussen waren iets langer dan deze, dus kwam de afspraak precies goed uit op 29 juni, maar omdat deze ronde zo snel ging ben ik eigenlijk een week te vroeg..Dat betekent dat (ervan uitgaande dat precies overmorgen, 22 juni, de ongi doorbreekt, zoals altijd) ik op dag 7/8 zou ziten..Dus te laat voor te beginnen met spuiten. Los van het feit of we meteen deze ronde al mogen beginnen met wat voor behandeling dan ook, wil ik gewoon spuiten om mijn cyclus binnen de perken te houden, maarja..dan moet je een uitgangsecho hebben voordat je mag beginnen en of ze dat nu gaan doen? Eerder kon ik niet komen omdat mn gyn met vakantie is (GOD waarom net nu??!!! Maar goed, die lieve vrouw heeft uiteraard recht op vakantie , da's waar. Kom ik thuis bedenk ik me ineens dat ik dus wel had kunnen vragen om tel overleg om te vragen of ik gewoon door mag gaan met die hormonen. Ik ben al iemand van zekerheid, en nu, niet wetende waar ik aan toe ben, om gek van te worden gewoon. Als ik geen hormonen mag gebruiken kun je wel tot in de eeuwigheid gaan wachten op mijn eisprong :-S, net als bij Flippo. Om moedeloos van te worden. Ik weet ook gewoon ff niet hoe ik me moet voelen..officieel een feit dat het na 2 jaar nog niet gelukt is, terwijl de ene na de andere zwanger wordt/is...Nu ook weer een meisje uit mijn vroegere straat en een nichtje van een vriendin van me. En zo gaan we maar door. 2 jaar, de tijd is gevlogen, maar als je dan bedenkt wat er in 2 jaar allemaal gebeurd is (niet alleen op dit vlak dan denk ik mijn god weet je hoelang 2 jaar is?! Een hele tijd met vriendlief zitten praten en knuffelen. Ook hij voelt zich echt klote, hij had heel veel hoop deze ronde..(een gevoel zei hij..) maarja..dus niet. WAT kunnen we in godsnaam nog doen?! Ik let op met wat ik eet, ik drink geen caffeïne meer, en dat te bedenken dat ik een cola en cappuchino junkie was voorheen (dit drink ik overigens al niet meer sinds we begonnen zijn 2 jaar terug)...zoveel mogelijk gezond eten, maar wat kun je nog meer doen? Je hebt het niet in de hand gewoon, en dat is zooo frustrerend! Ik werk op een advocaten kantoor zoals jullie weten, en als jullie eens zouden weten wat ik daar elke keer weer tegenkom aan uithuisplaatsingen van kindjes, drugs, mishandeling, seksueel misbruik enz. enz....Het is gewoon niet eerlijk! WIJ (daarmee bedoel ik jou en Flippo en trouwens ook de zus van Juf!!) zouden zo'n super papa's en mama's zijn, dat weet ik zeker. Ik ken jullie dan wel niet persoonlijk, maar hoe jullie overkomen, zo'n lieve en leuke meiden. Wat is dan toch hetgeen dat maakt dat het niet lukt?! Er teveel mee bezig zijn? Al vind ik nog steeds van mezelf dat ik het tot op zekere hoogte wel kan loslaten, en mijn vriend ook best goed meestal. Ons leven bestaat echt niet alleen maar uit zwanger worden...Ik weet er gewoonweg geen antwoord op, zowel voor jullie niet als voor mezelf niet. Mijn wens en mijn droom was om jong mama en papa te zijn. Ik ben net 27 geworden en mijn vriend wordt in november a.s. 30...we hadden echt al een kindje van minstens een jaar willen "hebben". Natuurlijk zijn we nu nog jong, dat weet ik ook wel, maar je hebt gewoon een bepaalde leeftijd in gedachten waarop je hoopt dat je wens in vervulling gaat en die wens...die wens komt maar niet uit Een ding is wel zeker, dat wisten we al, maar nu al helemaal. Mocht het ooit lukken om een kindje te krijgen, dan weten we zeker dat we snel voor een 2e zullen gaan (je weet natuurllijk nooit hoe het loopt, dat snappen we, ,maar ons gevoel nu zegt dit). We rapen ons maar weer op en we moeten maar afwachten wat er 29 juni besproken gaat worden. Ik weet iig wel dat ik een hele hoop vragen heb en dat ik wel het eea ga eisen, wij willen nu ECHT geholpen worden, want we hebben alweer ruim een half jaar weggegooid.. Maar goed, tot zover ff mijn egobericht, ik moest het ff van me afschrijven. Hoest met jullie verder meiden??? Lief: is jouw bruinverlies erger geworden of ben je al ongi? Of is er nog een kansje dat je stiekem toch lekker zwanger naar Turkije gaat (geloof me...dat gaat helemaal goedkomen hoor , niet bang zijn!)? Flippo? Voor jou is het ook weer spannend zo onderhand he....Ik duim voor je meid! Ik hoop zoo dat jij of lief, en liever nog gewoon allebei zwanger zijn!!! Dikke knuff, Moon
Grappig mijn vriend wordt ook 30 in november, dat vind ik toch best oud haha, maar dan op de manier van: nog altijd geen papa en al 30. Ik word zelf 1 september al 28 Wij denken hier niet eens aan een tweede kindje, 1 zou al perfect zijn. Bovendien wil ik eeecht niet nog een keer door deze hellige periode en wil ik geen mama op mijn 40ste worden ofzo dus dat zien we allemaal tzt wel. Hier nog heeel lichtbruin vandaag, nu krijg ik wel wat krampjes dus het zal nu wel wat meer worden. Het is wel normaal dat ik nog niet ongesteld ben hoor, dat verwacht ik pas morgen of overmorgen. Ik kan verder zo weinig zinnigs zeggen op je stukje behalve dan dat ik het gewoon snap... en het zelf ook voel allemaal. Ik geloof alleen 1 ding niet: het er mee bezig zijn is niet ons probleem hoor, echt niet. Het is iets lichamelijks Anders zou ik deze ronde eeeecht zwanger zijn van een 3ling ofzo zo weinig ben ik er mee bezig geweest Hier vind ik het ook spannend worden allemaal.. donderdag weer naar de gyn.. hoewel ik daar zin in heb omdat ik wil weten waar ik aan toe ben, komt het wel eng dichtbij..
Oh nee! Beiden alweer bruin! Bruin is natuurlijk nog geen rood... Het is nog niet doorgebroken? Wil geen valse hoop geven natuurlijk. Wel vroeg om al bruin te krijgen of niet? (weet nog dat ik toen ook een week eerder dan anders vage bruin/rode 'ongesteldheid' had maar zoals gezegd: geen valse hoop en gewoon afwachten en evt een testje ertegenaan als het niet echt doorbreekt. Meer kun je niet doen). En natuurlijk ben je er veel mee bezig, maar wat is teveel? Het lijkt me in jullie gevallen gewoon een kwestie van een handje helpen met de juiste behandeling. En dat heeft tijd nodig maar die is nu aangebroken! En gelukkig zijn jullie nog jong en niet al bijna 40, dan voel je nog veel meer druk denk ik. Ik ben bijna 33 en m'n man 35 dus ook nog niet 'oud' maar in dat oogpunt willen we ook weer niet heel lang wachten met evt een tweede. Misschien volgend jaar proberen. Dit jaar ieder geval nog niet, ben net weer aan het wennen met werk en alles en stel je voor dat het meteen raak zou zijn dan schrik ik me rot dus ik ben weer gewoon aan de pil. Voor jullie heel veel positieve energie om met gyn-afspraken in het vooruitzicht er weer vol frisse moed tegenaan te gaan! Het gaat lukken!!! Juf: ook voor je zus hoop ik gauw blij nieuws, lijkt me mooi om er samen met je zus van te genieten. Flippo: bij jou nog nieuws? Duimen draaien nog!
Oh ja ik heb weer gewerkt dus het gaat gelukkig weer beter. Nog 2 pillen om de kuur af te maken en dan hopelijk weer een tijdje zonder virussen! Ben er nu wel even flauw van namelijk.
Oh nog iets leuks: Sanna heeft al bijna 4 boventandjes erbij (naast 2 ondertanden die er al zaten)! Het ziet er zo schattig uit en ook weer een stuk ouder.
Wat schattig die tandjes Carrie, en fijn dat je weer aan het werk bent, nu je man maar naar het KDV sturen haha. En ik heb in een natuurlijke cyclus altijd vanaf 9 dagen na ei bruin dus niks geks voor mij. Morgen word ik wel ongesteld, het was vandaag namelijk iets meer. Uiteraard hou je die hoop altijd stiekem nog wel, dat vind ik het klote aan dat bruinverlies dan krijg je namelijk 2 keer die teleurstelling. Dus lang leven bollen Maarja volgende maand nog een keer niet want ik ga ze niet meeslepen op vakantie.. Nog 3,5 dag werken... poeh laatste loodjes, ben op.
@Moon, wat balen weer meid! Ik kan me voorstellen dat het steeds moeilijker is om positief te blijven, daar had ik het gister nog met mijn zus over. Wel goed dat je er met je vriend over kan praten, ik denk dat dat heel belangrijk is. Ik hoop dat je de 29e goed met je gyn kan praten over hoe nu verder en dat je er dan weer met vertrouwen tegen aan kan gaan. @lief, toch balen meid, dat bruin weer. Gelukkig mag je nu al snel naar de gyn en dan starten met die behandeling. Spannend hoor, het is toch een hele stap. @Carrie, wat leuk dat Sanna al zoveel tandjes heeft(foto?), bij Nicholas is nog steeds geen tandje te bekennen. En gelukkig ben je weer beter, hopen dat de kindervirussen nu een tijdje buiten de deur blijven. @Flippo, hoe is het met jou? Ik heb gister een goed gesprek gehad met mijn zus, ze zit in een soort ziekenhuis dip. Ze heeft ook niet veel vertrouwen in de gyn daar. Met Nicholas en mij gaat het goed, we zijn nu de dagen aan het aftellen tot ik weer moet gaan werken. Gister te horen gekregen dat er een kolfruimte voor mij is gemaakt, dus daar hoef ik me niet meer druk om te maken. Verder probeer ik nu zoveel mogelijk te genieten van de laatste paar dagen dat ik met Nicholas ben, voordat het echte leven weer gaat beginnen.
@Moon: Meis kan niets anders zeggen dat ik onwijs met je mee leef... hele dikke knuffel voor je meis! @Lief: Balen van dat bruin... zie je toch maar dat die utro zijn werk wel doet... naja op naar je vakantie meis, lekker even ontspannen en geen ziekenhuis en bollen gedoe... Ik ga keihard voor je duimen dat die eerste IVF raak mag zijn meis @JufD: Ik herken mezelf wel in je zus... met de hormonen die je met IUI krijgt, tja je lichaam speelt gekke spelletjes met je... je lichaam laat je van alles denken... Bij IUI is binnen 6 behandelingen 35% van de stellen zwanger geraakt... dus tja, slagingskans is niet al te hoog... zie mij, ik zit al in mn 3e behandeling die langzaam op zijn eind loopt. @Carrie: Zal vast super schattig staan idd die tandjes Geniet je nog altijd van je mooie kleine meid? @All: Hier vandaag 9/10DPO en nog geen bruin, rood of rose verlies gespot... kan dus nog alle kanten op gaan... mn gevoelens worden weer lekker heen en weer geslingerd tussen hoop, verdriet en verlangen... naja nog een paar dagen wachten en we hebben duidelijkheid in de kleur van rood of roze... En tja, ook nog maar 5 dagen wachten of de volle 2 jaar van hopen en dromen zitten er op en beginnen we alweer aan het 3e jaar vol hoop... wie had dat gedacht...
ff updatje.... Hier is t weer zo goed als game over... 9DPO en verlies weer rose/rood.... Op naar IUI4, ronde 21 en maand 25...
Wat kut Flippo, dat er weer rose/rood is. Ik had trouwens verwacht dat het slagingspercentage van iui hoger zou liggen, maar ik blijf hopen en duimen dat zowel jij als mijn zus en Lief en Moon voor die 6 behandelingen zwanger zijn.
Bij IVF MNC ligt het slagingspercentage op 9-10% per cyclus.. en op iets van 30-35% na 6 behandelingen, ook niet iets om blij van te worden. Want weet je... na 2 jaar is ook 90% zwanger ofzo? Hoezo zitten wij bij die 10%... Balen hoor Flippo, dat gevoel van hoop, verlangen en teleurstellingen kennen we alledrie maar al te goed, en toevallig zitten we deze ronde allemaal tegelijk in de rode/bruine/roze shitzooi.
iui heeft ook maar 10% slagingskans met 5mlj zaadjest (dat is een normale score zeg maar) 1mlj zaadjes heeft dus nog minder kans van slagen, zo gek is het dus niet dat ik met 3 pogingen nog niet zwanger ben....
Nee he Flippo! Ik had zo'n goede hoop voor jou....grrr indd..rose/bruine/rode shitzooi! Hier is de rode shitzooi vandaag doorgebroken :-S Wat een klote!@#$%^&*()_zooi is het toch allemaal he! We lopen wel gelijk dit keer zeg sjeess..maarja had ik liever niet op deze manier gehad :-S Juf, Fijn dat ze een kolfruiimte hebben gemaakt voor je, dat zijn werkgevers ook verplicht, meen ik (een collegaatje van mij heeft ook lang borstvoeding gegeven en kreeg daar ook een aparte ruimte voor). Wel fijn dat je dan in alle rust kunt kolven. Ja..het is echt nog ff fulltime genieten van je kleine man, voordat je weer aan de slag gaat. Al denk ik uiteindelijk dat het ook wel weer lekker voor je is als je weer gewoon ff naast moeder/vrouw ook een werkende meid bent. Ben erg benieuwd hoe het je gaat bevallen! Carrie: wat leuk zeg de tandjes van Sanna. En indd...foto?? hihi. Ik ben weer een stuk positiever, gisteren speelde er zoveel in mijn hoofd en ik kon het ff allemaal niet meer op een rustige manier bekijken. Heb mega slecht geslapen, blergh! Maar nu...ik heb voor AANSTAANDE VRIJDAG een afspraak staan voor een uitgangsecho En....ik ga gewoon eisen dat ik door mag spuiten! Overleg gehad met de assistente en zij vond dat ik groot gelijk had en dat het goed was dat ik belde. Was erg lief. Ze heeft me er meteen tussen gezet en zij dacht dat het geen probleem was om door te gaan met spuiten..Ik heb natuurlijk niet mijn eigen gyn vrijdag, maar ik hoop dat ik haar ervan kan overtuigen dat ik echt door moet gaan met die hormonen. Dan zit ik mooi op dag 3, en zou ik dus dan al kunnen beginnen. Natuurlijk weet ik nog steeds niet wat we nu precies gaan doen, maar dit is al zo'n last van mijn schouders. Was zo bang dat mijn eerste ongi uit mezelf dan pas weer in augustus zou zijn, natuuurlijk weer net tijdens de vakantie, en dat risico wil ik niet lopen. Natuurlijk weet ik dat ik er niet van uit moet gaan dat we deze ronde meteen met wat dan ook beginnen, maar ik ben al gerustgesteld dat mijn cyclussen (dus hopelijk) gewoon binnen de perken blijven. En wat mogen we blij zijn met z'on lieve vrienden en familie. Kreeg weer zoveel lieve berichtjes en kaartjes, super gewoon Daar knap je echt weer van op. Zoals ik al vaker heb gezegd, ik heb al heel lang het gevoel dat IUI onze oplossing gaat zijn. Natuurlijk weet ik dat nooit zeker en ik weet dat de slagingspercentage echt niet betoverlijk zijn, maar toch...Ik heb de goede hoop en een goed gevoel dat het ons gaat lukken, Flippo en Lief meegerekend, dat IUI/IVF (voor Lief) het gaat worden voor ons, binnen 6 keer! Hopelijk in een keer raak voor lief en mij en hopelijk nu dan de 4e keer raak voor flippo! Het moet gewoon! Stom he...dat je zoo kunt denken denken denken en dat je met een telefoontjes al zoveel last van je schouders kunt wegnemen Moet gewoon niet zo'n paniekmiep zijn hihi, maarja..soms nemen je gevoelens en emoties de overhand. Ik ben nog steeds erg verdrietig dat het weer niet gelukt is hoor, maar ik zie het nu weer helder en diep in mijn hart wist ik al dat het niet ging lukken zo. Het voelde niet meer goed en het vertrouwen was er eigenlijk niet meer, ondanks dat je dan toch weer tijdens zo'n ronde hoopvol wordt. Hoe dan ook...hopelijk vrijdag weer goed nieuws, en dan is het nog geen week meer voordat HET gesprek plaatsvindt! Oja..en onder het mom ik moet ook een beetje aan mezelf denken heb ik vrijdag a.s. gewoon lekker een dagje vrijgenomen, lekker lang weekend. Lekker ff tijd voor mezelf, lekker poetsen en dan een heel weekend lang lekker met mn lieffie en leuke dingen doen Goed plan toch! Liefs, Moon