Juf wat leuk dat jullie al zo volop bezig zijn in jullie nieuwe huisje! En een dagje shoppen in Londen...wiehooe heerlijk! Dat is echt super, zeker nu met de kersttijd. Flink geshopt?? Lief indd fijn dat je gaat verhuizen een lift krijgt, is denk ik wel een stuk makkelijker ja. Verder alles goed? Carrie, het schiet alweer op he! Voor je het weet is de 2e er Gaat alles nog zn gangetje? Hier gaat het nog steeds op en af. En eigenlijk, tsja..ik weet eigenlijk niet zo goed hoe het gaat. Ik ga maar door, beetje automatische piloot en struisvogelpolitiek denk ik... Natuurlijk heb ik zo mijn jankmomentjes, maar verder proberer ik me echt te concentreren op alle andere dingen. Heel dubbel ook, heb enorm zin in de feestdagen, omdat we die lekker doorbrengen met onze lieve familie en oud en nieuw gezellig met onze lieve vrienden, die er ook di jaar weer altijd voor ons zijn geweest allemaal. Wordt dus ook zeker gezellig. Maar aan de andere kant ook heel verdrietig, weer een kerst zonder zwschap of kindje, weer op naar een nieuw jaar waarvan we zeggen dat het ons jaar wordt. Elke keer weer confrontaties met zwangeren, in de jaren dat wij nu bezig zijn zijn er zoveel vrienden/kennissen papa en mam geworden, soms zelfs al wel vd 2e of 3e x, en dat in de tijd, of nog korter dan dat wij bezig zijn. Zo pijnlijk en zo moeilijk. Ook mijn zzwangere collega. Ik kan haar wel schieten. Klinkt heel lullig misschien, maar dat ze zwanger is is al moeilijk voor me, maar door de manier waarop zij ermee omgaat grrrrrrr niet leuk meer. Ik heb haar al een paar keer gezegd dat ik afstand wil omdat ik het zo moeilijk heb en haar gewoon wil laten genieten vd zwschap, mijn collega's hebben al een paar x gezegd dat ze erop moet letten wat ze zegt/doet als ik erbij ben, maar op de een of andere manier dringt het niet tot haar door. Ik kom misschien over als een monster nu, maar ik kan het gewoon ff niet aan. Ik doe vriendelijk tegen dr, praat met dr, maar niet meer dan nodig is, want het liefst wil ik haar niet zien of spreken. Natuurlijk ben ik superblij voor haar dat ze zwwanger is en natuurlijk moet ze daarvan genieten, dat hoeft ze ook neit te verbergen, maar het er zoooo dik en dubbel opleggen, terwijl er nu pas net een buikje begint te komen terwijl ze al 20 wk is, alles wat ze doet/zegt het ligt er zoo dik bovenop. En dat vind ik niet eerlijk. Ik houd rekening met haar blijdschap, vind wel dat ik dan van haar mag verwachten dat ze rekening houdt met mijn pijn en verdriet. Maar ach...typisch zo'n prinsesje dat altijd alles heeft gehad en gekregen op een gouden dienblad en gewoon geen verdriet en tegenslag kent... Ik moet het laten gaan, maar dat is niet makkelijk. Dan maar de knop zoveel mogelijk op ignor, puur uit zelfbescherming, want anders ga ik eraan kapot. Hoe het verder moet weet ik ook niet. Als ik al denk aan de volgende ivf, en meteen ook de laatste, word ik bijna misselijk. Zoo geen zin in! Wanneer we weer starten weet ik dus echt niet. Ik ben me in de tussentijd ook aan het verdiepen in de ivf procedures in Dusseldorf. Misschien dat we tóch daarheen gaan, misschien ook niet? Ik heb geen idee eigenlijk. We hebben wel besloten dat, als we ooit weer eraan beginnen en het mocht niet lukken, we de 4e poging sowieso in Dusseldorf gaan doen,
Oop iets te snel gedrukt haha. Maar mijn gedachten daarover gaan heen en weer en we weten het gewoonweg niet. Ik moet iig eerst tot rust komen en dan dien we wel weer....
Erg zuur dat Flippo en Moon het nieuwe jaar zonder zwangerschap in gaan. Toch blijf ik hoop houden voor jullie en gelukkig zijn er nog mogelijkheden maar eerst veel rust en sterkte gewenst! Juf en Lief succes met verhuizen, een hectische tijd maar als het klaar is wel leuk! Ik werk nog 3 dagen en dan ga ik met verlof. Ik hoop nog wat rust en alle laatste dingen thuis op orde te krijgen. Sanna slaapt nu op haar nieuwe kamer in een groot bed en dat gaat gelukkig hartstikke goed. Ze is erg blij met haar roze prinsessenkamer Alvast hele fijne gezellige feestdagen! En voor het nieuwe jaar alle goeds gewenst.
Hoi medien, Hebben jullie allemaal een fijne kerst gehad? Wij zijn ondertussen verhuisd en nog druk aan het klussen. We hadden verwacht dat het allemaal veel minder werk zou zijn, dus dat valt wel tegen. Maar we wonen heerlijk in ons nieuwe huis En vandaag ben ik officieel oud geworden, 30 jaar alweer
Juf nog proficiat met je verjaardag!!!! hahahah 30...oud...neej joh, je bent zo jong als je je voelt Jeetje Juf, dat is minder dat het klussen tegenvalt, maar da's bijna altijd. Je denkt dat het wel meevalt, maar als een huis dan eenmaal leeg is. Maar jullie kunnen het wel helemaal naar jullie zin maken, dat is wel weer erg leuk. Heel veel succes iig! Carrie nu inmiddels dus met verlof. Geniet ervan! Hopelijk vindt je de rust en kun je alles nog een beetje op orde brengen. Gelukkig dat Sanna het goed doet in haar nieuwe bed. Denk dat de roze prinsessenkamer daar erg aan meehelpt hihihi leuk! Ik heb heerlijke feestdagen gehad. Lekker genoten met onze lieve families. Het was wel erg dubbel allemaal, zeker ook zo nu je dichterbij het einde van 2012 komt. Gisteren ook nog evaluatie in het zknh gehad en tsja... ze blijven positief. Wij vallen onder die paar procent waarvoor ze geen verklaring hebben dat we niet zwanger worden. Buiten mijn kleinere bm is er niets mis met mij en ook niet met mijn vriend. Ze weten het gewoonweg niet. Alle dingen waaraan het zou kunnen liggen zijn dik en dubbel onderzocht en zijn allemaal goed. Mijn te kleine bm zegt niets over het wel of niet zwanger worden, het enige is dat we elke keer iets minder kans maken omdat we maar 1 embryo teruggeplaatst krijgen en geen 2... Het enige wat beter zou kunnen is de kwaliteit van de embryos, zodat we ook cryos kunnen hebben. Dat is helaas bij beide pogingen niet gelukt. Wat wel weer uitzonderlijk was, dat telkens ALLE eitjes bevrucht worden. De 1e x waren dat er "maar" 5 en de 2e keer 10! Dat maken ze bijna nooit mee. Heb gezegd dat ik het erg moeilijk vond dat er inmiddels al 11 embryos de prullenbak in zijn gegaan en dat je nooit weet of daaruit wel een zwangerschap zou hebben kunnen ontstaan. Maar goed, we hebben ons aan de regels voor het invriezen te houden, net zoals het zknh, dus daar kunnen we helaas niets mee. Ze blijven erbij dat we nog steeds een zeer reele kans maken gewoon spontaan zwanger te raken en dat we ook een zeer reele kans hebben om zwanger te raken via IVF, bij de 3 of evt 4e ivf. De 4e moeten we wel zelf betalen, maar dat hebben we er glansrijk voor over. Alleen hoop je natuurlijk dat je m niet nodig gaat hebben en dat je, als je m wel nodig hebt, echt zwanger wordt en blijft en een mooi gezond wondertje in je armen mag hebben aan het einde van de rit. Het positieve gesprek heeft me in zoverre wel goed gedaan dat ik wel echt het vertrouwen heb dat er niets "mis" is met ons. We nemen echt ff een pauze, hoelang weet ik niet. Ik moet eerst tot rust komen en we moeten in de tussentijd proberen te genieten van alle andere dingen die we wél hebben. Mijn vriend begint op 18 jan met zijn nieuwe opleiding en stage, daar moet hij zich volledig op focussen en krijg genoeg drukte en uitdagingen op mijn werk, dus ik hoop dat ik me daarop kan richten. In de tussentijd...mijn cyclus is weer gewoon regelmatig, we hebben besloten dat vrijen gewoon weer vrijen is en blijft en dat doen we genoeg, dus...we hopen op een wonder, maar denken er niet teveel over na en proberen ons er niet op te fosussen. Wie weet wat er dan gebeurd...de arts zei dat ze meerdere stellen hadden zoals ons die na de 2e ivd een pauze inlasten en alsnog spontaan zwanger raakten. Natuurlijk geen enkele garantie of wat dan ook, maar het zou kunnen... We gaan het proberen helemaal los te laten, ik hoop echt dat ik op dat punt kom en daarna zien we wel weer. Natuurlijk zegt mijn hart we willen NU een kindje, dus we gaan NU meteen weer door, maar dat is gewoon niet verstandig als je zelf de rust niet hebt. Ik wil weer gewoon de Simone zijn die ik was, niet dat mensen steeds rekening met me houden en vragen hoe het is. Ik wil weer zonder masker en oprecht kunnen zeggen als iemand vraagt hoe het met me gaat, dat het echt GOED gaat, maar dan ook ECHT. Ik hoop dat ik dat punt kan bereiken....We gaan er ons best voor doen. Ik kijk hoe zo nu en dan mee, reageer miss niet altijd, miss ook wel, ik zie wel hoe ik me erbij voel.. Ik wil jullie een hele fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2013 wensen! Tot spreeks weer... Liefs, Moon
Juf nog van harte met je 30e verjaardag!!! Lekker jong nog hoor Ik word dit jaar 35 Moon ik heb zo'n idee dat jullie een keer spontaan zwanger worden. Maar wanneer?!? Ik hoop dat jullie een fijne rustperiode tegemoet gaan en het echt even los kunnen laten. Veel succes met jullie werk en opleiding en genieten van alle andere mooie dingen in het leven. Flippo ik zie dat je niet meer actief bent hier maar via facebook kan ik je nog wel een beetje volgen en als de tijd rijp is dan horen we het vanzelf! Lief hoe gaat het met de verhuizing? Hier gaat het goed. Wel wat kwaaltjes zoals slecht slapen (vaak plassen, maagzuur, niet lekker liggen, niet kunnen draaien, kramp) en erg last vd bekken. Vanmiddag nog naar mensendieck therapie, hoop dat het wat gaat helpen. En vandaag m'n eerste echte verlofdag. Sanna gaat vandaag en morgen naar de opvang, heb ik n'n handen even vrij om de laatste dingen te doen in de babykamer.
@Moon, het blijft toch raar he, dat er geen reden is dat jullie niet zwanger worden. Wel goed dat jullie nu even rust nemen, dat heb je soms ook gewoon nodig. En ik hoop dat jullie dan helemaal geen ivf meer nodig hebben, maar spontaan zwanger worden. Dat zou toch wel heel mooi zijn... @Carrie, bij jou is het al bijna weer zover meid. Heerlijk dat je nu van je verlof kan genieten en Sanna ook gewoon naar het kdv gaat, dan heb je een beetje tijd voor jezelf. Is de babykamer al af? @Lief, hoe is het verhuizen gegaan?
Hier weer eens ff een berichtje van mij. Hoe is het met jullie? Erg rustig hier! Carrie ben je er klaar voor? Hoe gaat het? Juf hoe bevalt het huis en wat vindt Nicholas ervan? En lief? Lang niks meer gehoord! Spontaan zwanger worden zit er helaas niet zomaar in. Pff zit nu al op CD56 (!) en nog steeds geen ongi... Al meerdere zwtesten gedaan, maar helaas ok niet zwanger. AZM gebeld, maar het is normaal dat je eigen cyclus door de war is door alle hormonen. Mijn lichaam moet dus weer eerst wennenn aan het feit dat er geen hormonen meer worden gespoten....mijn buik voelt alsof ie uit elkaar knalt. Al weken lang soms last van ongipijn, dan denk je hehe eindelijk, en dan...weer niks. Erg frustrerend! Mijn gedachten blijven maar malen...moeten we weer beginnen of niet? Mijn hoofd en hart zitten niet op een lijn. Ik weet dat het niet goed is om nu weer te beginnen omdat ik het gewoon niet kan, maar mijn hart zegt we willen zoooo graag een kindje, we gaan ervoor. Erg lastig. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van alle andere dingen en dat lukt ook best hoor, maar eenmaal s'nachts in bed..pff slaap er gewoon slecht van. En in de tussentijd wordt iedereen natuurlijk gewoon lekker zwanger om me heen. Sorry voor mijn misschien niet zo vrolijke bericht, maar pff heb het ff niet makkelijk op het moment. Ik ga me richten op leuke dingen en lekker naar vakanties kijken. Heel fijn weekend allemaal! X
Hoi Moon, Wat lastig he dat je hoofd en je hart niet op een lijn zitten. Ik kan me voorstellen dat het verlangen naar een kindje met de dag groter is, maar dat je lichaam rust nodig heeft na die hormoonbehandelingen. En dan die klote cyclus, dag 56 alweer. Over dat probleem kan ik meepraten, ik zit ondertussen op dag 49... Maar weet jij zeker dat je geen eisprong hebt in je lange cyclus? Want dat heb ik soms wel, ook toen ik zwanger werd van Nicholas. Heb je wel een idee van wanner jullie weer verder willen gaan met de behandelingen? Hier gaat alles goed. Deze week heeft Nicholas voor het eerst niet gehuild als we hem naar het kinderdagverblijf brachten. Voor mij is het echt een opluchting dat hij zich daar blijkbaar steeds meer thuis gaat voelen, want ik vond het moeilijk om hem daar huilend achter te laten. Verder zijn we nog steeds bezig met klussen, maar het zijn nu vooral kleine klussen en de inrichting. Het huis voelt voor ons echt al als thuis, alsof het nooit anders is geweest. @Carrie, hoe gaat het met je? Is het nog vol te houden?
Hey! Moon kan me goed indenken dat je eigenlijk liefst door gaat. Het zal waaschijnlijk beter zijn even een rustperiode in te lassen, ook om te kijken wat er evt gebeurt. Veel sterkte in jullie moeilijke momenten. Op zoek naar vakanties is ieder geval een goede afleiding, heb je al een idee? Juf gaat Nicholas naar een nieuwe opvang? Fijn dat jullie huis al een thuis is! Hier zijn we ook bijna klaar. Morgen nog een kast op onze sl.kamer, bleek vrijdag niet compleet grrrr Verder alles goed en rustig hier, nog zo'n 2 weken tot uitgerekende datum
Nog maar een weekje Carrie!! Hoe gaat het nu met je? Heb je zelf het idee dat de kleine eerder of later gaat komen?
Ik denk niet eerder maar hoop het wel! Kan echt niet veel meer en ben er helemaal klaar voor. Maar we zullen zien wanneer de kleine meid er zin in heeft. Hoe gaat het met jullie?
Spannend hoor, Carrie. Meer dan wachten kan je niet doen. Succes nog even. Vandaag mijn laatste werkdag en nu heerlijk een weekje vrij. Na veel hectiek op mijn werk was ik daar wel aan toe. Voor Nicholas heb ik een peuterbed gekocht, ik vind het tijd voor een echt grote jongens bed. Nu alleen nog het goede moment afwachten om de overstap te gaan maken. Gelukkig voor ons slaapt Nicholas nog steeds niet door, dus gebroken nachten zijn we wel gewend
Hoi meiden, Carrie je bent inmiddels alweer bevallen van een prachtige meid, Vera! Ook hier nog eens van harte proficiat! Hoe gaat het nu? Alles goed gegaan tijdens de bevalling? Hopelijk doet jullie kleine meisje het goed! En hoe vindt Sanna het, zo n klein zusje ? Juf: ojeeeee....da's iets minder dat Nicholas nog steeds niet doorslaapt. Aan de andere kant...als je overgaat op het nieuwe bed zal dat niet anders zijn, dus dat scheelt dan. Maaar wie weet slaaptie wel meteen door in zijn grote bed?! Succes ermee!!! Heb je nog nieuwe foto's? Ik ben wel benieuwd naar de kleine grote man? Liefs, Moon
Hoi! Alles gaat goer hier! Vera is heel lief en Sanna is gek met haar zusje. Moeten haar wel es wat afremmen in haar enthousiasme. Borstvoeding is goed op gang, beetje te goed bijna. De gebroken of slapeloze nachten zijn het enige waardoor we wel moe zijn maar tussen de middag ga ik altijd nog even liggen. En gelukkig is m'n man nog 2 wk thuis, heerlijk! We hebben een fijne kraamhulp gehad de eerste week, echt genieten. Bevalling was een droombevalling. 's Ochtends slijmprop verloren, vanaf 11:30 regelmatige weeën. Man gebeld en die was 12:45 thuis. Verloskundige gebeld, die was er om 13:45u. Nog even onder de douche gezeten, vliezen werden gebroken, toen was er geen houden meer aan en na twee keer persen is ze om 14:59 uur geboren! Geen hechtingen en maar een beetje naweeën gehad. Echt een fijne bevalling.
@Carrie, hier ook nog een keer gefeliciteerd Carrie! Wat een prachtige meid hebben jullie gehad. Zo te lezen heb jij echt een droombevalling gehad en wat fijn dat je gewoon thuis kon bevallen. Ik kan me voorstellen dat de gebroken nachten nu wel zwaar zijn met 2 kinderen. Slaapt Sanna nog tussen de middag? En weer borstvoeding, goed hoor! Geniet lekker van je kleine meid en de grote zus natuurlijk en als je nog leuke foto's met ons wil delen... @Lief, gefeliciteerd met je kleine grote meid! Ze is alweer 1 jaar. Ik hoop dat jullie een leuke verjaardag hebben gehad. @Moon, hoe gaat het nu met jou? Weet je al of jullie weer gaan beginnen met behandelingen of is dat voorlopig even van de baan? Ik zal zo wat foto's van Nicholas in mijn album plaatsen, maar heb ik jou niet op facebook? Want daar plaats ik wel regelmatig foto's van hem.
Carrie: Nog onwijs gefeliciteerd met de geboorte van jullie 2e dochtertje! Moon: Meis we spreken elkaar veel... maar ff hier... wanneer gingen jullie nu weer verder? JufD: Hoe is het met jou meis? En met jullie grote kleine man? Lief: Hoe is het met jou en je dochtertje? Hier, tja wat moet ik zeggen... Na maanden bij de psycholoog te hebben gelopen, aan de bloeddruk medicatie te zitten, 10kg afgevallen te zijn in die tijd van stress gaat het eindelijk weer een beetje de goede kant op. Nog iets meer dan een weekje en dan de 5e operatie aan mijn baarmoeder alweer... hopelijk is dit de laatste keer want ik ben het behoorlijk zat aan het raken! Waarschijnlijk in de zomer gaan we weer verder... Hoop zo dat we dan eindelijk een keer blijvend zwanger mogen zijn na bijna 4 jaar :S...
Wat leuk om weer eens iets van je te horen Cybell(nieuwe naam?). Fijn om te lezen dat het weer wat beter met je gaat na al die ellende die je hebt meegemaakt. Waarom moet je aan je baarmoeder geopereerd worden? En hoe gaat het met alle andere meiden? Het blijft hier nu wel heel stil in ons topic. Hier gaat alles goed. Gisteren ben ik naar een tuincentrum geweest en hebben we een eettafel en stoelen voor in de tuin gekocht en nog allemaal leuke dingen om het huis en de tuin gezellig te maken. Met Nicholas gaat alles ook goed, hij is een ondernemend ventje Hij kletst er de hele dag op los en vraagt om de minuut; wat is dat mama?
Indd erg rustig hier... maar daar ben ik zelf ook debet aan hihi. Carrie wat fijn te horen dat het allemaal goed gaat! Leuk dat Sanna ook zo blij is met haar zusje! Snap dat je haar soms ff wat moet afremmen ja hihi. Wel superlief dat ze zo enthousiast is! Juf gezellig dat we nu ook op fb "vriendjes" zijn Is toch wat makkelijker te volgen! Mooie foto's ook van de kleine grote man! Wat wordt hij groot, en wat een lachebek hihi! De reden dat ik zo stil ben hier is omdat ik simpelweg niets te melden heb...Ik lees wel mee met jullie, maar tsja hier gebeurt er vrij weinig. Ik ben, nog steeds/alweer, gewoon heel erg verdrietig, ik trek het niet om aan IVF3 te beginnen terwijl ik het liefst ook wel weer zsm begin. Ik weet dat dat niet goed voor me is, en dus probeer ik verstandig te zijn. Mijn mijn hart dat is gewoon op dit moment ff gebroken. Ik ben de stukjes bij elkaar aan het zoeken en dat lukt de ene keer makkelijker dan de andere keer. Het is niet zo dat ik echt depri ben ofzo, ik kan evengoed nog genieten van het leven, doe veel leuke dingen, druk op het werk, en tussen mij en mijn lief gaat het gelukkig nog steeds supergoed! Maar het doet me zo'n pijn mijn collega te zien rondparaderen met haar dikke buik (en dan bedoel ik ook echt rondparaderen!), een vriendin die verteld heeft dat ze ook willen proberen een kindje te krijgen terwijl hun relatie niet goed zit onder het mom van "dat is vast de oplossing" en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zodra ik een dikke buik zie, een baby zie of wat dan ook krijg ik zo'n steek in mijn buik dat ik echt moeite moet doen om mijn tranen te bedwingen. Ik zet dus vaak maar mijn lachmasker op en ga maar gewoon door. We hebben wel weer een lekker luxe vakantie beboek, dit keer gaan we naar Griekenland, Kos, en daar probeer ik naar uit te kijken. Met de opleiding van mijn vriend gaat het erg goed, dus daar proberen we ons maar op te focussen. Langzaam aan komt zijn (werk)leven weer een beetje op de rit en daar ben ik oprecht blij mee. Als dat ook niet lekker liep, dan pfff...ik zou gek worden. Maar goed, daarom horen jullie dus weinig van me, omdat het geen zin heeft om telkens te schrijven hoe verdrietig ik ben. Nouja, nu weten jullie een beetje hoe ik me voel en waarom ik zo stil ben Liefs, Moon
Kan me niet voorstellen hoe het voor jullie moet zijn na al bijna 4 jaar van proberen en teleurstelling. Logisch dat het daarom stil is hier. Je weet soms niet meer wat te schrijven. Ik zou dan soms willen dat in de toekomst kon kijken, dan zouden woorden enige zin hebben. Nu kan ik alleen maar zeggen hoe verdrietig ik het voor jullie vind en hoop dat het hoe dan ook gaat lukken. Blijf jullie sterkte en geluk wensen! En lees graag nieuwe ontwikkelingen over hoe het gaat of gewoon hoe het gaat. En voor nu iedereen gezellige Pasen!