Lekker hoor. Jammer dat het met een vriendin is en niet met je grote liefde. Het is echt helemaal raak tussen jullie hè? Ben echt blij voor je. Ach die vriendin is vast ook heel erg gezellig. Die overige 5 weken kun je veel met je lover doorbrengen.
Ben bang dat we het daarmee moeten doen. Haha Sab is gewoon heel hard aan het werken, terwijl ze liever de hele dag naast het ziekenhuisbed staat. Nou we krijgen straks vast een uitgebreidere update van Sab of van Bietje. Ik ga samen met Sam rollen over de vloer. Althans ik ga Sam weghouden van alle planten en kabeltje enz, terwijl zij lekker rolt.
mmmmwaaa... wat vrije dagen maar geen vakantie weken... maar waarschijnlijk in de herfstvak even weg samen (of met mam)
Bietje, wat is dat snel gegaan! gefeliciteerd met je 2 meisjes! Ik hoop dat 't allemaal goed met jullie gaat! En natuurlijk ook felicitaties voor de trotse tante! Ben benieuwd naar manon! Xxx
bericht manon: 'ze is er nog niet..zware bevalling met 3 cm en rugweeen... wee opwekkers gehad en zit nu op 10 cm..xx' afwachten dus!
Zo wat klote voor Manon zeg. Nu moet die kleine meid echt snel gaan komen hoor. Update Bietje staat op Hyves. Ik kan op mijn tel niet zo makkelijk knippen en plakken.
Zo wat klote voor Manon zeg. Nu moet die kleine meid echt snel gaan komen hoor. Update Bietje staat op Hyves. Ik kan op mijn tel niet zo makkelijk knippen en plakken.
Manon zal wel echt heel erg balen. Haar dochtertje zal er nu wel zijn, als ze op 10 cm zat. Ben benieuwd. Het verhaal van Bietje zie ik niet, maar zal later alles wel horen.
Gisteravond (13-07-2011) zijn onze prachtige dochters K (2180) om21.30 en J (1680) om 21.36 geboren na een bevalling van een uurtje. De dames maken het prima, liggen in een open couveuse. Moeder voelt zich overreden door zes treinen maar ook dat komt goed! @ supertrots in ZMC de Heel
alsje loestig... man... ik kan nu gewoon niet eens iets ondernemen thuis... zit alleen op mijn tel te kijken en te f5 op de comp..... haha,... gelukkig hoef ik vandaag ook weinig te doen!
Pff, Manon zal het zwaar hebben.. Ik denk kijk even hoe het ervoor staat tussen mijn werk door, maar helaas nog geen kleine meid voor Manon.... Bietje, van harte gefeliciteerd met je meiden. Ik vind het bijzonder originele namen! Hoop dat jullie snel naar huis mogen en kunnen gaan genieten als (enorm) gezin, haha!! Sterkte met je herstel Sab, jou had ik al gefeliciteerd, maar bijdeze alsnog: VAN HARTE tante
Thanx Krisje. Ik surf ook regelmatig naar het forum, maar zie dat er nog steeds geen nieuws is. Jij ook nog geen sms ontvangen?
Heb totaal geen productieve dag vandaag (Kris wist dat al). Vind het te land duren en wordt een beetje bang...............
Hè meiden, bedankt voor al jullie lieve berichtjes en medeleven. In het kort even het verhaal. Vanaf het moment dat ik opgenomen was, had ik al erg veel harde buiken. De bloeddruk daalde wel maar de buiken bleven. Alleen tijdens de twee dagen weeenremmers nam het af. Gisteravond vertrok het bezoek om 10 over 8. Ik had al een beetje het idee dat ik weeën voelde, maar twijfelde of het niet aan het feit lag dat ik een grote boodschap moest. Om tien voor half negen werd het toch wel heftiger en om half negen zat er niet eens meer rust tussen de weeën. Ik besloot de zuster te bellen. Ze wilde me eerst ter plekke aan de ctg leggen, maar zag wel aan me dat daar geen tijd voor was. In de rolstoel naar de verloskamers gesjeesd tussen twee weeën in mark gebeld. Toen nog eens mark gebeld: vergeet de camera niet. Bij binnenkomst op het bed en ontsluiting bepalen. Had al vijf cm. Het was toen kwart voor 9. Om 9 uur stapte mark binnen en had ik al 8 cm. Ondertussen ook persdrang, dus rustigbeginnen met mee persen. Voordat Kate kwam eerst nog heel mijn darmen geleegd en dan midden in zon wee je nog verontschuldigen ook hè. Om 21.30 werd Kate geboren en met haar in mijn armen mocht ik nog een keer persen voor Joan. Dat ging wat moeilijker omdat ik niet verl persdrang meer had, en ze lag dus verkeerd om. Wist ik niet, maar mark heeft dus echt de beentjes eerst zien komen. Dat schijnt niet zon fijn gezicht te zijn, gaat gepaard met het grovere duw en trek werk. Joan ademde niet direct en de gyn zei: ik wil NU een kinderarts... Dat was ff spannend maar binnen een aantal sec begon zij ook te huilen. Ze hebben allebei voor de foto even bij me gelegen en moesten toen naar beneden in de couveuse. Mark ging mee. Pas later horde Ik de gewichten van de meiden. Van het gewicht van Joan schrok ik wel even, tis zon ukkie. Kan nu nog niet zeggen of ze op elkaar lijken natuurlijk. Maar de moederkoek wees ook 1 eiig uit.
De kinderarts zei ook al dat Joan waarschijnlijk het vechtertje is, die in de baarmoeder al voor haar plekje heeft moeten strijden. Ze doen het goed en liggen al in een open couveuse. Mika heeft vijf weken in een dichte gelegen dus helemaal goed. Ze houden zichzelf goed warm, krijgen geen extra zuurstof en via een sonde krijgen ze voeding. Ben overigens niet uitgescheurd dus ook wederom niet gehecht. Heb wel flinke spierpijn en erg moe. Vannacht door alle adrenaline niet geslapen dus als mijn velletje weer wat lkkrder zit, maar ff slaap inhalen... Zo dat was ff mijn verhaal. Ben wel benieuwd naar Manon, duurt lang!