Lieve Kris, Hier nog eentje bij wie je elke dag even door het hoofd gaat. Heel veel sterkte voor vanavond en morgen. Ik weet zeker dat het druk gaat worden, jouw vader is zeer geliefd en je gaat je staande houden meis echt.... Ook hier brandt een kaarsje voor jullie. Dikke knuffel.
meisies, elke keer als mijn papa in het z'huis lag staken wij een kaarsje aaan... élke keer... nu heb ik er gewoon niet aan gedacht... maar goed dat ik jullie heb.... doen jullie dit voor mijn pa heb mijn inderdaad staande gehouden. Heb een volle kerk gezien (en dat krijgen vanuit de kerk vaak niet voor elkaar... wat zou mijn pa nu daarover trots zijn. hoor het hem al zeggen: 'ik kreeg de kerk vol') en heb met trillende armen en vastzittende schouders van de spanning de kaarsen samen met mijn broer gedaan... En de twee vrouwen die de mis leidde zeiden zulke mooie en lieve dingen over papa.... Er waren voor mij een aantal mensen die kwamen die ik totaal niet verwacht had.. en juist die mensen geven je extra steun... Trouwens het smsje dat manon wilde komen naar de avondwake was ook zo'n steun... en meisie maakt niets uit dat het niet gelukt is hoor... Mensen die eerder terug gaan komen van vakantie voor mijn pa! Ook zo iets... Na de avondwake afscheid papa.. de laatste kusjes, de laatste x handen vast gehouden... en daarna samen met familie de kist sluiten... samen met san de knop dichtdraaien... Moeilijk maar niet té zwaar.... Heftig... Na misschien wel 10 x wakker te zijn geweest.. nu weer beneden... naar maar 3 uur en we worden opgehaald... nog maar 3,5 uur en de kerkmis begint... Nog maar 9 uur en alles is over... maar dan komt het pas denk ik... nog maar 9,5 uur en jullie gaan heerlijk kletsen en gezellig doen met elkaar... meiden, klets over de zwangerschap van julesz,manon en bi... en over je kinderen.... Volgende keer ben ik er ook bij... Promise!
Lieve Kris, Ik zou zoveel willen zeggen, maar kan er gewoon de juiste woorden niet voor vinden. Alles wat ik bedenkt klinkt dan heel stom als ik het in mijn hoofd herhaal. Wil laten weten dat ik je zo dapper vind, je papa is trots op je dat weet ik zeker. Heel veel sterkte en hopelijk geven de mensen die er zijn de steun die je nodig hebt. Dikke knuffel, in gedachten ben ik bij je. X
.................................................................................... .................................................................................... ................................................................................... Denk aan je en vind je een kanjer.
slik, slik en nog eens slik. De tranen staan in mijn ogen als ik je bericht lees over het sluiten van de kist. Heel mooi dat jullie dat samen doen, maar vooral ook heel erg sterk van je. Je bent een kei!
Lieve Kris... Heb even geen woorden.... Prachtig zoals je alles omschrijft en wat was jullie papa geliefd! Ik denk aan je en in gedachten heb ik mijn hand om je schouder... Dikke knuffel!
Zuch, mooi omschreven meis. Kippenvel... Hier branden de kaarsjes ook al bewust sinds vanochtend. Knuffel
Lieve Kris, jeej meis wat een verhaal over het afscheid. Pfff met tranen in mn ogen zitten lezen. Wat ben je sterk. Hoe gaat het slapen? Kun je nog een beetje ontspannen? Hoop dat je heel veel steun gaat krijgen uit je omgeving. Natuurlijk zijn wij er ook altijd he!? Ik denk dat we het allemaal erg moeilijk vinden om de draad van het forum weer op te pakken. En dat we allemaal willen laten horen dat we aan je denken. Gister was een geslaagde dag maar wel met een donker randje. We miste je! We hebben bijgepraat en lekker gegeten. Smits bedankt voor de gastvrijheid en de gezelligheid. Lieve Kris een dikke knuffel voor jou!
Lieve Kris, diep respect hoe jij de afgelopen dagen bent doorgekomen. Je bent zo sterk. Erg fijn dat je zo goed met je familie kunt praten, hier haal je veel steun uit. Nu de kerkdienst acher de rug is begint het echte rouwen. Je hoeft niks meer dus nu is het pas echt leeg en kil. Lieverd, zoek steun bij je familie, en je weet het he, als je behoefte hebt kom lekker hier praten. Ik denk aan je!!! Ik weet zeker dat iedereen het erg moeilijk vind om nu over de dagelijkse gebeurtenissen te kletsen.... Ook ik vind dat!! Wilde toch even melden dat dit me 7e dag rookvrij is! Vind het erg moeiljk maar ik houd vol.
Meiden het was gezellig gisteren, ondanks dat we onze Kris miste. Het voelde voor mij alsof ik jullie gisteren nog gezien had. (oké, bij sab was dat ook zo haha) Mika zei in de auto ook nog dat hij het zo gezellig had gevonden. Dit was voordat hij in slaap viel ( na vijf minuten rijden ) Mutz, heb je het nog laat gemaakt? Je hebt iig geen nachtelijke post achtergelaten. Gelukkig, heel goed dat stoppen met roken, houd vol hè. Manon en Smits bedankt voor jullie kadootje, superlief! Lieve Kris, hoe is het nu, nu alles achter de rug is? Zoals al eerder gezegd, we zijn er hè! Wie heeft er overigens nog wat tips voor de misselijkheid ? Ben ik verdikkemme al voor de vierde keer zwanger en weer misselijk bleeeeeh, het hoort erbij oké en je vergeet het ook heel snel weer, maar ben wel benieuwd hoe jullie ermee om gingen. ( ja, sab ik weet dat jij niet misselijk was.)
het is pas 1 week geleden.. nu was ik gebroken bij mijn ouders thuis (kut... moet echt een andere naam gaan verzinnen ) en zag mijn pa dood op bed liggen... wat een k%&(*t woorden dood en gecondoleerd.. bah!!! En nu een week later, een uitvaart, avondwake en crematie gehad... en nu vandaag gaat alles en iedereen weer door lijkt het... en mijn tijd lijkt stil te staan... kan gewoon niet doorgaan... kan ook niet meer huilen maar doorgaan nee... zo even thee drinken op mijn werk en dan naar huis... wil toch even geen kids zien... kan het nog niet...zou dat lang duren?? Ook zaterdag was het heel druk... kerk wederom vol... mis geweldig mooi en persoonlijk.. papa kon trots zijn denk ik... en in het crematorium zat de zaal propvol... wel ruim 300 mensen denken we... van mijn vaste collega's (werk er 3 maanden he?!?!) waren er 12 op de avondwake/mis/crematie geweest.. dus daarom maar even naar mijn werk toe... even bedanken voor ook hun steun Huilen kan ik gewoon niet echt meer.. ben echt verdoofd... ja, ok... gister toen ik het smsje las dat papa met oud en nieuw had gestuurd... veel liefde en geluk samen... xx pa en ma... dan schiet je even vol... maar verder!?? nope... Werkse dames, en gewoon verder kletsen.. ook al blijf ik staan nu...
Lieve Kris, doe er inmiddels al 10 min over om een reactie te plaatsen voor je. Tik een aantal zinnen en haal het weer weg. Zo heb ik 5 pogingen gedaan, maar weet niet wat ik moet zeggen tegen je dan de woorden die allemaal al zijn neergezet. Neem de tijd voor je verdriet Kris. Je bent een druk baasje, maar loop het niet uit de weg. Gelukkig: You go girl, je eerste rookvrije week is een feit!! Op naar de volgende. Bi: Bij mij hielp het om heel de dag door wat te eten, zo ook 's-nachts. Haha zie me nog zitten in bed met een appel of een rol kaakjes. Moet wel zeggen dat het nooit zo heel erg bij mij was.
Lieve Krisje............. Ik heb geen woorden, maar ben in gedachten nog steeds bij je. Gelukkig, het begin is gemaakt. En ze zeggen alle begin is moeilijk dus zo ook met het stoppen met roken. Je gaat het gewoon weer een week volhouden, en nog een, en nog een, en..... Je snapt het wel. Je kunt het! Bietje, euhm hier ook niet echt misselijk geweest. Als ik het wel had dan at ik gewoon een crackertjeof van die rijstwafels.
Kris wil even laten weten dat ik aan je denk. En op de vraag of het verdriet over gaat? Helaas kan ik zeggen dat het nooit helemaal weggaat, maar je het een plekje in je hart gaat geven. Op zijn verjaardag, sterfdag, dag van crematie zal je de pijn voelen zoals toen. Ook op de dag dat je gaat trouwen en je je kind in je armen sluit mis je hem en dat mag en is gezond, maar doet verrot veel pijn! Zelfs na 18jaar heb ik dat nog. Maar geef het de tijd. Eerst moeten alle tranen op zijn, al je woede en pijn eruit voor je het een plekje kunt geven en echt het kost tijd, maar blijf praten met wie dan ook dat is zo belangrijk! Ik denk aan je...X
Bietje wat mij goed hielp waren gemberpillen. Puur natuur product, maar helpt goed! En ja steeds kleine beetjes eten en toegeven aan het geen waar je zin in hebt. Hoop dat je er iets aan hebt. Diepe buiging voor Gelukkig super knap van je! Een week is voor een echte verstokte roken een mega prestatie! Hou vol je kunt het, want je bent al een heel eind op weg!!! Smits bedankt voor jullie gastvrijheid en sorry voor de kapstok(ken)Vond het super om jullie weer te zien en het was inderdaad heel vertrouwd. Jammer dat ik me niet echt kon ontspannen, maar ja that's me!
Oh kris als ik je post lees krijg ik weer kippenvel. Meid wat ben je toch sterk. Dat de tranen nu even op zijn is niet zo raar. Je wordt zo geleefd en zit nog in een roes. Knap dat je al even op je werk bent geweest. Neem er de tijd voor hoor! Hoe is Sander voor je? Gelukkig: wat ben ik trots op je! Echt super knap. De reden dat ik je niet meer terug heb ge-pbt snap je nu wel denk. Bij mij gaat het stoppen niet. Nou ja; so be it, het komt wel weer een keer. Bi: ik at ook veel kleine dingentjes net als smits. Dat hielp wel aardig. Maar ook ik heb het niet heel erg gehad. Mijn moeder heeft waarschijnlijk weer een schub. Dat is een aanval van de ms. Oftewel een nieuwe zenuw heeft het begeven. Ze zat gister helemaal scheef in de stoel. Als je zegt ga eens recht zitten dan zegt ze: "ik zit toch recht". Zo Nick wakker maken en dan naar de huisarts. Hopen op wat positiefs voor de jeuk!!
lieve krisje...dat je tranen op zijn is logisch..je verdriet slijt langzaam,ook al wil je dat aan de ene kant niet, en natuurlijk zal je straks ineens weer een dagje tussendoor huilen...dat is ook niet raar...hoe lang gaat het duren...meis heel lang...je ouders verliezen gaat nooit meer bij je weg hoor ik wel eens...maar toch ook wel fijn om te weten dat ze altijd in je gedachten en in je hart blijven voortleven? wat bij mij vaak helpt is om in een schriftje dingen op te schrijven, hoe je je vader herinnert...leuke momenten enzo...van je afschrijven is goed en zo kun je later ook nog altijd teruglezen en dat zul je met een lach en een traan doen... Lief dat je je colega's even gaat opzoeken en ook lief dat ze zijn geweest....300 mensen is echt veel...dat hoor je vaak als mensen te vroeg overlijden dat het zo druk is en ook fijn te weten dat je pa zo geliefd is..lijkt me een hele steun om zoveel mensen te zien verschijnen op zo een dag....meis..nog steeds veel sterkte en hoop dat jij, Dirk en je ma en ook Sander het leven binnenkort weer langzaam kunnen gaan oppakken, geeft niks dat dat nu nog even niet is..het is ook nog zo pril en het verdriet is te groot...veel sterkte...
Gelukkig...wat goed dat je gestopt bent en dat het lukt...merk je al dat je beter kan ruiken en proeven..dat hoor je zo vaak... meiden..ik vond het zo leuk om al jullie kids nu eens live te zien! helemaal leuk!...ze waren ook allemaal zo lief aan het spelen en doen. Geen geruzie geen gehuil...echt lieve kindjes allemaal... Vond het echt heel jammer dat wij zo vroeg weg moesten al heb ik het daarna ook heel leuk gehad...maargoed..jullie lekker kunnen roddelen over ons...fam Smits, bedankt voor jullie gastvrijheid! Smits..ik heb je raad opgevold en het grote rainforest speelkleed gekocht(wel via marktplaats anders is dat ding niet te betalen zeg!) het is echt een geweldig ding..ik heb er gister even zelf mee gespeeld hahah... Bi...ik was ook misselijk..hele dagen..maar heb helaas geen tips want bij mij hielp niks...dat eten voor je je bed uitkomt hielp bij mij niet, daar werd het alleen maar erger van...ik kan alleen maar zeggen als niets helpt...houd vol...het duurt hopelijk maar een paar weken... loestig...hoe is het met Sam? zie je al wat kleine dingetjes die ze eerst nog niet kon doen? Pff..ik vandaag thuis met flinke hoofdpijn, keelpijn, misselijk...had het weekend ook al wat last maar is dus erger geworden...heb net tot 14:00 liggen slapen..had ik blijkbaar nodig...hopelijk snel beter... mijn hoofd ontploft zowat dus ga het even hierbij laten...reageer later wel verder...