Nod Mei 22/5 Navlis (8 ) 26/5 Butterfly22 31/5 DeLi (8 ) NOD juni 4/6 LaikaBasko ( 8 ) 4/6 Tutsje ( 8 ) 16/6 Jolanda1986 (6) en Loki09 (7) NOD onduidelijk Jojogirl88 (PCO) Lautjep Gewoon meekletsen Caitlin Zwanger Jos1981 (november '09 positief getest) Linnie82 (november '09 positief getest) Simone81 (december '09 positief getest) Fynn (december '09 positief getest) Marcha (december '09 positief getest) Jinne1982 (januari '10 positief getest) Granta (februari '10 positief getest) SweetMiekie (februari '10 positief getest) Reintje85 (februari '10 positief getest) Macmazsy (maart '10 positief getest) JuJu (April '10 positief getest / 07-01-2011) Hen (Mei '10 positief getest / 15-01-2011) Moppie1981 (Mei '10 positief getest / 15-01-2011) Vlinders Navlis (december '09 MK 6 weken) Loki09 (februari '10 MA 11 weken) Ik kom je gezelschap houden de 16e Jolanda. Samen staan we sterk!
Jammer Jolanda, maar misschien kunnen jij en Loki 16 Juni samen roze nieuws brengen, net als Hen & Moppie vorige week hebben gedaan!
Loki; Jammer! Snap dat het idee dat je al zwanger bent geweest je niet het 'garantiegevoel' geeft... Maar ronde 7 is vast jouw geluksronde!! Jolanda; voor jou ook jammer! Samen met Loki, op naar ronde 7, vol goed moed! Er zijn er hier genoeg die voor jullie duimen, dus daar zal het niet aan liggen! Hier; nog steeds op minivakantie, morgen gaan we weer naar huis! Erg gezellig, maar met 5 huilende kinderen en 86 poepbroeken (die tante lekker mag verschonen, want die doet het toch zelf nooit...) ben ik wel weer toe aan een beetje rust! Verder weinig kwaaltjes, behalve onwijs pijnlijke borsten. Afscheiding is wat minder geworden. Had ik de afgelopen week best veel, maar nu niet meer, weet alleen niet of dit een goed of minder goed teken is... . Weet iemand hier meer over? Normaal gesproken speur ik meteen heel internet hierover af, om m'n onzekerheid weg te krijgen, maar ben bang dat ik hier gesnapt word... Heel veel privacy is hier namelijk niet en wil het de familie niet vertellen tot na de eerste echo, dus... Lastig! Nou meiden, morgenavond ben ik weer thuis en daarna zal ik me weer wat vaker laten zien! Liefs
Gezellig Loki, En inderdaad samen staan we sterk. Het is best wel raar iedere maand afwachten of je NOD wel komt of niet pfff, en om je heen zie je iedereen zwanger worden, of ze zijn al zwanger. Afgelopen maand ovutesten gebruikt was ook al geen succes, Morgen naar de HA bellen voor een afspraak, we zijn dan wel is waar pas 8 maanden bezig maar dat hoeft de dokter niet te weten natuurlijk . En hier bij de dokter zijn ze zoiezo al heel makkelijk dus Niet!( in feb posi test gehad wel is waar een heel licht 2e streepje maar volgens de HA assistente was dat dus gewoon nega toen naar de verloskundige praktijk hier gebeld en die zeiden gewoon hij is positief ongeacht hoe licht het streepje ook was een 2e streep is gewoon zwanger maar helaas is het 3 dagen later op niets uitgedraait vroegtijdige miskraam gehad.) Iedere maand hopen dat het dan eindelijk zo ver is en dan Nee hoor weer die klote duivel op bezoek, iedere maand wordt het zwaarder om naar je ongi toe te werken, Iedere maand weer een teleurstelling omdat je ongi door breekt. wordt er soms gek van en soms ook heel erg verdrietig om, maar we gaan gewoon door ooit komt voor ons ook de tijd dat we 9 maanden mogen genieten van een wondertje in onze buik. We gaan nu met volle moed door naar ronde 6 hopelijk volgende maand weer van 1 van ons roze nieuws. (sorry voor me lange berichtje moest even me hart luchten)
Snap dat het voor jullie ook erg moeilijk moet zijn. Idd, de dokter hoeft het niet te weten, gewoon zeggen dat jullie het al een jaar proberen! Knuff!
Lieve Loki, het is niet gek dat je nog zoveel aan jullie kindje denkt! Hij/zij is een hele tijd bij jullie geweest en niet zomaar vergeten. Ik duim heel erg voor je dat je snel een positieve test hebt en weer kan toewerken naar het geluk van een kindje! Houd moed meid.. Jolanda jij ook.. hopelijk brengt deze ronde veel geluk en roze nieuws voor jullie allebei! DeLi en Navlis spannend meiden.. Caitlin er is toch niets over te zeggen. In dit topic waren een heleboel zwanger in drie rondes, maar nu een half jaar later nog niet iedereen (of pas net). Zou er onbevangen in gaan, je kunt er toch niets aan veranderen! Zorgen maken kan altijd nog. Hier twee vrienden en hun 2,5 jarige dochter op bezoek gehad. Niet verteld dat ik zwanger ben (ze weten wel dat we het graag willen, krijgen zelf in augustus de tweede). Gisteravond mezelf dus groot gehouden. Ze gingen weg om 2 uur, we hebben filmpje gekeken met zijn tweeen en om half 4 ben ik naar bed gegaan. Om 8 uur heeft mijn vriend me maar wakker gemaakt, ben nog steeds kapot. Heb je dat dan ook niet Hen, dat je denkt: ga ik dit ooit leuk vinden, om 7 uur een hyperactief kind in huis, wat niet ophoud met rondjes rennen enzo.. poepluiers .. Pff. Dit weekend heeft mijn vriend een boekje voor de baby gekocht, een Nijntje: leren tellen. Hij is helemaal trots
Lieve meiden, Ik begrijp jullie precies. Voor mij voelt het net zo. Als je samen besluit om voor een kindje te gaan, vind je het heel leuk en spannend en ga je (tenminste ik wel) ervan uit dat het met 3 a 6 maanden wel raak is. Iedere maand is er weer een teleurstelling. En iedere maand staat in het teken van zwanger worden. Vanaf je ongi, leef je naar je ei toe en ben je daar steeds mee bezig in je hoofd, vanaf dat moment houd je je bezig of je wel goed geklust hebt. En dat zal zich ca. 2 weken later moeten bewijzen. Het valt mij best wel zwaar om steeds/constant met zwanger worden bezig te zijn. In mijn hoofd ben ik er iedere dag mee bezig. Ook al zeggen ze dat je er niet zo mee bezig moet zijn.... Hoe doe je dat???? Nu we 8 rondes verder zijn komt ook steeds meer de vraag: Kunnen we wel zwanger worden samen? En slaat de onzekerheid heel erg toe. Het lijkt wel alsof we (de niet-zwangeren) een beetje in een dip raken. Ook niet gek als je al zo lang bezig bent en het merendeel van ons al wel zwanger is... Maar meiden, laten we de moed erin houden en elkaar steunen. Dat doen we sowieso al en dat doet me echt goed! Ook voor ons moet het een keertje gaan lukken!!!!
Ben blij dat jullie ook je hart even luchten. Ik voel me soms zo'n depressieve muts, wat ik juist helemaal niet wíl zijn en vooral hoe ik mezelf helemaal niet ken. Soms kan ik het allemaal heel goed relativeren, binnen een jaar nog niet (goed) zwanger is niets uitzonderlijks, waar maak ik me druk om? Hoe belangrijk is het nou eenmaal of ik in september 2010 of 2011 een kindje mag vast houden? Maar zoals je zegt Deli, iedere maand weer ben je er zo intensief mee bezig. Ik wil dat helemaal niet, ik wil gelukkig zijn met het hier en nu en straks een kleine als aanvulling op ons mooie leventje en niet nu maaaanden gestressed leven omdat het niet precies loopt zoals ik had gehoopt. Maar inderdaad, hoe laat je het los? Zeker rond deze leeftijd, iedereen lijkt ineens ''bezig'' en het gaat allemaal als vanzelf (voor de buitenwereld...). Dat geeft ongewild een behoorlijke druk. De wens is er immers al járen.... We gaan er gewoon weer voor meiden, ook onze tijd komt....
Loki en Deli je zeggen ook precies wat ik voel, je wilt er eigenlijk helemaal niet zo erg mee bezig zijn maar je wilt je ei niet missen en op het juiste moment gaan klussen enz enz. Ben na het doorbreken van mijn ongesteldheid echt een paar dagen goed down geweest en mijn man snapte het ook wel en die was zo lief voor me van het komt wel goed maar toch... van binnen ben je zo bang dat het niet lukt en dat het aan jou ligt. Ik snap jullie meiden helemaal maar gelukkig kunnen we elkaar hier steunen... Liefs...
Lieve meiden die nog niet zwanger zijn; ik wil jullie een hele dikke digitale knuffel geven en ik vind het fijn om te lezen dat jullie steun hebben aan elkaar! Ik ga voor jullie allemaal heel hard duimen dat het deze ronde raak mag zijn! @ JuJu; je hebt gelijk dat ik me nu niet al zorgen moet maken, nog voordat wij zijn begonnen. Maar omdat ik bij wijze van spreke al vanaf mijn 18de de wens heb om een kindje te krijgen ben ik vaak zo bang dat het niet gaat lukken straks... Ook lees ik veel nare verhalen hier op het forum en natuurlijk heb ik in mijn werk ook al het nodige gezien wat mijn angst alleen maar groter maakt. Ik ben van nature iemand die altijd eerst naar de negatieve kant kijkt, omdat ik het gevoel heb dat ik naief ben als ik niet stil sta bij het feit dat dingen soms niet goed gaan. Gelukkig is mijn vriend juist het tegenovergestelde, dus dat heft elkaar wel een beetje op! Ik moet het toch proberen over me heen te laten komen straks @ alle net-zwangere meiden; hoe is het met jullie? Al helemaal aan het idee gewend? Al iemand van jullie familie / vrienden ingelicht? Al iets gekocht voor de baby? Nieuwe zwangerschapskwaaltjes erbij gekregen? Ik ben erg benieuwd! Liefs, Caitlin
Ik herken het wel Caitlin want ik had het óók toen het na een half jaar nog niet raak was. Ik besefte me opeens hoe groot mijn wens altijd geweest is, en hoezeer ik altijd heb aangenomen dat het geen probleem zou zijn om die wens te vervullen. Loki ik heb de halve nacht aan je liggen denken. Dat klinkt een beetje dramatisch maar ik had last van mijn buik en kon niet in slaap vallen vandaar. Vroeg me af of jullie iets van een boekje hebben gemaakt voor jullie kindje. Zeg maar de buikfoto's die je hebt genomen, foto's van de testen, de echo's en teksten over hoe blij je toen was (ik weet niet of je die hebt bijgehouden maar anders evt. nav. je posts in dit forum). Je kan dan digitaal zo'n fotoalbum maken (bijv bij de hema) waarin je alles bij elkaar zet, echt een boekje over die zwangerschap. Ik denk dat het voor jezelf fijn is om het er af en toe bij te pakken en te lezen hoe blij e.d. je ook was en hoe verdrietig toen het niet goed ging. Ook voor als je zo weer zwanger bent om terug te lezen, en voor jullie kind om later terug te lezen: lijkt me heel bijzonder. Het is denk ik vor je eigen verwerking ook goed om al je gevoelens zo bewust te bundelen. Naja ik lag er dus aan te denken en wilde het je toch even meegeven. En ook dat het normaal is om er 'nog' bij stil te staan: dat kun je niet speed-verwerken daar heb je tijd voor nodig en dat is niet raar. Voor de andere meiden: ik blijf voor jullie duimen. Ik blijf erin geloven dat uiteindelijk voor ons allemaal een gezond kindje is weggelegd! Hier: dit weekend heeft mijn vriend een boekje voor de baby gekocht over tellen. Hij was helemaal blij. Hij is superbezorgd, vraagt bij alles of ik me goed voel, of ik dat wel mag eten en ik moet 1000 keer mijn handen wassen op een dag. Het besef begint bij ons beiden echt te komen: er groeit een baby in mijn buik. En hopelijk gaan we hem eind volgende week zien
Heb ik net een heel verhaal geschreven, werd de verbinding eraf gegegooid, GRRRR!!! Maar goed... Loki; ik heb ook aan je moeten denken vannacht (het matras was te hard en lag niet lekker...) Heb weliswaar niet bedacht wat Juju schreef, maar ben het wel met haar eens! Het is echt jullie kindje (geweest) dus waarom van hem/haar geen fotoboekje?! Je mag zeker (nog) verdrietig zijn over jullie verlies. Dit verdriet zal ongetwijfeld voor altijd bij jullie blijven, ook al gaan de scherpe randjes er een keer af. Het is goed om iets tastbaars te maken en er vooral over blijven te vertellen, dus je mag ons hier onverstoorbaar mee vermoeien hoor! Graag zelfs als we je daarmee helpen! Caitlin; snap je angst, had dit ook voordat we besloten er echt voor te gaan. Ik vind dat ik nu makkelijk praten heb, nu ik zwanger ben, maar het is wel belangrijk om het positief te blijven zien. De negatieve kant bekijken is een fantastisch beschermingsmechanisme voor als het fout gaat. Maar natuurlijk wel met mate, maar ja dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan! Juju; Wat je zei over hyper actieve kinderen om 7u 's morgens... Na 5 dagen ben ik dat echt spuugzat! Maar goed... dit waren kinderen van een ander en als ik ze zelf op zou voeden, zou ik denk ik veel strenger zijn. Dat is natuurlijk ook weer makkelijker gezegd, maar ik ben wel iemand die consequent is en dat zijn mijn broers en zussen bepaald niet... (of ja, vooral de schoonzussen en zwagers niet...) Ben nu wel helemaal OP! Zo maar lekker douchen en vroeg naar bed! Mijn eigen lekkere, zachte bedje wel te verstaan, heerlijk!! Begin nu af en toe wat last te krijgen van vage misselijkheidsvlagen... Maar als het hierbij blijft, kan ik het prima volhouden! M'n onzekerheid of alles wel goed gaat met deze beeb, wordt ietsje minder, al kan ik nog wel snel in de stress schieten... Ben er dus nog niet helemaal, maar ik denk ook dat ik pas echt met volle teugen kan gaan genieten na een goede echo! Hebben jullie dan eind volgende week een pretecho? Kun je daar gewoon voor bellen naar een willekeurige praktijk of moet dat bij je eigen vk-praktijk? En vanaf hoeveel weken kan zoiets?
Jaaa volgende week vrijdag een pretecho.. wil hem einde van deze week inplannen als alles dan nog goed gaat. Ben erg nieuwsgierig of we uberhaupt iets zien.. hoop zo dat we een hartje zien kloppen.. Is trouwens niet bij de verloskundige want daar mogen we pas met 11 weken en alleen eerder als ik bijvoorbeeld bloedverlies heb. Ga dus naar een echobureau.
Hier alles in orde, maar nog helemaal niet aan het idee gewend! Pffft, ik vind het nog zo onwerkelijk.... Ik heb het wel aan mn beste vriend verteld, en via internet aan 1 vriendinnetje die ik via een ander forum ken. Mijn ouders en schoonouders lichten we over 3,5 week in, wanneer we de echo hebben gehad en wanneer de ene helft ook weer terug is van vakantie. Vind het niet "eerlijk" om de andere helft alvast in te lichten... Wordt nog wel lastig want we zijn afgelopen zaterdag op verjaardagsvisite geweest en moeten a.s. zaterdag alweer! Maar lieve Caitlin, hoe is het met jou en je vriend? Gaat alles weer zoals het moet gaan en heeft de adempauze jullie beiden goed gedaan?
Juju & Hen: Wat zijn jullie lief! Ik krijg gewoon tranen in mijn ogen . Ik heb nu alles bij elkaar in 1 zwitsal tas (gekregen van de vk). Zitten de echo's in, dvdtje en de testen. Heb een week of 3 geleden het hele verhaal als een soort dagboekje geschreven, dat kan ik er straks bij voegen. Wil er nog wel iets moois mee doen maar wil dat ook vooral iets heel liefdevols maken, en ik denk dat ik dat nog niet kan. Nu is het vooral iets heel verdrietigs, terwijl ik toch ook aan de hele mooie dingen terug wil denken, straks. Ik hou jullie op de hoogte Weet je wat ik wel denk? Ook voor jullie geld dat het niet vanzelfsprekend is om zwanger te raken, en dat er veel angst bij kwam kijken of het wel mocht lukken. Ik denk dat zeker voor diegene waarbij het niet 'aan komt waaien' nog specialer is om het mee te maken. Er zal de eerste weken veel angst zijn de volgende keer maar ik weet zo zeker dat ik daarna zo intens ga genieten! Heb zelfs met mezelf afgesproken dat wat er ook gebeurt, wat ik ook ga voelen, ik mag níet klagen (begon de vorige keer al met 6 weken dat ik zooo misselijk was ). Zelfs week 39 niet! Deli & Tutsje: Inderdaad, het is gewoon zo moeilijk om het los te laten, hoe graag je dat eigenlijk ook wilt. Als we nou bv eens een deadline kregen: Uiterlijk eind 2011 een kindje in onze armen, zou mij genoeg voldoening geven. Het gaat me er niet om om nu zo snel mogenlijk zwanger te zijn, het gaat me er om dat ik graag zou weten dat het gewoon goed komt binnen een rieele tijd. Zou een waarzegster ons niet kunnen helpen? Wat lief van je vriend Juju! Mijn vriend was er in het begin helemaal niet zo mee bezig, volgensmij beseft die ook nu pas hoe speciaal het eigenlijk is. Gister zei hij ineens: "Ik heb vanacht gedroomd, dat je zei dat je weer zwanger was.." Ik moest spontaan huilen, was voor mij ineens duidelijk dat hij er nu ook echt mee bezig is. Toen ik zei "Helaas ben ik vanochtend ongi geworden dus het was geen voorspellende droom" keek hij erg sip
JuJu, spannend! Dan heb je met 8+1 de echo? Zal dan zeker al wel een hartje te zien zijn! Misschien ook al wel een ieniemienie mensje!!!
8 weken is echt al mooi hoor! Ik kon op de echo al héle kleine armpjes en beentjes zien! (die foto heb ik hier volgensmij nooit gepost, die heb ik niet digitaal...) 12 weken lijkt me de mooiste, dat omhoog gehops van zo'n compleet maar vreselijk klein ukkie!
Jullie zijn allemaal erg lief!! En we moeten er allemaal gewoon weer voor gaan. (Hoewel ik nu alweer bang ben dat mijn ei al geweest is en deze normaal later pas komt . Sorry kan het niet helpen, maar het spookt wel steeds door mijn hoofd). We houden moed meiden!! @Echo's; Spannend meiden. Lijkt me geweldig! Posten jullie wel je foto's hier!?