hoi als eerste zal ik me eens voorstellen. ik ben nieuw hier maar lees al een aantal maanden mee. ik ben 28 jaar en begin juni 2009 gestopt met de pil omdat we erachter kwamen dat ik door de pil al die jaren migraine had. mijn vriend en ik hebben een aantal maanden later besloten om een klein wondertje te proberen te krijgen. nu we inmiddels 8 maanden aan het proberen zijn en het nog steeds niet gelukt is, terwijl we echt wel actief bezig zijn, wordt ik erg onzeker. gaat het ooit wel lukken denk ik dan, is er wat mis met ons. ik weet dat het bij sommige vrouwen veel langer duurt, maar als ik kijk naar vriendinnen en kennissen van me die zijn na min een half jaar proberen al zwanger en zeggen dan tegen mij je moet er niet zoveel mee bezig zijn. ik denk dan ja je hebt makkelijk praten als het na een zucht en een stoot al raak is bij jullie!! (sorry moest er ff uit) ik ben nu 10 maanden mijn cyclus aan het bij houden de eerste maanden was het tussen de 28 en 35 dgn maar nu is het de laatste 2 maanden nog maar 26 dagen. ik ben vanaf jan ook gaan tempen om de onzekerheid over wel of geen eisprong weg te nemen. in jan kon ik niet echt een eisprong vinden en werd ik na 26 dgn ong. in feb ging mijn temp de 17e dag omhoog en 10 dagen later op dag 26 naar beneden en werd ik de volgende dag ong. nu deze maand is mijn temp gaan stijgen op dag 16 en nu op dag 24 is hij al naar beneden. dus wordt ik morgen al weer ong na een cyclus van 24 dagen. ik snap er echt helemaal niks meer van en wordt er echt gestoord van. iedere maand weer die hoop en keer op keer weer die teleurstelling! ik ben al gestopt met roken, we klussen op de juiste momenten ik weet het echt niet meer. van de week heb ik het echt ff klote gehad, mijn beste vriendin is verhuist naar australie en ik wist dat zij ook bezig waren. ze belde me vrijdag op met de mededeling dat ze zwanger was. ik vond het leuk voor haar, maar ik had zo'n dubbel gevoel dat ik niet echt super blij voor haar kon zijn. ik was gewoon jaloers omdat het bij haar na 4 maanden al raak was! zaterdag heb ik ook keihard zitten janken en mijn vriend is dan zo lief, dat ik me dan weer even goed voel. maar dan nu weer een kortere cyclus echt waar soms denk ik even het hoeft van mij niet meer. maar dat is dan ook altijd maar even (; sorry van het mega verhaal, maar het is wel ff lekker om het zo is allemaal op te schrijven. ik hoop dat een van jullie mijn onzekerheid misschien een beetje weg kan nemen en dat ik misschien niet de enige ben die zo onzeker is? thanks voor het lezen. groetjes M.
hallo. ik moet zeggen dat ik één van de gezegenden ben die blijkbaar wel makkelijk zwanger raakt dus ik kan niet zeggen dat ik weet hoe het voelt. ik kan het me wel proberen voor te stellen en weet zeker dat het echt heel frustrerend is. en hoe langer het duurt hoe meer je er wellicht juist mee bezig bent. je kunt niet zeggen' je moet er niet mee bezig zijn' en proberen er niet aan te denken. als je eenmaal heb besloten er voor te gaan dan vrij je eigenlijk daarvoor.. wat ik zelf wel heb geprobeerd is om dat om te zetten naar een positieve instelling; ik wil graag zwanger worden en daarom vrijen we vaker en gecontroleerder, maar wel met die instelling dat het zo lekker mgelijk moet zijn, omdat dat ook belangrijk is. maar goed.. neem ook wel aan dat iederen dat eigenlijk wel weet maar misschien dat sommigen het op het moment dat ze een baby gaan proberen te maken dat vergeten? iig wens ik je heeeel, echt heel veel succes en hoop ik dat het toch snel gaat gebeuren nu!
hey wendy, ik hoop het ook! iig thanks voor je reactie super lief!! jij gefeliciteerd met je zwangerschap. Groetjes
hoi hoi ik ken het gevoel presies ik ben vorig jaar april gestopt met de pil en dacht aa dat is zo gepiept maar niet dus ik werd er gek van je word er zo onzeker van huil buien en je word er zelf ook erg negatief van ik legte de schuld vaak bij me zelf neer en snapte het gewoon niet iedreen om je heen word zwanger en wat doe jij dan verkeerd dat je het niet word uit eindelijk ik ik toch naar 10 maanden zwanger geworden en eigelijk best wel onverwacht want ik had zoiets van laat maar zitten het lukt toch niet ik hoop voor je dat je snel zwanger word en je bent echt niet de enige doe er wat langer over doet en dat is helmaal niet erg maar wel frustrerend heel veel sterkte
Hier 18 maanden bezig geweest, terwijl ook allemaal meiden om ons heen zomaar zwanger werden. Uiteindelijk 6 maanden in het ziekenhuis gelopen, alle basisonderzoeken gehad, in januari te horen gekregen dat m'n schildklier te traag was (oorzaak van lange cycli tot 85 dagen), aan de meds en 3 weken later een positieve test, terwijl ik een kuur provera had gehad om m'n ongi op te wekken (had volgens echo's geen eisprong gehad) zodat ik de volgende ronde kon beginnen met clomid.. Ook vaak genoeg de handdoek in de ring willen gooien, maar toch elke keer stug doorzetten, en dat heeft nu dus effect gehad! Hier allemaal dus erg vaag gegaan op het laatst (geen ei, 1xp/w sex, provera en dan posi test), maar gister een prachtige echo gehad met een spartelend kleintje Dikke knuff meis!
hoi femke, ten eerste gefeliciteerd en fijn dat ik zo snel reacties krijg dat doet me goed. ff wat vraagjes. hoe was jou cyclus? die van mij daar snap ik de balle niet van! ik heb ook ovu testen gedaan. de eerste keer in dec toen kreeg ik geen positieve test. dus ik nog meer in de stress toen ben ik gaan tempen jan zag ik alleen mn temp naar beneden gaan de dag voor mijn nod. in feb nog een x ovu testen en toen had ik een positieve op de 16e dag en de 17e dag ging mijn temp ook omhoog dus dan heb ik mijn ei gehad toch? deze maand greeg ik weer niet echt een positieve test maar mijn temp ging wel omhoog! ik ga ook kappen met die testen en temp nog 1 maand (april) hierna en dan kap ik daar ook mee. ik denk dat je van die testen en tempen ook erg onzeker kan worden toch. groetjes
hey klein wondertje. Wij zijn juli 2009 gestopt met de pil, en bezig om zwanger te raken. Uhm even 1 vraag, jij zegt dat je een paar maanden na het stoppen met de pil, bent begonnen met zwanger raken. En nu dan 8 maanden bezig bent? Dat klopt niet helemaal, want als je vanaf juli gaat rekenen dan ben je net 8 maanden bezig. Maargoed, wij zijn dus nu als deze maand afgelopen is, 9 maand bezig. Nog steeds niet zwanger, en inderdaad erg frustrerend. De eerste maanden was ik er heel erg mee bezig, maar de afgelopen 3 maanden helemaal niet meer. Ook dat helpt dus niet bij mij. Het is erg moeilijk als je dan ook nog mensen om je heen wel zwanger ziet worden, ik weet hoe je je voelt. Weet jij ook niet wanneer je eisprong is? ik voel het namelijk helemaal niet, wel gok ik een beetje, omdat ik nu wel iets van mijn slijm ontdek dat het wel eens de vruchtbare periode zou kunnen zijn. Ik wens jullie ook succes met zwanger worden, en natuurlijk voor iedereen die dat graag wil. Groetjes Layla
Hoi Klein Wondertje, Heerlijk, zo je hart luchten! Jouw onzekerheid wegnemen kan ik niet, maar wel delen in het gevoel. Wij zijn al sinds juni bezig en inderdaad zonder resultaat. Wij doen ook ons best en ik heb ovu-tests gedaan en getemperatuurd, maar daar kan ik geen wijs uit en het maakte mij ook zo onzeker!! (die tests zijn ook nog eens hartstikke duur!) Dus... tests de deur uit en wij hebben de stap naar de huisarts genomen. Binnenkort mogen we naar het ziekenhuis voor onderzoek. Ik heb een belachelijke cyclus, al zeg ik het zelf, ergens tussen de 18 en 46 dagen kan ik m'n ongesteldheid verwachten. Die vervolgens ook nog eens 2 weken kan duren... De mensen om me heen vragen bijna wekelijks wanneer wij aan kinderengaan beginnen enzo. Alsof het allemaal vanzelfsprekend is dat het zomaar lukt. En inderdaad, om me heen raakt ook de één na de ander zwanger... Door al deze dingen heb ik ook alle twijfels die er kennelijk bij horen. Ligt het aan mij? Ligt het aan ons? Waarom ik niet? En zij juist wel?! Aan de andere kant denk ik dan juist weer dat zulke gedachten geen nut hebben. Ik raak er in ieder geval niet zwanger van! Mijn vriend is geweldig. Elke huilbui vangt hij op en dat is super. We hebben besproken hoever we willen gaan, mocht het niet lukken. Niet eindeloos in ieder geval. Ik denk dat het belangrijkste is, dat de positieve gedachte moet blijven. We willen allemaal een kindje. En ik ga er maar gewoon vanuit dat dat kindje er ook komt. Hij of zij is meer dan welkom!! Veel liefs, Eevie
Hoi Klein Wondertje, Ik weet wel wat je bedoelt. Wij zijn inmiddels aangekomen bij ronde 20...Ik ben inmiddels 32 en iedereen om mij heen is inmiddels in die (bijna) 2 jaar al wel zwanger of zwanger geweest. (of tweede/op komst). Toch blijf ik iedere keer hoop houden. Ik vindt het niet gek en mag van mijzelf best een keer een k*tmoment hebben, maar daarna weer opstaan en doorgaan. Elke maand een nieuwe kans...
hey layla het klopt als je zo gaat rekenen dat het 8 maanden is maar ik reken juni als eerste maand stoppen met de pil en ik reken elke cyclus en aangezien die over het algemeen kort is zijn we nu aan onze 8ste poging bezig. ik ben namelijk begin en eind aug ong geweest en begin en eind jan. we zijn dus in aug echt begonnen. maar wat maakt het allemaal uit het duurt gewoon te lang vooral omdat je het zo graag wilt!! ik voel mijn eisprong zelf ook niet, wel kan ik hem (als ik het goed heb) zien bij het temperaturen. ik heb bij 3 cyclussen ovulatietesten gedaan waarvan ik 1x een positieve heb gehad, dus dat doe ik ook niet meer. dat temperaturen is wel handig omdat als mijn temp omlaag gaat ik gelijk de volgende dag ong wordt. dus die lange onzekerheid over het wel of niet ong worden heb ik dan weer niet en je kunt zo zien of je een eisprong gehad hebt. ff een vraag voor jou, hoe doe je dat er 3 maanden niet mee bezig zijn?? jij ook veel succes!!
hoi eevie, ja idd heerlijk om er zo over te kunnen praten!! als ik jou verhaal zo lees valt het bij mij nog mee met mijn cyclussen. mijn korste cyclus als ik morgen ong wordt is 24 en mijn langste 35. en ik ben standaard 3 tot 4 dagen ong. bij mij in de familie wordt ook vaak gevraagd of we nog niet zwanger zijn. ze moesten is weten denk ik dan altijd! en die gedachtes die jij hebt komen ook zo bekend voor en ik probeer ook echt positief te blijven maar het is zo moeilijk!! ik heb ook zo'n super lieve vriend die me altijd troost. hij zegt ook vaak, we gaan gewoon naar de dokter dan weten we meer. maar ik dacht altijd dat je dan een jaar bezig moest zijn. nu zie ik dat jullie die stap al genomen hebben. hoe is dat gegaan als ik vragen mag, en duurde het lang voor je doorgestuurd werd? groetjes
ik ken het gevoel heel erg goed en ik kan je ook niet vertellen hoe je er mee om moet gaan want het lukt mij helemaal niet op dit moment. mijn hele lijf gaat er tegen in. Even mijn verhaal van deze maand: Ik heb nog nooit goede ovu testen gehad. deze maand ben ik op dag 6 begonnen en kreeg ik meteen een streep op dag 7 nog steeds en op dag 8 en 9 ook. daarna niet meer getest. alleen mijn temp blijft op en neer gaan. dag 6 36.2 daarna 36.4 of 36.5. dag 18 had ik 36.0 en dag 19. 36.4 dag 21 weer 36.0. hier kan je dus niets mee. Ik heb ook geen idee van mijn ei normaal zit ik op 25 dagen vorige ronde 35 dagen. en nu ?? Ik zei tegen mijn man dit doe ik nog 2 maanden en dan stop ik ermee. het is een beetje een negatief verhaal maar anders kan ik het nu even niet maken.
De laatste keer dat ik ongesteld werd, heb ik zo hard gehuild... Dat was echt de eerste keer dat ik me zó klote voelde. Ik heb toen de huisarts maar gebeld en de assistente reageerde heel erg lief. We mochten een week later langs komen. De huisarts zei dat het goed is om het te laten onderzoeken, omdat mijn cyclus zo onregelmatig is. Voordat we een afspraak konden maken, hebben we eerst een vragenlijst in moeten vullen en terug moeten sturen. Nu staat de afspraak gepland voor over ongeveer 3 weken. Ik vind het zo ontzettend spannend... Ik weet niet wat er gaat gebeuren of wat de bedoeling is. Ben ergens ook bang dat dadelijk blijkt dat het niet goed is.... Maar goed, het ging bij mij dus vrij snel. Wat betreft die ovu-tests, ik denk echt dat je jezelf er helemaal gek mee kunt maken. Ik ging zo aan mijn lijf twijfelen. Ik ben zo bang om er té veel mee bezig te zijn en dat het daar dan straks niet door lukt!Een jaar proberen is normaal (zegt men). Ik ben ook vroeg om naar de gyn te gaan, maar dat heeft ook wel te maken met die vreemde cyclus. Ik denk dat als je je echt zorgen maakt, dat het geen kwaad kan om eens naar de dokter te gaan. Mijn vriendje is echt een schatje. Die hoeft het niet eens te vragen, als ik weer eens huil. Ik mag altijd even bij hem hangen. Ik weet dat hij het net zo graag wil als ik en dat geeft me zo'n goed gevoel! Gelukkig hebben we de juiste mannen gevonden om een kindje mee te willen!!
Hey meid!! Wat kan ik me verplaatsen in jouw verhaal zeg!! Ik ben nu in mijn zesde ronde bezig. Als je stopt met de pil ga je er eigenlijk niet vanuit hoe lang het eigenlijk kan duren. Ik heb daar in ieder geval nooit bij stil gestaan. En ik weet hoe groot die teleurstelling elke keer weer is als je ongesteld wordt. Ik heb nu ook zelf het gevoel ontwikkeld of het uberhaupt ooit zal lukken. (ook vanwege mijn verleden, een eetstoornis) dus ben mezelf eigenlijk aan het ontmoedigen. Maar ja... Ook snap ik wat je zegt over je beste vriendin die zwanger is. Mijn beste vriendin is ook zwanger! Ik ben super blij voor haar en haar man! Maar had ook een knagend gevoel toen ze het vertelden. Een gevoel van waarom ik niet en waarom niet tegelijkertijd... Ik denk dat dit wel een logische reactie is hoor. Vergelijk het maar eens met iets materialistisch. Als je vriendin die nieuwste auto heeft gekocht die jij ook wilt.. voel je je toch een beetje vervelend. Je vindt het leuk voor haar maar baalt zelf ook wel dat jij hem niet hebt. (stomme vergelijking eigenlijk pfff) Ik heb mijn vriendin wel verteld dat ik echt gemeend blij voor hun ben, maar ook baal omdat ik het nog niet ben. Ik bleef namelijk met dat knagende gevoel zitten. Was bang dat zij misschien boos was omdat ik aan mezelf dacht. En gelukkig heeft zij alle begrip en duimt ze nu met mij mee. Meid, ik hoop dat je troost kan vinden in het feit dat je niet alleen bent! Ik wens je alle geluk toe! En duim ook voor jou! liefs
hey meiden, @lautjep ik snap dat je me niet kunt vertellen hoe ik er mee om moet gaan. jouw verhaal vertellen doet me al goed. mag ik vragen welke ovu test je hebt gebruikt? ik weet dat die van het kruitvat echt te gevoelig zijn en heel vroeg en lang positief testen. ik zelf ga ook geen ovulatie testen meer doen, ben daar echt klaar mee. het tempen werkt bij mij volgens mij wel maar doe dit alleen nog maar in april ik hoop dat ik dan een inzicht heb in mijn cyclus. ik wens je heel veel sterkte en duim met je mee dat je ten eerste snel je ei kan vinden en ten tweede snel zwanger wordt!! @eevie ik ben blij voor je dat jullie verder kunnen gaan kijken, maar begrijp ook jouw angst. ik zou dat ook hebben hoor. je wilt er heel graag achter komen of het kan gaan lukken bij jullie maar eigenlijk er liever niet achter komen als het niet gaat lukken. ik hoop dat het bij jullie allemaal goed zit. ik kijk het nog 1 maand aan en ga dan ook gewoon de dokter bellen. nee heb ik en ja kan ik krijgen toch. mischien krijg ik dan wat rust in mijn hoofd. ik ben ook heel blij dat ik zo'n lieve vriend heb en ik weet al laat hij het niet zo snel merken dat hij ook heel graag een klein wondertje wil!! meis heel veel succes over 3 weken!! @essie ja klote gevoel is het he. ik heb mijn vriendin dat ook verteld en haar reactie was. je moet er gewoon niet te veel mee bezig zijn. zij is naar 4 maanden zwanger geworden, dus ik denk dat ze niet echt snapt wat ik voel. ik ben daar ook niet verder op doorgegaan schiet ook niet op. een andere vriendin van me begrijpt het wel. zij is ook bezig. was best snel zwanger maar heeft een mk gehad. ze vond dat natuurlijk heel klote maar zei wel tegen me. ik weet dat het bij ons kan lukken en die zekerheid heb jij nog niet. ze sloeg de spijker op zijn kop. niet dat ik nu graag een mk wil natuurlijk. maar je snapt wat ik bedoel toch. jij ook heel veel succes!!
meiden ik begrijp jullie helemaal!! Ik ben ook al weer 8 maanden bezig. In die 8 maanden lange en onregelmatige cyclus. En maar twee keer een eisprong gehad. Doe heel veel ovu testjes en temp. Temp en testjes komen overeen. Inmiddels alweer op cyclusdag 26 geloof ik en geen ei te bekennen. :x En wat denk je: mijn beste vriendin, 2 collega`s en twee kennissen hartstikke zwanger natuurlijk. Vandaag ff een lekker potje zitten janken in mijn eentje. En iedereen maar vragen...zijn jullie al bezig? Ze moesten eens weten....
klein wondertje ik had die van mat care maar ik weet niet hoe ze zijn. ik ben er wel klaar mee. ik hoop dat ik snel zwanger ben en niet meer bezig hoef met die onzin. ik hoop ook dat wij snel zwanger zijn en kunnen gaan genieten. mijn man riep in het begin lief geniet nu maar wij hebben geen haast. maar inmiddels heeft hij het ook moeilijk en nu klussen wij om de dag al de hele ronde en hij wil dit geen keer over slaan soms doen wij het wel elke dag. nu maar hopen dat het helpt. ik ga nu lekker een boekje lezen op de bank. slaap lekker allemaal
Hoi meiden, Ik sluit me bij jullie aan. In augustus 2009 ben ik gestopt met de pil. Zit nu in ronde 6. Vanochtend zo'n vroege test van Clearblue gedaan en die gaf "niet zwanger aan". Kan wel huilen. Ik vraag me regelmatig af of het ooit wel gaat lukken. En dan zit ik 'pas' in ronde 6. Ik leef mee met de meiden die nog veel langer bezig zijn dan ik.
Wij zijn inmiddels alweer 20 maanden bezig voor 1e beeb... Deze maand ben ik overgegaan op ovulatietesten (van babyboom) Mede omdat de artsen het niet meer weten met ons en de laatste keer ook nog eens "vervroegde overgang mogelijkheid" liet vallen, ik wou dus alvast zeker weten dat ik eisprong had en ben die testen gaan halen. (ik ben 32 nu en al tijdje op weg richting 33) Gelukkig! Ik heb een eisprong volgens de test! Ik had 3 dagen lang 2 gelijke streepjes, dus flink geklust. (is dat trouwens normaal 3 dagen ???) Ik moet zeggen, met die ovulatietesten duren die dagen tot wachten op NOD nog veeel langer! Zit de hele tijd op mijn lichaam te letten, of ik al wat voel. Om gek van te worden! Heb 26e mijn NOD, ben zoooooo benieuwd! Het zal echt een wonder zijn, we lopen al vanaf mei 2006 in het ziekenhuis. (zie verloop onderaan bij handtekening) Pas sinds feb. van dit jaar is mijn cyclus dus weer wat stabiel aan het verlopen. Met die ovulatietesten maakt het wel spannend naar de dag van NOD! We hebben onze ups en downs, maar over het algemeen blijven we hoopvol en zien deze maand maar weer als een nieuwe kans. Mensen vragen wel eens hoe we zo positief kunnen blijven na zo lang, maar waar ben je zonder hoop? Hoop geeft ons de kracht om door te gaan. 26 maart weer naar het ziekenhuis en toevallig die dag dus ook mijn NOD. We moeten om 10 uur daar zijn en ik hoooooooop toch zo dat we diezelfde ochtend positief testen, dan pak ik de test in in cadeaupapier voor de arts om te zeggen; "Bedankt voor alles en wij hoeven, zoals u kunt zien, geen nieuwe afspraak..." Of dit erg realisitisch is weet ik niet, maar het is zo'n mooie gedachte als het zo mag lopen