En ondanks al die ellende nu toch zwanger van je tweede dochter Loki. Iets heel moois om aan vast te houden.
Snik, wat zeg je dat lief en mooi! Lieve meiden, wat zijn jullie toch schatten en wat zijn jullie toch ontzettend lief!!! Ik lees jullie berichtjes en krijg een warm gevoel van binnen. Af en toe huil ik heel hard en andere momenten praat ik er 'nuchter' over. Het verlies doet pijn en moet een plekje krijen. Hoe dankbaar ben ik daarnaast voor mijn allermooiste prinsesje Kyara!!! Ik vind het ook heel erg dat we Loki toentertijd niet zo hebben kunnen steunen als jullie nu bij mij doen. Wat JuJu zegt is echter waar, toen was toen en nu is nu, de band is vele male intenser. Maar pfff, dit verdriet gun ik niemand! Kan me voorstellen dat je het nog zo voor je kunt halen Loki... Liefs, Laris
Lieve Larissa, Ik zie op fb een verdrietig bericht, wat is dit ontzettend kl*te, had het jullie zo gegund. Heel veel sterkte meis! Liefs, mij
Ik vind het echt fijn om te lezen dat iedereen zo met elkaar meeleeft. Ook al zien we elkaar weinig we delen zo veel! Wat zit liefde en verdriet toch dicht bij elkaar... Niemand zou dit mee hoeven te maken. De wens op een wondertje is zo groot en als het dan eenmaal zo ver is dan ga je er meteen van houden. Nogmaals een dikke knuffel Laris. Heel fijn dat je zo geniet van jullie meisje, zij zorgt voor de vrolijke noot in deze moeilijke tijd.
Ja, zo fijn dat iedereen hier gewoon haar verhaal kwijt kan! Heel bijzonder hoe dat in de afgelopen 3 jaar zo gegroeid is! Ik ben de hele dag gewoon al een beetje van slag... Weet ook verder niet zo goed wat hier te typen, want alles lijkt ineens zo onbelangrijk...
Ja he, dat heb ik ook. Nou ja, als ik aan het bevallen was had ik het wel ff gemeld. (dat is dus niet zo) Hoe gaat het nu Larissa? En hoe was de dag van Boef Bloom?
Ik ben ontzettend blij met jullie meiden!!! JuJu, als je gaat bevallen hou ik me nog steeds aanbevolen als sms buddy hoor! Ik zie uit naar de geboorte van Kersje Pfff, heftig dagje vandaag. Na de echo heel veel mensen het nieuws verteld. Dat is aan de ene kant het nadeel van vroeg aan velen vertellen dat je zwanger bent. Aan de andere kant doet de enorme hoeveelheid lieve what's appjes, smsje, mailtjes, belletjes en FB berichtjes mij erg goed! Ik heb mijn verhaal vandaag wel meer dan 10x verteld denk ik. Dat is vermoeiend, maar het werkt ook therapeutisch. Van iedereen hoor ik hoe sterk ik klink en zo voel ik me ook wel. Ik heb me hier voor mijn gevoel al een week beetje bij beetje op kunnen voorbereiden. De echo vanmorgen was puur de bevestiging van ons gevoel. Onze blik staat nu vooruit; mijn lichaam lijkt ondertussen druk met de afstoting. Eindelijk ben ik niet meer bang om te gaan plassen (en het bloed te zien) laat maar komen denk ik dan. Wat ik me nu afvraag is welke dag ik als dag 1 moet tellen van een nieuwe cyclus? De 1e dag van het bloedverlies, of..? We weten nog helemaal niet hoe nu verder, maar ik vind het wel fijn om een beetje te weten wat ik qua cyclus kan verwachten... Meiden, wat mij betreft gaan we weer over 'tot de orde van de dag' hoor, jullie moeten ook gewoon kunnen praten over wat je bezig houdt... Ik ga zo lekker naar bed! Liefs, Laris
Fijn dat je je zo sterk voelt meid. Maar wat je ook tegen mij zei, ben niet te hard voor jezelf. Verdriet mag er zijn !! Ff vanuit foon op bed morgen meer maar het moment van het verliezen v het vruchtje of dag van curretage is dag 1 van je cyclus na een mk/ma. Maar, je cyclus kan wel van slag zijn natuurlijk. Ik deed tempen omdat ik ook wilde weten waar ik aan toe was... Knuff
meiden, kom alleen even vertellen dat ik komende weken even in leesstand sta... gaat hier niet zo lekker. met kids wel.. maar tussen man en mij niet...
Spikkel hopelijk gaat het snel beter. Succes meid en een dikke knuffel. Komt de stress tussen jullie door de drukte met de kids?
ik weet het niet meer nienke... gisteren gezeik gehad en vroeg aan hem of hij nog van me hield.. toen zei hij niet altijd meer.. Ik weet het niet meer...ik doe alles weer hier...alles.. heb geen rust... conitineu aan hetkolven, voeden, opruimen.. zorgen dat alles op rolletjes loopt....ik ben ook moe...hij niet alleen...ik weethet niet meer...heb echt de neiging om over te stappen naar kunstvoeding..het begint me vemoeiend te worden....
Oh lieve Spikkel wat vervelend (zwak uitgedrukt) hoe het loopt. Kan me voorstellen dat je moe bent. Het is ook niet niks met 2 kindjes en dan kolven en voeden. Manlief weer aan het werk en alle zorg die op jou neerkomt. Ik hoop dat jullie er goed over kunnen praten samen en dat jullie er uit komen. Als je allebei moe bent en druk dan worden er soms dingen gezegd die je niet meent. Knuffel!
dan hoop ik dat dat het is.. anders weet ik het ook niet... en waar ik dan terecht kan...Heb sowieso niet echt iemand met wie ik er over kan praten en ikw eet dat dit vermoeiende weken zijn..maar hij is niet alleen moe en heb vaker gezegd jij moet werken, g dan zo nu en dan op logeerbed liggen enbij komen.. zodat je ons niet hoort...
Oh lieve Spikkel, ik weet helaas maar al te goed hoe je je nu voelt... Het kolven, een man waarmee het niet lekker loopt, drukte met 2 kindjes... Het is alsof ik mezelf hoor van 3-4 maanden geleden... Maar het komt goed meis, er komt meer rust! En over het kolven... Tja, wat moet ik zeggen? Niks anders dat het ook enorm vermoeiend is, met twee kindjes erbij... Als ik je een heel eerlijk mijn mening geef, zou ik zeggen dat het beter is om te stoppen... Je gezin is belangrijker dan borstvoeding. Dat heb ik zelf ervaren. Maar in het begin voelde dat zeker niet zo hoor! Vermoeidheid doet gekke dingen met een mens, daardoor kan je man misschien ook dingen zeggen die hij niet meent. Ik kan niet beoordelen natuurlijk of hij het ook echt meent als hij zegt dat hij niet altijd meer van je houdt, maar stel hem de vraag of het voor de geboorte van Kruimel ook al zo voor hem voelde. Of dat het er nu uitkomt na de geboorte, met alle drukte en emoties. Als het dit laatste betreft, zou het heel goed kunnen zijn dat het de omstandigheden zijn en dat wanneer alles in rustiger vaarwater komt, dit ook rustiger zal worden... Vind het heel naar voor je dat dit nu zo loopt! Ik hoop toch dat je zo af en toe hier je hart komt luchten hoor, als je verder niemand hebt met wie je dat echt kunt doen! Knuffel!
Larissa; Wat klink je sterk!! Heel duidelijk je verhaal! Ik hoop voor je dat je lichaam nu het werk gaat doen en je niet meer voor curretage hoeft... Maar wat Loki ook zegt, verdriet moet en mag er ook zijn hè! Als je het er nu niet lekker uit laat komen, krijg je daar later last van... Knuffel meid!
JuJu; Nee, nog niet aan het bevallen dus? Is ook helemaal niet handig met al die sneeuw... Maar wil Druif dan handschoenen aan?! Hier is dat 1 drama! Maar.... Dat was met zijn muts ook zo en die liet hij gisteren zo opdoen... Dus ik heb goede hoop! Handschoentjes gaan alleen aan als meneer zijn handen zó ijskoud zijn, dat ze pijn doen en hij ze niet meer kan bewegen... Je vroeg hoe het met Boef is gegaan gisteren. Heel goed! Hij moest even huilen toen ik afscheid nam (en mama ook, maar dat liet ze maar niet zien). Maar toen ze voor het raam gingen zwaaien, was hij me allang weer vergeten... Snif... Ik ben meteen met Boefje gaan zwemmen, waar ik en hij ook heerlijk van genoten hebben. Daarna hebben we Boef weer opgehaald en de leidsters vertelden dat het prima gegaan was. Hij observeert alles goed en gaat daarna zijn eigen gangetje. Maar 'met' andere kindjes speelt hij ook. In de kring zitten was nog wel een beetje lastig, maar ja, wat wil je ook van een 2-jarige hè! Maar ik was blij dat ik mn mannetje weer zag hoor! Ik heb gisteren zo'n kunststof slee gekocht en die sleept hij nu het huis door... Met zijn Toet Toet auto's erop. Schatje! En ik moet straks weer werken... Bah! Maar als ik er ben, krijg ik er vast weer zin in!
Lieve Spikkel Gatverdegatver, wat een :x situatie... Vermoeidheid doet zeker gekke dingen met een mens, ik vind het een goed idee van Bloom om je vriend te vragen of hij al langer zo denkt, of pas sinds de geboorte van Kruimeltje. Geef jezelf en elkaar even de tijd om aan de nieuwe gezinssituatie te wennen, het is niet niks zo'n kleintje erbij! Ik heb respect voor je hoeveel je doet in huis en met je gezin, want je zit nog middenin je kraamweken en daar zou je eigenlijk wat meer van moeten kunnen genieten en rustig aan doen... Praat hier met ons over je gevoelens, alles opkroppen is niet goed hoor!!! Wij luisteren graag naar je en willen je altijd helpen waar mogelijk met advies of gewoon een digitale knuffel! Wat betreft het kolven denk ik net als Bloom; rust en je gezin is belangrijker dan borstvoeding. Ik heb sowieso al enorm bewondering voor het feit dat je begonnen bent met live voeden en kolven, na je ervaring vorige keer bij J. Verstand en gevoel zeggen zo vaak 2 verschillende dingen, dus voor jezelf de juiste keuze maken is moeilijk, maar je moet er niet aan onderdoorgaan meis! Borstvoeding is niet zaligmakend, soms gaat het gewoon niet en ga je verder met plan B. Hele dikke knuffel en sterkte!!!
Aaaaah Bloom, mama en Boef beide een traantje gelaten, maar daarna beide toch een leuke ochtend gehad, klinkt lief (en herkenbaar!) Lekker eigenwijsje is hij toch, pas handschoentjes aan als zijn handjes er half afvriezen Succes straks met werken, ik had ook nooit zin als ik een late dienst had...
@ hier; bah, wat naar wakker worden als je weet dat je kindje niet meer leeft en je dit wondertje nooit zal gaan ontmoeten... Heb vanochtend wel weer even heel hard gehuild hoor, voelt fijn! Nu erge schoonmaakwoede, dus ga zo lekker aan de gang in huis (manlief is weer werken en Kyara naar het kdv). Met mijn leidinggevende besproken dat ik ziekgemeld sta vanaf vorige week woensdag ten gevolge van de zwangerschap (had in eerste instantie vakantiedagen opgenomen). Deze week blijf ik nog thuis. Kan ik me even helemaal focussen op mezelf en mijn gezinnetje. Volgende week woensdag heb ik dan weer een echo om te zien of alles schoon is (hopelijk!) en vrijdag ga ik dan een half dagje proberen op mijn werk. Het is alleen zo zuur nu dat ik niet gewoon op kantoor werk, maar de hele dag door met baby's en zwangere te maken heb... Maar ja, dat is nou eenmaal zo! Liefs, Laris