aan sas: rot zeg dat doorbreken van het bruinverlies, bij mij is dat ook altijd de voorbode, al lees je natuurlijk wel eens dat meiden ondanks dit toch zwanger bleken.. maar mssn goed dat je ervan uit gaat dat het niets wordt, dan ben je al wat voorbereid of valt het ineens super mee aan Amy:my god wat jij schrijft, kon ik geschreven hebben zoooo herkenbaar meis! Ik zit hier wat te piekeren... Neem sinds 2 cycli utrogestan(ik denk in Nederland progestan dit om de innesteling te bevorderen). Ik moet 3 maal per dag een vaginaal tabletje ervan opsteken. Vorige ronde zorgde dit ervoor dat ik amper bruinverlies had(alle andere maanden had ik minstens 5 dagen vantevoren al bruinverlies..), enkel een bruin spotje na het sporten waardoor ik het ergens ook al wist. Maar nu deze maand niets(maar dat kan liggen aan het feit dat ik nu de pillen wel juist neem ipv vorige maand maar 1 per dag per ongeluk). Zit dus mezelf gek te maken want heb wel heel weinig ongipijn tegenover andere maanden wel heel gevoelige borsten en zure oprispingen, veel witverlies en geen bruinverlies(maar kan van pillen komen) dan weer enorme honger dan weer ineens heel voldaan. Pfff weet niet wat te denken, vrijdag is men NOD, vorige maand braken ze vrijdagavond door.. Toch om gek van te worden he..
Aan de 2 nieuwe meiden welkom! Aan nonja: de moet nog niet opgeven! Misschien te vroeg getest! Aan al de rest: dikke knuffel.
Hoi meiden! Ik kom me hier ook eens melden Ik hoop dat ik het allemaal een beetje kan volgen Ik ben cyntje78, al een paar jaar gestopt met de pil en we zitten nu in ronde 9. We zijn in okt/nov 2008 begonnen. In maart testte ik positief, maar die vreugde heeft niet lang mogen duren.... met 6.3 weken ging het mis. Nu zitten we in ronde 5 na de mk en tot op heden nog niets En deze ronde zal ut um ook niet worden denk ik. Weer gewoon de normale klachten na mijn ei zoals steekjes bm en soms brandende tieten! Ik merk dat ik weer in de laatste week zit want ik voel me down, stil en ben heel snel geirriteerd.... Ik heb er gewoon heleaal geen zin meer in En dit is nog maar klussen voor de eerste... Liefs Cyntje78
Thanxs voor jullie hartelijke welkom, erg leuk! Wat is het herkenbaar allemaal! Saskia, ik bewonder je de manier hoe je ermee omgaat, zoals je het omschrijft klinkt het dat je een soort berusting hebt gevonden, knap. Ik wil het ook proberen maar dat lukt alleen maar de eerste twee weken maaaaar ik heb besloten deze maand de ovulatietesten te laten voor wat ze zijn, waarschijnlijk hebben vriendje en ik slechts 1x kans omdat tie een weekend weggaat en misschien moet het maar zo zijn. We gaan daarna op vakantie, met een beetje mazzel ben ik dan zooo relaxed dat t spontaan raak is haha, altijd blijven hopen he! Kik; wie weet meid, het klinkt toch heel spannend!!!!!!!! Hou ons op de hoogte he! Knuffels!!!
Gezellig weer wat meiden erbij, wordt steeds drukker hier! Is niet helemaal de bedoeling, ik bedoel had jullie allemaal een snelle zwangerschap gegund, maar is wel gezellig om zo met elkaar te kletsen hier! Kik spannend voor jou zeg!! Nog maar 4 daagjes, ik hoop dat jij hier als tweede goed nieuws mag komen vertellen! Cyntje jij dwaalt hier ook al een tijdje rond. Balen meid dat je zwangerschap niet zo heeft mogen zijn. Maar zoals Bereke al zei: de moed niet opgeven hoor! Je weet iig dat je zwanger kan raken en daar moet je je maar even aan vast houden! Hoop echt voor je dat je snel weer dat gelukzalige gevoel mag voelen! Las net in een ander topic dat je pas een inwendige echo hebt gehad. Was dat een standaard controle? Het zag er allemaal wel goed uit toch? Yvjuh heel veel succes morgen bij de HA! Kom je ons vertellen hoe het gegaan is? Bereke hoe is het nu met je/jullie? Dikke knuffel!!!
Hallo allemaal, Ik wil me even voorstellen, een brabantje uit 1982. Wij zijn in november gestopt met de pil. Veel last van ontpillen gehad de 1e 4 maanden. Ik heb een hele rare cyclus (zie onder) en heb er een hard hoofd in. In het begin veel geklust tussen 12 en 20. Maar nu wat later, omdat mn cyclus zo lang duurt. Ovu-testen hebben nog nooit een echte even donkere streep als teststreep gegeven (alleen sensitest gedaan) en 1e ronde nu getempt. Maar dat tempen vind ik verschrikkelijk, zeker nu in de vakantie, ik drink soms een glaasje en dan weet ik al niet of de temp klopt of niet, ook bij stress enz. Het vroeg opstaan voor tempen vond ik nog het minst erg, hihi. Maar goed...dit is in het kort mijn story so far. Ik ben van plan komende maand naar de Huisarts te gaan. Maar eerst ongesteld worden...duurt weer eens eeuwen... Niet zwanger, want alweer 2 nega testen gehad, voel ook nix of zo. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
@nonja... ik heb een inwendige echo gehsd ivm helse menstruatiepijnen... Nu dus maar bestrijden met pijnstilling. Ik had Naproxen van de h.a. gekregen. Maar gelukkig is vanbinnen alles goed. Maar oh wat deed die eendenbek toch weer pijn! Volgens mij zijn er hier weer veel meiden aan het aftellen, niet? Spannend hoor! (maar ik neem vrijdag vast een naproxen voordat ik ga slapen, ik denk niet dat raak is deze ronde) Liefs Cyntje78
@Brabantse, hoe is het? Ik zie dat je nu 1 dag overtijd bent en geen tekenen van ongi had? Ik heb nooit tekenen van ongi... bij mij gebeurt het ineens. Ineens gruwelijk veel pijn, na een uur begint het vloeien ook ineens.... Groetjes Cyntje78
@Nonja: wij wonen helaas niet in Spanje Mijn man zijn moeder is Spaanse en die is voor haar man hier komen wonen. Als zij naar Spanje gaan nemen zij het voor me mee of ik haal het bij een babyzaakje hier in het winkelcentrum. Aan alles nieuwe dames welkom! Ik hoop dat we snel weer door mogen naar andere afteltopic!
Hey ladies, Leuk hoor, om zo met jullie mee te lezen en al die onzekerheden en frustraties te lezen: pfoei, ik ben toch echt niet de enige ! Ik had eigenlijk veel eerder op t forum moeten schrijven. Ik ben namelijk zo'n muts die veel te extravert is en ik heb dus een hoop vriendinnen 9 maanden geleden vertelt dat ik ging stoppen met de pil... ik merk nu toch wel dat dat niet handig is geweest. Zeker niet nu ik onzekerder en onzekerder wordt: iemand die er absoluut niet mee bezig is snapt het niet en iemand die het wel snapt heeft al een kindje en juist met diegene wil het niet delen... Ik ben nu heel stiekem in mijn omgeving aan het zeggen dat we 'even pas op de plaats doen', suf he, herkennen jullie dit? Ik begrijp nu ook meer een meer waarom mijn collega boos werd toen een andere collega zei: 'het was in 1x raak, ik weet zeker dat het psychisch is, je moet er niet teveel mee bezig zijn!' en die andere collega heeft er 2 jaar over gedaan: niet lief. Ik probeer maar zo'n banner in beeld te krijgen maar het lukt niet, wordt vervolgd!
Oh dat herkin wel hoor Amy, ik gooi het hier maar wat graag op de onregelmatige diensten van mijn man. Nu is het ook wel zo dat we hierdoor heel wat rondes mis zijn gelopen, maar toch zeg ik dat tegen de vriendinnen die het weten. Gelukkig heb ik een vriendin waarbij het ook een jaar heeft geduurd voor ze zwanger was, dus daar heb ik veel steun aan. Ergens heb je een gevoel van falen, terwijl dat natuurlijk onzin is. Maar als ik dan teksten lees op dit forum:Yes eindelijk zwanger (terwijl ze in mei begonnen zijn) en 3 kinderen in 3 jaar. Dan krijg ik wel last van kromme tenen.
@Zwitsal Ja dat onderwerp heb ik ook gelezen!! Werd er een beetje giftig van. Heb maar snel weggeklikt... @Amy als je naar gebruikersinstellingen gaat en dan naar handtekening dan kan je daar de BBcode van je banner plakken en evt je cyclus verloop typen. Wel eerst een leuke banner uitzoeken natuurlijk! Succes!
Hey zwitsal, fijn die herkenning te lezen! Ik krijg daar ook echt kromme tenen van ja, als ik lees dat mensen zo snel zwanger zijn en dan zeggen dat 'ze al een beetje ongeduldig werden' grrrr...!!! Het voelt idd een beetje als falen maar dat slaat echt nergens op! En als je dan van die goed bedoelde adviezen krijgt van mensen die binnen 3 maanden zwanger waren tsja, op de één of andere manier kan ik daar niet tegen. Mijn zus was binnen 4 maanden zwanger en dat met een onregelmatige cyclus: op de één of andere manier kan ik nu niet meer praten met haar over zwanger worden omdat ik alleen maar denk 'ja, jij hebt makkelijk praten' en ook dat is niet eerlijk, dat weet ik... ik blijf het zeggen: zwanger worden is een emotioneel proces! Thanxs Nonja, ik ga er gelijk naar kijken!!!
Hey ladies Hier nog zo een muts die nooit haar mond kan houden. Het ging eigenlijk heel goed...de eerste 6 maanden. Heel weinig mensen wisten het maar toen kreeg ik het op mijn zenuwen en ben ik het mondjesmaat tegen vriendinnen beginnen te vertellen. Eigenlijk reageren ze er allemaal heel lief op en kan ik wel bij hen terecht. Ook geen vragen meer nu van " en jullie?". Probleem is wel dat in het begin erover babbelen wel oplucht maar nu merk ik dat vriendinnen niet meer echt weten wat te zeggen. Ik kan ook enorm depri zijn die 2 dagen dat men duvels erdoor komen. Dan valt de wereld letterlijk op men dak. Zoals vandaaag, men NOD is vrijdag(avond) maar vandaag heb ik dus menstruatiekrampen dan zit ik dus in zak en as dat het weer niets zal worden. Het nog niet doorkomen steek ik dan op mijn utrogestan pillen. Nu kan ik er allemaal luchtig over kletsen maar owee als straks of morgen het bruinverlies begint , het is elke keer alsof men wereld instort..je wilt het zo graag. ALs ik bij men werk buiten rijd moet ik heel veel volk op het straat passeren, het is midden in een drukke stad. En het lijkt alsof er allemaal vrouwen lopen met kinderwagens, met bolle buiken. Ik weet dat ik me er waarschijnlijk op focus maar can's a girl get a break! Mijn collega over me is dan ook nog een zwanger , 6 maanden, van haar 2e, allebei haar kids gemaakt na 1 ronde. Ik stopte met depil in nov, zij in maart en daar zit ze te stralen incl bolle buik en ik zit daar men men pillekes utrogestan richting wc, dafalgan bij ongipijn. Het is niet eerlijk. Vandaag kwam ze me ontwerpjes laten zien voor hun geboorte aankondigingen..heel origineel en creatief maar het was me even te veel..al laat ik da niet zien. Meiden op zo een moment wil ik zoooo gillen of iets tegen de muur gooien. Weet je, ik heb men man ook heel laat leren kennen, ben ook heel lang alleen geweest. Het lijkt alsof ik voor alles door een lijdensweg moet en ik word dan ook nog eens omringd met vriendinnen die ofwel vroeger van de ene lange relatie in de andere gingen ofwel samen waren sinds forever met hun vriend/man. Diezelfde vriendinnen waren dan ook nog eens na 1 ronde zwanger. Waarom moet ik hier allemaal door en zij niet?Ik ben dramaqueen aant spelen en ook dat wijst er weer op dat men duvels op komst zijn grrrrr dikk knuffel aan iedereen hier die het nodig heeft