Hallo dames. Even m'n verhaal van me afschrijven hoor. Hier nu 14 maand bezig voor een 2e kleine. Huisarts geweest en ml mag voor onderzoek. Echter werkt ie niet mee, zegt er wel voor open te staan maar dat is het. 1.5 week terug 2 posi testen... 2 dagen later toch ongesteld geworden Nu zegt ie: Ohh dan ligt t dus niet aan mij en hoef ik me niet te laten testen. Ook tussen de lakens gebeurt er al een maand niks. Altijd ik die moeite neemt,, leuke lingerie aan. Hints geven. Vraag t zelfs letterlijk maar er komt geen reactie. Ben nu op t punt dat ik denk. K ga geen moeite meer doen. T moet van 2 kanten komen. Ben er doodmoe van Altijd is er wat. T lijkt wel een vrouw😳 koppijn buikpijn kiespijn moe etc etc ben er echt klaar mee. Zit er zelfs aan te denken om weer aan de pil te gaan. Sinds ik gestopt ben, ben ik alleen maar ziekjes. Constant misselijk. Maarja daar wordt uiteraard geen aandacht aan geschonken
wil jou vriend eigenlijk nog wel een kleine? misschien erg kort door de bocht hoor.. maar als jij het hem zelfs letterlijk vraagt zonder reactie dan zou ik toch eens achter mijn oren krabben.. wellicht dat keuze 14mnd wel samen genomen is maar hij inmiddela van mening is veranderd maar niet durfd te zeggen? al met al zul je het toch samen moeten doen en dan gaat het nu niet zoals ik lees succes!
Klinkt alsof je man niet meer wil of niet meer durft. Althans dat is het eerste wat in mij opkomt als ik het zo lees. Ik zou niet zomaar opgeven hoor, dit zou ik echt even uitpraten. Misschien speelt er iets bij hem. Die opmerking van dat er dan niks bij hem speelt vind ik ook vreemd. Kan het zijn dat hij na zo'n tijd bang is dat er iets bij hem gevonden wordt? Mijn man zag al die onderzoeken ook niet zitten vanwege angst dat hij het "probleem"was.
Zo herkenbaar... 😤 Hier ook een man met een laag libido... mijn vriend heeft uiteindelijk wel zijn zaad laten testen. Ik hoop voor jullie dat het snel raak is.
Ik zou ook met hem gaan praten. Kan van alles zijn bij hem. Van gedachten verandert, niet blij met hoe het gaat, onzeker, vertwijfeling etc. Zolang je niet met hem praat hierover, blijft het gissen. En levert het zo te lezen bij jou ook frustratie op. En de ellende met frustratie die opbouwt, is (bij mij tenminste): dat komt er een keer uit... En dan vaak in 1x, op een moment dat het heel ergens anders over gaat. Zo zonde dan. Dus praat met hem, hopelijk komen jullie er samen uit. Sterkte !
Denk ook dat ie onzeker is. De huisarts heeft m al wel verteld dat we toen misschien gewoon mazzel hebben gehad. De druk ligt ook hoog. Hij weet dat ik me niet lekker voel. En geplande sex is echt über saai. Ik ga dit zeker bespreekbaar maken. En bij mezelf houden. K laat m weten hoe ik me voel en graag wil weten wat er in zijn koppie omgaat.