mijn drie kleintjes,

hoi allemaal,

ik ben nieuw, ik wilde even mijn verhaal kwijt. Ik ben nu 20 en heb al 3 miskramen gehad. Het begon vorig jaar, ik had zere tepels, was misselijk, emotioneel enz. dus ik ging een test doen en ik bleek zwanger. het was maar een heel vaag plusje maar dat zegt genoeg. het was toen niet de bedoeling, ik wilde liever even wachten met kinderen. Ik ging een paar dagen later naar de dokter en toen bleek ik niet zwanger te zijn. ik heb me door laten sturen naar de gynaecoloog en daar bleek dat ik een cycte in mijn linkereierstok had.

nou was ik in september weer zwanger, dolgelukkig want nu mocht het wel. heb ondertussen eigen huisje en de financiele situatie liet het ook toe. Ik was dus gestopt met de pil en was eigenlijk gelijk zwanger. het was weer een wazig plusje maar mijn arts zei "maakt niet uit hoe licht hij is als hij er is ben je zwanger". Tot ik na 5 weken een bloeding kreeg. op zaterdagochtend! ik de weekendarts gebeld en die vertelde dat ik waarschijnlijk een miskraam had. maandag ben ik naar de dokter gegaan en die heeft gekeken en die vertelde mij dat ik weer naar een gynaecoloog toe moest want het was waarschijnlijk dus een miskraam, maar dat kon ze nog niet met zekerheid zeggen. Ik kon pas donderdag bij de gynaecoloog terecht dus een hele moeilijke week gehad. Ik was verdrietig omdat ik een miskraam had maar toch ook weer niet omdat het misschien niet zo was. Maar bij de gynaecoloog was mijn baarmoeder helemaal leeg, ons kindje was al weggevloeid.
daarna heb ik een beginnende baarmoederontsteking gehad en heb ik een week aan de penniceline gezeten. toen was het weer goed.

Nu kwam ik er ongeveer 4 weken geleden achter dat ik weer zwanger was. Datum van bevruchting was onbekend omdat ik na die tweede miskraam niet meer gemenstrueerd heb. Toen heb ik mijn arts weer gebeld, weer verteld dat het een wazig plusje was. Toen vertelde ze mij dat ik een week later nog een test moest doen dat het plusje dan duidelijker zou zijn. Maar dat was niet zo. weer een week later ook niet.
Gisteravond zat ik achter de computer en toen kreeg ik lichte krampsteekjes in mijn lies die doortrokken naar mijn bovenbeen. het stelde niet veel voor was maar heel licht. Toen moest ik plassen en ben ik naar de toilet gegaan en doen vloeide ik weer. heb weer eerst de avonddokter gebeld die zei "goh meisje, dat is erg. maar je bent nog jong, dat komt vanzelf weer goed. maar jah, dat is toch niet leuk" dat was een invaller! heb toen mijn verloskundige gebeld want daar had ik eerder op de dag een afspraak mee gemaakt. Zij vroeg informatie over de bloeding en vertelde dat ik de volgende dag ermee naar de dokter moest. ik heb ze bedankt en heb de buurman gehaald of hij met mij naar het ziekenhuis wilde. Dus zijn we samen naar de EHBO geweest. daaruit bleek weer dat mijn baarmoeder leeg was. (terwijl ik volgens de artsen rond de 3 maanden moet zijn geweest) en dat er, net als bij de eerste miskraam weer een cycte in mijn linkereierstok zat. Ze hebben mijn bloed getest op HCG en vandaag bij de huisarts kreeg ik de uitslag. mijn HCG was zodanig laag dat het kindje het niet kon overleven.

Nu heb ik dus al 3 keer afscheid mogen nemen van mijn kinderen! En iedere keer wordt het moeilijker. Mensen snappen het niet. ze komen altijd met die rotopmerkingen "je bent nog jong, jou tijd komt nog wel" of "het is maar goed zo want dan is er al van begin af aan iets niet goed geweest met het vruchtje" en het ergste is nog; er is niks mis met het vruchtje, er is niks mis met de vruchtbaarheid van mijn vriend en er is ook niets mis met mijn eitjes, maar mijn lichaam maakt te weinig HCG hormoon aan waardoor het kindje niet kan groeien. De fout licht dus ook echt bij mijn lichaam. Ik zal nooit zelfstandig op een normale manier een kindje kunnen baren! Fijn om zoiets te horen te krijgen. Binnenkort wordt alles opnieuw onderzocht en gaan we kijken hoe we toch kinderen kunnen krijgen. Waarschijnlijk moet ik HCG tabletten gaan slikken en ieder 4 weken ofzo naar de gynaecoloog of verloskundige om te kijken of ik weer zwanger ben. En dan wordt ik heel mijn zwangerschap goed in de gaten gehouden of het wel goed verloopt. En geloof mij, nog een miskraam kan ik niet aan. heb in drie jaar tijd afscheid moeten nemen van mijn moeder en mijn drie kindjes

 

dus een advies voor iedereen: als je denkt dat je een miskraam hebt ga dan niet naar de dokter maar naar de EHBO en zeg dat je eerder die dag gevallen ben en dat je nu last hebt van vloeiing en buikpijn. Bij de dokter duurt het namelijk minstends een week voor je zekerheid hebt en bij de EHBO weet je het meteen.

groetjes ester