Aaaaargh, ik kan zo boos worden op mijn vriend! Hij staat totaal niet achter het idee voor een thuisbevalling en zegt nu zelfs dat hij mij in me eentje thuis gaat laten zitten als ik wee'n krijg en er geen vk komt !! Omdat hij via via heeft gehoord dat vorige week iemand binnen twee uur in het ziekenhuis is bevallen en dat allemaal vlotjes is verlopen en de vrouw in kwestie bijna in de auto beviel.. Hij begrijpt niet helemaal dat als je even pech hebt en het ineens zo snel gaat dat je hoe dan ook het ziekenhuis niet eens hoeft te bereiken als je pech hebt en er helemaal geen medische staff in de buurt is om je uit de brand te helpen.. Ik ben zo laaiend! Ik zeg tegen hem als hij zo doorgaat wil ik in Nederland gaan bevallen in het bijzijn van mama en oma want die doen er niet zo spastish over, hij maakt mij juist banger en gestresster doordat hij er nog nooit als partner zijnde bij is geweest dat ik maar 'veilig' in het ziekenhuis moet bevallen.. Ik wil dat echt niet! Een kraamhotel is echt de middenweg als er geen medishe indicaties zijn maar no way dat ik zonder reden in een ZIEKENhuis wil bevallen tussen de ziekenmensen, protocollen en wat dan nog ik ken bijna niemand die zonder scheur, knip of hulpmiddel is bevallen in het ziekenhuis, ik wil dat gewoon echt niet! Het lijkt mij het prettigst om of een zwembad voor badbevalling te hebben of de weeen eventueel in mijn normale bad op te vangen mocht ik die behoefte hebben, ook dat mijn perineum lekker kan stretchen in het water mocht ik daar de behoefte aan hebben.. Ik weet dat het pijn gaat doen, ik heb bevallings videos met detail bekeken en ik weet ook mocht ik de behoefte tijdens de bevalling hebben om alsnog naar het ZH te gaan dat ook mogelijk is! Ik ben gewoon even heel gefrustreerd en ook verdrietig omdat hij gewoon mijn keuze niet respecteerd en bij voorhand van het ergste uitgaat!
Vervelend dat je je vriend jou wens niet wil steunen. Maar ik denk dat ie zegt dat ie weggaat om je onderdruk te zetten zodqt je toch naar het ziekenhuis gaat omdat hij het zelf geen veilig idee vind. Hier in nederland kan je een bevallingsplan opstellen om al je wensen door te geven. Bij de eerste in het zkh bevallen en helemaal geen knip scheur of medische ingreep gehad. Je heb ziekenhuizen waar ze ook een bad hebben of een huizelijke kraamsuite. Misschien kan je kijken of ze dat bij jullie ook hebben. Bij de 2de aangegeven dat ik geen medische ingreep wil als moeder en kind niet in levensgevaar zijn. Bij me dochter 1,5 uur mogen persen zonder dat ze ingegrepen hebben. En ben ik erg blij mee want daardoor nog helemaal heel beneden hihi. Denk dqt je een heel negatief beeld heb van een ziekenhuis. Kijk eens of je een rondleiding kan krijgen. Ik vind dat ik zelf op me gemak moet zijn maar me man evengoed. Je doet het toch samen
Maar hoe zijn de vk's daar opgeleid? Ik zou het niet doen als de vk niet "genoeg" thuis bevallingen heeft gedaan......
Niet verkeerd bedoeld maar snap niet dat mannen zich hier zo druk om kunnen maken vind toch dat de vrouw dit moet beslissen wat het prettigste voor de vrouw is want die moet zich toch op haar gemak voelen.
Over dat snelle bevallen zou ik me bij een eerste niet te druk maken.. En in Amerika zijn ze reuze makkelijk en snel met ruggeprikken wat ik heb begrepen. Is toch best wel prettig als je bevalling even duurt. En knippen/scheuren... Daar heb je geen tot nauwelijks invloed op. Een waterbevalling staat niet garant voor een ongeschonden onderkantje.. Want als dat zo was dan zou iedereen in bad willen bevallen neem ik aan
Hoi Void Klink allemaal heel bekend.....hier precies hetzelfde. Mijn partner stond erop om in het ziekenhuis te bevallen, ik wilde echter lekker thuisblijven. Toen de bevalling zich aandiende stond hij helemaal achter me dat ik thuis zou bevallen. Een en ander verliep een beetje anders als dat ik me voor had gesteld na 12 uur weeen heb ik gesmeekt of ik naar het ziekenhuis mocht, achteraf maar goed ook mijn dochter had in het vruchtwater gepoept en eea moest versneld worden. Heb alles uiteindelijk zonder hulpmiddelen zelf kunnen doen. Ook ik had zoiets van ik wil gewoon lekker in bad gaan liggen wanneer ik dat wil maar op het moment van de weeen kon ik alleen maar liggen, geen bad aan te pas gekomen :-/ uiteindelijk. Ik weet niet hoe bij jullie de ziekenhuizen te werk gaan maar mijn ervaring achteraf is dat het allemaal wel mee viel. En geloof me op het moment dat de bevalling zich bij jou aankondigt zal je partner je wel bijstaan en luisteren naar jou wensen.
Ik snap wel dat hij zich zorgen maakt, hij geeft om jullie he? Hij wil dat jullie niets overkomt, dat jij in goede handen bent, dat jullie kindje veilig op de wereld komt. En hij koppelt daar een ziekenhuisbevalling aan. Misschien kan je samen met de vk met hem hierover praten?
Dankje iedereen! Wat je nu hier hebt is waar vroeger de bevallings afdeling in het ziekenhuis was dat is omgetovert tot birthcentre, er is dus geen hulpmiddelen available en een thuis gevoel aan de plek.. Geen gynes of wat in de buurt die zijn verplaatst naar het centrale ziekenhuis in de steden rondom.. Dus mocht daar iets fout gaan dan is het dus een transfer per ambulance naar het ziekenhuis. Daarmee mag ik dus ook aannemen dat vk's hier nu beter getrained zijn om in een thuis omgeving een bevalling bij te staan en het dus ook thuis kunnen doen! Ik ben me er ook 100% van bewust dat op het moment zelf mocht het lang duren of de pijn is zo ondragelijk dat ik toch naar het ziekenhuis wil of moet dat, dat gewoon een optie is die mogelijk is. Ik denk ook echt niet dat het binnen twee uur even gebeurd is maarja die man denkt nu ineens van wel!! Oma heeft me gerust kunnen stellen dat mama met 3 weken te vroeg als klein baby'tje er vredig uitgekomen is zonder knippen of scheuren en dat geen van haar zussen erge schade heeft opgelopen en dat zijn er 4 met allemaal minst. 2 kinders.. Wel in kraamhotels, en mijn oom was groot en te laat was ze ook niet gescheurd dus omatje zei dat hoeft allemaal niet ook niet perse omdat je in het ziekenhuis bent! Ik vind het hier wel een beetje een cultuur om te makkelijk in te grijpen, al zal ik het zeker goed met mijn vk over hebben evt een extra afspraak hebben om de mogelijkheden te bekijken en ik wil zeer zeker een rondleiding in het ziekenhuis! Grr vervelend moment hoor om in het buitenland te wonen!
Dit vind ik altijd zo'n egoïstische opmerking. Het draait weer eens helemaal om de vrouw. Mijn vriend wilde ook PERSE een zh bevalling en ik vind dat hij net zo'n grote stem heeft als ik. Mij maakte het niet zoveel uit. Achteraf heel blij dat ik daar was want de placenta wilde niet komen en ik verloor veel bloed. Dat had ik met loeiende sirenes naar het zh gemoeten. Ben blij dat ik geluisterd heb naar de keuze en beweegredenen van mijn vriend.
Dat mannen een stem hebben vind ik ook, maar die is zeker NIET zo groot als die van mij. Zodra hij naakt met zijn benen wijd pijn moet gaan leiden is hij de baas, maar anders ik Ts, ik snap het van jouw vriend wel, hij is Brits denk ik? Maar hij zou op zijn minst moeten informeren voor hij jouw wens voorbijstreeft, dus overleggen met de vk en bijvoorbeeld. Overigens ben ik in het ziekenhuis bevallen zónder vk of vpk. Ze geloofden niet dat ik al zover was en verlieten de kamer. Ik kreeg persdrang en 3 sec later glibberde mijn zoon het bed op. Pas toen we de navelstreng van zijn nek hadden gehaald en hem op mijn buik hadden gelegd kwam de vk binnen. Dus ook in een zkh kunnen ze niks garanderen
Vindt ook zeker dat de man ook iets te zeggen heeft, is ook zijn kindje waar je van bevalt hè. Maar ik denk toch ook wel dat het os omdat hij gewoon niet wilt dat jullie iets overkomt? En is hij zelf geen nederlander? Want ik kan best begrijpen dat het voor iemand die geen thuisbevallingen gewend is anders aanvoelt hoor.
Ik vind dit net als mama-in-love een keuze die je in principe samen moet nemen. Ja, het is de vrouw die het doet. Maar het gaat ook om het kind van de man en zijn geliefde. (En hoewel ik bevallen geen pretje vond, weet ik niet of ik liever in zijn schoenen had gestaan, maar dat terzijde.) Probeer nu eens allebei me eigen idee los te laten en open te staam voor het idee van de ander. Ga samen een kijkje nemen in een birthcentre en in het ziekenhuis. Bespreek samen met je vriend en de verloskundige de mogelijkheden om thuis te bevallen. Mannen houden vaak van cijfertjes en feitjes. Is dat bij de jouw vriend ook zo? Vraag dan hoeveel thuisbevallingen ze doen en hoe vaak moeder&kind tijdens of vlak na de bevalling alsnog naa het ziekenhuis moeten. Hoe ziet zo'n thuisbevalling er uit als het goed gaat? (Denk aan voordelen, bijvoorbeeld dat het fijn is dat je niet met je pasgeboren baby in een auto hoeft.) Maar sta ook stil bij de zorgen die jouw vriend heeft: welke complicaties zouden er kunnen voorkomen. En hoe gaan ze daar dan mee om? Ik denk dat jullie hier wel uitkomen als je beide veel goede informatie hebt. Is je vriend Amerikaan? Want dan kan ik me wel voorstellen dat nij steiger bij het idee van een thuisbevalling, het is daar behoorlijk ongebruikelijk. Ik kan me voorstellen dat Amerikanen het zien als een soort middeleeuwse praktijk. Misschien goed als jij je daa een beetje in inleeft. Maar dat hij tegelijk begrijpt dat jij uit een land komt waat een thuisbevalling vrij normaal is en over het algemeen ook goed gaat.
Mijn vriend is britse, ik ben zelf half brits paps is hier wel in het ziekenhuis geboren en mijn tante ook! Wij wonen in noord west Engeland in een suburb van een redelijk grote gemeente.. Veel kleine stadjes die zich tot aan de centrum aanmekaar linken.. Grootschalig, dus ook de zorg.. Zotjes zijn ze hier ook op ziekenhuizen en een dagelijkse kost aan tienermoeders wat met ruggenprik graag in het ziekenhuis op voorhand al bevalt.. Stereotype, helaas zie ik het teveel om mij heen hier op straat dat is zeer zeker niet zo overal in de UK maar helaas wel veel waar ik woon! het is ook wel zo dat hij in de ziekenhuis beval en flesvoeding cultuur is opgevoed en dat ik nu doodleuk loop te gillen dat ik graag thuis wil bevallen en wil borstvoeden vind'tie maar niks! Maar zijn argumenten zijn voornamelijk hoe hij er in staat, hij is enorm piepig voor ziekenhuizen zelf en medishe toestanden, kan niet tegen bloed en word al stik benauwd van bevallingen of operaties op tv! Ik ga daardoor echt niet meer of minder gillen en ik moet door hetzelfde heen ongeacht waar ik ben en hoe hij zich daar bij voelt zal ergens ook wel impact op mij hebben en omdat ik wel weet dat hij sneller geneigd is om in een ziekenhuis omgeving op voorhand al mieperig gaat doen, weet hij zelf ook niet hoe hij daar mee om gaat als hijzelf ook in een bekende fijne omgeving is.. Ik ga zeker overal kijken en het met mijn vk bespreken ze is een hele lieve heb het zo ver wel met haar getroffen, al zijn de afspraken zo kort en snel! Het kraam hotel is een optie waar ik ineerste instantie enorm pro voor was en had aangegeven dat liever te hebben dan zkh voor ik over thuis bevalling had nagedacht.. Maar hoe meer ik er over las en nadacht wil ik gewoon het liefst thuis.. Maar zo als hij kan commanderen dat ik dit specefieke zkh MOET bevallen kan ik ook fijn gillen dat als hij niet zo ultra hysterisch doet ik gewoon bij mn moedertje thuis op de bank ga bevallen in nederland
Ik ben nog niet zo ver dat ik al over bevallen na moet denken, maar toch... Vanaf dat we over kinderen praten, heb ik altijd gedacht thuis te bevallen. Ik vind dat ik op mn gemak moet zijn, en dat kan ik echt niet in het zkh... VL was hier ook niet echt blij mee, maar het idee begint te wennen Ik zou zeggen, neem je vriend eens mee naar de VK, en heb het er daar eens over. Misschien kan de VK een van beide geruststellen?
Geruststellen? Zij kan ook geen garanties geven dat je niet met loeiende sirenes naar het zh moet omdat er zoals bij mij een bloeding optreed omdat de placenta niet wil komen. Ik snap de mannen heel goed en zou zelf nu ook echt geen thuisbevalling willen.
Ja ik zou ook nooit meer tegen iemand zeggen.....zeker doen thuisbevallen maar ja dat komt hier ook door de soort bevallingen die ik heb gehad. Maar ik snap de mannen ook wel en vindt dat je als vrouw ook zijn keuze te respecteren hebt.
Het is sowieso geen makkelijke keuze, thuis heeft voor- en nadelen, ziekenhuis ook en birthcentre ook... Mja, meer dan hier samen over praten en elkaar respecteren in die discussie kun je niet. En dan hopen dat je tot een goede oplossing kan komen...
ik vind sowieso dat de vrouw het laatste woord heeft. ik zou echt niet in het zknhuis gaan bevallen als mijn man daar op staat. sorry hoor, maar ik ben degene die het zware werk moet doen. hij liet mij gelukkig altijd vrij in mijn keuze. dat is pas respect!
Lees toch vaak de opmerking dat de vrouw het moet doen en het laatste woord heeft over waar de bevalling gaat plaatsvinden. Maar dat is toch onzin vindt ik. Het kindje is toch niet alleen van jou, het is ook het kindje van jullie man/vriend. En ik neem aan dat hij alleen het beste wil voor zijn kind en vrouw/vriendin ?? Ik snap wel dat de vriend van TS begint over het feit dat een bevalling snel kan gaan etc etc, want gelijk heeft hij. Waar je eerst nog maar 2 cm ontsluiting hebt, kun je een uur later ineens moeten bevallen. En wie zegt dat het bij haar niet zo kan gebeuren ?? Ik vindt dat je toch geen risico's moet nemen met het thuis bevallen enzo. Hiermee zeg ik niet dat je helemaal niet meer thuis moet bevallen en dat het gevaarlijk is enzo. Dat zeg ik niet. Maar mijn keus zou toch echt niet zijn voor een thuis bevalling. Stel dat het verkeerd gaat, en je moet met de sirene's erop naar het ziekenhuis, en het is te laat ?? Ooit aan gedacht dat zoiets ook vaker voorkomt dan je denkt ?? Het is niet fair om te zeggen dat de vrouw het laatste woord heeft omdat zij degene is die met haar benen wijd ligt en pijn lijd. Vader heeft even veel rechten lijkt mij zo. Maar TS: je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt, en anders nog eens goed praten met je vriend. Maar begrijp zijn standpunt ook eens. Bekijk het eens vanuit ZIJN oogblik. Succes.