Ik ben wel 'benieuwd'. Heb ondanks dat ik je helemaal niet ken stiekem toch een paar keer aan je moeten denken hihi.
@ichtus: bedankt voor je mooie verhaal. Ik had tranen in mijn ogen toen ik het las. Jullie situatie lijkt erg op deze onze. Hopelijk komen wij er ook zo goed uit. Ja, hoe is het nu? Eigenlijk wel heel redelijk. Mijn man doet al sinds de goede echo van 2 weken geleden normaal tegen me. Hij heeft nog steeds wel moeite met het idee dat er een baby komt, maar laat zich er niet meer zo over uit. Hij is wel allerlei praktische dingen aan het regelen zoals klusjes in huis en een tweede auto (ik heb gisteren namelijk mijn lease auto in moeten leveren, andere baan). Verder reageert hij wel normaal als ik het over de baby heb, maar uit zichzelf begint hij er niet over. Maar, dat deed hij eigenlijk ook niet toen ik zwanger was van de jongens. Ik geloof wel dat hij zich realiseert dat ik gewoon niet anders kon. En hij accepteert dat. Hij wil bij mij en de jongens blijven en blijkbaar hoort bij dat pakketje nog een kindje. Hij zegt letterlijk 'natuurlijk hou ik ervan en zorg ik ervoor als het er is, maar ik vind het nu nog niet leuk'. Dat mag. Hij moet nu ook de tijd krijgen om het te verwerken denk ik. We krijgen nog wel een aantal gesprekken bij het FIOM samen en dat lijkt me goed. Om het er met een onafhankelijke derde over te hebben. Dus ja... heeeeeeeeeeeel soepel gaat het nog niet, maar de grote problemen zijn uit de lucht. We hebben het niet meer gehad over alle kwetsende dingen die gezegd zijn. Misschien komt dat nog... Hij doet zijn best en ik ook. Hopelijk gaat hij over 3 weken mee naar de 12-weken echo, want hij is nog steeds niet mee geweest op controle.
Nou meid, dat is in ieder geval toch al heel positief nieuws en hij lijkt zich er toch bij neer te leggen. En dat hij zelf al aangeeft dat hij er heus wel van gaat houden, moet toch in ieder geval goed voelen. Nu maar hopen dat hij nog wat meer bijdraait en ik zou als ik jou was bij de FIOM praten over het kwetsende gedeelte. Dan is er namelijk ook een neutraal iemand bij en schiet hij misschien niet meteen in de verdediging. Veel succes meid en ga nu maar eens echt genieten van dat mooie wondertje in je buik. Liefs Vaam
Hey meis, ik heb je verhaal gevolgd en jeetje wat een situatie. Wat fijn dat het nu al betergaat. En wat goed dat jij goed naar je gevoel geluisterd hebt. Ik hoop dat je man gaat beseffen wat voor een wonder kinderen mogen krijgen is. Wij zitten hier in een uiterste situatie, wij willen dolgraag en dan lukt het niet. Heel veel sterkte ermee nog en ik hoop dat jullie uiteindelijk alles samen kunne nuitpraten en straks heerlijk van jullie 3e kindje mogen gaan genieten.
Ja zora, daar voel ik me ook rot over. Ik ken een paar meiden die, net als jij, zo verschrikkelijk graag zwanger willen worden en waarbij het niet of pas na heel veel moeite lukt. En mij overkomt het zo. Dat is heel dubbel en het klinkt voor jou misschien gek, uit mijn mond, maar ik vind dat ook heel oneerlijk. Voor mij was dit trouwens wel een extra reden om dit kindje te houden. Ik vind het in mijn situatie eerlijk gezegd 'van de pot gerukt' om een zwangerschap te beeindigen. Ik hoop dat jij en je man snel mogen uitkijken naar jullie eerste kindje!
Tijd voor een kleine update! We gaan echt de goede kant op, heb ik het idee. Laaiend enthousiast is mijn man nog niet. Maar gisteren had ik mijn 12-weken echo en hij zou niet meegaan. Toen ik de wachtkamer binnenkwam stond hij daar op me te wachten. Hij was er dus bij en vond de echo mooi om te zien. 's Avonds hebben we zelfs voor het eerst een beetje over namen nagedacht. Babysteps... maar wel de goede kant op!
Hey Angelsfire, Wat goed om te horen!! Laten we hopen dat hij dit zo door zet (kan me haast niet voorstellen dat dit niet zo zou zijn!). Hoe voller jouw buik straks wordt, hoe meer hij zich er vast ook mee gaat verbinden! Hou je taai he! x Snoozie
Top! Heel fijn dat het nu beetje bij beetje beter gaat. En wat een suprise moet het zijn geweest toe hij daar stond! Hou ons op de hoogte!
Mooi om zo te lezen dat de goede kant op gaat, ik denk als alles goed gaat hij uiteindelijk zich er wel op zal gaan verheugen, het is en blijft toch zijn kind en jij zijn vrouw. Uiteindelijk moet alles toch weer normaal worden, anders kun je ook niet steunen op elkaar. Ik hoop dat alles vlug weer goed komt, maar zo te horen lukt dat wel
Wat fijn! En ook een lief gebaar dat ie toch naar de afspraak is gekomen. Ik denk dat het helemaal goed gaan komen als ik dat zo lees.
wat leuk om te lezen dat hij je op stond te wachten en ook al gaat fantaseren over namen het gaat idd de goede kant op kun je wel een beetje genieten van je zwangerschap? xxxxxxxxxxxxxxxxxx
hoi hoi ik ken gedeeltelijk meepraten. bij ons was het zo...... we hebben al 2 kinderen een jongen en een meid. maar zijn al een jaar uit elkaar vanwege dat het slecht ging tussen ons en niet wouden dat de kids de dupe werden van onze ruzies en dingen. toen hadden we een vluggertje en tja......... daar zat ineens de 3de!! hij wou dat ik het liet weghalen. en dat het niet kon en blablablabla. ik zei tegen hem wat jij wilt kan mij niet schelen dan erken je het niet en voed ik het zelf wel op. die is ook weken boos geweest op mij. maar nadat ik de 12 weken echo had gehad duwde ik die echo onder ze neus. en toen draaide die bij. nu zijn we zelfs van plan om samen de bevalling te doen en samen ervoor te gaan zorgen. hij gaat het ook erkennen. hopelijk loopt het bij jou ook goed af meis.
@ mamadelight : Dat is niet niks zeg! Dus jullie zitten er ook weer over te denken samen te komen, of alleen de bevalling samen te doen? Ik wens jou en de kids veel geluk! En ik hoop dat alles nog goed kan komen, en als het goed komt probeer het verleden dan maar te laten liggen
Kreeg echt tranen in mijn ogen toen ik las dat hij naar de echo gekomen was. (zullen ook wel de hormonen zijn) Goed teken dat hij op deze manier toch zijn interesse laat zien. Hoop dat jullie er uit komen en hij echt in gaat zien wat voor een wonder zo'n kleintje is!
Ik kan er gelukkig niet over mee praten, mijn man en ik waren heel erg gelukkig met onze 3 kinderen, en ik werd zwanger. Bij de test was hij een beetje afstandelijk en zei ja mooi doe hem nu maar weg, maar later was hij er wel heel blij mee en legt soms zijn handen op mijn buik en dan zegt hij dat is mijn buikie. Ik hoop dat het voor jou ook zover zal komen en blijf bij je beslissing, je bent de baas over je eigen lichaam. Ik wil je heel erg veel sterkte toe wensen !
Jeetje, wat heftig allemaal zeg! Ik vind het echt super dat je zo hebt doorgezet, angelsfire! *girlpower* haha! Ik moet wel zeggen dat het voor je man ook niet niks is geweest waarschijnlijk. Jammer alleen dat mannen dan zo horkerig reageren... Zullen ook wel hormonen zijn op een bepaalde manier Heel veel plezier met je zwangerschap, het genieten kan nu steeds meer beginnen, of niet?