Ik was eigenlijk altijd een beetje 'anti-bevalling'. Klinkt raar, maar moest er echt niets van hebben haha Alleen het idee al! Vorige week ben ik erg ziek geweest en uiteindelijk opgenomen in het zh, aangezien ik bijna geen zuurstof kreeg, maakte ze zich uiteraard zorgen om de baby en moest ik blijven. Er was van alles mis met mama, maar de baby deed/doet het goed, gelukkig! Nou wil het, dat als je zwanger bent, je opgenomen word op de 'labour ward'. Ik lag daar snachts te puffen om adem, en tegen over mij lag een dame zachtjes te puffen omdat de bevalling aan het beginnen was. Dat begon zachtje, je merkte dat ze rekening probeerde te houden met de andere dames op zaal, die probeerde te slapen. (Ja, dat lukt ook echt op zo'n afdeling!) Afin, ze kreeg het zwaarder en zwaarder en om eerlijk te zijn werd ik er behoorlijk nerveus van. Jeeeee....dat ben ik over een tijdje! Maar het gekke was, hoe harder haar gegil werd, hoe meer ik dacht... heeeeey dat ben ik over een tijdje! Nog maar effies! En een gevoel van 'ik wil ook' kwam eigenlijk over me. Gek is dat he? Dat je ineens zo van gedachte kan veranderen? Uiteindelijk moest ik in isolatie, maar eenmaal thuis nu kan ik ineens niet meer wachten. Man erop uit gestuurd om bepaalde dingen te kopen die we nog moesten hebben, lakentjes en dekentjes ingeslagen, langs Ikea geweest, ondanks dat ik totaal geen energie heb op het moment. Vandaag de kleertjes voor zijn ziekenhuis tas gewassen en beetje bij beetje de baby tas inpakken. Tja, wat kan ik zeggen... ik ben ineens heel ongeduldig! Ik hoop natuurlijk dat junior nog even een tijdje blijft zitten waar hij zit, maar ik heb er ineens wel heel veel zin in 8)
wat leuk om te lezen dat je er nu zo tegen aan kijkt door de situatie die je mee hebt gemaakt, best apart. Hier ook nog 1 die nou ja, niet meer kan wachten zal ik niet zeggen, maar ik ben het wel echt zat en merk dat het erg zwaar wordt mede doordat we een kleine rond hebben rennen van 14 maanden eigen bedrijf ect. Hier is volop de poets aan de gang zowel in huis maar ook op het bedrijf, dan hoop ik toch nog een beetje te rusten over een paar weken. kijk er wel echt naar uit en hoop ons kleintje snel weer in handen te hebben. Hier vandaag nog 10 weken en 2 dagen......
Niet kunnen wachten bedoel ik meer om de kleine te zien, niet zozeer om te bevallen haha Maar ik zie er niet meer zo tegenop als eerst... ben gewoon onwijs nieuwsschierig naar ons mannetje En nu gaat het dan ook echt ineens opschieten! Ik vind het gewoon ineens heel spannend worden, ook omdat het kamertje af is en alles een plekje heeft nou
ik weet nog dat ik de eerste keer bij de verloskundige in tranen zat te vertellen hoe bang ik was voor de bevalling en dat ze me gerust stelde met de woorden hoe verder je bevalling en hoe meer mensen met babies je ziet hoe meer de drang komt van ik wil het achter de rug hebben ik wil mijn eigen wondertje vasthouden komt... en moet zeggen ze had gelijk haha
ja nou inderdaad, ik had me dat twee weken geleden dus echt niet voor kunnen stellen dat ik er nu zo over denk. Gek, hoe je houding ineens kan veranderen he?
leuk he!!! hier schiet het ook al aardig op. ik kijk ook heel erg naar uit en hoe gek ook....ik kijk uit naar de weeen ahahahah is dat stom?!!!!! natuurlijk ook naar onze kleine meid maar hoe vervelend die weeen ook waren het maakt het allemaal zo ontzettend echt en spannend. ik kreeg steeds dat achtbaan gevoel. ik hoop dat ik het straks weer zo mag ervaren want het is mijn laatste zwangerschap.
@Lennylenn; nee, niet stom...ik heb het ook. Aan de ene kant vind ik het nog steeds eng omdat ik niet weet wat ik kan verwachten, aan de andere kant heb ik er een soort van zin in, juist omdat ik weet dat als het over is ik mijn mannetje vast kan houden. Het is ook een gek gevoel nu, moet ik zeggen, aan de ene kant denk ik jeeeeeeeee nog maar 10 weekjes, en aan de andere kant denk ik, poeh das nog lang, ik ben te ongeduldig hahaha Ik heb alleen een vreemd voorgevoel dat ie' vroeger komt... We gaan het wel zien, ben in ieder geval aan het aftellen!
10 weken gaan zo om. Voor mijn vriend mag de baby bij wijze van spreken vandaag komen, hij vindt deze zwangerschap vergeleken met de vorige langer duren. Hij beleeft het intensiever door de mk hiervoor. Van mij mag het nog wel zo doorgaan. Ik kijk wel uit naar mijn verlof, nog een paar weekjes. Begin nu ook steeds meer te genieten van mijn buik en de bewegingen erin. Wel ben ik nieuwsgierig wat het gaat worden, nog even afwachten.