Hallo Allemaal, Nou het is zover hoor, na de zoveelste opmerking die ik hoorde kon ik het niet laten en heb ik er maar een gedicht over geschreven. Zijn er meer van jullie die wel eens wat in gedichtvorm maken? Ik zie je voorbij komen op je mooie, nieuwe fiets, Normaal gesproken doet me dat niets. Maar nu geeft het een steek en doet het pijn, Ik had zo graag diegene willen zijn. Je gooit hem tegen hek, gaat er slecht mee om. Ik vind dat gek, en vraag me af waarom. Zie je de waarde niet of is het heel "normaal"? Ik noem het eerder associaal Stiekem had ik mezelf die mooie fiets gegund. Maar jij realiseert je niets eens wat je hebt en wat je er mee kunt. Alleen maar zeuren over poetsen en banden plakken, Tja soms zijn er ongemakken. Toch had ik ze graag gehad. Ik moet nu immers lopens op pad. Ook ik zal mijn weg vinden, misschien niet zo snel. Maar jij hebt een mooie fiets realiseer je je dat wel???? Dit was hem Groetjes Miranda