Het klinkt misschien raar maar ergens heb ik dit ook zo ervaren na mijn bevalling. Ons meisje was een sterrenkijker bleek na de bevalling, hierdoor vlotte heel de boel absoluut niet. De gynaecoloog had dus beslist om mij aan de opwekkers te leggen en adviseerde me om toch voor een ruggenprik te gaan omdat het wel eens erg lang kon gaan duren.. Ik ben achteraf met een dubbel gevoel blijven zitten, enerzijds omdat ik me het moment na de geboorte helemaal anders had voorgesteld. Ik werd niet overspoeld door het gelukzalige , kijk eens wat ik heb gepresteerd gevoel. Mijn fysio vertelde naderhand dat dit heel normaal is, door de ruggenprik komen ook de natuurlijke endorfines niet vrij en die zorgen nu net voor dat hele gelukzalige gevoel. Maar anderzijds was ik toch verrekte blij dat er zoiets bestaat als een ruggenprik dus ik zou zeggen laat je vooral niks aanpraten! Gewoon doen waar jij je goed bij voelt en je hoeft echt niet nodeloos pijn te lijden gewoon om maar te kunnen zeggen dat je zonder pijnbestrijding bent bevallen want daar heeft nog nooit iemand een medaille voor gekregen .
Op eerste kerstdag werd ik wakker met krampen, toen genegeerd en het huis schoongemaakt voor de visite en die avond met de familie gegourmet. Maar die avond bleven de krampen komen en ook regelmatig. Uiteindelijk om 4 uur snachts in het ziekenhuis aangekomen. Ik was zo vermoeid en ik kon op gegeven moment de pijn niet meer wegpuffen dus vroeg ik om een ruggeprik. Wat voelde het inzetten raar maar ooh het was zooo heerlijk! Ik kon even slapen, mn vriend ook die was ook kapot. Ik ging slapen met 3cm en werd wakker met 7cm. Maar op gegeven moment was de ruggeprik uitgewerkt en kreeg ik nog even een refill omdat de pijn weer erger werd. Helaas was de ruggeprik voor het persen uitgewerkt dus dat deed wel flink pijn. Achteraf was vragen om een ruggeprik het beste ooit want na de bevalling kon ik ook niet slapen. Die rust voor de bevalling was ik zo blij mee. Geen knip gehad, wel wat geschreurd maar een gezonde zoon