Haha ja best zonde inderdaad. En naarmate je ouder wordt is de kans dat het ook echt gebeurd natuurlijk ook steeds meer aanwezig maar dat is dan ook wel logisch als je al zo oud bent.
Ik herken het deels wel. mijn moeder zei eenzondag tegen me: ik word niet oud en de woensdag overleed ze plotseling. Tsja toeval, of niet. Misschien voelde ze dat aan. Wie weet. Daar krijg je helaas geen antwoord op. Ik hoop dat ik en man en kinderen stokoud worden.
Mijn vader zei ook altijd" ik word niet oud maar dan heb ik in ieder geval genoten". Op 55 jarige leeftijd kreeg hij een hartinfarct en overleed..
Natuurlijk komt het ook soms uit. En alleen die keren dat het toevallig uitkomt wordt het doorverteld en blijft het altijd in je gedachte hangen... Dat is hetzelfde met veel andere zaken en voorspellingen. Hierdoor wordt het beeld bevestigd en versterkt dit het gevoel. Ik zou het proberen los te laten. Als er geen reden voor is medisch gezien, is het niet nodig om met deze angstgedachte rond te lopen.
Ik heb dat gevoel al sinds mijn puberteit. Ik heb sterk het gevoel dat ik ergens in mijn 30 zal overlijden. Nergens op gebaseerd hoor en vond het dus verschrikkelijk toen ik vorig jaar 30 werd. Maar leef mijn leven gewoon als nu en merk vanzelf wel of ik gelijk heb.
Ik herken het gevoel, heb het ook. Spreek het alleen niet uit of laat het mijn leven beheersen. Wel geniet ik extra van de natuur, altijd gedaan en meer dan de meeste mensen in mijn kring.
Ik heb het gevoel heel erg bij mijn zoontje. Al vanaf zijn geboorte. Ik probeer er niet teveel aan te denken. Hij is wel een zorgenkindje, waarvan nog niet alles duidelijk is. Dus hoop dat het gewoon angst is.
Ik dacht ook dat ik niet ouder werd dan 35. Gelukkig is dat wel gelukt! Heb me er stiekem wel druk over gemaakt, maar bleek onterecht.
Heb het niet bij mezelf, maar wel bij mijn man. Hijzelf ook,zijn vader en grootvader zijn op best jonge leeftijd lverleden en misschien dat het daardoor komt dat hij denkt niet oud te worden en ik dan dat gevoel van hem overneem. Maar die gevoel is er wel en hopelijk klopt die niet
Mijn vader zei altijd dat hij niet ouder zou worden dan 41. Hij is iets ouder geworden maar niet oud. Overleden toen hij 56 was. Ik heb zelf geen voorgevoel hierover maar ben wel realistisch als ik zeg dat de kans groot is dat ik niet zo oud wordt. Mijn opa: overleden op 58 jarige leeftijd Andere opa: 62 Oma: 63 Vader: 56 Moeder: 58 Allemaal aan kanker overleden. Alleen 1 oma is nog in leven, ze is nu 86 en zit op de gesloten afdeling van het verzorgingshuis ivm ernstige dementie (ze herkent niemand meer en is vrijwel continu verbaal en fysiek agressief). Ach ik hoop maar tegen die tijd dat er goede genezing is voor kanker en ik ga nog steeds voor de 80! Mijn dochter (5 jaar), zegt wel steeds dat mijn man en ik er niet meer zijn als zij gaat trouwen en mama wordt. Maar dit kan ook haar ervaring zijn want mijn schoonmoeder is ook al jong overleden (41) en mijn schoonvader gaat vermoedelijk einde van dit jaar niet halen (maar hebben we ook geen contact meer mee, hij is bijna 60 nu). Mijn dochter weet dus eigenlijk niet anders dan dat opa's en omas vroeg doodgaan. Ze was 11 maanden toen mijn vader overleed en net 3 jaar toen mijn moeder overleed.
Ohhhh ik reageer pas heel laat zie ik.. maar echt, ik ben niet bang ofzo hoor! Het is gewoon een gevoel en ik hoop natuurlijk dat dat niet uitkomt, want ook ik wil mijn kinderen oud zien worden. Maar het is echt niet zo dat ik er constant mee bezig ben! Iemand noemde hier ook dat het logisch is dat gevoel te hebben omdat je het vaak hoort? Maar eerlijk, ik hoor nooit iemand zeggen dat ie denkt vroeg dood te gaan en ik heb dit zelf ook aan niemand genoemd.. vandaar dat ik het hier vroeg. Ik hoop dat niemand hier gelijk krijgt, maar al zeker niet de mama’s die het gevoel hebben over de kindjes.. dat kan nooit kloppen! Dan liever ik!!
Ik herken het deels ook. Als kind had ik al vaak de gedachte dat mijn moeder niet oud zou worden. Ik kon daar erg verdrietig over zijn en over piekeren en mijn moeder mij maar troosten met de gedachte dat ze een stokoud omaatje zou worden. Helaas heb ik toch gelijk gekregen en is ze overleden toen ik 22 was. Sinds ik zelf kinderen heb en waarschijnlijk daarom ook komt datzelfde gevoel regelmatig weer boven borrelen. Het idee dat mijn kinderen ook op jonge leeftijd afscheid van mij moeten nemen en dezelfde pijn door moeten maken maakt mij misselijk en verdrietig. Hopelijk krijg ik nu geen gelijk en mag ik nog lang van ze genieten.
Ik herken het gevoel. Ik heb op jonge leeftijd mijn broer verloren die een heel aantal jaren ouder was dan ik. Een paar jaar heb ik echt heel overtuigend het gevoel gehad dat ik op dezelfde leeftijd zou overlijden. Als ik zeker wist dat mij leven daarna niet verder zou gaan. Uiteindelijk ben ik al flink wat ouder dan hij ooit is geworden, maar ik vind het nog steeds gek dat ik er zo van overtuigd was.
Wat toevallig dit, ik dacht echt dat ik 1 van de weinige was die dit zo ervaart. Maar ik heb dat gevoel al vanaf dat ik klein ben, zolang ik me kan herinneren. En nog steeds. Ondanks dat ik nu een gezin heb, leuke dingen kan doen, etc. Ik kan er geen leeftijd aan koppelen, Maar ik kan ook niet naar de toekomst kijken. Geen idee waarom dit zich nog steeds niet heeft opgelost in mijn hoofd. Ik denk wel dat het door mijn traumatische jeugd komt en dat er in mijn hoofd en karakter verkeerde mechanismes zijn aangeleerd. Ik ben inmiddels 28, we zien wel hoe ver we komen..
Ik denk dat het deels te maken heeft met wat je op dat gebied meegemaakt hebt en of je veel om je heen hoort/ziet/meemaakt dat mensen jo g overlijden. Mijn moeder heeft toen ik 8 was heel kritiek gelegen met problemen met haar longen en nu kwakkelt ze ook al jaren met haar gezondheid. In mijn omgeving zijn ook een aantal mensen jong overleden (kende ik van elkaar af en toe gedag zeggen ed). Soms spookt het wel Door mijn hoofd, maar dat heeft ook heel erg te maken met Hoe ik me verder voel op dat moment. wel weet ik dat mijn man waarschijnlijk niet oud gaat worden. Hij heeft18jaar geleden een niertransplantatie gehad en het gaat nu nog heel goed, maar we zijn ons er wel van bewust dat het maar zo anders kan zijn. Soms heb ik bij hem wel af en toe het gevoel dat hij zal overlijden als de kinderen nog thuis wonen. Maar andere momenten zie ik al helemaal voor me Hoe hij met zn kleinkinderen aan het spelen is. Ik probeer het meestal van me af te zetten en er niet te lang bij stil te staan.
Zo gek dit! Ik heb dit niet bij mijzelf maar wel bij anderen. Zo kende ik iemand van mijn leeftijd en ik zag geen toekomst bij haar zeg maar. Heel gek maar van veel mensen kan ik inschatten of ze een gezinnetje stichten, of wat voor werk ze blijven doen of gaan doen... dat had ik bij haar niet. Ik snapte het niet ik kon mijn vinger er niet opleggen waarom ik dat bij haar niet had. Ze is overleden toen ze 33 was want ze zat in de Mh17. Zo bizar! Ik heb dit bij nog iemand al een tijdje op dit moment en ik ben hier heel bang voor. Ik weet dat deze persoon niet oud gaat worden, ik voel het gewoon. Zo stom he! Jullie zullen wel denken wat een raar verhaal, heb dit ooo nog nooit met iemand gedeeld.
Mijn vader zei dat ook altijd dat hij niet oud zou worden.... Hij overleed afgelopen oktober op 55 jarige leeftijd, heel erg plotseling. Mijn broer zegt dit dus ook al jaren. Ik heb dat gevoel niet echt eigenlijk. Bah het idee dat ik mijn broertje zou moeten begraven, bleeegh