Precies dit. Heb me voorgenomen meer naar mezelf te luisteren. En niet naar verstand of een ander. Natuurlijk met grote beslissingen wel of beslissingen die invloed hebben op een ander.
Mijn gevoel staat bovenaan. Als mijn hart het tegenovergestelde zegt van mn hoofd, heeft mn hoofd pech en volg ik mn hart.
Hier gebruiken we meestal ons verstand. We hebben pas wel afgesproken dat we vaker naar ons gevoel moeten gaan luisteren. Zo zijn we bijvoorbeeld al een jaar of 4 aan het nadenken over een veranda. Iedere keer doen we het niet i.v.m. kosten en we niet weten hoe lang we hier nog willen blijven wonen. We hebben pas eindelijk de knoop doorgehakt dat we dit jaar de veranda gaan bouwen. We hebben genoeg geld voor een veranda dus dat is geen bezwaar. Als we het eerder hadden gedaan hadden we er al heel lang van kunnen genieten... En zo gaat het dus met heel veel keuzes..
Ik vind dat ik keuzes en overwegingen vaak erg rationaliseer en daardoor een beetje kwijt raak want ik ee nou bij voel. Ik denk dus dat het voor mij beter zou zijn om wat meer mijn gevoel te gebruiken. Overigens heb ik dat met betrekking tot mijn kinderen helemaal niet, dat gaat helemaal gevoelsmatig.
Combinatie van beide. Mijn hart en hoofd moeten het met elkaar eens zijn voordat ik een beslissing neem.
Meestal als is iets voel is daar een rationele verklaring voor.... Ik weet alleen nog niet welke! Vaak probeer ik die te achterhalen en te analyseren... dat kost soms wel wat bloed zweet en tranen. Maar dan neem ik wel een beslissing waar hoofd en hart in overeenstemming zijn. Dat heb ik het liefst.