Herkent iemand dit: ik ben altijd gespannen als één van mijn kinderen ziek is. Vooral als wij de nacht in gaan en als het om spugen gaat. (ben soms de hele nacht alleen) Overdag ben ik dan ook wel gespannen al hoe wel bij mijn oudste (5 jaar) niet meer want zij geeft het meestal aan en gaat naar de wc. Ik denk dat het voornamelijk komt door dat ze het spugen eng vinden en van te voren gaan schreeuwen en de jongste begint de kamer door te rennen als hij moet spugen. Ik hou van regelmaat en dan lijkt het alsof er in mijn hoofd alles een warboel wordt als er iemand ziek is. Het gaat wel wat beter maar de gespannenheid voor de nacht blijft ik slaap dan slecht en lig vaak wakker. Soms een stapel kussens achter mij en iets zittend de bril op zodat ik die niet hoef te zoeken 's nachts. Herkent iemand dit??
Ik herken het tot op zekere hoogte wel. Een soort spanning/ongerustheid inderdaad. Bang dat ze gaat spugen of ineens 'raar' wordt van de koorts, .. Dat soort dingen. Ik slaap dan ook onrustiger, overdag vraag ik vaak of ze zich wel goed voelt (het antwoord van een tweejarige is niet altijd betrouwbaar, maar goed ) En ben ook erg opgelucht als het weer beter gaat.
Heel erg herkenbaar.... Ik word wakker van elk kuchje en denk dan meteen dat er iets is. Ik weet dit van mezelf en probeer het ook te relativeren. Best lastig soms.
Ik heb bij de oudste PND gehad en was echt verschrikkelijk, ik hoorde alles en hoorde ook huilen terwijl ze niet huilde. De jongste was een huilbaby (KISS-synd.) dus dat is ook een periode die ik liever wil vergeten. Ik heb ze soms door elkaar geschud als ik gespannen was, gelukkig heb ik dat wel snel weer onder controle gekregen en ze goed getroost als er wat was/is. Maar ik merk dat ik met ziektes toch weer gespannen wordt, ga zo maar op tijd slapen.
Ik heb dat niet heel snel maar ik raak wel gespannen als ze vaak en snel achter elkaar ziek zijn. De jongste is nu al een poosje aan het kwakkelen en daar word ik dan wel onrustig van. Gelukkig is de koorts die ze krijgt wel altijd te verklaren zoals nu weer met een enorm verkoudheidmaar ik krijg ondertussen wel de kriebels als ze eens wat warmer aanvoelt.
Ik herken het ook. Onze dochter is vanaf haar geboorte al veel ziek (oorontstekingen, bronchitis, etcetera). Meestal zetten we haar bedje op onze kamer, zodat ik zelf wat rustiger kan slapen. Drie weken geleden heeft ze twee koortsstuipen gehad, dus ik vermoed dat ik waarschijnlijk nog meer gespannen ben de volgende keer dat ze koorts heeft/ziek is.
Hier ook voor het eerst 2 koortsstuipen achter elkaar echt doodeng..ik voel me niet meer lekker als ze weer ziek zijn.. Zelfs de vaccinaties geven nu stress
Yep... En in periodes dat ze slecht slapen (zonder ziek te zijn) slaap ik al slecht in de wetenschap dat ze wakker worden. Moederinstinct denk ik maar niet altijd even fijn..
Gelukkig is DL niet vaak ziek. Maar als ze ziek is voel ik het aan. Heb me een keer op het werk verschrikkelijk ellendig gevoeld. Had geen idee wat er aan de hand was maar liep met mijn ziel onder mijn arm rond (of hoe noen je die uitdrukking?) Toen ik thuis kwam bleek DL koorts te hebben. (Schoonmoeder wilde me niet ongerust maken) Paar dagen later bleek het 6e ziekte te zijn. Dus ik voel me niet echt gespannen maar wel super ellendig
Nu begint mijn zoontje ziek te worden denk ik. Hij heeft het koud rilt, heb hem maar vast op een andere kamer gelegd bij mij in de buurt (hij slaapt normaal op de zolder). Hij wil nooit spugen in de emmer en gilt alles aan elkaar. Ik heb zelfs de wasmachine al paraat staan, wasmiddel in bakjes enz. verschoning klaar gelegd.
Ja, ik ben ook met regelmaat alleen met de kindjes. Ik ben nu ook weer alleen en ben dan bang dat iemand ziek wordt. Mijn man is gisteren vertrokken en vandaag....zijn we ziek! Hoera. Ik ben het meest bang voor spugen. Dat heeft niet te maken met het opruimen maar met het feit dat ik bang ben het ook te krijgen. Ik heb angst om te spugen. Daarnaast, kán ik dan ook echt niks, als ik ziek ben, ik krijg dan last van flauw vallen. Opa's en oma's wonen niet in de buurt dus die kan ik wel bellen maar als de nood aan de man is mag ik daar 1,5 uur op wachten. Nu zijn mijn dochter en ik ziek. Gelukkig griepverschijnselen. Dat is paracetamol erin en vroeg naar bed. Hopen dat het morgen beter gaat. Al is dit al de derde keer sinds eind januari dat dochter ziek is met koorts. Wordt er wel een beetje kriegel van.
Ik zit nu bij mijn zoontje op de kamer, hij begon net al te roepen/schreeuwen van pijn. Maar waar die pijn zit de handen bij de onderbuik/plasser. Krijg er niks uit waar de pijn precies zit. Pff lange nacht!! Man heeft nachtdienst.
ik ben ook altijd gespannen idd en kan ook erg slecht slapen maar goed meestal is het maar 1 nacht slecht en dan gaat het vaak alweer beter
in zekere mate herken ik het wel. bij de oudste 2 (bijna 8 en bijna 6 jaar) heb ik het alleen bij spugen of extreme dingen. bij de Yoshua heb ik het wel veel meer. Nu is hij ook snotje verkouden en heeft hij verhoging. normaal slaapt hij snachts bijna nooit door en vannacht dus wel. ik dus niet want ik lag echt te waken of ik hem hoorde. (ben ook een keertje extra gaan kijken) Je moet je kindje ook leren kennen. bij de normale dagelijkse gang weet je het wel, maar bij ziekte is dat natuurlijk anders. je geeft aan dat je het bij je dochter al wat minder hebt en dat komt doordat je weet hoe ze reageert in bepaalde situaties. ik kan je geen tips geven, maar het wordt vanzelf beter/ minder.
Ja hoor herkenbaar. Zeker als m'n dochter af en toe moet overgeven. Sinds ik dacht dat ik haar ging verliezen tijdens een koortsstuip, ben ik redelijk zenuwachtig als ze echt ziek is. S nachts laat ik dan ook eventueel de slaapkamerdeuren open, zodat ik echt alles goed kan horen.